[Alien] 4.3.delta - Strona 13

denis · 20-02-2007, 13:36

Earth 4

Kapral spojrzał na Keske , żaden miesien na jego twarzy nawet nie drgnał .

- Zapewne słyszeliscie o sukcescah armii na Twiglighcie ... o walce z terrorystami i buntownikami ...
- Jak nie to wiele nie staciliscie - dodał po chwili ... - w kazdym razie tak czy inaczej armia dostaje tam niezłe lenie . Zgineło tam juz wielu dobrych zołnierzy ... ale starych wyjadaczy nie ma zbyt wielu , pozatym sa potrzbni gdzie indziej . 4 kompania wylatuje za 2 tygodnie z ziemi i leci prosto na Twiglitha ... Wole was wywalic z armii niz posłac na pewna smierc ... - usmiechnał sie - ... a teraz ruszajcie i nie dajcie sie za szybko rozwałkowac ...- wstał z krzesła i zdecydowanym krokiem ruszył w kiedunku dzwi .

/ Troche wczesniej /

Odgłos silnikow powoli stawał sie coraz głośny. Z cichego "Buuuu " przechodziło w
" wiiiii " a potem dzwiek stał sie tak głosny , ze trodno było wytrzymac .
Gdzy jeszcze dzwiek silnikow nie zmusił cie do zatkania uszu zajrzałas do pudła ...
Wewnatrz pudła w rownych rządkach ustawione były metalowe pojemiki , nieco przypomnijace kształ bytelki . Naklejki , ktore najwyrazniej sie tam znajdowały .
Gdzy cały prom zaczął dygotac i gdzy chałas stał nie nie do zniesienia odruchowo zatkałas uszy ...
Gwałtowen szarpniecie powiadomiło was ze prom ruszył ... Chałas nieco złagoniał.
Wyraznie było czuc ze prom sie wznosci .. i nagle swiat oszalał ...
Wszytsko wokół wirowało , trzszczało ... gdzie poprzez huk silnikow słyszeliscie dziwiek jakby rozrywanej blachy ... Ogromna łapa przyspieszenie wibał was w podłoge uniemozliwiajac niemal oddychanie . Z głębi kabiny z ogronma szybkoscia leciala zgnieciona puszka po jakims napoju .. z ogromna siła uderzyła w tylna klape promu ...
Po chwili przyspieszenie nieco zelzało . Z głosnikow wydobył sie chapliwy głos pilota

" Witamy serdecznie na pokładnie UD-4 , z niedługowłaczymy dopalacze i polecimy prosto w słonko ... nie radze wstawac z miejsc ..."

Lot przez kolejne kilka minut wydawał sie juz "normlany " owszem mocno trzesło i co jakis czas stakiem szarpało mocniej to w lewo to w prawo ... ale ogolnie było w porzadku ... W pewnym momencie swiatło w przedziale tarnsportowym zgasło ...po chwili czerwone lampy zasilania awaryjnego zapaliły sie ... ale nie to było juz wazne ... prom przyspieszał . Przyspiesznie rosło , a prom zaczał njakby wirowac wokoł własnej osi ... Cos waliło w jedna ze scian , radcie blachy ... i syk wydawany gdzies spod podłogi było niczym w porownaniu z tym co nastapiło po tem ... nagły huk gdzie w okolicach kabiny piotow i cmigotanie swiatł nasuneło przypuszczenie ze cos sie stało złego ... W pewnym momencie odczuliscie niewazkosc . a przyspieszenie zelzało całkiem ... Białe swiatła rozjarzyły sie powoli ... całkowita cisza była chyba gorsza nic huk ktory rozrywał im uszy minute wczesniej ...

Khalida · 20-02-2007, 19:29

W pokoju spokojnie założyła cały ekwipunek. W windzie jeszcze raz sprawdziła, czy aby napewno ma wszystko.
Z lekkim uśmeichem oglądała wszystkie posiadane przez nią materiały. Zdawała sie nie wyczuwać nie przyjemnej atmosfery, i nie zwracała uwagi na grubego.
Na naradzie z Wisniakiem słuchała uważnie każdego jego słowa. Gdy wstał i ruszył w kierunku drzwi podniosła sie spokojnie. Westchnęła cicho i poszła za nim.

Tamriel · 20-02-2007, 19:54

Spojrzał po drużynie. Żałował, że zachciało mu się być reconem. Czuł się jak mięso armatnie wystawione na przodzie. Jego umiejętności posługiwaniem się MT nie były najlepsze. Wzdychnął ciężko na samą myśl o dostaniu się jako pierwszy w pole rażenia przeciwnika.
Poczłapał zaraz za Rosjanką. Nie było mu w smak, chyba czuł, że nie da rady, ale jednak nie poddawał. Chciał dać z siebie wszystko, aby później nie żałować, że nawet nie spróbował. Najwyżej dostanie bilet do domu od Wisniaka.
Tym razem pusty umysł i lekkie poddenerwowanie nie dawało spokoju. "Trzeba być twardym, a nie miętkim." Powiadał sobie w duchu. "Dasz radę, w końcu nie jesteś jakimś lamusem z lasu. Potrafisz!" Nadal podwyższał swoje morale, sam dla siebie, by się poczuć lepiej i działać trzeźwo.

Khalida · 20-02-2007, 20:03

Spojrzała krótko za idącym za nią Keske i widząc jego minę, na jej twarz wstąpił jakiś łagodny grymas. Westchnęła lekko. Jej dobra natura wzieła jednak górę, nie mogła dalej pozostawać na wszystko obojętna. Pozwoliła aby chłopak zrównał sie z nią krokiem i uśmiechnęła sie do niego ciepło.
- No, nasz chrzest bojowy. - zagadała do niego.

Tamriel · 20-02-2007, 20:20

Pogrążony w błądzeniu myślami gdzieś daleko, poza bazą. Był znów na stoku. Patrząc jak jego uczniowie serfują po śnieżnym stoku. Był z nich dumny. Nagle usłyszał piękny i delikatny, który wyrwał go podróży.
- No, nasz chrzest bojowy. Ich wzrok spotkał się. Ciepły uśmiech Khalidy dodał mu odwagi. Odwzajemnił go z uprzejmością.
- Oby nie był zabójczy, to będzie dobrze. Oznajmił, bez żadnych emocji w głosie. Nie chciał być nie miły, ale nastrój nie był najlepszy. Obawiał się, że nadal nie będą zgrani. Chciał zaufać wszystkim, ale nie potrafił. Nie potrafił tego zrobić.

Khalida · 20-02-2007, 20:43

-Hm, będzie dobrze- powiedziała pocieszająco. Wyczuła jednak, że coś jest nie tak, więc szybko spuściła głowę i wróciła do swojego obojętnego stylu bycia, odcinając sie jak by od Keske.

denis · 21-02-2007, 08:24

Earth 4

Kapral poprowadził wasza grupe przez ciemy korytarz .
Po chwili doszliscie do potęznej stalowej śluzy . Z pomoca karty Kapral owtrozył okragłe wejscie , ktore z sykiem i stukotem zapadek ukazało ciemny korytarz dalej ..

- Nie życze szczescia , bo ono nie zastapi rozwagi i myslenia ...Bede z wami w radiowym kontakcie .
Gdy ostatnia osoba przekorczyła prog śluzy ta zamkneła sie z sykiem ..
Wokół was była ciemnosc . Steewenson właczyła przyczepioną do ramienia lapme ... Wąskia smuga swiatła przecieła ciemnosc ukazujac długi na kilknasacie metrow betonowy korytarz .
Wszędzie panowała głeboka cisza ...

Mira · 21-02-2007, 10:58

/trochę wcześniej
Ingrid odetchnęła z ulgą. Głupio sie przyznać, ale właśnie takich sytuacji nie lubiła najbardziej, kiedy nic co się z nią działo, nie zależało od niej. Gdyby coś się stało z transportowcem, mogłaby co najwyżej pomodlić się do kogoś tam na górze.
Oczywiście, nie chodzi o to, że miała jakiś wstręt do maszyn, ale... lubiła kiedy więcej zależało od niej samej. Dlatego tak bardzo kochała broń. Taki piękny Smarcik - zabójczy, ale dopiero w połączeniu z człowiekiem. Ona - mała ludzka istota, w dodatku zaliczana do płci "słabszej" a taką giwerą...
- Mmm! - Ingrid zamruczała rozmarzona, czym zwróciła uwagę innych pasażerów. Gdy sobie to uświadomiła, burknęła speszona.
- Czego kurwa? Nasrał ktoś w gacie ze starchu?

denis · 21-02-2007, 13:56

/Troche wczesniej /

Stan niewazkosci z poczatku wydawał ci sie niej lub bardziej przyjemny ...
Na twoje dosadne pytanie cała trojka spojrzała na ciebie smetnie ... na ich twarzach malowało sie .. hmm zrezygnowanie ...

Mijały kolejne minuty ...
Z minuty na minute czułas jak twoje wnatrznosci powili zaczynaja sie buntowac przeciwko nienormalnej sytuacji ... niemla czółas za stajesz sie zielona ( zreszta trojka paow zmieniała kolor w podobnym tepie do ciebie ... Przekrwienia twarzy i uszu wywołana gwałtownymi przeciazeniami ustapował barwie bladozielonej ...
Przez chwile czóła jak załodek mowi : " ...Gdzie jest dół ? " a szybko zjedzone sniadanieprzesiaka sie w gore ... Czułas w przełuku niezbyt dokładnie pogryzionego chamburgera popitego cola ... paskudne uczucie ...

Tamriel · 21-02-2007, 20:29

Wchodząc w ciemność zaświecił lampę, która oświetliła długi korytarz. Wyjął MT włączają go. Jak na razie cisza.
- Szyk bojowy. Niech mnie ktoś osłania idę pierwszy. Z gunem za mną, saperzy i CC następni. Oraylyi na końcu. Niech ktoś pilnuje jego dupy! Zobaczymy co mamy przed sobą. Move out! Komendy padały zdecydowanym i stanowczym głosem. Nie wiedział co kryją ciemności korytarza przed nimi. Ruszył zdecydowanym krokiem, obserwują MT i drogę przed sobą.
- Ostrożnie, musimy uważać, znają się lepiej na MT i sprzęcie zapewne, ktokolwiek to jest ma nad nami przewagę w doświadczeniu i wiedzy. Musimy się wykazać! Głos wydobywający się z płuc Keske coraz bardziej przypominał gwarę wojskową. Siedziało to w nim, nie wiedział, że potrafi być taki. Najwidoczniej siedzi to w naturze człowieczej.

20-02-2007, 19:29	#122
Khalida Reputacja: 1	W pokoju spokojnie założyła cały ekwipunek. W windzie jeszcze raz sprawdziła, czy aby napewno ma wszystko. Z lekkim uśmeichem oglądała wszystkie posiadane przez nią materiały. Zdawała sie nie wyczuwać nie przyjemnej atmosfery, i nie zwracała uwagi na grubego. Na naradzie z Wisniakiem słuchała uważnie każdego jego słowa. Gdy wstał i ruszył w kierunku drzwi podniosła sie spokojnie. Westchnęła cicho i poszła za nim. __________________ Każdy powinien mieć motto. Nawet jeśli jest dziwne: "I'm greedy, not stupid..." Widzicie?

20-02-2007, 19:54	#123
Tamriel Reputacja: 1	Spojrzał po drużynie. Żałował, że zachciało mu się być reconem. Czuł się jak mięso armatnie wystawione na przodzie. Jego umiejętności posługiwaniem się MT nie były najlepsze. Wzdychnął ciężko na samą myśl o dostaniu się jako pierwszy w pole rażenia przeciwnika. Poczłapał zaraz za Rosjanką. Nie było mu w smak, chyba czuł, że nie da rady, ale jednak nie poddawał. Chciał dać z siebie wszystko, aby później nie żałować, że nawet nie spróbował. Najwyżej dostanie bilet do domu od Wisniaka. Tym razem pusty umysł i lekkie poddenerwowanie nie dawało spokoju. "Trzeba być twardym, a nie miętkim." Powiadał sobie w duchu. "Dasz radę, w końcu nie jesteś jakimś lamusem z lasu. Potrafisz!" Nadal podwyższał swoje morale, sam dla siebie, by się poczuć lepiej i działać trzeźwo. __________________ Yami yori mo nao kuraki mono, Yoru yori mo nao hukaki mono Konton no umi yo, tayutoishi mono, konjiki narishi yami no oo Ware koko ni nanji ni negau, ware koko ni nanji ni chikau Waga maeni tachifusagarishi subete no orokanaru mono ni Ware to nanji ga chikara mote hitoshiku horobi o ataen koto o! Giga Sureibu!

20-02-2007, 20:03	#124
Khalida Reputacja: 1	Spojrzała krótko za idącym za nią Keske i widząc jego minę, na jej twarz wstąpił jakiś łagodny grymas. Westchnęła lekko. Jej dobra natura wzieła jednak górę, nie mogła dalej pozostawać na wszystko obojętna. Pozwoliła aby chłopak zrównał sie z nią krokiem i uśmiechnęła sie do niego ciepło. - No, nasz chrzest bojowy. - zagadała do niego. __________________ Każdy powinien mieć motto. Nawet jeśli jest dziwne: "I'm greedy, not stupid..." Widzicie?

20-02-2007, 20:20	#125
Tamriel Reputacja: 1	Pogrążony w błądzeniu myślami gdzieś daleko, poza bazą. Był znów na stoku. Patrząc jak jego uczniowie serfują po śnieżnym stoku. Był z nich dumny. Nagle usłyszał piękny i delikatny, który wyrwał go podróży. - No, nasz chrzest bojowy. Ich wzrok spotkał się. Ciepły uśmiech Khalidy dodał mu odwagi. Odwzajemnił go z uprzejmością. - Oby nie był zabójczy, to będzie dobrze. Oznajmił, bez żadnych emocji w głosie. Nie chciał być nie miły, ale nastrój nie był najlepszy. Obawiał się, że nadal nie będą zgrani. Chciał zaufać wszystkim, ale nie potrafił. Nie potrafił tego zrobić. __________________ Yami yori mo nao kuraki mono, Yoru yori mo nao hukaki mono Konton no umi yo, tayutoishi mono, konjiki narishi yami no oo Ware koko ni nanji ni negau, ware koko ni nanji ni chikau Waga maeni tachifusagarishi subete no orokanaru mono ni Ware to nanji ga chikara mote hitoshiku horobi o ataen koto o! Giga Sureibu!

20-02-2007, 20:43	#126
Khalida Reputacja: 1	-Hm, będzie dobrze- powiedziała pocieszająco. Wyczuła jednak, że coś jest nie tak, więc szybko spuściła głowę i wróciła do swojego obojętnego stylu bycia, odcinając sie jak by od Keske. __________________ Każdy powinien mieć motto. Nawet jeśli jest dziwne: "I'm greedy, not stupid..." Widzicie?

20-02-2007, 13:36	#121
denis Reputacja: 1	Earth 4 Kapral spojrzał na Keske , żaden miesien na jego twarzy nawet nie drgnał . - Zapewne słyszeliscie o sukcescah armii na Twiglighcie ... o walce z terrorystami i buntownikami ... - Jak nie to wiele nie staciliscie - dodał po chwili ... - w kazdym razie tak czy inaczej armia dostaje tam niezłe lenie . Zgineło tam juz wielu dobrych zołnierzy ... ale starych wyjadaczy nie ma zbyt wielu , pozatym sa potrzbni gdzie indziej . 4 kompania wylatuje za 2 tygodnie z ziemi i leci prosto na Twiglitha ... Wole was wywalic z armii niz posłac na pewna smierc ... - usmiechnał sie - ... a teraz ruszajcie i nie dajcie sie za szybko rozwałkowac ...- wstał z krzesła i zdecydowanym krokiem ruszył w kiedunku dzwi . / Troche wczesniej / Odgłos silnikow powoli stawał sie coraz głośny. Z cichego "Buuuu " przechodziło w " wiiiii " a potem dzwiek stał sie tak głosny , ze trodno było wytrzymac . Gdzy jeszcze dzwiek silnikow nie zmusił cie do zatkania uszu zajrzałas do pudła ... Wewnatrz pudła w rownych rządkach ustawione były metalowe pojemiki , nieco przypomnijace kształ bytelki . Naklejki , ktore najwyrazniej sie tam znajdowały . Gdzy cały prom zaczął dygotac i gdzy chałas stał nie nie do zniesienia odruchowo zatkałas uszy ... Gwałtowen szarpniecie powiadomiło was ze prom ruszył ... Chałas nieco złagoniał. Wyraznie było czuc ze prom sie wznosci .. i nagle swiat oszalał ... Wszytsko wokół wirowało , trzszczało ... gdzie poprzez huk silnikow słyszeliscie dziwiek jakby rozrywanej blachy ... Ogromna łapa przyspieszenie wibał was w podłoge uniemozliwiajac niemal oddychanie . Z głębi kabiny z ogronma szybkoscia leciala zgnieciona puszka po jakims napoju .. z ogromna siła uderzyła w tylna klape promu ... Po chwili przyspieszenie nieco zelzało . Z głosnikow wydobył sie chapliwy głos pilota " Witamy serdecznie na pokładnie UD-4 , z niedługowłaczymy dopalacze i polecimy prosto w słonko ... nie radze wstawac z miejsc ..." Lot przez kolejne kilka minut wydawał sie juz "normlany " owszem mocno trzesło i co jakis czas stakiem szarpało mocniej to w lewo to w prawo ... ale ogolnie było w porzadku ... W pewnym momencie swiatło w przedziale tarnsportowym zgasło ...po chwili czerwone lampy zasilania awaryjnego zapaliły sie ... ale nie to było juz wazne ... prom przyspieszał . Przyspiesznie rosło , a prom zaczał njakby wirowac wokoł własnej osi ... Cos waliło w jedna ze scian , radcie blachy ... i syk wydawany gdzies spod podłogi było niczym w porownaniu z tym co nastapiło po tem ... nagły huk gdzie w okolicach kabiny piotow i cmigotanie swiatł nasuneło przypuszczenie ze cos sie stało złego ... W pewnym momencie odczuliscie niewazkosc . a przyspieszenie zelzało całkiem ... Białe swiatła rozjarzyły sie powoli ... całkowita cisza była chyba gorsza nic huk ktory rozrywał im uszy minute wczesniej ...

21-02-2007, 08:24	#127
denis Reputacja: 1	Earth 4 Kapral poprowadził wasza grupe przez ciemy korytarz . Po chwili doszliscie do potęznej stalowej śluzy . Z pomoca karty Kapral owtrozył okragłe wejscie , ktore z sykiem i stukotem zapadek ukazało ciemny korytarz dalej .. - Nie życze szczescia , bo ono nie zastapi rozwagi i myslenia ...Bede z wami w radiowym kontakcie . Gdy ostatnia osoba przekorczyła prog śluzy ta zamkneła sie z sykiem .. Wokół was była ciemnosc . Steewenson właczyła przyczepioną do ramienia lapme ... Wąskia smuga swiatła przecieła ciemnosc ukazujac długi na kilknasacie metrow betonowy korytarz . Wszędzie panowała głeboka cisza ...

21-02-2007, 10:58	#128
Mira Konto usunięte Reputacja: 1	/trochę wcześniej Ingrid odetchnęła z ulgą. Głupio sie przyznać, ale właśnie takich sytuacji nie lubiła najbardziej, kiedy nic co się z nią działo, nie zależało od niej. Gdyby coś się stało z transportowcem, mogłaby co najwyżej pomodlić się do kogoś tam na górze. Oczywiście, nie chodzi o to, że miała jakiś wstręt do maszyn, ale... lubiła kiedy więcej zależało od niej samej. Dlatego tak bardzo kochała broń. Taki piękny Smarcik - zabójczy, ale dopiero w połączeniu z człowiekiem. Ona - mała ludzka istota, w dodatku zaliczana do płci "słabszej" a taką giwerą... - Mmm! - Ingrid zamruczała rozmarzona, czym zwróciła uwagę innych pasażerów. Gdy sobie to uświadomiła, burknęła speszona. - Czego kurwa? Nasrał ktoś w gacie ze starchu? __________________ Konto zawieszone.

21-02-2007, 13:56	#129
denis Reputacja: 1	/Troche wczesniej / Stan niewazkosci z poczatku wydawał ci sie niej lub bardziej przyjemny ... Na twoje dosadne pytanie cała trojka spojrzała na ciebie smetnie ... na ich twarzach malowało sie .. hmm zrezygnowanie ... Mijały kolejne minuty ... Z minuty na minute czułas jak twoje wnatrznosci powili zaczynaja sie buntowac przeciwko nienormalnej sytuacji ... niemla czółas za stajesz sie zielona ( zreszta trojka paow zmieniała kolor w podobnym tepie do ciebie ... Przekrwienia twarzy i uszu wywołana gwałtownymi przeciazeniami ustapował barwie bladozielonej ... Przez chwile czóła jak załodek mowi : " ...Gdzie jest dół ? " a szybko zjedzone sniadanieprzesiaka sie w gore ... Czułas w przełuku niezbyt dokładnie pogryzionego chamburgera popitego cola ... paskudne uczucie ...

21-02-2007, 20:29	#130
Tamriel Reputacja: 1	Wchodząc w ciemność zaświecił lampę, która oświetliła długi korytarz. Wyjął MT włączają go. Jak na razie cisza. - Szyk bojowy. Niech mnie ktoś osłania idę pierwszy. Z gunem za mną, saperzy i CC następni. Oraylyi na końcu. Niech ktoś pilnuje jego dupy! Zobaczymy co mamy przed sobą. Move out! Komendy padały zdecydowanym i stanowczym głosem. Nie wiedział co kryją ciemności korytarza przed nimi. Ruszył zdecydowanym krokiem, obserwują MT i drogę przed sobą. - Ostrożnie, musimy uważać, znają się lepiej na MT i sprzęcie zapewne, ktokolwiek to jest ma nad nami przewagę w doświadczeniu i wiedzy. Musimy się wykazać! Głos wydobywający się z płuc Keske coraz bardziej przypominał gwarę wojskową. Siedziało to w nim, nie wiedział, że potrafi być taki. Najwidoczniej siedzi to w naturze człowieczej. __________________ Yami yori mo nao kuraki mono, Yoru yori mo nao hukaki mono Konton no umi yo, tayutoishi mono, konjiki narishi yami no oo Ware koko ni nanji ni negau, ware koko ni nanji ni chikau Waga maeni tachifusagarishi subete no orokanaru mono ni Ware to nanji ga chikara mote hitoshiku horobi o ataen koto o! Giga Sureibu!