[Jane Austen: Storytelling] Preliminaria małżeńskie (początek XIX wieku)

Adr · 23-06-2009, 17:48

Preliminaria małżeńskie

Rozdział I - Obiad u Ridleyów

Branston Park - posiadłość Ridleyów

Comiesięczny, wielki obiad u państwa Ridleyów z Branston Park utrwalony wieloletnimi tradycjami spotkań elity towarzyskiej to najwystawniejsze, najwytworniejsze z wytwornych i najbardziej oczekiwane wydarzenie w Branston. Nic dziwnego, że tak istotne wydarzenie dla całej okolicy za każdym razem wywołuje zaciekawienie i powszechną ekscytację w niewielkim Branston, które jest miasteczkiem położonym we wschodniej części hrabstwa Wiltshire nieopodal granicy z Hampshire.

Zawsze kiedy zbliża się termin kolejnego uroczystego obiadu w Branston Park większość rozmów dotyczy właśnie tego wyczekiwanego wydarzenia. Niemałe spekulacje i emocje towarzyszą samemu układaniu listy gości, ponieważ ilość miejsc w jadalni jest ograniczona, a stół może pomieścić - ni mniej ni więcej - tylko dwanaście osób. Jak łatwo przypuszczać na każdym z organizowanych obiadów jest komplet gości.

Cztery miejsca są zawsze zajęte i przynależą do domowników. Branston Park jest własnością cieszącego się powszechnym szacunkiem Edwarda Ridley’a, poza nim posiadłość zamieszkują: jego żona Alicja Ridley, jej siostra bliźniaczka Karolina Green i młodsza córka państwa Ridleyów – Helen. Dwa następne miejsca są zarezerwowane dla członków najbliższej rodziny, zwykle zajmowane przez starszą córkę Ridleyów, Annę i jej męża pastora Johna Granta. Jednakże państwo Grant nie mogli wziąć udziału w zbliżającym się właśnie obiedzie, gdyż od kilku tygodni przebywają słynnym ośrodku uzdrowiskowym Bath.

Oprócz okolicznej śmietanki towarzyskiej pojawiają się równie znamienici goście z dalszych stron i niekiedy dalsza rodzina. Do tej grupy gości należeli mieszkańcy sąsiedniego majątku Lumenfield: wdowa Mary Ashwort i jej dzieci - Nathaniel Ashwort, baronet i dziedzic Lumenfield i jego siostra Elżbieta Ashwort. Nie dość, żepani Ashwortbyła sąsiadką Branston Park to jeszcze łączyły ją więzi rodzinne zpanią Ridley i Karoliną Greendla których była daleką kuzynką. Wszystkie trzy panie łączyła nie słabnąca przyjaźń; znały się znakomicie od zamierzchłych czasów gdy wspólnie wychowywały się w jednym domu. Ashwortowie utrzymywali bardzo dobre stosunki z rodziną Ridleyów toteż byli częstymi i mile widzianymi gośćmi w Branston Park.

Wiele większe nadzieje i oczekiwania wzbudzał przyjazd innych gości. Miała się pojawić pani Kathryn Williams z córką Katty i jej świeżo poślubionym mężem Nickolasem Pattersonem, dziedzicem Kensington Lock. Pani Williams była kuzynką pana Edwarda Ridleya, a na dodatek przyjaciółką jego żony, Alicji oraz szwagierki, Karoliny. Obie rodziny utrzymywały ze sobą bliskie kontakty. Przybycie pani Kathryn Williams miało się stać osią pewnych rozmów i układów.

Jakby tego było mało zwykle proszone są również osoby o niższym statusie majątkowym i towarzyskim; którym samą chęć zaproszenia poczytywano za zaszczyt. Ridleyowie charakteryzowali się tą znaną cechą którą widać u elit, poza tym lubili widzieć uwielbienie i wdzięczność w oczach niżej sytuowanych sąsiadów.

23-06-2009, 17:48	#1
Adr RPG - Ogólnie Reputacja: 1	[Jane Austen: Storytelling] Preliminaria małżeńskie (początek XIX wieku) Preliminaria małżeńskie Rozdział I - Obiad u Ridleyów Branston Park - posiadłość Ridleyów Comiesięczny, wielki obiad u państwa Ridleyów z Branston Park utrwalony wieloletnimi tradycjami spotkań elity towarzyskiej to najwystawniejsze, najwytworniejsze z wytwornych i najbardziej oczekiwane wydarzenie w Branston. Nic dziwnego, że tak istotne wydarzenie dla całej okolicy za każdym razem wywołuje zaciekawienie i powszechną ekscytację w niewielkim Branston, które jest miasteczkiem położonym we wschodniej części hrabstwa Wiltshire nieopodal granicy z Hampshire. Zawsze kiedy zbliża się termin kolejnego uroczystego obiadu w Branston Park większość rozmów dotyczy właśnie tego wyczekiwanego wydarzenia. Niemałe spekulacje i emocje towarzyszą samemu układaniu listy gości, ponieważ ilość miejsc w jadalni jest ograniczona, a stół może pomieścić - ni mniej ni więcej - tylko dwanaście osób. Jak łatwo przypuszczać na każdym z organizowanych obiadów jest komplet gości. Cztery miejsca są zawsze zajęte i przynależą do domowników. Branston Park jest własnością cieszącego się powszechnym szacunkiem Edwarda Ridley’a, poza nim posiadłość zamieszkują: jego żona Alicja Ridley, jej siostra bliźniaczka Karolina Green i młodsza córka państwa Ridleyów – Helen. Dwa następne miejsca są zarezerwowane dla członków najbliższej rodziny, zwykle zajmowane przez starszą córkę Ridleyów, Annę i jej męża pastora Johna Granta. Jednakże państwo Grant nie mogli wziąć udziału w zbliżającym się właśnie obiedzie, gdyż od kilku tygodni przebywają słynnym ośrodku uzdrowiskowym Bath. Oprócz okolicznej śmietanki towarzyskiej pojawiają się równie znamienici goście z dalszych stron i niekiedy dalsza rodzina. Do tej grupy gości należeli mieszkańcy sąsiedniego majątku Lumenfield: wdowa Mary Ashwort i jej dzieci - Nathaniel Ashwort, baronet i dziedzic Lumenfield i jego siostra Elżbieta Ashwort. Nie dość, żepani Ashwortbyła sąsiadką Branston Park to jeszcze łączyły ją więzi rodzinne zpanią Ridley i Karoliną Greendla których była daleką kuzynką. Wszystkie trzy panie łączyła nie słabnąca przyjaźń; znały się znakomicie od zamierzchłych czasów gdy wspólnie wychowywały się w jednym domu. Ashwortowie utrzymywali bardzo dobre stosunki z rodziną Ridleyów toteż byli częstymi i mile widzianymi gośćmi w Branston Park. Wiele większe nadzieje i oczekiwania wzbudzał przyjazd innych gości. Miała się pojawić pani Kathryn Williams z córką Katty i jej świeżo poślubionym mężem Nickolasem Pattersonem, dziedzicem Kensington Lock. Pani Williams była kuzynką pana Edwarda Ridleya, a na dodatek przyjaciółką jego żony, Alicji oraz szwagierki, Karoliny. Obie rodziny utrzymywały ze sobą bliskie kontakty. Przybycie pani Kathryn Williams miało się stać osią pewnych rozmów i układów. Jakby tego było mało zwykle proszone są również osoby o niższym statusie majątkowym i towarzyskim; którym samą chęć zaproszenia poczytywano za zaszczyt. Ridleyowie charakteryzowali się tą znaną cechą którą widać u elit, poza tym lubili widzieć uwielbienie i wdzięczność w oczach niżej sytuowanych sąsiadów. Ostatnio edytowane przez Adr : 06-11-2009 o 16:01.