Napisał Kerm

Napisał Hakon

Po drodze szukał odpowiedniego miejsca gdzie mógłby schować klucze.

Napisał pi0t

To Ci się udało Avitto

Napisał pi0t

...Próg przekroczył akolita wraz ze zbrojną świtą. Młoda kobieta pobladła, ze śladami łez na twarzy była cała rozdygotana. Na widok strażników zamarła, odwróciła się jeszcze do Sveina. Ten miał wrażenie, że na twarzy kobiety na chwilę zawitał życzliwy uśmiech. Służka bogini miłosierdzia spięła się, podbiegła do sługi pana snów i padła na kolana.
- Przyznaje się, przyznaje bracie Roelu. To ja sprowadziłam zarazę na miasto, to moja winna, że ludzie w męczarniach odeszli do ogrodów Morra...
Towarzyszący Roelowi strażnicy zamarli, najstarszy z nich zrozumiał dlaczego akolita kluczył i mówił oględnie, wymijająco. Rozumiał, że ten bał się wskazać lubianą i szanowaną akolitkę. Zapewne bał się ich protestów, zapewnień, że to dobra kobieta...

Napisał Morel

...
- Wy dwaj zostaniecie tutaj. Nie będziemy znanej wszystkim służki bożej ciągnąć przez miasto. Będziecie strzec więźniów, do póki nie pojawi się kapłan Herbert. Nikt nie może się nawet zbliżyć do tej sali. Z tyłu pomieszczenia jest świetlik, którego również macie pilnować. Więźniowie zostali związani i zakneblowani by nie mogli spiskować, ale ktoś może po nich przyjść...