Zielarka goniąca za wnuczką wbiegła między krzaki gdy usłyszała "Za mną! Do ataku" Gustawa. I właśnie ten moment wybrał wilkołak żeby zaatakować z zaskoczenia. Zęby i pazury rozdarły ciało kobiety, a uderzenie łapy w głowę pozbawiło ją przytomności.

Walter i Bert biegli do obozu. Bert zdołał nawet znaleźć swoją kuszę, Walterowi zostało jeszcze kilka sekund biegu, ale miał już plan na kolejne działania. Po drodze minęli się z Galebem, który mknął w przeciwnym kierunku. Poruszał swoimi krótkimi nogami tak szybko, że wydawało się to niemożliwe.

Oleg starał zorientować się co się dzieje i przestawiać nogi zgodnie z poleceniami Leonory. Akolitka wyprowadzając Olega by mógł zwymiotować rozglądała się za kimś komu mogłaby oddać mieć ale nikt nie był zainteresowany.

Bardziej aktywne podejście zaprezentował Loftus, któremu bez problemu udało się rzucić czar.
Ogłuszający huk był wręcz bolesny dla wilkołaka i Gustawa, który właśnie dobiegał do jego pozycji. Ten pierwszy padł na brzuch i zakrył uszy łapami, ten drugi stracił słuch - ale nie zatrzymało go to. Zakończył szarżę tnąc w grzbiet bestii. Ta była tym niezwykle zaskoczona - była bowiem przekonana, że drużyna jest po jej stronie po rozmowie z Olegiem i okrzyku bojowym Gustawa, który pojawił się ZANIM jeszcze Baron w ogóle zobaczył wilkołaka.
- Patrz gdzie cerrujesz - warknął.

Detlef całkiem niedawno zetknął się z ogłuszającym hukiem wybuchu ładunku wybuchowego, który zdemolował pół Meissen. Kiedy usłyszał go ponownie, zatrzymał się, sparaliżowany strachem. Odwaga, z jakiej słynęły krasnoludy, nie pomogła przeciwko takiemu strachowi i wspomnieniom masakry, jaką wtedy spowodował.