Od siebie chciałbym dodać, że w normalnych okolicznościach piaskożery były wystarczająco zabezpieczone, alchemiczny dekolt powinien był utrzymać je w letargu do końca rejsu. Najpewniej wina za wybudzenie spada na silny wstrząs (teraz to już niemal pewne, że żaglowiec uderzył stepką w dryfującego w wodzie stwora), ale jest jest choć cząstka prawdy w histerycznych podejrzeniach o obecności pomiotu Hircyna, piaskożery mogły zostać obudzone drapieżną aurą potwora, która oddziaływuje na prymitywne umysły.

Ale oczywiście wszyscy poza małżeństwem mogą mieć na ten temat inne zdanie, ponieważ ogólna wiedza na temat tych stworów w roli wierzchowców jest szczątkowa poza Wielką Pustynią i niektórymi regionami Esweyru, a poza tym nikt z współpasażerów nie wie nic na temat właściwości usypiacza wytwarzanego przez nomadów.

Myślę, że nie wiedzący praktycznie niczego o piaskożerach Nazz sądzi, iż należało je w chwili zaokrętowania profilaktycznie obwiązać linami niczym balerony (co z punktu widzenia nomadów wcale nie było konieczne ze względów, o których wspomniałem wcześniej).

Wszyscy ładnie odpisali w terminie, więc potrzebuję już tylko dłuższej chwili czasu, aby napisać dla Was nową scenkę. Myślę, że zdążę jeszcze dzisiaj, bo mam drugą zmianę i za chwilę całe biuro powinno się udać do domu - co oznacza, że będę mógł spokojnie pisać posta bez wypatrywania marudów sugerujących, że w pracy powinno się przede wszystkim pracować!