PIEŚŃ CZERWONYCH PIASKÓW - KOMENTARZE

Szanowni, z ogromną przyjemnością, a także leciutką tremą chciałbym powitać szóstkę walecznych śmiałków w mojej pierwszej sesji spod znaku TES. Trafiła mi się drużyna autentycznych weteranów, toteż już czuję na sobie presję, ale postaram się sprostać wyzwaniu.

Nasza wspólna przygoda zacznie się osiemnastego dnia Pierwszego Siewu, dwa dni po opuszczeniu portu w Kowadle i w drodze na Stros M’Kai. Płyniecie na Nefrytowej Gwieździe, trójmasztowcu należącym do armady Czerwonych Żagli. Po przewrocie na Złotym Wybrzeżu Czerwone Żagle stały się prywatną armią królowej Fortunaty, ale będąc z natury oportunistycznymi korsarzach, kapitanowie Żagli często dorabiają na boku - i tak właśnie jest w Waszym przypadku. Kapitan Gwiazdy to Cyrodiilczyk Aventus Gratius, dowodzący załogą złożoną z sześćdziesięciu czarnych charakterów chlubiących się wszem i wobec „służbą Koronie”. Ludzie ci - oraz nieludzie - nieraz zbroczyli ostrza niewinną krwią, ale sowicie ich opłacono, aby dostarczyli Was bez szwanku na Stros M’Kai, toteż będą o Was dbali jak o bardzo zyskowną inwestycję.

Pasażerowie mają dwu i czteroosobowe kajuty, zapewnione trzy posiłki dziennie, możliwość ćwiczeń fizycznych i treningowych walk na pokładzie. Oprócz Waszej szóstki wynajęto do zadania gromadę innych najemników, wśród nich dystyngowaną Dunmerkę otoczoną świtą argoniańskich niewolników, czwórkę Colovian sprawiających wrażenie cesarskich legionistów-dezerterów, dwóch orsimerskich płatnerzy czy nibenejskiego zaklinacza wraz z synem. Również nordzki kapłan Kyne służący w tej chwili za napęd dla statku należy do składu ekspedycji mającej pracować przez trzy tygodnie na Stros M’Kai dla Neramo Silbarana, altmerskiego badacza historii cieszącego się sporą renomą na całym Tamriel.

Każdemu z Was obiecano 2.000 drejków za trzy tygodnie pracy przy zabezpieczeniu prac archeologicznych na wyspie, przede wszystkim - ale nie wyłącznie - w charakterze zbrojnej ochrony. Pracodawca zapewnia wyżywienie i namiot nad głową oraz zaliczkę w wysokości jednej czwartej wynagrodzenia po zejściu na ląd w Port Hunding, gdzie odbierze Was jego wysłannik mający zorganizować podróż do Bthzarku, podziemnej enklawy Dwemerów na wyspie.

Podróż potrwa jeszcze dwa dni, a dobra aura i kunszt kapłana Kyne obiecują terminowe dotarcie na miejsce, toteż nic w zasadzie nie powinno Was na tym etapie podróży troskać.



Niebawem dorzucę garść dalszych szczegółów, teraz zaznaczę, że środa 1 marca wydaje mi się doskonałą datą na start (przy układzie kolejki pon-wt dla mnie oraz śr-nd dla Was). Na dopięcie szczegółów KP proponuję nadchodzący weekend, będę dostępny praktycznie cały czas. Jeśli macie jakiekolwiek pytania związane z prologiem lub zwyczajnie chcecie przywitać współgraczy, wątek jest oczywiście otwarty do postowania. Gdyby ktoś był zainteresowany, proponuję też korzystanie z narzędzi szybkiej komunikacji takich jak Messenger (Krzysztof Bujara) bądź Discord (Keth #9435).


Chciałbym ponadto wykorzystać tego posta na podręczny schowek dla niektórych zagadnień mechanicznych, żeby nie szukać później co chwila zasad w podręczniku, toteż zawartość spoilera będzie sukcesywnie rosnąć.

Modyfikatory testów umiejętności

Poziomy umiejętności i związane z nimi premie



Co można robić z punktami Staminy

Serdecznie raz jeszcze witam wszystkich graczy i niechaj bogowie - aedry i daedry pospołu - mają Was w swojej opiece!

Cześć gołoskórcy.

Czasu zostało chyba niewiele, a Ī'ne May nieco zaspał, ale to kołysanie i pełna miseczka nieco go rozleniwiły. No i po co robić coś co może zrobić ktoś inny? Khajiit jest bardzo towarzyski, nikogo nie podrapał, kilka osób tylko ofukał śmierdzącym dechem.
Ciekaw jestem jak bardzo jesteście zdeterminowani, żeby znieść jego towarzystwo.

Technicznie to kompletnie nie opanowałem ekwipunku, ale czego może zabraknąć w tak licznym i dobrze wyposażonym towarzystwie, May z pewnością znajdzie wszystko o czym wcześniej nie pomyślał.

Cześć wszystkim

Bardzo się cieszę na tę sesję i również jestem pod wrażeniem przygotowania MG, a także w lekkim zakłopotaniu własną niewiedzą o świecie

Yared i Kej’kerni zajmą jedną z podwójnych koi. Czas rejsu umilają sobie oboje treningami w sztuce miecza, które miewają charakter sakralny ku czci Onsiego, a także ćwiczeniem sprawności fizycznej. Yared nosi się skromnie po redgarsku, a wobec współpasażerów zachowuje otwarcie, szczerze i w sposób pozbawiony fałszu, który jest wszak taką samą trucizną jak wszystkie inne i tak jak wszyscy Redgardzi Yared jest ponad nią. Od zakrzywionego ostrza, którym włada, bardziej miłuje tylko swoją małżonkę i choć z miłowaniem jej się nie obnosi to i bynajmniej też się nie skrywa zwracając do niej pełnym uczucia “pani żono”. Miłe jest mu też towarzystwo orsimerów, których fach w widoczny sposób jest też jego konikiem, a lekką rezerwę zachowuje wyłącznie dla Nibenijczyków i (jeśli są) bohaterów graczy, którzy nie żałują załodze pokazów swoich talentów magicznych. Bywa, że dołącza do prac pokładowych załogi wyraźnie nie tolerując nudy.
Poza tym typ miecza do wynajęcia. Choć już nienajmłodszego.

Ciekawostkę stanowią należące do małżeństwa zwierzęta siedzące w ładowni statku. Doglądane codziennie, ale i przestrzegane przed samodzielnym zbliżaniem przez obcych, w wydzielonym boksie oddzielonym od końskich, siedzą dwa najprawdziwsze piaskożery. Te łuskowate potwory to wierzchowce Kej’kerni i Yareda. I jeśli ktoś słyszał plotki, że niektóre redgardzkie plemiona nomadyczne oswajają te bestie, to teraz może to zobaczyć. A w każdym razie zobaczyć piaskożery, które nie atakują z miejsca ludzi, tylko smacznie śpią.

Kończąc zaś chciałbym zapytać w kontekście wspomnianej BN-ki Dunmerki, jak ma się sprawa niewolnictwa w Tamriel. Formalnie i społecznie.

Niewolnictwo od kilku lat odchodzi w przeszłość, ale jest ciągle jeszcze praktykowane w różnych zakątkach Tamriel, przede wszystkim na wschodzie i południu kontynentu. Od wieków prym w niewolniczym rzemiośle wiedli Dunmerowie, Mroczne Elfy. Ich ofiarami były przede wszystkim khajiity oraz sąsiadujący z krainami Dunmerów argonianie (ci drudzy stali się dzięki niewolniczej pracy prawdziwymi budowniczymi dunmerskiej prosperity) - ale nie myślcie, że na wschodzie nie można było natrafić na niewolników ze Skyrimu czy Wysokiej Skały. Niewolnicze statki Mrocznych Elfów budziły grozę na wszystkich wybrzeżach Tamriel, nie docierały chyba jedynie do ojczystych wysp Altmerów oraz Archipelagu Systres (te wody nękane są przez jeszcze jedną rasę merów, mianowicie Morskie Elfy, które swoim okrucieństwem mogą przyćmić nawet zasłużoną reputację Dunmerów).

Złote czasy niewolnictwa przeminęły w chwili, kiedy na wschód Tamriel najechała armia Akaviru (kontynent sąsiadujący z Tamriel od wschodniej strony). Zmuszone do zawarcia sojuszu z nienawidzącym niewolnictwa Nordami ze Skyrimu oraz oraz uwalniania argonian potrzebnych jako wolna armia do odparcia Akavirczyków, Mroczne Elfy stopniowo zaczęły porzucać swe tradycje (ale nie wszędzie, nie od razu i przy zawziętym oporze części własnego społeczeństwa).

Na ziemiach peryferyjnych (jak Złote Wybrzeże czy Stros M’Kai) na niewolnictwo przymyka się oko, chociaż oficjalnie się je potępia.

Szanowni, co prawda pojawił się dzisiaj odpowiedni wątek fabularny w dziale fantasy, ale potrzebuję jeszcze odrobinki cierpliwości z Waszej strony, post startowy nie jest jeszcze kompletny. Myślę, że jutro wieczorem będziemy już mogli oficjalnie rozpocząć część fabularną (czyt. pierwszą kolejkę). Oczywiście możecie sobie na spokojnie wrzucić awatary - szerokość 200 czy proponujecie coś innego?