GreK, ci dwaj żeglarze są nadal na pokładzie, chociaż khajiit już dawno zniknął poza zasięgiem ich wyzwisk i gróźb. W kubryku na tę chwilę zastałeś czterech kompanów nieprzytomnego wciąż Luciusa, wśród nich również czarownika z zęzy.

Co do reszty Twoich pomysłów i sugestii z PW, jestem jak najbardziej na tak!


Aro, zacznij swój post konwersacyjny z Hlandrią od poniższego wstępu:

Dystyngowana Dunmerka odsunęła się od pięknej elfki z Summerset kończąc rozmowę, którą Theodoryan śledził kątem oka, ale której treści nie słyszał przez wzgląd na panujący na rufie zgiełk i harmider. Połyskliwa magiczna zbroja okrywająca postać Bretona zgasła chwilę wcześniej, lecz mimo to Morayne wciąż stał samotnie, przezornie omijany przez kręcących się wokół żeglarzy. Dwaj nibenejscy zaklinacze szczęśliwie skończyli zasypywać czarodzieja podziękowaniami i przenieśli swoją uwagę na parę orsimerskich mocarzy, toteż Theodoryan począł się łudzić nadzieją, że będzie mógł bez przeszkód obserwować rytuał nordzkiego kapłana.

Ledwie chwilę później uświadomił sobie jak płonna była ta nadzieja.

- Wymknięcie się z macek bestii Hircyna to nie lada wyczyn - powiedziała prowadząca swój jaszczurzy orszak Hlandria Sedri - By to uczcić, zapraszam do siebie dziś o zachodzie słońca, to wyśmienita okazja, abyśmy mogli poznać się bliżej w troje jako adepci Zmyślnego Rzemiosła.

- W troje? - Theodoryan dałby wiele, by móc zignorować panią Domu Dres, ale jej ostatnie słowa wzbudziły jego niechętne zainteresowanie.

- Pani Minorne ze Zmierzchu przyjęła zaproszenie i nie ma nic przeciwko, aby zasiadł z nami przy jednym stole również mieszaniec z krwi Direnni. Byłoby to wręcz ekscytujące.

Marrrt, pamiętam, odpiszę jak najszybciej!

Moi drodzy, przyjmijcie proszę moje przeprosiny za niezapowiedziany brak wpisów w ostatnich dniach. Przed weekendem miałem naprawdę wielkie plany, ale w konfrontacji z Wielkanocą po raz kolejny sromotnie poległem. Miało być pisanie, mnóstwo pisania, a tymczasem zamiast tego stało się to, co zwykle: wielkie żarcie, wizyty i rewizyty, czas w gronie rodzinnym (cała wina spada oczywiście na żonę, która wzięła sobie w świątecznym okresie urlop, kto to widział). Za chwilę jadę do pracy, zacznę pisać pierwsze updaty na przerwach.

Poświąteczne koty za płoty, trzeba jak najszybciej nadrobić opóźnienie. Jest pierwszych dwóch zaplanowanych na tę kolejkę wpisów, dla postaci GreKa. Opisałem tam luźną rozmowę Nazza z Żaglami oraz kilka faktów zaczerpniętych z geopolityki Stros M’Kai (więcej niebawem już tutaj w komentarzach). W kubryku pojawili się nowi żeglarze przynosząc wieść o pojedynku pary nomadów z dwoma Żaglami i emocje załogi poszybowały aż po sklepienie Nirnu! Jeśli GreK chce w tej kolejce poprzestać na tej scence, nie ma problemu; możemy jednak dopisać coś jeszcze, jeśli Nazz zechce zostać w kubryku i zaakceptować zmianę tematu rozmowy na ekspedycję w ruinach Dwemerów (i może wypytać dodatkowo o Bzthark).

I tutaj ważna klaryfikacja dla osób niezaznajomionych głębiej ze światem TES. W trakcie rozmowy padło stwierdzenie „krasnoludzkie ruiny”. Krasnoludami w TES określa się rasę Dwemerów, ale nie mówimy tutaj o archetypicznych krasnoludach rodem z WFRP czy Tolkiena. Dwemerowie to elfy, najbliżej im chyba do dedekowych drowów. Tak więc krasnoludy w TES to elfy podziemne.

Co do drugiej scenki, to chyba pójdę za propozycją Alex i sam opiszę biesiadę biorąc poprawkę na wcześniejszy post Nanatara.

Aro, będziesz chciał coś jeszcze napisać samemu w scenie składania zaproszenia przez Hlandrię czy mogę przyjąć, że się przyłączyłeś i opisać to samemu?