Spoko, zdaję sobie sprawę, że nauka znaków oraz języka zajmie Grecie trochę czasu, mam zamiar odegrać to w odpowiedni sposób w trakcie gry (a od strony mechanicznej możemy oprzeć całą zabawę na regularnie zmniejszanych karach do testów tych umiejętności).

Generalnie zakładam, że choć to umiejętność zaawansowana, to jej elitarność nie tkwi w konieczności długoczasowego studiowania, tylko odpowiedniego dojścia do mentorów. Wydało mi się też, że taki język nie może być siłą rzeczy rozbudowany lub skomplikowany - obracając się większość dni wśród jegrów, ile czasu Greta może potrzebować na jego opanowanie intensywnie ćwicząc w gronie kilku-kilkunastu nauczycieli? Dwa tygodnie, miesiąc? Oczywiście jak najbardziej mogę się mylić, więc finalną ocenę oddaję pod osąd Mistrza Gry.

I od razu kilka pytań pomocniczych. Co będziemy rozumieli w przypadku jegrów pod pojęciem tajemnych znaków - piktogramy ryte w korze i na głazach czy język migowy? Następne: jak liczebny jest oddział Eryka? Jakiś pobieżny opis jego członków? Są jakieś charakterystyczne postacie, o których Greta powinna wiedzieć?


Connor, o ile dobrze zrozumiałem konwencję tej sesji, jest to „never ending story”, nie scenariusz w klasycznym stylu z intrygą do rozwiązania, tylko raczej symulator życia osadnika. Sesja będzie zatem trwała do chwili, kiedy poczujemy znużenie rozgrywką albo do chwili śmierci bohaterów (w tym przypadku może to być również śmierć ze starości, a zatem Ty masz szansę pograć znacznie dłużej ode mnie). I skoro już został poruszony ten temat, to chociaż mnie taki symulator cesarskiego poddanego nie przeszkadza, na dłuższą metę faktycznie może znudzić, dlatego może warto byłoby, aby Mistrz pomyślał nad wplątanie nas w jakąś głębszą intrygę scalającą te wszystkie pozornie przypadkowe wydarzenia, w których bierzemy udział?

Akurat byłem w trakcie pisania niedzielnej fabularki, kiedy pojawił się Twój post, Pip. Podsumowując, Greta będzie chciała pojechać poprzez wcześniejsze punkty postojów do Lenkster, aby dokonać tam kilku zakupów, zastanawia się m. in. nad psem myśliwskim, koniem lub mułem, zestawem narzędzi łuczarskich, paroma innymi drobiazgami. Czas jeszcze pokaże, na co wyda pieniądze na miejscu, ale sakiewkę ma dość zasobną.

Tyle w kwestii fabuły, teraz kilka zdań komentarza co do formy dalszej rozgrywki. Zaczynam podzielać Twoje zdanie, że rozbijanie tak długoterminowych scen w sesji na jedno-, może dwudniowe kolejki niebywale wydłuży czas gry (choć zdaję sobie sprawę, że główny koncept sesji opiera się na założeniu niekończącej się gry, co przekłada się na “symulator życia cesarskiego osadnika”). Myślę, że ten koncept - aczkolwiek przyjemny w rozgrywaniu - nieuchronnie się wypali, ponieważ przesuwanie akcji do jednego losowego spotkania do następnego spowoduje w pewnym momencie znużenie nas wszystkich. Trochę myślałem nad tym, co napisałeś i zaczynam się utrwalać w przekonaniu, że musisz wpleść w tę fabułę jakiś głębszy pomysł na intrygę, jakiś bardziej skomplikowany scenariusz z przygodą wyrastającą ponad symulację osadnictwa - inaczej jeszcze z dziesięć kolejek i pierwotna forma gry może nam się przejeść.

Chętnie dowiem się, co myśli na ten temat Connor.

Ponieważ dodatkowy tydzień właśnie dobiega końca, pozwoliłem sobie napisać dodatkowego posta fabularnego. Chciałbym za pozwoleniem Mistrza wykreować i poprowadzić na boku NPCa należącego do górskiej straży, Lothara Ackera - myślę, że z biegiem czasu mógłby on zostać głównym mentorem łuczniczki w nauce sekretnego języka przepatrywaczy.

Chciałbym zaproponować, aby tak czy owak trzymać się ustalonego systemu kolejek, jeśli któryś z nas graczy nie zdąży na czas odpisać bez wcześniejszego powiadomienia o absencji. W tego rodzaju sesji, o ile nieobecność nie wydarzy się w środku dramatycznej akcji, nieobecności takie da się nadrobić później dopisując poczynania BG w formie retrospekcji.

Co do wyprawy do Lenkster, proponuję podzielić opis przeprawy przez góry na etapy od stacji pośredniej do następnej w ciągu: ruiny zamku, sadyba pustelniczek, górale w Zelbadzie (oraz te przestoje, gdzie MG ewentualnie zamierza naszykować dla nas niespodzianki). Greta zamierza integrować się zdeczka w każdej z tych lokacji.