Armiel

I pamiętajcie o rzutach pod postami! Bo od nich zależy to, czy przetrwacie tą konfrontację i jak wszystko się potoczy.

 

Armiel

Witam serdecznie.

Dokonało się.Ostatni post w sesji zawisł na forum.

Dziękuję Wam za grę, mam nadzieję, że się Wam podobało i że zakończenie spełniło Wasze oczekiwania. Jako, że jest już późno - moje standardowe podsumowanie i podziękowania dla graczy napiszę jutro.

Dzisiaj powiem tylko kilka zdań - to był zaszczyt dla mnie mieć Was na pokładzie tego pokręconego więzienia.

Dziękuję i dobrej nocy.

 

Mira

Uooooo... biedna Carla. Nie poruchała

A tak poważnie, to jedna z najlepszych ekip z jakimi przyszło mi grać.
Bardzo Wam dziękuję. Z przyjemnością Was czytałam.

Armielu, Twoja reputacja MG jest jak najbardziej zasłużona.
Szacun na dzielni

 

__________________
Konto zawieszone.

GreK

Świetna sesja. Oklaski na stojąco dla MG i graczy.

 

__________________
LUBIĘ PBF
(miałem to wygwiazdkowane ale ktoś uznał to za deklarację polityczną)

Lechu

Mimo iż nie dotrwałem do ścisłego końca to muszę powiedzieć, że świetnie mi się z wami grało, osłaniało za pośrednictwem Ortegi i bawiło na Google Dokumencie. Posty były świetne. W tej kwestii każdy miał swoje do powiedzenia, ale zdecydowanie najbardziej popisał się nasz wodzirej. Armielu... świetna sesja, genialnie opisana i prowadzona. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś zagramy w takim lub podobnym składzie i, że uda mi się znowu dostać do Twojego AAH. Oby. Jeszcze raz dziękuję za grę i weny życzę!

 

Armiel

Dobra.

Teraz obiecane podsumowanie.

Na początku – słowem wstępu, o czym była ta sesja.

Zarys fabuły był prosty – szalony naukowiec skumał się z demonami, opętały go nieczyste moce szalejące na GEHENNIE obdarzając zdolnością kreowania nowego życia i kilkoma bardziej przyziemnymi mocami. Powoi, niespostrzeżenie w głowie Staina zarysował się diaboliczny plan. Za pomocą swoich kontaktów poza Przystanią – tajnym laboratorium Gildii Zero- dostarczył specjalną substancję do sektora graczy, kierując się tym wszystkim, co wyjaśniłem w rozmowie z Ortegą – zasadą podwójnej selekcji. Wirus był śmiercionośny – owszem, ale nie zarażał. Po prostu skażone zostały ujęcia wody, z których czerpał ten sektor. Nawet mała dawka patogenu mogła zdecydować o życiu lub śmierci.
Kiedy jego diaboliczny plan zaczął działać Stain zajął się przy pomocy nowych mocy Przystanią i wyczyścił ją po swojemu i czekał, czekał, cierpliwie czekał. Potrzebne mu były wspomnienia ludzi, transfer świadomości z wybranych osobników – wiecie, świr.

Resztę znacie

Miała to być wędrówka po zakazanych sektorach, nieco mniej interakcji z innymi więźniami, przygody w nawiedzonych i opętanych sektorach – jednym słowem – mrok.

Teraz o Was, drodzy gracze

W kolejności awatarkowej.

Mira – świetnie się Ciebie prowadziło, posty pisałaś naprawdę dobre, a Carla była niezłą dewiantką, klimatyczną postacią. I może ta sesja nie dała jej pełnych szans na rozwinięcie, to i tak „dała radę”. Dzięki Ci wielkie Mira za tą kreację, za grę do samego końca, za zaangażowanie. Ostatni rzut i ostatnie decyzje przypieczętowały los Carli, ale uważam, że jej śmierć była właściwa, jak na ten typ sesji.

Lechu – nie będę się powtarzał, chociaż lubię Ortega był świetną kreacją, konsekwentną i na swój sposób nawet „szlachetną”, a prowadzenie Ciebie, to niezwykła przyjemność. Jesteś terminowy, sumienny, kontaktowy, generalnie – gracz na szóstkę. Dzięki Ci, że ponownie mi zaufałeś i wystartowałeś w rekrutacji.

Komtur – dzięki, że spróbowałeś, szkoda, że nie wyszło. Wiązałem z Twoim bohaterem spore nadzieje, stwarzał kilka ciekawych możliwości, ale … rozumiem Twoją decyzję o odejściu. Dziękuję Ci za próbę.

MistrzTrzechMieczy – nie wiem, młody człowieku, czy czytasz te słowa, ale jeśli tak, to wiedz, że nie zawiodłem się na Tobie. Grałeś świetnie, postać miałeś klimatyczną. Twoje zaangażowanie w sesję było godne pochwały – szkoda, że zginąłeś z ręki postaci innego gracza, ale takich ewentualności w takich światach jak GEHENNA nie można wykluczyć. Dzięki za wspólną zabawę.

Baczy – jesteś rewelacyjnym graczem i wiesz o tym Cenię Cię za sumienność, kreatywność, zaangażowanie, konkretność, determinację i wiele, wiele innych. Cieszę się, że udało Ci się dotrwać do końca. Cieszę się, że grałeś w tej sesji i dziękuję Ci za to, ile dla niej zrobiłeś.

Campo Viejo – Ty już wiesz o co chodzi, Ty Praha, Ty Uważam, że jesteś graczem, z którym można konie kraść i jak dla mnie dałeś czadu na maksa! Praha był rewelacyjny. Prawdziwy szczur, nie tylko tunelowy. Decyzje zawodowe wyjęły Cię z sesji, szkoda że nie wiedzieliśmy, że na tak krótko, bo może nie usuwałbym Cię tak radykalnie. W każdym razie, dzięki za to, ze byłeś i za to, ile dla niej zrobiłeś.

Obce – Twój Jonasz był REWELACYJNY – od pomysłu, do wykonania i realizacji. Co prawda sama opowieść nie dała mu pełnego pola do popisu, ale czasami tak jest i nic na to nie poradzimy. W każdym razie Jonasz był ekstra, a Twoje nim granie po prostu cudowne . Tak obcy, tak nieludzki a zarazem tak klimatyczny. Kreacja i gra na szóstkę. Jestem, byłem i będę zachwycony. Dziękuję Ci serdecznie za tą grę, za udział w tej opowieści.

Bebop – na końcu, a czemu nie? Od początku maiłeś trudniejszą rolę – dołączyłeś w zaawansowanym „stadium” sesji. To nie jest łatwe. Pewne rzeczy się udały, inne nie, ale i tak byłeś wyśmienity. Twoje pisanie, twoja kreacja, twoje „zagubienie” było wprost „na medal”. Końcówkę mogłem napisać inaczej, ale zdecydowałem się na taką, by ktoś był świadkiem odrodzenia Ewy i zniszczenia kapsuł ratunkowych w tym tej z Adamem. Mam nadzieję, że mi wybaczysz W każdym razie, Bebop, dziękuję Ci serdecznie z gry i zaangażowania.

Na koniec kilka słów gorzkich. Nie byłem zadowolony z tempa sesji i z „wykruszania się graczy”. Wykruszanie nie było częste i można było to udźwignąć, ale pod koniec sesja nieco straciła na dynamice, z tego też powodu pewnie zakończenie nie było aż tak „dopieszczone” jakbym sobie tego życzył.

Ale – przyznam – była to sesja wyjątkowa. Wielu z nas podczas jej trwania kogoś straciło. Ja – bliską, serdeczną przyjaciółkę, a dwójka z Was członków swoich najbliższych rodzin. Zatem, jak na okoliczności, uważam, że sesja wyszła Wam świetnie, wręcz rewelacyjnie. Jak wyszła mi, to – jak zawsze – pozostawiam Wam do oceny.

I jeszcze na koniec jedno.

GreK – dzięki Ci wielkie za to, że czytałeś nas od początku do końca opiniując, podtrzymując na duchu, wspierając Byłeś dobrym duchem tej opowieści – i dzięki Ci za to serdecznie, brachu! Naprawdę – wiele to dla mnie znaczyło. Bardzo wiele.
Jak tylko system mi pozwoli – podziękuję Wam wszystkim redutkami i notkami użytkowników – lubię tak .

Komentarze pozostawię przez tydzień od dzisiaj – gdyby ktoś chciał coś powiedzieć, podsumować, dodać od siebie.

 

Baczy

Sesja jak zwykle miodzio, Armielu, nawet mimo dość prostego schematu rozgrywki - iść do przodu Chyba najbardziej nastawiona na akcję Twoja sesja, w której grałem, nawet w poprzednim AAH były wątki, które rozgrywały się na innych płaszczyznach. I muszę przyznać, że właśnie dlatego bardziej mi się podobała to poprzednia, bardziej zróżnicowana sesja. Nawet Torch mechanicznie lepiej by się spisał w niej, miałby więcej użycia dla społecznych skilli. Ale ostrzegałeś w rekrutce, więc tu nie mam zastrzeżeń To był mój świadomy wybór.
I żeby nie było wątpliwości - ponownie świetnie się bawiłem na Gehennie, sesję zaliczam do tych "dwa plus dobrych"

Oczywiście gracze aktywnie przyczynili się do sukcesu sesji, rozdzielali się, niekoniecznie z własnej woli, snuli swoje intrygi, nawet jeśli tylko w główkach, drażnili się nawzajem (Mira ;* ) i przyćmiewali swoją dukajową zajebistością resztę załogi (Obce ;* ).
Chciałem zaznaczyć, że nam się panie graczki udały wyśmienicie.

Fajne indywidua nam się zebrały, nawet klasyczny żołnierzyk w rękach Lecha stał się czymś więcej niż samobieżnym karabinem snajperskim. Było kolorowo, chociaż wszyscy z rasy kaukaskiej, poza Torchem. Haha, ale żart. (Znowu grałem czerwonoskórym. Haha, ale żart.)

I jeszcze zdań kilka o zakończeniu.
Oczywiście, większość musiała zginąć. I słusznie, popieram, bo wiem, że gdyby kilka spraw potoczyło się inaczej, gdyby Bass był w stanie strzelić do Steina jeszcze przed otwarciem śluzy, gdyby Torch i Carla zawlekli ze sobą Jonasza jako żywą tarczę i otwieracz do drzwi, gdyby... Chodzi o to, że u Armiela jest zawsze dowolność. To gracze decydują, co się stanie. Armiel pozwala na światotworzenie, wspomaga pomysły podopiecznych, turla i konsekwentnie rozlicza. To zakończenie było w pełni stworzone przez nas, niejako wybrane, pośrednio i na ślepo, ale jednak. To są konsekwencje naszych działań, i jestem co do tego przekonany, i to jest najlepsze. Kurde, gdyby Torch nie miał odpowiedniego skilla na minimum, tak jak ma, pewnie nie otworzyłby drzwi i zdechły z pragnienia tam, gdzie ich Jonasz zamknął. To jest fajne u Armiela, nie tylko w zakończeniach - świat żyje i reaguje.

W pierwszym AAH moja postać zginęła w epicki, przynajmniej dla mnie, sposób. Cieszyłem się bardzo. Teraz przeżyła, właściwie tylko dzięki wyrzuconej dwunastce, i też mi to bardzo odpowiada. Nawet do charakteru i przeszłości Olega pasuje, wszak o przeżycie mu chodziło przede wszystkim. I się, szczwanemu lisowi, udało. Aż Ravanesh podgląda go przez kamerę. Serio, obserwowała jak Armielowi idzie prowadzenie, aż do samego końca

Eh, i pocięty na kawałeczki Jonasz... To był piękny koniec sesji.

No i nasz dziewiąty pasażer-widmo, czyli GreK Fajnie, jak się wie, że ktoś poza współgraczami i Mistrzem czyta twoje posty. I że mu się podobają. To budujące, dzięki Ci za Twój udział w sesji Aha, i żeby nie było - ja wiem, że Ty razem z Ravanesh przez tę kamerę lukasz. Ja wiem... Dzięki za drzwi.

I dzięki wszystkim Kolejna udana sesja, kolejni sprawdzeni współgracze. Odświeżające uczucie

 

__________________
– ...jestem prawie całkowicie przekonany, że Bóg umarł.
– Nie wiedziałem, że chorował.

Lechu

Potwierdzam to co kiedyś powiedziałem (chociaż nie byłem pierwszy), że Armiel to najlepszy MG na LI. Prowadzi wyśmienicie, kreuje ciekawe lokacje, dodaje dla smaczku przygody ciekawych Bohaterów Niezależnych, z którymi aż chce się wchodzić w interakcję. Pamiętam do teraz jak Ortega spotkał Brain i jak się z nią dogadał. Mimo iż żołnierz nie był najlepszym człowiekiem do wchodzenia w tego typu układy, mimo iż zachował się nieprzewidywalnie zabijając nagle swojego kumpla z więziennego korytarza, to... odniosłem wrażenie, że Brain i jej przydupasy to zupełnie inny niż reszta Gehenny świat. Tak samo Skrzyżowanie! Jak tam było ciekawie. Ile tam było możliwości. Chyba nikt się nie dziwi teraz, że tak chętnie wysłałem KP do drugiej sesji AAH na forum.

Co do moich kolegów i koleżanek z drużyny. Graliście aż serce rosło. To co najbardziej mi się zawsze w zajebistych sesjach podoba to różnorodność w BG. I tym razem była ona olbrzymia! Zdecydowanie moimi ulubieńcami byli Carla (jej monologi i w ogóle zachowanie super klimatowe) oraz Praha. Szczur był odgrywany nie tylko konsekwentnie, ale też bardzo indywidualnie. W pierwszej sesji AAH przecież też byli przewodnicy, ale... byli zupełnie inni. Też świetni, ale Praha podobał mi się najbardziej z całej ekipy (i to licząc obie sesje). Może to wina gustu, w który idealnie wstrzelił się Campo, a może co innego. Aż żal mi było kiedy CV odpuścił sesję. Odczułem to chyba najbardziej, bo równocześnie był moim MG w innej sesji.

Podsumowując Panie i Panowie obawiam się, że... jak Armiel wystartuje z kolejnym AAH będziecie musieli znowu stanąć ze mną w konkursie kart. Może Ortega był nieco prosty, może był odrobinę szorstki w obyciu, ale... mi w tej sesji grało się nim wyśmienicie. I jak tylko pojawiłaby się kolejna przygoda w tym klimacie chętnie spróbowałbym czegoś nowego. Do zobaczyska na pokładzie Gehenny... o ile Armiel będzie miał w planach kolejną przygodę AAH.

 

Campo Viejo

Gratuluję Armielu super przygody (jak zwykle) doprowadzonej do końca w pięknym stylu. Moim byłym współgraczom również gratki i szacunek, bo to również i Wasza zasługa. Dziękuję wam za to, że dane mi było z wami popisać i za to, że wybaczyliście mi odejście i nie wieszaliście na mnie psów. Naprawdę musiałem w tamtej chwili. Nie wiedziałem, że moje nieobecność będzie kilkumiesięczna. Raczej nastawiałem się na rok. Gdybym wiedział, że w ogóle odejdę, czy to całkowicie, czy na autopilota, to nie wiem czy rozegrałbym morderstwo Krzyżyka, bo wyszło na to, że straciliście dwóch BG. Przeze mnie... Jeszcze raz przepraszam. Potem chciałem od razu wrócić choćby jako duch lub nawet automaton z duszą Praha ale widać byłoby to już za bardzo naciągane i przyznaję rację MG, że jest jak jest. Podczytywałem czasem jak wam idzie, na ile mi czas pozwalał. Najbardziej dziękuję Obce, bo knuło się z Patyczakiem, aż miło wspomnieć i żal tego czego te ziółka nie spróbowali osiągnąć.

Armielu, Lechu, dziękuję za dobre słowo mimo mojej wtopy.
Wszyscy kochani jesteście stare gity a wasze kreacje (świata BG i Bnów) były w dechę. Może gdzieś kiedyś jeszcze raz, oby

Pzdr.

 

__________________
"Lust for Life" Iggy Pop
'S'all good, man Jimmy McGill

GreK

Och.. och... Nie spodziewałem się, że będzie też słowo o mnie, bo to w końcu była Wasza historia. Ale jak tu jej nie czytać, skoro prowadził ją mój ulubiony MG a grała moja mentorka i to tak przecudnie przerzeźbioną postać.

Przyjemnie się Was czytało i chętnie wystartuję w kolejnej Armielowej przygodzie jeśli czas na to pozwoli.

Jeszcze raz dzięki za miłe chwile spędzone podczas czytania waszych przygód.

 

__________________
LUBIĘ PBF
(miałem to wygwiazdkowane ale ktoś uznał to za deklarację polityczną)