- Adrian Cię rozszarpie jak Rikkitikki faktycznie ją tu przysłał. - warknął Chris do Marcusa patrząc na jego przygotowanie do skoku na blondynkę.

Cass wskazywała, że to nie ten pająk. Młodziutka ekspertka od pajęczakównie była wszak specem w tej dziedzinie, a kotołak może i słyszał o kręcącej się po mieście uczennicy Old-Spidera, ale na oczy jej nie widział.
Jeżeli blondynka była tworem Pentexu, groził im najwyżej strzał w plecy podczas walki z umbrową mendą. Jeżeli była od Rikitiki, a oni by powyrywali jej odnóża, to groziła im perspektywa poważnej dyskusji z Adim.

- Dobrze wiesz, że by wyjść z umbry nie rzucając się w oczy, musielibyśmy gibać nazad szukając jakiegoś miejsca by nie wyleźć małpom pod nosem. - zmarszczył lekko brwi tuszując swoją niewiedzę, na ten temat że tu nie działają komórki. Bo i skąd miał to wiedzieć.
- Udowodnij zatem inaczej, że przysłali Cię przerośnięty ptasznik z pchlarzem-megalomanem. Wyciągnij nam tego umbralnego pajęczaka by można było z nim pogadać.

Przygryzł wykałaczkę.

- Mam przynajmniej nadzieję, że pogadać. Skoro, żadne z nas nie zna się na tropieniu w Umbrze, trzeba się wystawic aby się pokazał. Zresztą co ja cię będę uczył obsługi sieci pająków Jabigail.

Co by nie mówili pająka ni widu ni słychu.
Sprawa tej "Abigail" tez nie posuwała się do przodu.
A nie.
Tam było napisane wszak, że ona to ona.
No to fakt, sprawa zamknięta.
Chris przypomniał sobie, że jakas tam ze starym pająkołakiem się niby szlajała. Uczennica?
Pasowało jak diabli ale pewności nie było.
Równie dobrze mogła zgrywać młoda pajęczycę nasłana...
Ech... Adrian ty sukin***
No i nie miała już batoników.

Kotołak postanowił na razie zamknąć temat Abi.
- Cass? Ty lepiej widzisz te pieprzone linie jakie tu sobie zrobił. - On też niby widział ale tylko częściowo. Nie chciał się w coś wpieprzyć.
- Nie wiem czy "lepiej"
- Pokaż mi gdzie mniej więcej zaczyna się ta jego sieć, zasadzka?
Kruczyca wskazała "mniej więcej".

Wszystko to było na mniej więcej.
Od paru dni.
Chris był zły.
- Pająk, pokaż się no. Pogadać chcemy. - krzyknął biorac za punkt wyjścia to, że niby pająk umbralny z początku "słuchał" ich jak byli tu wcześniej Bill, Cass i świętej pamięci Jacob.
Odpowiedziała mu cisza.

- No pokaż się łajdaku!
Znów nic.

- Świnia nie pająk! - prychnął głośno kotołak nawet nie łudząc się uzyskaniem odpowiedzi.

Rozpiął rozporek i na lekko ugiętych nogach (by w razie potrzeby odskoczyć ratując życie lub przynajmniej swój ton głosu i inne aspekty aktualnej płci) zaczął po prostu sikać na jedną z nici biegnących od leża pajęczaka gdzieś w daleko w Umbrę.
Pogwizdywał przy tym złośliwie.