Arthur wiedział że za wcześniej wyskoczyli z tym całym "odwdzięczymy się" . Jednak słowo się rzekło i lepiej nie było się z niego wycofywać. I lepiej było też nie kumulować stawki - im mniej żądali tym mniejsza mogła być cena.

- W zasadzie nie tyle chcemy wiedzieć co jej powiedziałaś, bo tego dowiemy się od niej samej, lecz raczej gdzie jest obecnie, lub gdzie pójść mogła. Coś mi się jednak zdaje , że skoro była już u ciebie , a jej obecność dalej wskazuje na ta dzielnicę to jedynym rozsądnym wyjaśnieniem gdzie mogła pójść jest świat duchów.

Stwierdził uprzedzając pytania towarzyszy lub nierozważnie wypowiadane stawki.

- Jeśli jesteś w stanie pomóc nam z jej lokalizacją to przysługa od rozjemców może być adekwatną zapłatą za tą drobną pomoc. - stwierdził zerkając to na gospodynię to na towarzyszy. - Niemal każdy w tym mieście prędzej czy później wchodzi w konflikt z innymi , dobrze jest mieć po swojej stronie kogoś kto może i ma prawo łagodzić napięcia . Oczywiście oczekiwalibyśmy też pewnej współpracy w której znalezienie szamanki byłoby dobrym początkiem. - Indianiec może nie oferował wiele , ale za to szczerze. Dodał dla pewnej jasności.

- Rozumiem, że łagodzenie sporów i tak należy do naszych obowiązków, ale nie wykluczone że w pewnych konfliktach będziemy zmuszeni poprzeć jakąś konkretna stronę w sporze. Nie wszystkie konflikty daje się ułagodzić... W takich sytuacjach ... cóż, na pewno chętniej poprzemy osobę która wykazała już dozę współpracy i wciąż jest na nią otwarta.

Arthur wiedział że ich pozycja jako rozjemców w mieście jest wciąż świeża i nie poparta jakimiś konkretnymi osiągnięciami. Z drugiej strony mieli znajomości i poparcie z góry. Poza tym, był to dobry czas na pozyskiwanie ich jako sojuszników, bo gdy obrosną w dokonania i piórka zapewne częściej będą występować z pozycji żądającej niż proszącej. Było w tej chwili jasne że szukają nie tylko pomocy w konkretnej sprawie ale i sojuszników - za co byli gotowi - przynajmniej Banhi - odpowiedzieć adekwatnym sojuszem.

- Ta oferta , nie jest moją ofertą i ja na nią nie przystaję - rzekł szaman jednocześnie czyniąc prosty znak dłonią który przynajmniej w świecie duchów i szamanów oznacza brak zgody. Wyłączenie się. Czasem odegnanie złego uroku.

- Moja propozycja może i zabrzmiała niefortunnie, ale prawda jest taka że w tym świecie nie da się uniknąć sympatii czy antypatii które mają wpływ na nasz osąd. Nawet na tamtym świecie nie da się ich uniknąć. - dodał po chwili, wszak i duchy odczuwały sympatie.

- Jeżeli zechcesz przyjąć tą propozycję - zwrócił się do Markusa - to uczynisz to tylko we własnym imieniu, o ile to wciąż będzie interesowało kapłankę. Są jednak tajemnice dla których warto jest umrzeć , zwłaszcza moje plemię wie coś na ten temat i nie zgodzę się zdobywać odpowiedzi na nieokreślone pytania. - Po chwili zwrócił się ponownie do bokora.

- Może rzeczywiście źle wyraziłem swoją propozycję - stwierdził choć wątpił aby bokor był na tyle moralnie czysty by tak naprawdę interesowała go prawdziwa bezstronność Rozjemców - jednak twoja sięga o wiele dalej w istotę Rozjemców, związuje ich bowiem. Tu już zupełnie nie ma mowy o bezstronności jeśli Rozjemcy muszą działać na rzecz jednej ze stron. Lub zdobywać informacje w konflikcie między stronami na rzecz jednej z nich.
Sama propozycja bokora wskazywała jak bardzo "zależało" jej na bezstronności Rozjemców.

- Jeżeli chcecie brnąc w taką obietnicę - zwrócił się do towarzyszy - to beze mnie - ostatnie powiedział i do nich i do pustej przestrzeni w pokoju gdzie wyczuwał obecność której wszak nie widział.

- Sympatia nie oznacza zupełnej bezstronności , a tyle wciąż jesteśmy w stanie zaoferować. Możemy też rozważyć pomoc z problemem czy pytaniem o ile je poznamy tu i teraz , wszak ty nasze pytania już znasz.

Nie dodawał już nawet iz było by to uczciwe. Bokora nie interesowała uczciwość ale zysk, sprzedać dwa razy te same informacje , zaiste musiała już zacierać łapki. Jej propozycja jednak obejmowała cenę na która Arthur nie zamierzał przystać , nawet jeśli musiałby odejść z Rozjemców gdyby ni niefortunnie zgodzili się jednak na jej ofertę. Czekał na decyzję kapłanki i reszty towarzyszy gotów wyjść gdyby mieli zawrzeć umowę na którą on się nie zgadzał. Dowiedzieli się już i tak całkiem sporo. Skoro była tu szamanka to mogli z tego miejsca podjąć trop , a najpewniej poszła do Umbry skoro po wizycie u bokora nie opuściła jeszcze tej dzielnicy. To by tłumaczyło nieodebrane telefony. Całkiem możliwe , że cała trójka zamartwiała się bez potrzeby choć nie wykluczał że w Umbrze szamanka może potrzebować pomocy.