Kot prychnął i ostro zamiauczał kilka razy gdy poczuł pazury ptasich łap i uderzenia dzioba na grzbiecie. W szalonym pędzie przez krzaki i bagnistą łąkę zaczął zygzakować, by było jej trudniej. W pewnym momencie nawet zamarkował skok w cwale naprzód, lecz zwinnie okręcił się próbując złapać pikującego (po raz kolejny) ptaka. Chybił. Zasyczał i dalej puścił się przed siebie.
Cass wzlatywała i obniżała lot, za którymś razem nawet w dziób kamyk złapała zrzucając na kocura. Nie trafiła tylko przez to, że pędził zygzakiem. Kawałek skały spuszczony z wysoka tylko wzbił nieco kurzu tuż obok kocich łapek. Kruczyca zdenerwowana krakać nie przestawała. W końcu przypuściła frontalny atak grożąc wbiciem pazurów w pyszczek kocura. Minęła go o włos.

I weź tu uciekaj przed latajem.
Gdy przeleciała od frontu mimo jego szalonego cwału wkurwił się i zaczął morfować. Wygiął grzbiet gdy jego ciało urosło do formy potwornego morderczego kota, potem w potwora, wyprostował się dopiero jako “małpa”.
- No czego do cholery ode mnie chcesz?! - wrzasnął wygrażając jej pięściami i mając nadzieje, że spikuje po raz kolejny, gdy ma chwytne dłonie.
Cass zatrzepotała skrzydliskami hamując w powietrzu w nagłym szoku.
- Kraaaaaaaa - zawrzeszczała pokazując krwisto-czerwone wnętrze dzioba. Główkę przekrzywiła:
“Kurwa... “ - zaklęła soczyście w myślach - “...on...jest… na….nooooo bez ubrania?!?!?!?!”
Zatoczyła parę kółek wokół pieklącego się Chrisa, który zaczął rozglądać się za kamieniami.
Wylądowała z dala od niego i zaczęła wracać do dwunożnej postaci.
Wyciągnęła dłoń przed siebie zasłaniając... kehem... obszar… wrażliwy:
- Gdzie do kurwy nędzy lecisz teraz?! - zacisnęła powieki po to tylko by zaraz jedno ślepie odemknąć i znowu polampić się. Bądź co bądź na żywo jeszcze nagiego faceta nie widziała…
Kotołak na granicy szału zaczął iść ku kruczycy.
- Moja sprawa, gdzie! - warknął podchodząc do dziewczyny będącej w dziwnej pozie. Ręka jakoś wyciągnięta, palce rozczapierzone, dziwny skrzyw na twarzyczce gdzie niby to mrużyła oczy niby wybałuszała. - Czemu Ty za mną lecisz, tez mam Cię po plecach podrapać?! - prychnął wściekły.
Cassey robiła krok w tył za każdym krokiem w przód Chrisa:
- CHRIS!!! KUŹWA ZAKRYJ SIĘ!!!!! - czuła krew uderzającą do łba i to wraz z próbą ogarnięcia ich lokalnej drama queen sprawiało, że sama zaczynała się wkurzać. - JA CI PO ŚLEPIACH CYCKAMI NIE MAJTAM!!!
- Bo masz mentora, co Ci ciuchy przypisał! - Ja jak swoją proszę o radę czy coś to “weź daj mi spokój” - znów warknął. - O co ci w ogóle chodzi? - wychylił się do przodu, ale jedną ręką zasłonił koci ogonek jakim jako jedynym dysponował w wersji “małpy”.
- A co to kurwa moja wina, że masz mentorkę od czapy?! - młoda się nastroszyła.
- To czemu się do mnie przywalasz, ze po morfingu nago latam?!

Młoda nie wytrzymała i ruszyła z kopyta wprost na kocura z zaciętą minką.
Małe chuchro rzuciło się kotołakowi na szyję, zawisło, cmoknęło z rozbiegu straszliwie nieudolnie tak że mu zadzwoniły wszystkie zęby, a czubek nosa dźgnął w policzek… prawie jak dziób, po czym zamarło. Odsunęło się, otworzyło szeroko gały i powiedziało romantycznie:
- O kurwa…
Chris nawet odruchowo zrobił pozycje obronną, ale skupiał się na rękach lub nogach mogących kopać. To co zrobiła kruczyca sprawiło, że wciąż z lekką gardą i bojowym ułożeniem stóp, tylko zamrugał zszokowany. Tego się nie spodziewał.
- Co do… - sapnął zdezorientowany.
Kruczyca zaczęła się na powrót cofać i trudno było stwierdzić, kto z tej dwójki jest bardziej zszokowany. Ona czy on.
- Ja ...Chris... Ja… - jąkała się - przepraszam… to… ten….
Załapała się ostatniej deski ratunku:
- No gdzie kurwa leziesz? Co się tam stało? - słaby i roztrzęsiony ton głosu zdradzał jej zdenerwowanie.
- Jak to co? Wydymany jak zwykle! - Machnął obydwoma rękoma na boki. - Bo to niby FED’y, choć jak tak jest to ja jestem Czarna Furia.
Cass zakręciła znacząco paluszkiem w powietrzu wskazując na wysokości podbrzusza kotołaka:
- Zakryj TO!!!!!!!!! - wydarła się, trzęsąc się lekko - No i co? Rzucasz kasę, gnata i spierdalasz w długą w czarną noc? Chcesz w ramach protestu biec ku wschodzącemu słońcu czy jak? - Nie mogła się powstrzymać przed ciekawskim zerkaniem co i raz na TO.
Przeciągnął ręką po twarzy, choć tyle o ile się zasłonił. Zrobił krok do przodu odwracając się bokiem, objął kruczycę ramieniem i pociągając ją krok naprzód w wolnym kroku przed siebie..
- Mam plan, Cass.
Cassey roztopiła się jak masło:
- Mmmmmmmmmmmmrhmmmm - powiedziała cichutko, wtulając się w nagiego kotołaka i czując różne rzeczy. Motyle w brzuchu, uścisk w klatce piersiowej, gulę w gardle. Przesunęła wzrokiem po ramieniu obejmującym ją, kotołak coś peplał ale w ogóle do niej to nie docierało. On był taki cieplutki. I obejmował ją!
“A co się stanie jak zrobię tak?” - przesunęła dłonią pieszczotliwie po brzuchu Chrisa w górę i w dół skupiając się na wrażeniach. - “Miękka skóra, gładka, śmiesznie czuć..."

- (...) i oni też będą mieli spok… mhrrrrr - odruchy były silniejsze od niego. - Zatrzymał się urywając wątek jakiego najwidoczniej nie słuchała. - Cass…? - spojrzał na nią mrużąc ślepia i przekrzywiając lekko głowę.
- Taaaa…. racja… - powiedziała całkowicie przekonanym tonem wciąż ślepiąc się na koci tors. Paluszki kruczej pomknęły w górę.
“Ciekawe czy tutaj jest wrażliwszy?” - czuła wypieki na policzkach, zagryzała dolną wargę, gdy dłonie nagle nabierały własnego rozumu znacząc nowe szlaki na skórze kotołaka. Cass stanęła obok i zamglonym lekko spojrzeniem śledziła tor dotyku i nasłuchiwała kociego mruczenia.
- Czyli rozumiesz mnie? - Powiedział miękko też przystając gdy ona przestała stawiać sztywne kroki i odwracając się przodem ku niej obejmując teraz obiema rękoma. Odruchowo szukał zrozumienia w jej oczach, ale napotkał jedynie maślaną mgłę.
- Kruczku. - Zabrał jedną dłoń z jej pleców i ujął palcami pod brodę by unieść jej twarz na wprost swojej. - Wszystko okey?
Pokiwała łebkiem na tak. Bo przecież było ok. On ją przytulał!
Wspięła się na palce i lekko przylgnęła całym kruchym ciałkiem.
- Miau? - wyszeptała prosząco, naśladując jego wcześniejsze powitanie przez telefon i zatonęła w zielonych ślepiach. Dłonie płasko ułożone na piersi nie przestawały rozkoszować się lekkim muskaniem ciepłej kociej skóry.
- Miaumiau…? - wydał z siebie cicho przyciskając ją ciutkę mocniej ku sobie. Pochylił się by pocałować ją w policzek, jednak natura przejęła nad nim lekko kontrolę, bo nawigacja ominęła wytyczne punktu dowodzenia zbaczając ku kącikowi ust dziewczyny.
Sapnęła cichutko gdy ich wargi się złączyły. I nagle ktoś zupełnie niespodziewanie wyłączył jej myślenie. Wtuliła się ciaśniej w Chrisa i z całych sił starała się by kotołak nie poznał jak bardzo się denerwuje. Był duży, był ciepły, całował ją i był… no… Chrisem. Wsiąkała coraz bardziej i bardziej gdy w jej ciele wybuchał ogień. Wplotła palce w jego włosy, przyciągając go, by ta chwila trwała i trwała.
Oboje nawet nie zarejestrowali do końca kiedy opadli na trawę…

“Ciekawe co na to aligatory” - przeszło Chrisowi przez myśl. Spojrzał na dziewczynę leżącą pod nim, minę miał dość głupią. Kruczyca zastygła pod bastetem wpatrzona w jego zaszokowaną lekko minę. Szczęście, radość, poczucie bliskości nagle jakby wyparowały, a przez głowę przebiegło jej kilka rzeczy na raz:
Po pierwsze, że pierwszy raz zaliczyła w środku nigdziebądź czyli w czarnej dupie. Po drugie, że zaliczyła pierwszy raz z facetem, który jest prawie dwa razy od niej starszy. Po trzecie, że on ma kobietę. Po czwarte, że on ...wygląda jakby wcale nie chciał tu teraz być i miał ochotę zaraz stąd spieprzyć. Po piąte, że zna go od mniej niż doby.
Panika eksplodowała w niej.
Skuliła się i z kurczowym uśmiechem pisnęła:
- Ciężki jesteś… - zakokosiła się pod jego ciężarem. - Puścisz mnie?
Serce waliło jej jak po długim locie. Chciała zniknąć.
- Tak, jasne… - podniósł się na łokciach. - Cass, ehm, wszystko ok? - spojrzał na nią czujnie i musnął wargami jej policzek.
- Tak… tak.. doskonale … wszystko ok… - uśmiech miała nalepiony jak podczas pogrzebu rodziny. Nikt wtedy się nie poznał, liczyła, że i teraz nie pozna się Chris. Zebrała się i złapała za ciuchy. Przycisnęła kupkę do siebie.
Chris chwycił ją za rękę.
- Cassey, jest coś… co musisz wiedzieć. - powiedział.
- Mrrhhmm kehem znaczy hmm? - ugryzła sobie policzek od wewnątrz, żeby się opanować. - Co? - strzelała oczami na boki chcąc po prostu odlecieć.
“Co muszę widzieć? Czemu on to przeciąga?” - podumała żałośnie. Przestąpiła z nogi na nogę i spojrzała na Chrisa w końcu.
- Cassey… - objął ją lekko. - Jeżeli będziesz potrzebowała czegokolwiek, schronienia, pomocy, cokolwiek złego się stanie. Udaj się do Suicide. Odszukaj mojego brata, braci. Siostrę. Lub pogadaj z bikerami. Wymogę na nich, by Cię ochronili, dali schronienie gdybyś tego potrzebowała. Bo nasza umowa… - Spojrzał jej przelotnie w oczy. - Jutro mnie nie będzie już tutaj. Nie będę mógł wywiązać się z umowy…
- Co?! - zdębiała próbując zasłonić swoją nagość - Jak to cię nie będzie… co Ty znowu opowiadasz? - Teraz na jej twarzy wypisała się całkowita panika, zbladła i zaczęła drżeć.
Przytulił ją, tym razem bez pasji, bez pożądania.
- Są koty, nie ma kotów - odrzekł cicho. - My nie mamy tak naprawdę dziewięciu żyć - powiedział jakby zdradzał tajemnicę. - Obiecaj mi, że jak będziesz potrzebo...
W miarę jak mówił widział jak w oczach dziewczyny rodzą się łzy. Drżenie nasiliło się.
- Co.Ty.Chcesz.Zrobić?! - spytała bezbarwnym tonem głosu, kropelki staczały się po policzkach.
- To co powinienem, by chronić innych. Obiecaj, Cass.
- NIE! - wyrwała się mu z rąk. - NIE OBIECAM! - wrzasnęła obłąkańczo. - NIE CHRONI SIĘ INNYCH UMIERAJĄC!!!! TO TYLKO EGOIZM I TCHÓRZOSTWO. - Twarz kruczycy wykrzywiła się w szoku i niedowierzaniu. Postąpiła do przodu, zamachnęła się i trzasnęła kota w twarz otwartą dłonią. - POMYŚL O INNYCH POZOSTAWIONYCH ZA SOBĄ!!!
Wciąż golusieńka zachłysnęła się i w ostatnim kroku przed wpadnięciem w panikę plus histerię wskoczyła do Umbry. W pierwszej chwili jakby chciał ją powstrzymać, ale bał się, że gdy ona mocowała się z zasłoną, finalnie może przejść tam z nią.
- Kingston się na ciebie wściekła, uważaj. Ona zbanalizowała Króla Palm, nie cofnie się przed niczym. Karmi się glamour ze strachu przetrzymywanych dzieć…. - zniknęła.

Kotołak westchnął i zapalił papie...
To znaczy chciał zapalić.
Fajki zostały w krzakach gdzie zebrała się cała ekipa.
Miał nadzieję, że już stamtąd pojechali... Zasadniczo sam nie wiedział po kiego to zrobili. Sprawa była w 100% związana z klubem, Cassey była po prostu ciekawska, ale reszta? Cóż, gdy spieprzył nie mieli więcej powodów by kręcić się wokół chatki z trefnym FBI, a to mogło być niebezpieczne.
Idąc powoli przez mrok nocy zaczął myśleć o młodej kruczycy i tym co tak naprawdę się stało. Dlaczego się stało? Czemu tak na niego reagowała, czemu on przestał racjonalnie myśleć po nieudanej próbie pocałowania jej w policzek. Nieudanej o tyle, że trafił ustami nie tam gdzie planował wywieszający powoli białą flagę mózg. I czemu czuł się źle z tym jak się zachowywała 'po'? Czemu czuł się, źle, że to była bagnista łąka, a nie łózko o białej pościeli? Czemu w ogóle o tym myślał i o niej?
Czemu do cholery nie miał papierosów!!?

Morfował w kota i puścił się biegiem przed siebie, w kierunku Miami. Jako kot mógł ścinać drogę przekradając się między ogrodzeniami i budynkami, ale i tak ileż to było? trzydzieści kilometrów? czterdzieści? Parogodzinna odyseja.
Ale potrzebował tego.
Bardzo.