[Storytelling 18+ FR e5] Ucieczka - Strona 24

Amon · 25-07-2016, 16:36

Przy Goplanie nie było nic ciekawego. Kruszwik natomiast posiadał zbroję i broń doskonałej jakości, a łaska Mystry, pozwoliła wam bezsprzecznie stwierdzić iż owe przedmioty są dodatkowo wzmocnione magią.

Orthan · 25-07-2016, 18:48

Widząc idące w naszą stronę umarłych, spanikowałam i wyciągnęłam sztylet stając w miejscu. Chodzące trupy był zaprzeczenie tego co czekało nas wszystkich - śmierć.

Lecz zanim zdążyłam zareagować i coś zrobić, Taler, Lander i Boer rozprawili się żelazem i ognista magią z obydwoma nieumarłymi tworami. Co prawda nie obeszło się bez potłuczeń i ran, ale temu mogłam zaradzić używając mocy i resztek bandaży które pozostały w moim tobołku.

Amon · 25-07-2016, 19:56

Ann odśpiewując psalmy jakich nauczyła ją Mystra, napełniła ciała mężczyzn magią, która uleczyła większość ich ran.

Południowa ściana głównej komnaty w której się znajdujecie, w swojej centralnej części wykonana jest z gładkiego kamienia. Owa sekcja wyraźnie odróżnia się od reszty muru. Na zachód od tego fragmentu znajduje się dźwignia, podobna do tej jakiej użył Josze gdy zeszliście do lochu.

Matyjasz · 25-07-2016, 20:47

Smród palonego mięsa powinien go obrzydzać, ale paląc Krzuwika i jego żonę nie mógł zaprzeczyć, że nie czuł obrzydzenia ale pierwotną satysfakcję, która tylko wzrosła gdy Kruszwik po raz kolejny zdechł. Oby tym razem raz na dobrze. W końcu to jego wina, że Josze próbował zamknąć ich w śmiertelnej pułapce.
- Miał na sobie coś ciekawego?
Podszedł do trupów i zaczął badać ich dobytek, im i tak dobra doczesne się nie przydadzą, im mogły uratować życie, lub zapewnić spokojny żywot gdy uciekną z tego przeklętego przez bogów (konkretnie jedną boginię) miejsca.
- Pierścienia spełniającego życzenia nie ma, albo stracił moc gdy Josze wypowiedział życzenie. Móc zażyczyć sobie czego dusza pragnie i zażyczyć sobie by jego pan nie zgnił.
Wbrew sobie wypowiedział komplement szacując wartość poszczególnych niebojowych przedmiotów na ciele króla wysp i zabierając co cenniejsze.

Na szczęście inni zbadali pomieszczenie.
- Zgaduję, że ta dźwignia albo pozwoli nam przejść dalej, albo zawali nam strop na głowę. Lander, mógłbyś ją przesunąć przy użyciu magii, gdy będziemy stać trochę dalej?

Amon · 25-07-2016, 22:20

Gdy zagrożenie związane z nieumarłymi zostało zażegnane, Swieta podeszła do pustych komór grobowych, oglądała jedną po drugiej, aż w końcu stanęła przed ostatnią, zamurowaną.
- Taki grobowiec mógłby pomieścić nawet sporą łódź.

Hakon · 25-07-2016, 22:59

Taler otrząsnął się po walce i rozejrzał się po towarzyszach. Tylko on i Lander mieli obrażenia. Na szczęście Ann jak zwykle pomogła im swoją mocą i czuli się dobrze.
- Dzięki Ci Pani.- Podziękował kapłance.
Paladyn założył zbroję i wziął buławę w dłoń.
- No dobra. Odsuńcie się.- Kiedy wszyscy odsunęli się od zamurowanej wnęki uderzył w nią buławą.

Amon · 25-07-2016, 23:49

Taler rozpoczął wyburzanie ściany. Zaletą posiadania umagicznionej buławy był fakt, iż broń nie zużywała się od zderzeń z cegłą. Już po kilku uderzeniach, mężczyzna wiedział iż zadanie jest wykonalne. Jedyne czego potrzebował to zapas siły i czasu. Kruszenie muru po prostu trwało. Kiedy udało się przebić, z początku małą dziurę, poszło już trochę łatwiej. Wciąż wymagało to jednak żmudnej pracy.
Ale w końcu… się udało! ostatnia komnata stanęła przed wami otworem!

Ta grobowa komnata, została oczywiście przygotowana długo przed zniszczeniem jakie piraci zgotowali domenie Kruszwika, jest kryptą z prawdziwego zdarzenia. Na przeciw rozwalonej ścianki stoi profesjonalnie wykonana tablica z brązu, napis na niej głosi:

Cytat:

Tu spoczywa Książę Kirkor
Umarł z powodu choroby w dwudziestym roku panowania Kruszwika

W zasadzie całą komorę grobową zajmuje łódź, zaprojektowana by zanieść księcia do krainy bogów...

Mała galera
30 stóp długości, 8 stóp szerokości
6-9 węzłów pod żaglami, 5-8 węzłów wiosłując

Żagle, liny, maszt, wiosła, wszystko jest w dość dobrym stanie. Ciało księcia, owinięte w całun, spoczywa na środku pokładu. Otaczają je wota: talerze i puchary, czary, widelce, łyżki, noże wykonane ze złota i srebra. Kompletna kolczuga, miecz półtoraręczny, sztylet, skrzynia ze złotymi monetami których musi być kilkaset. Broń i zbroja są pięknie wykonane.

**Kerm** · 26-07-2016, 13:52

Wszystko się zgadzało - było ciało syna Kruszwika, była i łódź.

- Proponowałbym, z całym szacunkiem dla zmarłego - zaproponował Lander - przenieść jego ciało na bok, zostawić mu nieco tych skarbów, a potem zabrać łódź i spróbować znaleźć sposób, by ją spuścić na morze.
- Może za kolejną ścianą - rozejrzał się dokoła - znajdziemy jakiś kanał, a może trzeba będzie opuścić łódź do tej wody, z której niedawno wyciągnęliśmy Ann.

Korzystając z czaru popularnie zwanego 'dłonią maga' spróbował zabrać Kirkorowi miecz.

Amon · 26-07-2016, 16:07

Magia Landera odsunęła miecz od wysuszonych zwłok. Dawno zmarły książę “zachowywał się” jak na dobrego trupa przystało i ani myślał ożyć i kogoś atakować.

Tym samym czarem półelf uruchomił dźwignię, gdy staliście w bezpiecznej odległości.
Środkowy segment ściany runął z hukiem otwierając drogę na powieżchnię.

Potężny podmuch zimnego wiatru i deszczu wpadł do komnaty, wraz ze świeżym powietrzem. Na zewnątrz jest prawie całkiem ciemno. Jednak jakieś 80 metrów od was brzegiem wody brodzi niewielka postać wspierająca się o włócznię. To przemoczony Zalfer! podziemna rzeka musiała wyrzucić go na powierzchnię gdy uchodziła do morza. Niziołek już was zauważył! huk jaki towarzyszył walącej się ścianie kamieni musiał zwrócić jego uwagę.

Hakon · 26-07-2016, 21:24

Po długich chwilach walenia maczugą wreszcie Taler przebił się do środka ostatniej wnęki. Wewnątrz była łódź na którą już polowali od długiego czasu. Ich Arka Nolego. Czy jak mu tam było.

Paladyn wziął tarczę i zaczął się ubierać w porządne ubranie, którego było dość dużo. Znalazł wreszcie to co chciał i miał już pasujący według niego strój do nowej zbroi i buławy.

Kiedy ostatnia przeszkoda runęła i zobaczył niziołka aż wrzasnął.
- Zalfer! Ty żyjesz!- I pobiegł na spotkanie z niziołkiem. Podbiegł i chwycił go w objęcia jak stary przyjaciel.
- Już miałem złe myśli, ale widzę, że Pani szczęścia czuwa nad nami.- Odsunął się i wskazał wejście do podziemi.
- Znaleźliśmy łódź. Musimy się zbierać czym prędzej. Ta ulewa nie wróży niczego dobrego.- Popatrzył na niebo.
- Są tam czyste i schludne ubrania więc możesz się przebrać i ruszamy w drogę.- Oznajmił prowadząc Zalfera do reszty.
Idąc rozglądał się za miejscem najlepszym na wodowanie statku i możliwościami jakie im stwarzało otoczenie do tego przedsięwzięcia.

25-07-2016, 16:36	#231
Amon Reputacja: 1	Przy Goplanie nie było nic ciekawego. Kruszwik natomiast posiadał zbroję i broń doskonałej jakości, a łaska Mystry, pozwoliła wam bezsprzecznie stwierdzić iż owe przedmioty są dodatkowo wzmocnione magią. Zbroja łuskowa + 1 Buława +1 __________________ Our obstacles are severe, but they are known to us.

25-07-2016, 19:56	#233
Amon Reputacja: 1	Ann odśpiewując psalmy jakich nauczyła ją Mystra, napełniła ciała mężczyzn magią, która uleczyła większość ich ran. Południowa ściana głównej komnaty w której się znajdujecie, w swojej centralnej części wykonana jest z gładkiego kamienia. Owa sekcja wyraźnie odróżnia się od reszty muru. Na zachód od tego fragmentu znajduje się dźwignia, podobna do tej jakiej użył Josze gdy zeszliście do lochu. __________________ Our obstacles are severe, but they are known to us.

25-07-2016, 20:47	#234
Matyjasz Reputacja: 1	Smród palonego mięsa powinien go obrzydzać, ale paląc Krzuwika i jego żonę nie mógł zaprzeczyć, że nie czuł obrzydzenia ale pierwotną satysfakcję, która tylko wzrosła gdy Kruszwik po raz kolejny zdechł. Oby tym razem raz na dobrze. W końcu to jego wina, że Josze próbował zamknąć ich w śmiertelnej pułapce. - Miał na sobie coś ciekawego? Podszedł do trupów i zaczął badać ich dobytek, im i tak dobra doczesne się nie przydadzą, im mogły uratować życie, lub zapewnić spokojny żywot gdy uciekną z tego przeklętego przez bogów (konkretnie jedną boginię) miejsca. - Pierścienia spełniającego życzenia nie ma, albo stracił moc gdy Josze wypowiedział życzenie. Móc zażyczyć sobie czego dusza pragnie i zażyczyć sobie by jego pan nie zgnił. Wbrew sobie wypowiedział komplement szacując wartość poszczególnych niebojowych przedmiotów na ciele króla wysp i zabierając co cenniejsze. Na szczęście inni zbadali pomieszczenie. - Zgaduję, że ta dźwignia albo pozwoli nam przejść dalej, albo zawali nam strop na głowę. Lander, mógłbyś ją przesunąć przy użyciu magii, gdy będziemy stać trochę dalej?

25-07-2016, 22:20	#235
Amon Reputacja: 1	Gdy zagrożenie związane z nieumarłymi zostało zażegnane, Swieta podeszła do pustych komór grobowych, oglądała jedną po drugiej, aż w końcu stanęła przed ostatnią, zamurowaną. - Taki grobowiec mógłby pomieścić nawet sporą łódź. __________________ Our obstacles are severe, but they are known to us.

26-07-2016, 13:52	#238
Kerm Administrator Reputacja: 1	Wszystko się zgadzało - było ciało syna Kruszwika, była i łódź. - Proponowałbym, z całym szacunkiem dla zmarłego - zaproponował Lander - przenieść jego ciało na bok, zostawić mu nieco tych skarbów, a potem zabrać łódź i spróbować znaleźć sposób, by ją spuścić na morze. - Może za kolejną ścianą - rozejrzał się dokoła - znajdziemy jakiś kanał, a może trzeba będzie opuścić łódź do tej wody, z której niedawno wyciągnęliśmy Ann. Korzystając z czaru popularnie zwanego 'dłonią maga' spróbował zabrać Kirkorowi miecz. Ostatnio edytowane przez Kerm : 26-07-2016 o 14:00.

25-07-2016, 18:48	#232
Orthan Reputacja: 1	Widząc idące w naszą stronę umarłych, spanikowałam i wyciągnęłam sztylet stając w miejscu. Chodzące trupy był zaprzeczenie tego co czekało nas wszystkich - śmierć. Lecz zanim zdążyłam zareagować i coś zrobić, Taler, Lander i Boer rozprawili się żelazem i ognista magią z obydwoma nieumarłymi tworami. Co prawda nie obeszło się bez potłuczeń i ran, ale temu mogłam zaradzić używając mocy i resztek bandaży które pozostały w moim tobołku.

25-07-2016, 22:59	#236
Hakon Reputacja: 1	Taler otrząsnął się po walce i rozejrzał się po towarzyszach. Tylko on i Lander mieli obrażenia. Na szczęście Ann jak zwykle pomogła im swoją mocą i czuli się dobrze. - Dzięki Ci Pani.- Podziękował kapłance. Paladyn założył zbroję i wziął buławę w dłoń. - No dobra. Odsuńcie się.- Kiedy wszyscy odsunęli się od zamurowanej wnęki uderzył w nią buławą.

26-07-2016, 16:07	#239
Amon Reputacja: 1	Magia Landera odsunęła miecz od wysuszonych zwłok. Dawno zmarły książę “zachowywał się” jak na dobrego trupa przystało i ani myślał ożyć i kogoś atakować. Tym samym czarem półelf uruchomił dźwignię, gdy staliście w bezpiecznej odległości. Środkowy segment ściany runął z hukiem otwierając drogę na powieżchnię. Potężny podmuch zimnego wiatru i deszczu wpadł do komnaty, wraz ze świeżym powietrzem. Na zewnątrz jest prawie całkiem ciemno. Jednak jakieś 80 metrów od was brzegiem wody brodzi niewielka postać wspierająca się o włócznię. To przemoczony Zalfer! podziemna rzeka musiała wyrzucić go na powierzchnię gdy uchodziła do morza. Niziołek już was zauważył! huk jaki towarzyszył walącej się ścianie kamieni musiał zwrócić jego uwagę. __________________ Our obstacles are severe, but they are known to us.

26-07-2016, 21:24	#240
Hakon Reputacja: 1	Po długich chwilach walenia maczugą wreszcie Taler przebił się do środka ostatniej wnęki. Wewnątrz była łódź na którą już polowali od długiego czasu. Ich Arka Nolego. Czy jak mu tam było. Paladyn wziął tarczę i zaczął się ubierać w porządne ubranie, którego było dość dużo. Znalazł wreszcie to co chciał i miał już pasujący według niego strój do nowej zbroi i buławy. Kiedy ostatnia przeszkoda runęła i zobaczył niziołka aż wrzasnął. - Zalfer! Ty żyjesz!- I pobiegł na spotkanie z niziołkiem. Podbiegł i chwycił go w objęcia jak stary przyjaciel. - Już miałem złe myśli, ale widzę, że Pani szczęścia czuwa nad nami.- Odsunął się i wskazał wejście do podziemi. - Znaleźliśmy łódź. Musimy się zbierać czym prędzej. Ta ulewa nie wróży niczego dobrego.- Popatrzył na niebo. - Są tam czyste i schludne ubrania więc możesz się przebrać i ruszamy w drogę.- Oznajmił prowadząc Zalfera do reszty. Idąc rozglądał się za miejscem najlepszym na wodowanie statku i możliwościami jakie im stwarzało otoczenie do tego przedsięwzięcia.