[Maska Mumii I] Półmartwe miasto - Strona 8

Stalowy · 26-12-2020, 13:28

Zalewająca grobowiec woda w pewnym sensie przestraszyła Al-Jabbara. Taka ilość życiodajnego płynu oznaczała dla nich śmierć. Poza tym jemu było chyba najbliższej do lustra wody. Zaczął się rozglądać wraz z pozostałymi, ale w końcu to Linn odnalazła ukryty przełącznik. Grimm podziękował jej pełnym szacunku skinieniem głową.

Pomógł Tabarowi zamknąć sarkofag i odmówił modlitwę nad mumią nieboszczki upewniając się że leży w spokoju. Kątem oka zaczął obserwować Lavenę, która już w dwóch sytuacjach gdzie to ona powinna błyszczeć została przyćmiona przez Linn. Nie umknęło jego uwadze że półelfka przestała trajkotać. Mógł na to pokiwać tylko głową. Rozgadane istoty pełne arogancji miały to do siebie że przy małej porażce okazywały się wielce kruche ale i zawistne. Krasnolud mógł mieć tylko nadzieję, że nie wyniknie z tego jakąś straszna awantura o byle co. Tylko tego brakowało by w drużynie (która póki co radziła sobie wcale nieźle) zaczął gromadzić się jad i żółć.

Podczas dalszej eksploracji Grimm zgarnął srebrny symbol Pharasmy, a urnę z perfumą zabrał do komnaty gdzie znajdowała się już skrzynia z podobną substancją. Z ciekawości nabrał odrobinę perfumy i wtarł ją w brodę. Zapach całkiem mu się spodobał. Przysiadł i wylał wodę z butów, i wykręcił nogawki swoich spodnie oraz koniec płaszcza. Potem wrócił do towarzyszy.

- Powinniśmy zbadać cały grobowiec póki tu jesteśmy. Nie wiadomo kiedy będzie kolejna sposobność żeby tu wrócić. - rzekł Grimm.

Umbree · 26-12-2020, 19:54

Sugestia Bahadura na temat ukrytego przejścia sprawiła, że do ifryta dołączył Tabat oraz Linn. Trójka poszukiwaczy przygód sprawdzała dłońmi każdy zakamarek komnaty, uważając przy okazji, by nie paść ofiarą pułapki bądź pułapek, którą budowniczowie grobowca mogli tutaj zamontować. Przez dłuższy czas ich starania nie przynosiły efektu, ale w końcu wzrok Tabata przykuł kawałek kamienia, który na pierwszy rzut oka nie wyróżniał się niczym szczególnym, ale po bliższym przyjrzeniu dało się zauważyć, że odstępy między pozostałymi kamiennymi płytami były tutaj zdecydowanie większe. Alchemik przycisnął kamień, a ten wjechał delikatnie w ścianę, uruchamiając kolejny mechanizm w ścianie. Usłyszeliście jęczące, wprawione w ruch po setkach lat koła zębate a ściana obok diablęcia odsunęła się, strząsając przy okazji z łączeń sporo kurzu i pyłu.

Przywitał was zionący czernią wąski i pusty korytarz.

Ruszyliście powoli gęsiego, rozglądając się po ścianach, suficie i podłodze, jednak nie czekały tu na was żadne pułapki. Doszliście w końcu do kolejnych, dwuskrzydłowych, wyraźnie solidniejszych wrót, w które wmontowana była kłódka cylindrowa z cyfrowym kołowrotkiem. Aby dostać się do środka, należało podać odpowiednią sekwencję cyfr; łącznie osiem - cztery u góry i cztery na dole, tak przynajmniej wskazywały strzałki na obręczach łączących przesuwną część zamknięcia. Z obu kamiennych skrzydeł spoglądały na was rzeźby dobrze zbudowanego mężczyzny w sile wieku, z tarczą, którą dzierżył obecnie Grimm w lewej dłoni oraz chepeszem w prawej. Bez wątpienia był to generał Akhentepi. Bliższe przyjrzenie się mechanizmowi drzwi dawało jasno do zrozumienia, że bez odpowiedniego szyfru nie da się ich otworzyć a używając siły można tylko sprawić, że wrota pozostaną zamknięte na zawsze. Tabat i Grimm mieli przeczucie, że te drzwi prowadzą do miejsca spoczynku generała.

Alex Tyler · 26-12-2020, 20:39

Po pokonaniu ukrytego korytarza półelfka przyjrzała się uważnie wrotom i cylindrowej kłódce. Nie sposób było zastosować do niej wytrycha, trzeba było zgadnąć szyfr. Na szczęście przyszedł jej do głowy pewien pomysł.
— Cztery cyfry na górze i na dole. Jeśli to brama do grobowca tego żołnierzyka to pewnikiem trzeba wpisać kiedy się urodził i zmarł. To by miało najwięcej sensu w obecnej sytuacji. Wspomniane informacje powinny być w księdze biograficznej, którą przygarnął jakiś czas temu krasnolud. Spróbujmy najpierw takiej kombinacji — zaproponowała.

Stalowy · 26-12-2020, 20:52

Grimm zastanowił się chwilę i kiwnął głową na propozycję Laveny. Wyjął z plecaka księgę generała. Starł z niej ostrożnie kurz po czym delikatnie ją otworzył starając się jak najostrożniej przekładać karty.
Zgodnie z sugestią szukał daty narodzin człowieka oraz śmierci. Powinny być na początku i na końcu księgi, tak podpowiadało mu doświadczenie w przedzieraniu się przez dziesiątki zwojów i ksiąg które przeczytał jeszcze będąc w rodzimej karawanie. Przed wprowadzeniem kombinacji próbował sobie jeszcze przypomnieć czy starożytny Osirianie zapisywali daty w ten sam sposób co współcześni.

**Kerm** · 26-12-2020, 22:42

Początkowe przypuszczenia Jasara, że gdzieś coś może jeszcze być ukryte, sprawdziło się - ku pewnemu zaskoczeniu zaklinacza. Dzięki bystrym oczom (a może intuicji) Tabata udało się znaleźć chytrze ukryty korytarz, prowadzący do pomieszczeń, które budowniczowie z pewnością chcieli ukryć przed ciekawskimi (i nieproszonymi) gośćmi.
Czy na końcu zakurzonego korytarza miała czekać komnata z grobowcem generała?
Możliwe... ale odpowiedź na to pytanie kryła się za solidnymi drzwiami, zamkniętymi na szyfrowaną kłódkę. Ozdoby na drzwiach sugerowały, że stoją u progu najważniejszego pomieszczenia, ale nikt z nich nie miał ze sobą odpowiedniego sprzętu, który pozwoliłby na rozwalenie kłódki w drobny mak... co i tak nie gwarantowałoby sukcesu.

- Miejmy nadzieję, że masz rację, Laveno - powiedział do drużynowej półelfki. - Inaczej czeka nas bardzo dużo prób...

Co prawda cyfr do odgadnięcia było tylko osiem, ale w sumie dawało to ładnych parę milionów kombinacji. Pomarliby tu ze starości...

Ayoze · 27-12-2020, 14:08

Przeczucie nie myliło Bahadura i choć to nie on ostatecznie odnalazł ukryte przejście, to cieszył się, że mimo wszystko jakieś udało się znaleźć. Krótka wycieczka korytarzem doprowadziła ich do masywnych wrót z wyrytym na nich kamiennym Akhentepim. Natrafili tu na obrotowe zabezpieczenie w które trzeba było wklepać osiem cyfr. Lavena szybko stwierdziła, że chodzi prawdopodobnie o daty narodzin i śmierci generała, ale tropiciel nie był tego aż taki pewny.

- Może tak być, a może nie - powiedział do kompanów. - Nie uważacie, że to byłoby zbyt proste? Takie zabezpieczenie zdradza, że za tymi drzwiami znajduje się coś bardzo cennego, być może nawet samo miejsce spoczynku Akhentepiego. Jak dla mnie data narodzin i śmierci jest zbyt oczywista, ale możemy spróbować. Przejrzyjcie też wszystkie notatki, które zabraliście pod kątem innych dat… Pytanie tylko, czy jeśli nie trafimy z odpowiedzią, to będziemy mogli powtarzać aż do skutku, czy też po którymś razie drzwi po prostu aktywują jakąś pułapkę. - Podrapał się po ognistych włosach i spojrzał na Tabata. - Co o tym sądzisz, przyjacielu?

**Sindarin** · 28-12-2020, 11:38

Wraz z kolejną znalezioną ukrytą komnatą ekscytacja tieflinga tylko rosła – skarby skarbami, ale możliwość odkrywania tajemnic grobowca także była nagrodą samą w sobie. Drzwi na końcu wąskiego, mrocznego korytarza sprawiały wrażenie właśnie tego, czego szukali tutaj od samego początku. Wspaniałe rzeźby przedstawiające Akhentepiego, a do tego skomplikowany zamek szyfrowy – to musiało być wejście do jego krypty!
Zamek wydawał się nie do obejścia, ale szczęśliwie kluczem do niego była wiedza. Tabat dołączył do Grimma w przeszukiwaniu ksiąg i poszukiwaniu odpowiednich dat.
- Pomysł Laveny jest dobry na początek – odpowiedział na wątpliwości Bahadura - Jest to proste rozwiązanie, ale często bywa tak, że to właśnie te najprostsze są najmniej spodziewane, i właściwe. Jeśli te nie zadziałają, możemy sprawdzić inne możliwości, kierując się podobnym kluczem początku i końca. Pierwsza i ostatnia bitwa, ożenek i śmierć żony… Raczej nie martwiłbym się o „nietrafienie”. O ile się nie mylę, kłódki cylindrowe są zwykle tak zbudowane, że obracając pierścień w poszukiwaniu właściwego znaku, niejako „wybierasz” wszystkie inne po drodze. Gdyby wskazanie złej kombinacji uruchamiało pułapkę, odpaliłaby się zaraz po pierwszym ruchu – badacz uśmiechnął się, jakby rozbawiła go ta myśl.

Umbree · 28-12-2020, 17:36

Po przejrzeniu dokumentów, Tabat przyklęknął przed wrotami, mając na wysokości swego wzroku numeryczny kołowrotek i zaczął wprowadzać odnalezione - w opinii jego oraz Grimma - ważne daty, które mogły stanowić klucz do pokonania zmyślnej kłódki. Na pierwszy ogień poszły zaproponowane przez Lavenę daty poczęcia i śmierci - odpowiednio 2428 i 2488 AR. Niestety, obie okazały się nietrafione. Alchemik spróbował więc jeszcze raz, tym razem podając daty pierwszej i ostatniej bitwy pod dowództwem generała. To również nie przyniosło żadnego skutku. Postanowił więc wpisać datę ożenku Akhentepiego - 2446, czyli młodzian miał wtedy 18 lat oraz datę śmierci jego żony, która zmarła niespodziewanie na jakąś dziwną chorobę, gdy wtedy kapitan (jeszcze!) Akhentepi miał 30 lat - 2458.

Po ustawieniu ostatniej cyfry, kołowrotek zablokował się, a wy usłyszeliście szczęknięcie mechanizmu w obu skrzydłach wrót i po chwili te rozsunęły się, odblokowując wam drogę do kolejnej komnaty. Po wejściu do niej ujrzeliście sarkofag pokryty złotymi liśćmi spoczywający na podwyższonej kamiennej platformie pośrodku. Na pokrywie trumny wyrzeźbiono podobiznę dorosłego mężczyzny z rękami skrzyżowanymi na piersi a całość pokryta była grubą warstwą kurzu. Dwie bogato zdobione skrzynie znajdowały się za podwyższeniem w narożnikach północno-wschodnim i południowo-wschodnim, a między nimi stały dwie duże urny.

Ledwo pojawiliście się w sali, gdy rozległ się złowieszczy syk i jedynie Tabat, Linn oraz Lavena dostrzegli, jak w stronę Bahadura z niesamowitą szybkością porusza się mała, metalowa kobra. Jej ciało zrobione było z nachodzących na siebie żelaznych płytek, a oczy błyszczały punkcikami czerwonego światła. Konstrukt w mgnieniu oka dopadł ifryta, gryząc go w nogę poniżej kolana i uwalniając do jego krwiobiegu truciznę.

Iron cobra stealth: 1d20+12 ⇒ (11) + 12 = 23

Percepcja:
Jasar 1d20+3 ⇒ 10 (zaskoczony!)
Tabat 1d20+7 ⇒ 26
Lavena 1d20+3 ⇒ 23
Bahadur 1d20+6 ⇒ 7 (zaskoczony!)
Grimm 1d20+4 ⇒ 13 (zaskoczony!)
Linn 1d20+5 ⇒ 25

W rundzie zaskoczenia kobra atakuje Bahadura:
Atak: 1d20+3 ⇒ 22
Obrażenia: 1d6+1 ⇒ 6 plus poison
Black Adder Venom: Bite—injury; save Fort DC 11; frequency 1/round for 6 rounds; effect 1d2 Con damage; cure 1 save.

Inicjatywa:
Bahadur 1d20+7 ⇒ 27
Jasar 1d20+6 ⇒ 21
Iron cobra 1d20+2 ⇒ 19
Lavena 1d20+3 ⇒ 15
Grimm 1d20+0 ⇒ 12
Linn 1d20+3 ⇒ 12
Tabat 1d20+9 ⇒ 10

Ayoze · 29-12-2020, 19:26

Tak, jak się spodziewał, nie chodziło o datę narodzin i śmierci Akhentepiego, ale na szczęście nie musieli tkwić przy wejściu nie wiadomo, ile czasu, bo Tabat z Grimmem przejrzeli zapiski generała i dość szybko wpadli na obie daty. Przejście stanęło przed nimi otworem, a Bahadur poczuł ekscytację, jakby miał za chwilę wejść do jakiegoś skarbca.

Wyglądało na to, że w końcu znaleźli się w grobowcu Akhentepiego, co sugerował złocony sarkofag i równie bogato zdobione skrzynie pod ścianą naprzeciw wejścia. Tropiciel nie zdążył się dokładniej porozglądać, gdy usłyszał złowieszczy syk, a potem poczuł bolesne ugryzienie na swojej nodze. Gdy spojrzał w dół, ujrzał dziwną, metalową kobrę, która w dodatku wtłoczyła mu do organizmu jakąś truciznę. Na szczęście ifryt był w świetnej fizycznej formie i pomimo tego, że przez chwilę zakręciło mu się w głowie, to nie odczuł innych negatywnych efektów. Pomijając oczywiście ból promieniujący aż do pachwiny.

Wiedział, że w zwarciu nie da rady zadać strażnikowi krypty większych obrażeń, więc zaryzykował i zerwał się na tyle, na ile mógł w głąb sali. Usłyszał tylko kłapnięcie mechanicznych zębisk blisko swojej nogi, na szczęście tym razem obyło się bez kolejnej rany. Będąc w odpowiedniej odległości narzucił strzałę na cięciwę, naciągnął ją i posłał w stronę metalowej kobry. Niestety, fatalnie spudłował.

Linn nieco dała się we znaki ich przeciwnikowi przy użyciu zaklęcia, ale widać było, że cholerstwo jest jeszcze bardzo żywotne i trzeba było się przyłożyć, żeby pozbyć się konstruktu. Bah przy nadarzającej się okazji wystrzelił po raz kolejny, ale i tym razem nie trafił. Jedno było pewne - czekała ich dłuuuga walka.

**Kerm** · 29-12-2020, 21:51

Okazało się, że Lavena była w błędzie i daty narodzin i śmierci generała nie odblokowały drzwi. Na szczęście znaleziona wcześniej księga pełna była różnorakich dat i wreszcie jedna z par okazała się trafioną. Najwyraźniej Akhentepi bardzo kochał swoją zmarłą przedwcześnie żonę...

Gdy drzwi wreszcie ustąpiły okazało się, iż dotarli na miejsce ostatniego spoczynku generała. Niestety okazało się, iż i tu pozostawiono strażnika - metalowego węża.
Żmijka pewnie była rodzaju żeńskiego, bo chociaż rozmiarami nie porażała, to zajadła była nad podziw. Na dodatek nie dość, że trudno było ją trafić, to jeszcze stalowy pancerzyk skutecznie chronił ją przed strzałami.
Linn co prawda dobrała się do jej metalowej skóry, ale to było za mało.
Jasar, oszczędzając ostatnie zaklęcie na czarną godzinę, strzelił do żmijki dwa razy... i dwa razy chybił. To, że innym się wiodło podobnie, nie było pocieszające w najmniejszym nawet stopniu...
Na wszelki wypadek odsunął się od jadowitego gada.

26-12-2020, 13:28	#71
Stalowy Reputacja: 1	Zalewająca grobowiec woda w pewnym sensie przestraszyła Al-Jabbara. Taka ilość życiodajnego płynu oznaczała dla nich śmierć. Poza tym jemu było chyba najbliższej do lustra wody. Zaczął się rozglądać wraz z pozostałymi, ale w końcu to Linn odnalazła ukryty przełącznik. Grimm podziękował jej pełnym szacunku skinieniem głową. Pomógł Tabarowi zamknąć sarkofag i odmówił modlitwę nad mumią nieboszczki upewniając się że leży w spokoju. Kątem oka zaczął obserwować Lavenę, która już w dwóch sytuacjach gdzie to ona powinna błyszczeć została przyćmiona przez Linn. Nie umknęło jego uwadze że półelfka przestała trajkotać. Mógł na to pokiwać tylko głową. Rozgadane istoty pełne arogancji miały to do siebie że przy małej porażce okazywały się wielce kruche ale i zawistne. Krasnolud mógł mieć tylko nadzieję, że nie wyniknie z tego jakąś straszna awantura o byle co. Tylko tego brakowało by w drużynie (która póki co radziła sobie wcale nieźle) zaczął gromadzić się jad i żółć. Podczas dalszej eksploracji Grimm zgarnął srebrny symbol Pharasmy, a urnę z perfumą zabrał do komnaty gdzie znajdowała się już skrzynia z podobną substancją. Z ciekawości nabrał odrobinę perfumy i wtarł ją w brodę. Zapach całkiem mu się spodobał. Przysiadł i wylał wodę z butów, i wykręcił nogawki swoich spodnie oraz koniec płaszcza. Potem wrócił do towarzyszy. - Powinniśmy zbadać cały grobowiec póki tu jesteśmy. Nie wiadomo kiedy będzie kolejna sposobność żeby tu wrócić. - rzekł Grimm.

26-12-2020, 19:54	#72
Umbree Reputacja: 1	Sugestia Bahadura na temat ukrytego przejścia sprawiła, że do ifryta dołączył Tabat oraz Linn. Trójka poszukiwaczy przygód sprawdzała dłońmi każdy zakamarek komnaty, uważając przy okazji, by nie paść ofiarą pułapki bądź pułapek, którą budowniczowie grobowca mogli tutaj zamontować. Przez dłuższy czas ich starania nie przynosiły efektu, ale w końcu wzrok Tabata przykuł kawałek kamienia, który na pierwszy rzut oka nie wyróżniał się niczym szczególnym, ale po bliższym przyjrzeniu dało się zauważyć, że odstępy między pozostałymi kamiennymi płytami były tutaj zdecydowanie większe. Alchemik przycisnął kamień, a ten wjechał delikatnie w ścianę, uruchamiając kolejny mechanizm w ścianie. Usłyszeliście jęczące, wprawione w ruch po setkach lat koła zębate a ściana obok diablęcia odsunęła się, strząsając przy okazji z łączeń sporo kurzu i pyłu. Przywitał was zionący czernią wąski i pusty korytarz. Ruszyliście powoli gęsiego, rozglądając się po ścianach, suficie i podłodze, jednak nie czekały tu na was żadne pułapki. Doszliście w końcu do kolejnych, dwuskrzydłowych, wyraźnie solidniejszych wrót, w które wmontowana była kłódka cylindrowa z cyfrowym kołowrotkiem. Aby dostać się do środka, należało podać odpowiednią sekwencję cyfr; łącznie osiem - cztery u góry i cztery na dole, tak przynajmniej wskazywały strzałki na obręczach łączących przesuwną część zamknięcia. Z obu kamiennych skrzydeł spoglądały na was rzeźby dobrze zbudowanego mężczyzny w sile wieku, z tarczą, którą dzierżył obecnie Grimm w lewej dłoni oraz chepeszem w prawej. Bez wątpienia był to generał Akhentepi. Bliższe przyjrzenie się mechanizmowi drzwi dawało jasno do zrozumienia, że bez odpowiedniego szyfru nie da się ich otworzyć a używając siły można tylko sprawić, że wrota pozostaną zamknięte na zawsze. Tabat i Grimm mieli przeczucie, że te drzwi prowadzą do miejsca spoczynku generała.

26-12-2020, 20:39	#73
Alex Tyler Młot na erpegowców Reputacja: 1	Po pokonaniu ukrytego korytarza półelfka przyjrzała się uważnie wrotom i cylindrowej kłódce. Nie sposób było zastosować do niej wytrycha, trzeba było zgadnąć szyfr. Na szczęście przyszedł jej do głowy pewien pomysł. — Cztery cyfry na górze i na dole. Jeśli to brama do grobowca tego żołnierzyka to pewnikiem trzeba wpisać kiedy się urodził i zmarł. To by miało najwięcej sensu w obecnej sytuacji. Wspomniane informacje powinny być w księdze biograficznej, którą przygarnął jakiś czas temu krasnolud. Spróbujmy najpierw takiej kombinacji — zaproponowała.

26-12-2020, 20:52	#74
Stalowy Reputacja: 1	Grimm zastanowił się chwilę i kiwnął głową na propozycję Laveny. Wyjął z plecaka księgę generała. Starł z niej ostrożnie kurz po czym delikatnie ją otworzył starając się jak najostrożniej przekładać karty. Zgodnie z sugestią szukał daty narodzin człowieka oraz śmierci. Powinny być na początku i na końcu księgi, tak podpowiadało mu doświadczenie w przedzieraniu się przez dziesiątki zwojów i ksiąg które przeczytał jeszcze będąc w rodzimej karawanie. Przed wprowadzeniem kombinacji próbował sobie jeszcze przypomnieć czy starożytny Osirianie zapisywali daty w ten sam sposób co współcześni. Ostatnio edytowane przez Stalowy : 26-12-2020 o 20:55.

26-12-2020, 22:42	#75
Kerm Administrator Reputacja: 1	Początkowe przypuszczenia Jasara, że gdzieś coś może jeszcze być ukryte, sprawdziło się - ku pewnemu zaskoczeniu zaklinacza. Dzięki bystrym oczom (a może intuicji) Tabata udało się znaleźć chytrze ukryty korytarz, prowadzący do pomieszczeń, które budowniczowie z pewnością chcieli ukryć przed ciekawskimi (i nieproszonymi) gośćmi. Czy na końcu zakurzonego korytarza miała czekać komnata z grobowcem generała? Możliwe... ale odpowiedź na to pytanie kryła się za solidnymi drzwiami, zamkniętymi na szyfrowaną kłódkę. Ozdoby na drzwiach sugerowały, że stoją u progu najważniejszego pomieszczenia, ale nikt z nich nie miał ze sobą odpowiedniego sprzętu, który pozwoliłby na rozwalenie kłódki w drobny mak... co i tak nie gwarantowałoby sukcesu. - Miejmy nadzieję, że masz rację, Laveno - powiedział do drużynowej półelfki. - Inaczej czeka nas bardzo dużo prób... Co prawda cyfr do odgadnięcia było tylko osiem, ale w sumie dawało to ładnych parę milionów kombinacji. Pomarliby tu ze starości...

27-12-2020, 14:08	#76
Ayoze Reputacja: 1	Przeczucie nie myliło Bahadura i choć to nie on ostatecznie odnalazł ukryte przejście, to cieszył się, że mimo wszystko jakieś udało się znaleźć. Krótka wycieczka korytarzem doprowadziła ich do masywnych wrót z wyrytym na nich kamiennym Akhentepim. Natrafili tu na obrotowe zabezpieczenie w które trzeba było wklepać osiem cyfr. Lavena szybko stwierdziła, że chodzi prawdopodobnie o daty narodzin i śmierci generała, ale tropiciel nie był tego aż taki pewny. - Może tak być, a może nie - powiedział do kompanów. - Nie uważacie, że to byłoby zbyt proste? Takie zabezpieczenie zdradza, że za tymi drzwiami znajduje się coś bardzo cennego, być może nawet samo miejsce spoczynku Akhentepiego. Jak dla mnie data narodzin i śmierci jest zbyt oczywista, ale możemy spróbować. Przejrzyjcie też wszystkie notatki, które zabraliście pod kątem innych dat… Pytanie tylko, czy jeśli nie trafimy z odpowiedzią, to będziemy mogli powtarzać aż do skutku, czy też po którymś razie drzwi po prostu aktywują jakąś pułapkę. - Podrapał się po ognistych włosach i spojrzał na Tabata. - Co o tym sądzisz, przyjacielu? Ostatnio edytowane przez Ayoze : 27-12-2020 o 14:11.

28-12-2020, 11:38	#77
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	Wraz z kolejną znalezioną ukrytą komnatą ekscytacja tieflinga tylko rosła – skarby skarbami, ale możliwość odkrywania tajemnic grobowca także była nagrodą samą w sobie. Drzwi na końcu wąskiego, mrocznego korytarza sprawiały wrażenie właśnie tego, czego szukali tutaj od samego początku. Wspaniałe rzeźby przedstawiające Akhentepiego, a do tego skomplikowany zamek szyfrowy – to musiało być wejście do jego krypty! Zamek wydawał się nie do obejścia, ale szczęśliwie kluczem do niego była wiedza. Tabat dołączył do Grimma w przeszukiwaniu ksiąg i poszukiwaniu odpowiednich dat. - Pomysł Laveny* jest dobry na początek –* odpowiedział na wątpliwości Bahadura - Jest to proste rozwiązanie, ale często bywa tak, że to właśnie te najprostsze są najmniej spodziewane, i właściwe. Jeśli te nie zadziałają, możemy sprawdzić inne możliwości, kierując się podobnym kluczem początku i końca. Pierwsza i ostatnia bitwa, ożenek i śmierć żony… Raczej nie martwiłbym się o „nietrafienie”. O ile się nie mylę, kłódki cylindrowe są zwykle tak zbudowane, że obracając pierścień w poszukiwaniu właściwego znaku, niejako „wybierasz” wszystkie inne po drodze. Gdyby wskazanie złej kombinacji uruchamiało pułapkę, odpaliłaby się zaraz po pierwszym ruchu – badacz uśmiechnął się, jakby rozbawiła go ta myśl.

28-12-2020, 17:36	#78
Umbree Reputacja: 1	Po przejrzeniu dokumentów, Tabat przyklęknął przed wrotami, mając na wysokości swego wzroku numeryczny kołowrotek i zaczął wprowadzać odnalezione - w opinii jego oraz Grimma - ważne daty, które mogły stanowić klucz do pokonania zmyślnej kłódki. Na pierwszy ogień poszły zaproponowane przez Lavenę daty poczęcia i śmierci - odpowiednio 2428 i 2488 AR. Niestety, obie okazały się nietrafione. Alchemik spróbował więc jeszcze raz, tym razem podając daty pierwszej i ostatniej bitwy pod dowództwem generała. To również nie przyniosło żadnego skutku. Postanowił więc wpisać datę ożenku Akhentepiego - 2446, czyli młodzian miał wtedy 18 lat oraz datę śmierci jego żony, która zmarła niespodziewanie na jakąś dziwną chorobę, gdy wtedy kapitan (jeszcze!) Akhentepi miał 30 lat - 2458. Po ustawieniu ostatniej cyfry, kołowrotek zablokował się, a wy usłyszeliście szczęknięcie mechanizmu w obu skrzydłach wrót i po chwili te rozsunęły się, odblokowując wam drogę do kolejnej komnaty. Po wejściu do niej ujrzeliście sarkofag pokryty złotymi liśćmi spoczywający na podwyższonej kamiennej platformie pośrodku. Na pokrywie trumny wyrzeźbiono podobiznę dorosłego mężczyzny z rękami skrzyżowanymi na piersi a całość pokryta była grubą warstwą kurzu. Dwie bogato zdobione skrzynie znajdowały się za podwyższeniem w narożnikach północno-wschodnim i południowo-wschodnim, a między nimi stały dwie duże urny. Ledwo pojawiliście się w sali, gdy rozległ się złowieszczy syk i jedynie Tabat, Linn oraz Lavena dostrzegli, jak w stronę Bahadura z niesamowitą szybkością porusza się mała, metalowa kobra. Jej ciało zrobione było z nachodzących na siebie żelaznych płytek, a oczy błyszczały punkcikami czerwonego światła. Konstrukt w mgnieniu oka dopadł ifryta, gryząc go w nogę poniżej kolana i uwalniając do jego krwiobiegu truciznę. Iron cobra stealth: 1d20+12 ⇒ (11) + 12 = 23 Percepcja: Jasar 1d20+3 ⇒ 10 (zaskoczony!) Tabat 1d20+7 ⇒ 26 Lavena 1d20+3 ⇒ 23 Bahadur 1d20+6 ⇒ 7 (zaskoczony!) Grimm 1d20+4 ⇒ 13 (zaskoczony!) Linn 1d20+5 ⇒ 25 W rundzie zaskoczenia kobra atakuje Bahadura: Atak: 1d20+3 ⇒ 22 Obrażenia: 1d6+1 ⇒ 6 plus poison Black Adder Venom: Bite—injury; save Fort DC 11; frequency 1/round for 6 rounds; effect 1d2 Con damage; cure 1 save. Inicjatywa: Bahadur 1d20+7 ⇒ 27 Jasar 1d20+6 ⇒ 21 Iron cobra 1d20+2 ⇒ 19 Lavena 1d20+3 ⇒ 15 Grimm 1d20+0 ⇒ 12 Linn 1d20+3 ⇒ 12 Tabat 1d20+9 ⇒ 10

29-12-2020, 19:26	#79
Ayoze Reputacja: 1	Tak, jak się spodziewał, nie chodziło o datę narodzin i śmierci Akhentepiego, ale na szczęście nie musieli tkwić przy wejściu nie wiadomo, ile czasu, bo Tabat z Grimmem przejrzeli zapiski generała i dość szybko wpadli na obie daty. Przejście stanęło przed nimi otworem, a Bahadur poczuł ekscytację, jakby miał za chwilę wejść do jakiegoś skarbca. Wyglądało na to, że w końcu znaleźli się w grobowcu Akhentepiego, co sugerował złocony sarkofag i równie bogato zdobione skrzynie pod ścianą naprzeciw wejścia. Tropiciel nie zdążył się dokładniej porozglądać, gdy usłyszał złowieszczy syk, a potem poczuł bolesne ugryzienie na swojej nodze. Gdy spojrzał w dół, ujrzał dziwną, metalową kobrę, która w dodatku wtłoczyła mu do organizmu jakąś truciznę. Na szczęście ifryt był w świetnej fizycznej formie i pomimo tego, że przez chwilę zakręciło mu się w głowie, to nie odczuł innych negatywnych efektów. Pomijając oczywiście ból promieniujący aż do pachwiny. Wiedział, że w zwarciu nie da rady zadać strażnikowi krypty większych obrażeń, więc zaryzykował i zerwał się na tyle, na ile mógł w głąb sali. Usłyszał tylko kłapnięcie mechanicznych zębisk blisko swojej nogi, na szczęście tym razem obyło się bez kolejnej rany. Będąc w odpowiedniej odległości narzucił strzałę na cięciwę, naciągnął ją i posłał w stronę metalowej kobry. Niestety, fatalnie spudłował. Linn nieco dała się we znaki ich przeciwnikowi przy użyciu zaklęcia, ale widać było, że cholerstwo jest jeszcze bardzo żywotne i trzeba było się przyłożyć, żeby pozbyć się konstruktu. Bah przy nadarzającej się okazji wystrzelił po raz kolejny, ale i tym razem nie trafił. Jedno było pewne - czekała ich dłuuuga walka.

29-12-2020, 21:51	#80
Kerm Administrator Reputacja: 1	Okazało się, że Lavena była w błędzie i daty narodzin i śmierci generała nie odblokowały drzwi. Na szczęście znaleziona wcześniej księga pełna była różnorakich dat i wreszcie jedna z par okazała się trafioną. Najwyraźniej Akhentepi bardzo kochał swoją zmarłą przedwcześnie żonę... Gdy drzwi wreszcie ustąpiły okazało się, iż dotarli na miejsce ostatniego spoczynku generała. Niestety okazało się, iż i tu pozostawiono strażnika - metalowego węża. Żmijka pewnie była rodzaju żeńskiego, bo chociaż rozmiarami nie porażała, to zajadła była nad podziw. Na dodatek nie dość, że trudno było ją trafić, to jeszcze stalowy pancerzyk skutecznie chronił ją przed strzałami. Linn co prawda dobrała się do jej metalowej skóry, ale to było za mało. Jasar, oszczędzając ostatnie zaklęcie na czarną godzinę, strzelił do żmijki dwa razy... i dwa razy chybił. To, że innym się wiodło podobnie, nie było pocieszające w najmniejszym nawet stopniu... Na wszelki wypadek odsunął się od jadowitego gada.