― Oh, podrywasz mnie? Nawet się nie przedstawiłeś, Harleen Quinzel. ― Zalotnie skomentowała darmowy przelot zaserwowany przez Spider-Mana, jednocześnie wyciągając dłoń do ucałowania.
― Your friendly neighborhood Spider-Man!
― Masz dziewczynę?
― Tak, lepią się do mnie, że nie mogę się odgonić. Popatrz, dolecieliśmy! ― Wskazał palcem, żeby odwrócić od siebie uwagę, zanim sytuacja zrobi się jeszcze bardziej niekomfortowa.

W wieży było dosyć nieciekawie, wyłączając sztuczną inteligencję, która ich przywitała. Skoro Superman rozmawiał, ona mogła jeszcze trochę pomęczyć Pająka.

― Miałeś wypadek? Bo coś lepkiego przyczepiło mi się do pleców. ― Gadała, próbując rozkleić palce.
― Miło, że się mart… Nie, zaraz… ― Zrozumiawszy o jaki wypadek chodziło ― Zejdzie samo… i nie klej sobie dłoni. O, mamy coś do zrobienia!

Wow! Okazało się, że wieża skrywa sekretne pomieszczenia, do tego klasy przewyższające wszystko co do tej pory w tym wymiarze widziała! Harleen, pniesz się po szczeblach klasy i dobrego smaku. Zaczęło się od obskurnego mieszkania, przeszło przez przytulny domek, a teraz pełen luksus! Wizja ekskluzywnej willi od Deadpoola nie była już taka nierealna.

― Nie spiesz się Jarvis!

Wyrwała do pokoju, jednak szybko się zatrzymała. Spojrzała na windę, na bawialnię, znowu na windę. Chwyciła się za kucyki i zazgrzytała zębami. Dziewczyno, weź się w garść! Tam czekają na Ciebie drinki z parasolką, może nawet prysznic, a Jarvis pewnie potrafi robić boski masaż, bo po co innego byłaby komuś sztuczna inteligencja w domu?

Na czterdziestym piątym piętrze zaś są twoi - zwał jak zwał - towarzysze. Niefajnie byłoby ich porzucać, zważywszy, że wypruwają sobie żyły, aby wszystkich odesłać do domu.

Westchnęła głęboko i ze spuszczoną głową weszła do windy, przykładając palec do przycisku od odpowiedniego piętra.

― Pasażerowi proszeni są o wsiąście do kabiny.

Przyjemności muszą poczekać…

Z ciotką Jagną nie było przelewek.

Sama Harleen nie miała pojęcia, co się dzieje. Te dziwne ślady, to po tych zombie? Ten gość na podłodze to Anton? Deadpool i Grifter chowający się za kolumną? Co tu się działo??

Wreszcie padło stwierdzenie, które dało się zrozumieć.
― Zdejmij zaklęcie!

Jeżeli dobrze zrozumiała, tak też uczynił. Coś się jednak nie zgadzało, bo pomimo, iż pojawiło się kilkoro - miejmy nadzieję - bohaterów, to ona razem z Supsem i Grifterem nie wrócili do swojego rodzimego wymiaru.

― Coś nie wyszło? ― Wymamrotała, nie robiąc kroku z windy.

Kiedy jednak Superman postanowił wyłożyć wszystkie dotychczasowe fakty, ona zdecydowała się przywitać. Przecisnęła się z szybu do środka pokoju i z rozbrajająco szczerym uśmiechem, wyciągnęła rękę na powitanie.

― Doktor Harleen Quinzel!