[Autorski] Mystia: Na ratunek królowi - Strona 44

**Kerm** · 10-01-2018, 09:33

Coś plugawego? Esmond był przekonany, że Erskine się nie myli. Sam co prawda nic nie czuł, ale więzienie nie podobało mu się za grosz i na myśl o spędzeniu tu nocy dostawał gęsią skórkę.

- Daleko jest to coś, czy tylko wyczuwasz, że gdzieś tam jest? - Dłonią, tą zdrową, wskazał wnętrze więzienia.

Nie czekając na odpowiedź zadał kolejne pytanie.

- Dobrze widzisz w ciemnościach, sir Erskine?

Chwilę później znaleźli pierwsze ciało. Więzień? Strażnik?

- Zna się ktoś z was na truposzach? - spytał. - Warto by wiedzieć, dlaczego ten tam - wskazał na leżącego mężczyznę - nie żyje. Bo chyba nie żyje...

Avitto · 10-01-2018, 21:18

- Bywa i tak, Kargulu, że kapłani kształcą się w wiedzy o demonach. Skoro zaś wkraczamy do miejsca, gdzie one się gnieżdżą warto było spróbować zdobyć jakieś informacje - wytłumaczył pobratymcowi kapłan.

Wręczył Grzmotowi pochodnię, gdyż z Kargulem potrafili dobrze widzieć w niecałkowitym mroku, więc jedną żagwią na spółkę mogli sobie poradzić.

- Potem do niego zajrzę - odpowiedział Olaf Esmondowi. - Najpierw z Kargulem sprawdzimy wejście do wieży. Pilnujcie proszę, by nic nie wlazło nam na plecy.
Ze sprawdzonym już w boju toporem w prawej dłoni oraz berłem w drugiej ruszył otworzyć drzwi.

Raga · 12-01-2018, 13:44

Balkazar podszedł do krasnoludki.
- Rag. Zobacz co jest za tymi drzwiami - polecił ork szeptem wskazując na północne drewniane drzwi. - Te metalowe pewnie prowadzą do hali produkcyjnej i ciężko będzie wejść niezauważonym. Ja sprawdzę co znajduje się za tymi otwartymi, a potem zobaczymy czy te ostatnie są zamknięte.

Noraku · 13-01-2018, 01:04

Znowu jakieś beznadziejne zadanie. Ta wojna powoli zaczynała go nużyć. Gdzie te szlachetne bitwy, spotkanie się z przeciwnikiem oko w oko, zgrzyt stali i okrzyki rannych? Brakowało mu tych słynnych epickich potyczek dobra i zła. Na razie mieli ciągłe podchody niegodne mężczyzny. Liczył, że renoma tego miejsca go nie zawiedzie i zatopi ostrze w co najmniej jednym demonie.
- Nie powinniśmy tutaj tak stać - zwrócił się do Olafa. - Jesteśmy wystawieni z jedynym źródłem światła w tych ruinach. Zwracamy na siebie uwagę jak gołodupa elfka na polu. Zbierajmy się czym prędzej. Ryfui widzisz coś?

Mag · 13-01-2018, 02:35

Walkiria dziwnie poczuła się, gdy skąpane w ciemności pomieszczenie, jakie stanęło przed nimi otworem kiedy otworzyli drzwi, stało się całkiem dobrze widoczne dla jej oczu. Ale kiedy Axim użył czegoś i zapaliło się światło, to musiała aż przysłonić dłonią oczy, bo tak ją to oślepiło. Zamrugała kilka razy i odzyskała w pełni widzenie.

Z dezaprobatą powiodła wzrokiem za dziennikiem i jego lubieżnym rysunkiem.
- Ten spis na nic nam się nie zda - odparła do akolitki, udając że nie spostrzegła jej zakłopotania. Na pytanie jakie zadał jej Axim zmrużyła gniewnie oczy. Pokręciła głową z dezaprobatą na to, że proponuje jeszcze większe podzielenie się.

- Nie, idziemy wszyscy razem - tym razem jej ton głosu zdradzał, że nie zamierza ustąpić. Po tych słowach przymknęła oczy i próbowała zrobić pożytek ze swoich dodatkowych zmysłów.

Działania: użycie wyczucia dobrych przedmiotów, następnie podąża za Aximem.

Buka · 13-01-2018, 16:41

Ryfui stała na łączeniu obu korytarzy, z łukiem w dłoniach gotowym do użytku, spoglądając raz w jeden, a następnie w drugi korytarz. W tym czasie reszta towarzystwa zajmowała się tym i owym...

- Chwilowo spokój, nikogo nie widzę poza trupem w celi - Odpowiedziała Grzmotowi ściszonym głosem. Po chwili namysłu, odezwała się ponownie:
- A widziałeś już gołodupą Elfkę na polu? - Wyszczerzyła do niego kiełki.

Ruch: 2 do góry, stoi i ubezpiecza z łukiem, obserwując oba korytarze

Ranghar · 13-01-2018, 20:13

Drużyna A

Draug przeczesał szybko szafki w biurku, znalazł 30 sztuk złota (połowę zabiera dla siebie, resztę podaje Aximowi), kilka kieliszków i ładną karafkę z grubego szkła wypełnioną winem (wartość 25zł).

Sybill przystanęła na chwilę i skoncentrowała się na wyczuciu przedmiotów o dobrej energii. W głowie pojawił się nowy zmysł, ustawił się jak igła kompasu. W pierwszej kolejności namierzył jej tarczę, chwilę później młot Balkazara za ścianą na północy. Na koniec coś słabego, na wzór małego kamyka płonącego niebiańską energią, był gdzieś niedaleko. Parę metrów w lewo i gdzieś głęboko w ziemi, chyba piętro niżej. Walkiria nie chcąc rozdzielać jeszcze bardziej drużyny podążyła za żołnierzem i łotrzykiem. W czwórkę weszli, w korytarz rozgałęziający się na kilka wejść.

Axim rozejrzał się ostrożnie oświetlając światłem korytarz. Drewniane drzwi na północy mogły prowadzić do Rag i Balkazara. W dole widniały zarysy trzech wejść. Z lewej cięższe metalowe drzwi, środkowe drewniane zostały rozbite na drzazgi, na progu widać zielone kawałki szkła. Po prawej drewniane drzwi mogące prowadzić z powrotem do recepcji. Sybill czuła, że jest blisko trzeciego przedmiotu, praktycznie na wyciągniecie ręki, znajdował się z gdzieś tak z dwa metry pod nią.

Rag wyszczerzyła się do Balkazara i podniosła kciuk do góry, otworzyła drzwi i powoli weszła do środka. Ork skierował swoje kroki do otwartego pomieszczenia. Pod ścianą stały beczki różnej wielkości. Miały nasmarowane kredą napisy typu piasek, soda, limonka. W rogu pomieszczenia znajdowało się biurko, a pod nim metalowy sejf. Sejf jest otwarty i pusty.

Po kilku chwilach Rag i Balkazar spotkali się wymieniając obserwacjami.
- Za drzwiami są schody prowadzące do piwnicy. Na straży jest dwóch orków z kuszami w ręce. Rzućmy okiem co jest jeszcze za tymi drewnianymi drzwiami – wyszeptała kobieta uchylając drzwi prowadzące na południe. Korytarz za drzwiami rozświetlało ruchome światło i kroki kilku postaci schowanych za ścianą korytarza.

Brąz - Balkazar
Fiolet - Sybill
Niebieski – Axim
Czerwony -Rag

Drużyna O

Olaf wraz z Kargulem przesunęli się ku drzwiom prowadzącym do wieżyczki.
- Kumam, ale stary na litość boską następnym razem ostrzeż, prawie portki obsrałem jak żeś wyczarował poczwarę.

Erskine i Esmond zostali w miejscu, aby mieć oko na krasnoludy i resztę drużyny.
- Mam złe przeczucia, od progu czuć echo cierpiących dusz i niedoli – dopowiedział grobowy głosem bez śladu emocji szkielet. – Widzę bez większych problemów na kilka metrów w ciemności – dodał po chwili w odpowiedzi na drugie pytanie.

Feilan otworzył drzwi wieży, przed sobą miał kręte schody prowadzące w górę do strażniczego punktu obserwacyjnego. Wieżyczka wyglądała na cichą i opuszczoną.

Tymczasem Grzmot stanął w zasadzce gotowy na ruch potencjalnego przeciwnika, a Ryfui wyskoczyła na środek skrzyżowania gotowa posłać strzałę przed siebie lub w bok. Zauważyła kolejne ciało w innej, również otwartej celi. Metalowy dźwięk dobiegający z korytarza po prawej stał się bardziej słyszalny. Jakby ktoś uderzał o metal. Jednak żaden wrogi cel nie był w zasięgu wzroku.

Żółty - Olaf
Jasnozielony - Ryfui
Biały – Grzmot
Zielony -Esmond

**Kerm** · 13-01-2018, 23:30

Ciekawość, jak wszyscy wiedzą, to jeden ze stopni prowadzących nie tylko do wiedzy, ale i w otchłanie piekieł.
Z drugiej strony warto było wiedzieć, czy za najbliższymi drzwiami nie czai sie wróg. Lub kilku wrogów.
No a z trzeciej... Rozdzielanie się w takim miejscu nie było rzeczą najmądrzejszą. Na dodatek trafił się kolejny trup, a jakieś coś, być może to coś plugawego, o czym wspomniał sir Erskine, szło w ich stronę. Zapewne skończyli mu się więźniowie do mordowania i szukał nowych ofiar.

- Olafie - rzucił Esmond, niezbyt głośno, w stronę Olafa i Kargula - nie bawcie tam za długo. Mamy całe więzienie do zwiedzenia.
- Sir Erskine, stań koło Ryfui i wypatruj, czy się czasem ktoś do nas nie zbliża - polecił.

MTM · 14-01-2018, 01:11

- Może jednak moja ocena sytuacji nie była najtrafniejsza… - mruknął Axim, przyglądając się rozbitym drzwiom. Następnie rzucił okiem po każdym z pozostałych wyjść z pomieszczenia.
- Nie słychać żadnych krzyków, więc Balkazar i Rag mają się dobrze. Nie ma więc co jeszcze do nich wracać. Sprawdźmy może to pomieszczenie od strony wschodniej - zaproponował, po czym skinął na Drauga, by spróbował uchylić drzwi.

Ruch: Drzwi do wschodniego pomieszczenia

Mag · 14-01-2018, 18:34

Walkiria otworzyła oczy i spojrzała na te drzwi od północy.
- Wyczuwam młot który dzierży Balkazar - skinęła głową we wskazanym kierunku. - A tu... - pokazała palcem na podłogę.

- Wyczuwam obecność czegoś posiadającego silną niebiańską aurę. Możliwe, że któreś z domowników ma medalion z kamienia nasączonego energią, którą wyczuwam - zasugerowała. - Musimy znaleźć schody do piwnic - dodała i spojrzała na akolitkę.

- Otwórz tamte drzwi, niech Rag i Balkazar wiedzą, że tu jesteśmy - poleciła, samej pozostając w miejscu.

12-01-2018, 13:44	#3
Raga Reputacja: 1	Balkazar podszedł do krasnoludki. - Rag. Zobacz co jest za tymi drzwiami - polecił ork szeptem wskazując na północne drewniane drzwi. - Te metalowe pewnie prowadzą do hali produkcyjnej i ciężko będzie wejść niezauważonym. Ja sprawdzę co znajduje się za tymi otwartymi, a potem zobaczymy czy te ostatnie są zamknięte. Akcje: - Najpierw północne pomieszczenie (Rag) - Otwarte drzwi (Balkazar) - Zamknięte południowe drzwi (Rag + Balkazar) - Idziemy dalej: przez połnocne pomieszczenie jeśli prowadzi dalej, jak nie to drogą za zamkniętymi południowymi drzwiami) - Jeśli żadna droga nie prowadzi dalej to dopiero wtedy próbujemy metalowych drzwi. __________________ *Walls of stone do not a fortress make. But they're not a bad start.*

13-01-2018, 01:04	#4
Noraku Reputacja: 1	Znowu jakieś beznadziejne zadanie. Ta wojna powoli zaczynała go nużyć. Gdzie te szlachetne bitwy, spotkanie się z przeciwnikiem oko w oko, zgrzyt stali i okrzyki rannych? Brakowało mu tych słynnych epickich potyczek dobra i zła. Na razie mieli ciągłe podchody niegodne mężczyzny. Liczył, że renoma tego miejsca go nie zawiedzie i zatopi ostrze w co najmniej jednym demonie. - Nie powinniśmy tutaj tak stać - zwrócił się do Olafa. - Jesteśmy wystawieni z jedynym źródłem światła w tych ruinach. Zwracamy na siebie uwagę jak gołodupa elfka na polu. Zbierajmy się czym prędzej. Ryfui widzisz coś? Akcja: Ustawiam się przy rogu korytarza by w razie czego zaskoczyć cokolwiek by chciało stamtąd wyskoczyć. __________________ you will never walk alone

13-01-2018, 02:35	#5
Mag Reputacja: 1	Walkiria dziwnie poczuła się, gdy skąpane w ciemności pomieszczenie, jakie stanęło przed nimi otworem kiedy otworzyli drzwi, stało się całkiem dobrze widoczne dla jej oczu. Ale kiedy Axim użył czegoś i zapaliło się światło, to musiała aż przysłonić dłonią oczy, bo tak ją to oślepiło. Zamrugała kilka razy i odzyskała w pełni widzenie. Z dezaprobatą powiodła wzrokiem za dziennikiem i jego lubieżnym rysunkiem. - Ten spis na nic nam się nie zda - odparła do akolitki, udając że nie spostrzegła jej zakłopotania. Na pytanie jakie zadał jej Axim zmrużyła gniewnie oczy. Pokręciła głową z dezaprobatą na to, że proponuje jeszcze większe podzielenie się. - Nie, idziemy wszyscy razem - tym razem jej ton głosu zdradzał, że nie zamierza ustąpić. Po tych słowach przymknęła oczy i próbowała zrobić pożytek ze swoich dodatkowych zmysłów. Działania: użycie wyczucia dobrych przedmiotów, następnie podąża za Aximem. __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

13-01-2018, 16:41	#6
Buka Wiedźma Reputacja: 1	Ryfui stała na łączeniu obu korytarzy, z łukiem w dłoniach gotowym do użytku, spoglądając raz w jeden, a następnie w drugi korytarz. W tym czasie reszta towarzystwa zajmowała się tym i owym... - Chwilowo spokój, nikogo nie widzę poza trupem w celi - Odpowiedziała Grzmotowi ściszonym głosem. Po chwili namysłu, odezwała się ponownie: - A widziałeś już gołodupą Elfkę na polu? - Wyszczerzyła do niego kiełki. Ruch: 2 do góry, stoi i ubezpiecza z łukiem, obserwując oba korytarze __________________ "Nawet nie można umrzeć w spokoju..." - by Lechu xD

13-01-2018, 23:30	#8
Kerm Administrator Reputacja: 1	Ciekawość, jak wszyscy wiedzą, to jeden ze stopni prowadzących nie tylko do wiedzy, ale i w otchłanie piekieł. Z drugiej strony warto było wiedzieć, czy za najbliższymi drzwiami nie czai sie wróg. Lub kilku wrogów. No a z trzeciej... Rozdzielanie się w takim miejscu nie było rzeczą najmądrzejszą. Na dodatek trafił się kolejny trup, a jakieś coś, być może to coś plugawego, o czym wspomniał sir Erskine, szło w ich stronę. Zapewne skończyli mu się więźniowie do mordowania i szukał nowych ofiar. - Olafie - rzucił Esmond, niezbyt głośno, w stronę Olafa i Kargula - nie bawcie tam za długo. Mamy całe więzienie do zwiedzenia. - Sir Erskine, stań koło Ryfui i wypatruj, czy się czasem ktoś do nas nie zbliża - polecił. Ostatnio edytowane przez Kerm : 14-01-2018 o 19:26.

10-01-2018, 09:33	#1
Kerm Administrator Reputacja: 1	Coś plugawego? Esmond był przekonany, że Erskine się nie myli. Sam co prawda nic nie czuł, ale więzienie nie podobało mu się za grosz i na myśl o spędzeniu tu nocy dostawał gęsią skórkę. - Daleko jest to coś, czy tylko wyczuwasz, że gdzieś tam jest? - Dłonią, tą zdrową, wskazał wnętrze więzienia. Nie czekając na odpowiedź zadał kolejne pytanie. - Dobrze widzisz w ciemnościach, sir Erskine? Chwilę później znaleźli pierwsze ciało. Więzień? Strażnik? - Zna się ktoś z was na truposzach? - spytał. - Warto by wiedzieć, dlaczego ten tam - wskazał na leżącego mężczyznę - nie żyje. Bo chyba nie żyje...

10-01-2018, 21:18	#2
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	- Bywa i tak, Kargulu, że kapłani kształcą się w wiedzy o demonach. Skoro zaś wkraczamy do miejsca, gdzie one się gnieżdżą warto było spróbować zdobyć jakieś informacje - wytłumaczył pobratymcowi kapłan. Wręczył Grzmotowi pochodnię, gdyż z Kargulem potrafili dobrze widzieć w niecałkowitym mroku, więc jedną żagwią na spółkę mogli sobie poradzić. - Potem do niego zajrzę - odpowiedział Olaf Esmondowi. - Najpierw z Kargulem sprawdzimy wejście do wieży. Pilnujcie proszę, by nic nie wlazło nam na plecy. Ze sprawdzonym już w boju toporem w prawej dłoni oraz berłem w drugiej ruszył otworzyć drzwi.

13-01-2018, 20:13	#7
Ranghar Reputacja: 1	Drużyna A Draug przeczesał szybko szafki w biurku, znalazł 30 sztuk złota (połowę zabiera dla siebie, resztę podaje Aximowi), kilka kieliszków i ładną karafkę z grubego szkła wypełnioną winem (wartość 25zł). Sybill przystanęła na chwilę i skoncentrowała się na wyczuciu przedmiotów o dobrej energii. W głowie pojawił się nowy zmysł, ustawił się jak igła kompasu. W pierwszej kolejności namierzył jej tarczę, chwilę później młot Balkazara za ścianą na północy. Na koniec coś słabego, na wzór małego kamyka płonącego niebiańską energią, był gdzieś niedaleko. Parę metrów w lewo i gdzieś głęboko w ziemi, chyba piętro niżej. Walkiria nie chcąc rozdzielać jeszcze bardziej drużyny podążyła za żołnierzem i łotrzykiem. W czwórkę weszli, w korytarz rozgałęziający się na kilka wejść. Axim rozejrzał się ostrożnie oświetlając światłem korytarz. Drewniane drzwi na północy mogły prowadzić do Rag i Balkazara. W dole widniały zarysy trzech wejść. Z lewej cięższe metalowe drzwi, środkowe drewniane zostały rozbite na drzazgi, na progu widać zielone kawałki szkła. Po prawej drewniane drzwi mogące prowadzić z powrotem do recepcji. Sybill czuła, że jest blisko trzeciego przedmiotu, praktycznie na wyciągniecie ręki, znajdował się z gdzieś tak z dwa metry pod nią. Rag wyszczerzyła się do Balkazara i podniosła kciuk do góry, otworzyła drzwi i powoli weszła do środka. Ork skierował swoje kroki do otwartego pomieszczenia. Pod ścianą stały beczki różnej wielkości. Miały nasmarowane kredą napisy typu piasek, soda, limonka. W rogu pomieszczenia znajdowało się biurko, a pod nim metalowy sejf. Sejf jest otwarty i pusty. Po kilku chwilach Rag i Balkazar spotkali się wymieniając obserwacjami. - Za drzwiami są schody prowadzące do piwnicy. Na straży jest dwóch orków z kuszami w ręce. Rzućmy okiem co jest jeszcze za tymi drewnianymi drzwiami – wyszeptała kobieta uchylając drzwi prowadzące na południe. Korytarz za drzwiami rozświetlało ruchome światło i kroki kilku postaci schowanych za ścianą korytarza. Brąz - Balkazar Fiolet - Sybill Niebieski – Axim Czerwony -Rag Drużyna O Olaf wraz z Kargulem przesunęli się ku drzwiom prowadzącym do wieżyczki. - Kumam, ale stary na litość boską następnym razem ostrzeż, prawie portki obsrałem jak żeś wyczarował poczwarę. Erskine i Esmond zostali w miejscu, aby mieć oko na krasnoludy i resztę drużyny. - Mam złe przeczucia, od progu czuć echo cierpiących dusz i niedoli – dopowiedział grobowy głosem bez śladu emocji szkielet. – Widzę bez większych problemów na kilka metrów w ciemności – dodał po chwili w odpowiedzi na drugie pytanie. Feilan otworzył drzwi wieży, przed sobą miał kręte schody prowadzące w górę do strażniczego punktu obserwacyjnego. Wieżyczka wyglądała na cichą i opuszczoną. Tymczasem Grzmot stanął w zasadzce gotowy na ruch potencjalnego przeciwnika, a Ryfui wyskoczyła na środek skrzyżowania gotowa posłać strzałę przed siebie lub w bok. Zauważyła kolejne ciało w innej, również otwartej celi. Metalowy dźwięk dobiegający z korytarza po prawej stał się bardziej słyszalny. Jakby ktoś uderzał o metal. Jednak żaden wrogi cel nie był w zasięgu wzroku. Żółty - Olaf Jasnozielony - Ryfui Biały – Grzmot Zielony -Esmond

14-01-2018, 01:11	#9
MTM Reputacja: 1	- Może jednak moja ocena sytuacji nie była najtrafniejsza… - mruknął Axim, przyglądając się rozbitym drzwiom. Następnie rzucił okiem po każdym z pozostałych wyjść z pomieszczenia. - Nie słychać żadnych krzyków, więc Balkazar i Rag mają się dobrze. Nie ma więc co jeszcze do nich wracać. Sprawdźmy może to pomieszczenie od strony wschodniej - zaproponował, po czym skinął na Drauga, by spróbował uchylić drzwi. Ruch: Drzwi do wschodniego pomieszczenia __________________ "Pulvis et umbra sumus"

14-01-2018, 18:34	#10
Mag Reputacja: 1	Walkiria otworzyła oczy i spojrzała na te drzwi od północy. - Wyczuwam młot który dzierży Balkazar - skinęła głową we wskazanym kierunku. - A tu... - pokazała palcem na podłogę. - Wyczuwam obecność czegoś posiadającego silną niebiańską aurę. Możliwe, że któreś z domowników ma medalion z kamienia nasączonego energią, którą wyczuwam - zasugerowała. - Musimy znaleźć schody do piwnic - dodała i spojrzała na akolitkę. - Otwórz tamte drzwi, niech Rag i Balkazar wiedzą, że tu jesteśmy - poleciła, samej pozostając w miejscu. __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

Narzędzia wątku
Wersja do druku Wyślij na email
Wygląd
Wygląd liniowy Hybrid Mode Wygląd wątkowy