O 4.12 stali w otoczeniu podchmielonych i świętujących anarchistów. Przynajmniej tych, którzy mogli się jeszcze utrzymać na nogach. Sol wydawał jeszcze ostatnie wskazówki Zachowi, który przełykał zaskoczenie nagłym awansem. Noda tuliła do siebie zachlipaną Sashę i głaskała skołtunione włosy przeraźliwie chudej dziewczyny.
Brianna za to była w siódmym niebie, z czystą radością stając się nieoficjalną szefową dzieciarni. Ganiała przy tym to między Lucem to Solem to Nodą nie mogąc usiedzieć na miejscu. Dwie małe dziewuszki, nieco młodsze od Brianny i jeden chudzielec z wystającymi siekaczami trzymali niemowlęta okutane w szmaty. Dzieciaki wyczuwały podminowaną atmosferę i płakały. Ich ledwo odrośnięci od ziemi opiekunowie starali się jak mogli by uspokoić maleństwa.
Plac oświetlało ognisko ułożone nieco z boku placu by umożliwić AVce lądowanie.
Było gwarnie, czuć było oczekiwanie, a selpleniący anarch przyjmował zakłady wśród starszych chłopców czy Luc z bandą faktycznie odleci czy to tylko lipa i popierdówa.

O 4.15 atmosferę można było już kroić nożem, szczególnie, że na niebie oświetlonym pierwszymi rozbłyskami słońca, przelatywały pojedyncze drony z ostatniego “gęstego” patrolu.
Nixx stojąca z boku zachowywała pokerową twarz popatrując skrycie to na Heena to na niebo.

O 4.16 rozległy się w powietrzu krótkie i ciche pyknięcia, gdy trójka dronów nagle zawiesiła się w powietrzu by zlecieć spektakularnie i rozbić się w wybuchu pyłu w niedalekiej odległości od strażnicy.

O 4.17 zza muru wyłonił się świeżutki, połyskujący stalową warstwą lakieru antykorozyjnego, nieoznakowany stateczek:

Z gracją niemal w miejscu wyhamował, i wbrew prawom fizyki osiadł miękko na ziemi wzbijając w powietrze masę kurzu. Wszystko to przy okrzykach uradowanej i pijanej młodzieży, która niemal oszalała ze szczęścia i podniecenia.
Klapa pod kokpitem otworzyła się powoli i w jej okowach pojawiły się dwie postaci, w tym jedna wysoka i nie do podrobienia. Punczur zapalał właśnie fajka rozglądając się ciekawsko i strasząc samym swym wyglądem, wstrzymywał przy tym co odważniejszych do władowania się bez pytania do aerodyny. Drugaz postaci rozglądała się wokół ostrożnie, trzymając w pogotowiu broń o jakiej mieszkańcy Chell mogli jedynie marzyć.
Wypatrzyła w końcu solosa w tłumie dzieciarni. Jej spojrzenie spoczęło na postaci Heena szybko szacując jego stan.

- Luc, to już? To naprawdę już? - Brianna pociągnęła Heena za nogawkę.
- Już… - Lucifer odpowiedział dziewczynce z mieszaniną ulgi i napięcia. - Zach, weź dwóch typów i pomóż Edkowi z towarem jaki przywieźli. Sol, Sasha, wpakujcie Nixx. Brianna, ty ogarnij dzieciaki.
Zbliżył się do pojazdu.
- Pięknie wyglądasz kochanie… - powiedział do Mazz. Był trochę spięty, ale epatował też ulgą i radością. - Strzałka Edi… Halo zmienił furę?
Mazz zanim odpowiedziała wypłaciła mu policzek.
Siarczysty.
Mocny.
Zaciśnięte zęby i usta wskazywały jak bardzo dziewczyna się siłuje z samą sobą.
Gdy Luc odwrócił głowę próbując pozbyć się gwiazdek pływających przed oczami, przygarnęła go mocno jedną ręką i pocałowała twardo, zachłannie. Nie po to by wzbudzić namiętność. Po to by uwierzyć, że jest cały.
I że jest w zasięgu ręki.
W tle Edek gaworzył radośnie obserwując przy tym dzieciarnię:
- A nie.. to pożyczone… Widzę, że ci się dobrze powodziło. Ale stary następnym razem weź daj jakoś wcześniej znać, że żyjesz. Nieco się martwiliśmy.
- Mazz, śmierdzę… - Heen nie bardzo wiedział co powiedzieć, więc tylko objął ją i oparł czoło o czoło. - Nie dało się szybciej kontakt…
- Dobra, opowiesz przy dużej wódce. - Edek nie zawodził.
Mazz nic nie mówiła trwając bez ruchu jeszcze chwilę. Odsunęła się w końcu i odchrząknęła.
- No ruszać się. Nie mamy czasu! - pogoniła wyładunek i jednoczesny załadunek. - Ładuj się Heen - mruknęła do solosa.
Edek rozglądał się wokół z zaciekawieniem i wygasił peta o piach.
Jako jedyny cieszył się całkiem sporą przestrzenią osobistą, gdzie rozkrzyczana dzieciarnia kotłowała się wokół samolotu.

Paczki i pakunki wytaszczane przy cieżkich posapywaniach, układane były w zgrabne stosiki na placu.
Noda nadzorowała rozładunek z daleka ale rudzielce i tak zmarszczyły nosy.
- O ja pierdolę… - mruknął Nożycoręki - nie dziwię się. Traci się przy tym przytomność.
- Z bliska jest jeszcze gorzej. To nie były wakacje na Seszelach.

W końcu Nixx została usadzona w jednym z wygodnych foteli, a dzieciarnia usadowiona i zabezpieczona pasami. Niemowlętom Mazz nałożyła zatyczki na uszy i umieściła w specjalnie na ten cel przygotowanych pojemnikach unoszących się w powietrzu.
Brianna ciągle gadała do Sashy i Sola - buzia jej się nie mogła zamknąć. Heen mógł iść na zakład że mała padnie niedługo, gdy tylko poziom adrenaliny opadnie.
Edek klapnął ciężko obok solosa i zapiął pasy, podczas gdy Mazz dokonywała ostatniej inspekcji:
- Nikt więcej? - krzykneła w tłum nim zamknęła luk.
Z tłumku wydarła się jeszcze parka: chłopiec i dziewczyna. Mazz pomogła im wpakować się na pokład i pacnęła w panel by zamknąć śluzę. Przygotowała dzieciaki do lotu gdy ich srebrny rumak startował pionowo. Luc spodziewał się niejakiego kopa grawitacji, nic takiego jednak nie nastąpiło.

AV śmignęła w kierunku murów, wkrótce zostawili Chell za sobą

Okolice nNY, przed świtem
- Za ile będziemy w nNY? - Lucifer zwrócił się do Rudej gdy lecieli już w powietrzu.
- Jakieś pół godziny z niedużym groszkiem - mówiła do niego ale Luc wyczuwał jakąś barierę, którą Ruda bardzo starała się niwelować lub ją w sobie skrywać nie pokazując na zewnątrz.
- Jak Kyle? Jest w mieście jeszcze?
- Jest. Zrezygnował z kontraktu by móc zostać. Pomagał sporo.
- Macie tu jakiś przenośny telefon albo komunikator? Sukinkoty przed wpieprzeniem mnie tu zblokowały mi cały cyberware.
Edek podał mu nakładkę.
- Masz. Jak skończysz gadać, to ci ściągnę tę obrączkę.
- Obiecuję… żadnych wyskoków. - Ścisnął rękę Mazz widząc w jakim jest stanie.
- Myśleliśmy, że nie żyjesz. Wiesz jakie to... i jeszcze Ali… - nie kończyła.
Nie musiała.
- Nie spodziewałem się tego. Ale moja wina. Mogłem przemyśleć. Przepraszam Mazz.
Skinęła głową z wolna.
Nie widziała sensu w dalszym gadaniu.

Wybrał numer i czekał aż osoba po drugiej stronie odbierze. O tej porze z pewnością jeszcze spała. W Sunny Hill było sporo roboty, ale nie na tyle by CEO musiała wstawać po czwartej rano.

- Ha… Hallo? - głos Evangeline brzmiał cicho w słuchawce komunikatora.
- Cześć, tu Lucifer. Dasz radę być w firmie przed piątą?
- Luc… - Eve westchnęła z ulgą i przez dobrą chwilę nic nie mówiła. Słychać było szelesty w tle. Najwyraźniej lekarka zbierała się z łóżka. - Tak - odpowiedziała w końcu miękko. - Jesteś cały?
- Bez trwałych uszczerbków na ciele. Weź… weź bloker węchu… To nie żart. Będziemy niedługo, opowiem wszystko na miejscu.
- Do zobaczenia - odparła spokojnym tonem. Przynajmniej na tyle ile jej się udało.

- Kierunek Sunny Hill - powiedział po rozłączeniu się i odchylił głowę aby dać więcej miejsca do manewrowania przy obroży. Edek zaraz zaczął gmerać przy niej specjalnym sprzętem.
W tym czasie Heen mówił.
Nie było sensu marnować czasu, a oboje zapewne skręcali się nie wiedząc o szczegółach tego co zaszło.
- Chciałem ich wkurwić, przycisnąć, nie ogarnąłem, że przyprę ich do ściany. Wciąż byli ze mną na etapie chwiejnej ugody w sprawie Della i Kiry. Oskarżyć mnie o obrazę funkcjonariuszy to jakby zaprosić do wyjawienia co było w sprawie rzeźnika. Pewnie uznali, że najlepiej mnie wywalić do Chell, bym nie bruździł. Bez procesu, wyroku, bo znów casus sprawy Della. - Urwał na trochę. - I ja idiota tego nie przewidziałem.

Lucifer zaczął opowiadać o tym co było w Chell, od początku do końca, ze szczegółami.
choć bez tych dotyczących ‘leczenia go przez Sashę” lub tego co wyprawiała z nim Nixx. Gdy doszedł do wizyty w “Trzeciej Strażnicy” dwójka dzieciaków co akurat nie przysnęła ożywiła się. Byli zaaferowani czując się częścią opowieści, którą zresztą Lucifer opowiadał jak umiał, wyćwiczoną ekspresją reporterską.
- Gdy udało się dostać do radiostacji… no resztę wiecie - zakończył.
- I to ta lala z fabryki? - Edek zainteresował się Nixx. - Po coś ją wyciągał?
- Potrzebuję jej do czegoś, potem o tym pogadamy - odparł wymijająco Lucifer. - Zafunduję jej wakacje w Rio.
Panczurowi nic to nie mówiło, ale Mazz drgnęła lekko i spojrzała pytająco na Heena. Ten tylko pokręcił głową w niemym geście: “Nie teraz”.
- Konkretny pierdolnik. Znaczy tam w tej strefie. - Ed był w nastroju do pogadania. - Myślisz, że ci od dragów, wymiany to była policja?
- Tak, ale bez pewności. Zresztą nawet jak nie, to regularność dostaw… Mundury są umoczone przynajmniej na zezwoleniu na proceder.
- A ta babcia, Noda? Ona teraz to wszystko ogarnie?

Lucifer był zmęczony. Chciał spać, ale było jeszcze parę rzeczy do załatwienia.
cierpliwie odpowiadał na pytania, podczas gdy AV pruła w kierunku doskonale widocznych rozświetlonych wieżowców. To miasto strasznie przyciągało, mieszkał tu ledwie rok, a czuł się naprawdę jak wracając do domu.
Panczur w międzyczasie włączył jakąś starą muzykę w jakiej się lubował.
- Pasuje! - Wyszczerzył się.
Faktycznie pasowała.

THE END