kemuri

Gerda
Także proszę o te ziemniaki, pachną smakowicie. Proszę jesli można, podejść do nas gdy przyjdą nasi dwaj towarzysze. Z pewnością będą woleli zjeść coś gorącego a niestety nie wiem jak długo ich nie będzie.

 

__________________
"Było tak zimno, że gdyby termometr był o cal dłuższy, zamarzlibyśmy na śmierć".
Mark Twain

Yarot

- Dobrze zatem. U nas w "Ognistym" ceny nie są wygórowane, jeśli o to chodzi. Te dwie korony, które widzę wystarczą właśnie na jedzenie i spanie dla Was na dziś. Wino, choć dobre, nie jest jeszcze aż tak cenne - w końcu u nas robione a nie bretoński specjał. Choć i specjał mogę podać, jeśli taka wola. Jedzenie teraz dla Was, a dla tych, co wyszli będzie jak przyjdą. Na pewno będzie Wam smakować.

Barman wyraźnie zadowolony zbiera od Was zamówienia na jedzenie. Zbiera, pod warunkiem, że będzie to potrawka wołowa z ziemniakami. Kaszy nie ma - innych specjałów także. Można też zamówić mleko, ser albo też coś jeszcze do picia. I niestety - płaci się w szylingach a nie w pensach.

 

__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

Milly

Zieleńsza

- Sprzedawać zioła? - zapytała zdziwiona, jak gdyby ten pomysł wydał jej się co najmniej przedziwny - Tak, mam lecznicze zioła i potrafię się nimi posługiwać. Mam wiele różnych ziół i umiem z nich zrobić użytek. Jestem zielarką. A dlaczego pytasz? Może mogłabym Ci jakoś pomóc?
Kolejne słowa barmana wyraźnie ją ucieszyły. Wyglądało na to, że będzie mogła za swoje oszczędności najeść się i przenocować tutaj, razem z przyjaciółmi. Przynajmniej na razie nie będzie się martwić o tak głupią sprawę, jaką są monety.
- Ja też chciałabym spróbować tych ziemniaków. I mleka. Już tak dawno nie piłam mleka! Czy aby nie zabraknie dla nas wszystkich? Mam nadzieję, że zostanie coś również dla Torina i Gustava - zamyśliła się i spojrzała na drzwi, które dość często się otwierały, lecz nie wpuszczały do środka dwóch przyjaciół.
- Długo nie wracają - zwróciła się już tylko do towarzyszy przy stole.

 

Kulek

Dieter Rotkirsch

- To ja po nich pójdę. I tak se myślę panienko Zieleńsza że będziesz musiała naszykować naparu co brzuch leczy, bo w wygódce za długo siedzą. - zwraca się do karczmarza - Psze pana, to niech będą ziemniaki i duży dzban mleka.
Dieter podniósł się ze stołka, uśmiechnął się do dziewcząt i ruszył w kierunku wyjścia.

 

Darken

Oczekiwanie na dwóch towarzyszy przedłużało się coraz bardziej. Kto wie, może jest to wynikiem czekania na obiad?
Złote monety skryły się w kieszeni gospodarza, zapowiadając dobre jedzenie dla wszystkich obecnych.
[user=743,375,532,1055]
Gustav drgnął, kiedy usłyszał cichy, niepewny glos dziecka. Tyle lat, a on nadal nie zapomniał.
Odsłonił twarz i spojrzał na Torina. Jego twarz prezentowała skrajną rozpacz, lecz kiedy spojrzał na Torina, pojaśniał zaraz i spytał z wielkim zdziwienem w głosie
-Feliks? Jak.. Przeciesz ty! Zamilk, i spojrał raz jeszcze jak gdyby obudził się ze snu. Ukląkł i przejechał obiebam rękami po łysej głowie, jakby w poszukiwaniu włosów które mógłby chwycić.
-Dlaczego bogowie mi to robią Torinie? Przeciesz pochowałem ich jak należało.
[/user]

 

__________________
Mroczna wydawnicza małpa przedstawia Gindie, czyli wydawnictwo fabularnych gier karcianych.
Uuuk.

kemuri

-No i zostałyśmy same- rzekła Gerda po wyjściu Dietera. Zjedzmy spokojnie. Jak wrócą nasi towarzysze to zostawimy ich samych a same może skorzystamy z kąpieli?
I nie czekając co powie Zielńsza mówi do barmana: Proszę Pana czy istnieje mozliwości skorzystania z kąpieli?

Następnie gdy otrzymają posiłek jedząc stara się odpowiedzieć na pytania Zieleńszej:
- Nic mi nie jest ale być może są tu jacyś cierpiący ludzie, którzy zapłacą za pomoc.
- Myślę, że zioła możesz spróbować sprzedać, a te przydatne w kuchni mogą być cenne gdy trafimy na dobrego kucharza.
Po dłuższej chwili spogląda na drzwi z niepokojem.
- Mam nadzieję, ze nas całkiem nie opuscili.

 

__________________
"Było tak zimno, że gdyby termometr był o cal dłuższy, zamarzlibyśmy na śmierć".
Mark Twain

Milly

Zieleńsza

- Myślałam, ze zjemy wszyscy razem i przy okazji porozmawiamy... - nieco posmutniała - Ale kąpiel brzmi wspaniale! Na koniec tej strasznej wędrówki przyda nam się taki wypoczynek.
Posiłek nie smakuje tak wspaniale, jak mógłby smakować, gdyby cała drużyna siedziała przy stole razem. Zieleńsza już postanowiła, ze jeśli nie wrócą w ciągu kilku chwil, to pójdzie za nimi. Jakieś dziwne przeczucie niepokoju ogarnęło ja, gdy tak długo nie wracali.
- Nigdy nie sprzedawałam ziół, ani nie leczyłam za pieniądze - powiedziała Gerdzie - Zwykle ludzie z wioski dawali mi za zioła chleb, ser czy mleko, czasem inne potrzebne przedmioty, a często po prostu oddawałam im je, gdy tego potrzebowali. Dziwnie będę się czuła biorąc monety za udzielanie pomocy...
Zieleńsza również spogląda na drzwi, podczas gdy ziemniaki stygną
- Nie, nie opuścili nas. Ale może coś się stało? Może powinnyśmy pójść i ich poszukać?

 

kemuri

Gerda
To może zrobomy tak: szybko coś zjemy jak jeszcze nie wrócą, zamówimy gorącą wode na wieczór a same pójdziemy ich szukać? Gerda była bardzo głodna co dopiero teraz tak naprawde sobie uswiadomiła. Pomyslała, ze jesli cos się stało to i tak będzie lepiej gdy nabiorą sił. A poza tym tak bardzo chciała napić się choć łyka wina , zanim znów bedzie musiała pic wodę lub zioła (moze zdrowe i dobre ale jakby nie było nie są winem....)

 

__________________
"Było tak zimno, że gdyby termometr był o cal dłuższy, zamarzlibyśmy na śmierć".
Mark Twain

Milly

Zieleńsza

Zgodziła się na propozycję Gerdy. Sama również była głodna, jednak nie potrafiła się już tak cieszyć posiłkiem, jak wcześniej, zanim jeszcze barman cokolwiek podał, ale byli wszyscy razem. Mimo to w duchu cieszyła, się, że jest przy niej Gerda. Zieleńsza czuła się przy niej bezpieczna. Sama nie wiedziałaby co robić w tej karczmie i co odpowiadać barmanowi, gdy ten tak się przy nich krząta. Dziewczynie wpadło nawet do głowy, że Gerda mogłaby być jej siostrą, są przecież takie do siebie podobne. Uśmiechnęła się do przyjaciółki promiennie na samą myśl o tym. Zawsze chciała mieć przy sobie kogoś tak bliskiego, jak rodzeństwo. Nie być na świecie samej. I znowu myśl o pozostawionym w lesie przyjacielu zakuła ją w serce.
"Jak to dziwnie się na tym świecie układa... - pomyślała - Powinnam się cały czas cieszyć, bo zyskałam wspaniałych przyjaciół, a ja wciąż nie mogę przestać smucić się z powodu Fenrira i staruszki. Dziwnie jest czuć dwa odmienne uczucia na raz...".
Zieleńsza nie piła wina. Zadowoliła się wielkim kubkiem mleka, który przyniósł jej właściciel zajazdu. Dmuchała na gorące ziemniaki i chłodziła gardło gęstym od śmietanki, świeżym mlekiem. Nigdy nie piła wina, a do tego miał to być napój, który wypiją razem, za szczęśliwą podróż. Wolała poczekać przynajmniej z tym do powrotu reszty przyjaciół.

 

Glyph

Torin


[user=743, 532, 375, 1413]Pierwsze słowa przyjaciela, jakie padły, brzmiały dziwnie.
"Feliks?"-Tak, tak mu się zdawało, że go nazwał. "Kim jest Feliks?" Chciał zadać to pytanie, ale coś go zatrzymywało. To przecież były jego prywatne sprawy, do których mały żartowniś niechętnie chciał się mieszać. Czy miał w ogóle prawo?
-Spokojnie-odpowiedział na zadane mu pytanie.- To przeszłość Gustavie, wspomnienie. Nie dręcz się tym, bo to zamknięta karta. nic w niej już nie zmienisz.-argumentował jak tylko mógł, chociaż tak naprawdę nie wiedział za czym, lub przeciwko czemu się opowiada.
-Chodźmy, tam wszyscy na nas czekają, nie róbmy im przykrości.
Uśmiechnął się, starając ukryć smutek, czy może troskę o Gustava.
-Chodźmy-podał mu rękę, by ten wstał i by razem wrócili do przytulnej karczemnej izby.[/user]