[Sesja] Warsztaty - Gildia Magów - Strona 8

Yarot · 14-10-2007, 21:44

„Lumina” wypowiedział Mistrz i znów światło pojawiło się nad jego ramieniem. Kamienna komnata oraz Róża Wiatrów Magii nie zmieniła się bardzo od momentu, w którym ją opuściliście. Półmrok skrywał poszczególne drzwi i to zarówno te, które już widzieliście, jak i te, które jeszcze czekają na swoje otwarcie. Jak tylko wzrok nowicjuszy przyzwyczaił się do mroku, to można było dostrzec jeszcze coś - niewielkie lśnienia, krótkie przebłyski, iskrzenia, które wydobywały się zza drzwi, przeciskały się przez szpary i dziurki od kluczy. Wtedy świadomość tego, co się dzieje dotarła do młodych uczniów. Świadomość, że od teraz wiatry magii będą z nimi zawsze, będą je dostrzegać i będą w stanie z nich korzystać. Co prawda Mistrz wspomniał, że Komnata Wezwań to szczególne miejsce i tutaj magia jest szczególnie skoncentrowana, ale nie zmienia to faktu, że od tego momentu kolejne dni żywota młodych ludzi nie będą już takie same.
- Guntherze, Edmundzie. Poznaliście trochę magii. Czas dokończyć poznanie kolejnych aspektów magii, nim przejdziemy w nauce dalej. Nigdy nie można zaburzać proporcji między nauką a wiedzą, praktyką a teorią, bowiem od tego będzie w przyszłości zależeć nie tylko wasze życie. Magia to dar, ale i przekleństwo. Im więcej o niej będziecie wiedzieć, tym mniej nieprzewidywalna się stanie. To prawda, że my, ludzie, jesteśmy tylko odtwórcami. Elfy przez lata potrafią gromadzić wiedzę i ją wykorzystywać. Radzą sobie z mocą i wiedzą jak ją spożytkować. Dlatego są wielkimi mistrzami w sztukach magicznych i są w stanie przeciwstawić się surowej mocy wichrów z północy. Bo musicie wiedzieć, że magia Chaosu to magia surowa, dzika, nieokiełznana. Nie tak, jak Ghur, ale dużo bardziej, brutalniej, często ze szkodą na samym magu. Chaos jest sam w sobie potężny i z tego czerpie moc. Walczyć z nim tą samą bronią niesposób. I dlatego chciałbym byście poznali właśnie ten wiatr.
Mistrz Aldophus spojrzał na Różę wykutą na postumencie. Dotknął opuszkami palców znak komety wykutej w zimnej skale i spojrzał na Was.
- Przyszedł czas na Hysh, Biały Wiatr.
Podszedł do stalowych drzwi z symbolem

i delikatnie je otworzył. Momentalnie sala rozbłysła blaskiem jaki jest możliwy tylko w bezchmurne południe na placu Sigmara. Tutaj już nie trzeba było się zastanawiać nad tym, czy uda się dostrzec źródło mocy za drzwiami. Jaśniało ono unosząc się nad postumentem i kręcąc się wokół własnej osi. Bijący blask nie pozwalał dokładnie przyjrzeć się wirującemu przedmiotowi, ale można się domyślić że jest to jakiś kamień lub kryształ.
- To jest właśnie Światło, Drzewo Mądrości albo też Biała Strzała. Dzięki niej jest rozpraszany mrok, Chaos traci moc a ludziom daje wiedzę i siłę na walkę. Białym Wiatrem zajmuje się Zakon Światła, zaś jego członkowie - hierofanci - to najwięksi mędrcy w Imperium. Im wiedza oraz posiadana moc jest naprawdę wielka. Dzięki ich ochronie magia staje się spokojniejsza a istoty zrodzone z magii nie mają wstępu do naszego świata. Biała magia potrafi leczyć, daje nam światło, jak te tutaj i rozprasza mrok. Pamiętajcie o tym korzystając z tego wiatru. On jedyny poddaje się najmniej wpływom Chaosu i jednocześnie jest najtrudniejszy do opanowania. By zostać Magiem Światła trzeba najpierw posiąść wiedzę, bo tylko dzięki niej można władać jasnością.
Mag wpatrywał się w biały snop światła mrużąc lekko oczy. Nie nawykł chyba do takiego blasku, ale z ufnością chłonął promienie. W tym świetle nawet jego szara szata zdawała się być bielsza.
- Jednak nie tylko księgi czy biblioteki są domem dla Mistrzów Białej Magii. To również tropiciele demonów oraz wszelkich przejawów Chaosu. Sama obecność Białego Wiatru jest przez nie wyczuwana, co zwykle jest bardzo niebezpieczne dla Maga. Dlatego muszą być przygotowani na wszystko i nie mogą się wahać. Jeśli choć na mgnienie oka zatrzymają się…
Aldophus odwrócił się od światła. Jego cień objął połowę komnaty. Biel światła przebijała się przez brzegi płaszcza, ale nie zdołała przebić się przez całą postać.
- Światło jest wszędzie, ale czasami nie dociera tam, gdzie powinno w określonym czasie. Dlatego nigdy nie będzie go wystarczająco dużo i nigdy nie da się wygrać z ciemnością. To też pamiętajcie, bo czasami zbytnia ufność we własne siły oraz moc, którą się reprezentuje, może się źle skończyć. Biali Magowie są zwykle bardzo ostrożni, ale czasami nawet oni popełniają błędy. W końcu są tylko ludźmi.

Oktawius · 14-10-2007, 22:02

Gdy mistrz otworzył drzwi do Białego Wiatru, światło poraziło oczy Gunthera. Ręka automatycznie znalazła się przy oczach, zasłaniając je od źródła. Po chwili zaczął się przyzwyczajać, a jego ręka kierowała się do światła. Delikatnie otworzył usta, ale słuchając tego co mówi mistrz.
- To magowie ...tego wiatru walczą ...z demonami ? prawda? - Powiedział to dość nieśmiało i niepewnie.
Przez chwilę otwartymi oczami pochłaniał to światło, ale Mistrz się odwrócił i zasłonił ową biel, nie do końca, ale starczyło bo odwrócić uwagę chłopca. Teraz wkleił oczy w Mistrza, który przy tym świetle wydawał się o wiele większy i majestatyczniejszy z tą obwódką światła na około swojej postury.

Yarot · 14-10-2007, 22:45

- Guntherze, wierz mi, walczą i giną. To ich obowiązek, by wyplenić Mroczną Magię oraz wszelkie jej demoniczne przejawy z naszej ziemi. Są tak bardzo oddani Cesarzowi, że ten nie szczędzi dla ich pracy złota oraz nowicjuszy. Stąd też zwykle do Zakonu Światła jest najdłuższa kolejka chętnych.
Mistrz Aldophus przymknął trochę drzwi by światło nie raziło nikogo w komnacie, ale nie zamknął ich do końca.
- Widzisz, biali magowie nigdy nie zdradzają kim są. Przychodzą znikąd i odchodzą po wykonaniu zadania. Taki ich los, bo liczy się tylko cel, a nie zaszczyty czy podziękowania. Pewnie zaraz się zapytasz, dlaczego nie zostawić tego Łowcom Czarownic? To już mówię, że po stokroć wolałbyś spotkać białego maga niż łowcę. Łowca nie zważa na nic, zaś obowiązkiem maga jest również służenie Imperium, a co za tym idzie, także poddanym Cesarza. Nie zabijają bez powodu, a demona wygnają wszelkimi sposobami, byle tylko człowiek przeżył. Jak pewnie sam wiesz, łowca nie ma takich skrupułów.
Mag westchnął i zerknął na Gunthera.
- Walka z demonami to nie jest coś, co chętnie wspominają biali magowie. Ba! - podniósł lekko głos mag - nie jest to coś o czym wogóle chcą rozmawiać. Z czasem sami nawet mogą przypominać demony. Hysh zaczyna przenikać ich ciała, skóra im jaśnieje, zaś oczy robią się białe. Bardzo dziwnie jest patrzeć w takie oczy.

Oktawius · 14-10-2007, 23:24

- Takie oczy... muszą być ciekawe.- Powiedział chłopak i zrobił krok w bok aby więcej zobaczyć Hysh.
- Więc dzięki Białym Magom jest utrzymany porządek w Imperium tak?-
"Więc jednak nie tylko Czerwoni bronią Imperium. Faktycznie o nich jest najgłośniej, ale wybrańcy Hysh mają cięższą robotę" Pomyślał i dalej wpatrywał się jeszcze w ten piękny blask

Yarot · 14-10-2007, 23:39

- Nie, nie dzięki nim, ale przy ich pomocy. Imperium pilnują różne siły i Biali Magowie są ich elementem. Są na polach bitwy, gdzie leczą rany i pilnują, by nikogo nie skrzywdziły demony czy czary. Są pomiędzy ludźmi, gdzie szukają śladów Czarnej Sztuki i tępią ją ze wszystkich sił. Są też przy władcach, gdzie służą mądrością i radą. Ale nie są najważniejsi. Nie ma z resztą nikogo takiego w Imperium. Spójrz na Różę Wiatrów.
Aldophus wskazał ręką postument.
- Widzisz? Jest tu osiem kierunków, a Biel jest tylko jednym z nich. Bez bieli nie ma pozostałych, tak jak i nie ma najważniejszego. Dlatego nigdy nie należy patrzeć na magów czy na same wiatry magii jak na coś, co jest najpotężniejsze na świecie. Bo jak sam widzisz, nie ma takiej rzeczy ani istoty. Właściwsze jest raczej spojrzenie na to, kto w danej chwili i miejscu jest w stanie zrobić to, co właściwe. To wielka mądrość i żelazna zasada mogąca uratować życie. Postaraj się to zapamiętać.

Bortasz · 16-10-2007, 07:36

„Zatem to jest pogromca demonów.... Biali magowie... bez chwały i sławy w ciszy i spokoju wykonują swą powinności nie dbając o to jak zapamięta ich historia. Zaiste wieczny szacunek wam magowie... Niewielu by tak mogło..... ja nie.”

Edmund odwrócił oczy od tej jaśniejącej bieli, nie mogąc znieść jej blasku... Otarł oczy z łez jakie do nich napłynęły. Nie rozumiał dlaczego ów blask tak mocno na niego zadziałał. Czuł się słabym, niegodnym....

„Ja bym nie mógł.... „

- Mistrzu... jaki jest następny wiatr?

Głos mu na szczęście nie drżał lecz i tak musiał przerwać na chwile by mieć pewności iż go nie zawiedzie.

Oktawius · 16-10-2007, 13:29

Chłopiec w milczeniu pokiwał głową. Stał jeszcze chwilę starając się oczami pochłonąć światło. Wypowiedział się Edmund i sam teraz czekał na kolejny wiatr, ale miał nadzieję że wróci jeszcze do tego wiatru.

Yarot · 26-10-2007, 22:17

Mistrz Aldophus zamknął drzwi z białym światłem. Mrok pomieszczenia rozświetlał tylko nikły poblask znad ramienia maga. Zapadła cisza. Delikatny szmer szat Mistrza dobiegł do uszu obu nowicjuszy. Jak na swój wiek Szary Mag poruszał się naprawdę sprawnie i w ciemnościach mógł naprawdę blisko podejść zanim można by było się zorientować. Tym razem wybrał drzwi po lewej stronie Gunthera, ozdobione znakiem:

- Moi drodzy - zaczął Aldophus. - Oto Błękitny Wiatr, Azyr.
Otworzenie drzwi spowodowało wtargnięcie do komnaty świeżego powietrza, jakby zerwał się przeciąg i przez okno wpadł dziki wiatr. Zapachniało deszczem i ozonem. W środku niewielkiej komnatki dało się dostrzec postument i stojące na nim lustro. Było ono wielkości rycerskiej tarczy a w jego odbiciu można było dostrzec wieczorne niebo, zbierające się burzowe chmury oraz kilkanaście kropel deszczu ściekających po drugiej stronie lustrzanej szyby.
- To jest wiatr przyszłości, spokoju oraz cierpliwości. Jednocześnie może zamienić się w coś, co ciężko przewidzieć. Spójrzcie na burzę - czy ją da się przewidzieć? To jest właśnie esencja Błękitnego Wiatru - pozory łagodności kryją najokrutniejszą z sił - przyrodę oraz czas. Musicie bowiem pamiętać, że magowie, którzy zajmują się tym rodzajem wiatru - Astromancji - to również osoby biegłe w przewidywaniu przyszłości. Potrafią czytać z nieba i gwiazd a wiedza ta często jest bardzo niebezpieczna i okrutna.

SANTORI · 29-10-2007, 17:13

Po otwarciu drzwi Edmund poczuł uderzenie rześkiego,silnego wiatru uczucie to zdziwiło go gdyż odniósł wrażenie jakby wiatr wiał przez niego przesiąkał go, powietrze pachniało jak tuż po wiosennej burzy chłodne, zimne i orzeźwiające. Przywiało mu to wspomnienia z dzieciństwa, gdy w czasie burzy wykradał się na pola by przyglądać się jak błyskawice rozrywały pochmurne niebo
,,A więc to jest ten Błękitny Wiatr....... Ale widzenie przyszłości, czytanie z gwiazd to nie dla mnie. Czy będzie mi dane znaleźć wiatr, który przedłuży mi życie zaczynam w to wątpić może powinienem się skupić na jednym?..tylko, na którym" zerknął ukradkiem na drzwi oznaczone znakiem Agshyi znowu poczuł napływającą fale gorąca ,, ogień to może być ten, ogień,ogień......"

Oktawius · 17-11-2007, 17:06

Sam Gunther nie wiedział jak ma się zachować. Wiatr który skrywa w sobie władanie czasem..., ale czy to jest właśnie ta ścieżka dla niego? Jaką pewność będzie miał że akurat to jest ścieżka dla niego? Pociągająca potęga płynie z tego pomieszczenia... tak samo jak z każdego, ale czy napewno akurat to jest wiatr nad którym badania powinien rozpocząć...
Spokojnym krokiem podszedł do drzwi zerknął co tam jest. Chwilę popatrzył, ale jakoś nie specjalnie reagował na ten wiatr. Założył ręce i stanął obok drzwi... Wiele wątpliwości krążyło w jego głowie, ale teraz nie jest to chyba najodpowiedniejszy moment żeby to sobie poukładać.

14-10-2007, 21:44	#71
Yarot Reputacja: 1	„Lumina” wypowiedział Mistrz i znów światło pojawiło się nad jego ramieniem. Kamienna komnata oraz Róża Wiatrów Magii nie zmieniła się bardzo od momentu, w którym ją opuściliście. Półmrok skrywał poszczególne drzwi i to zarówno te, które już widzieliście, jak i te, które jeszcze czekają na swoje otwarcie. Jak tylko wzrok nowicjuszy przyzwyczaił się do mroku, to można było dostrzec jeszcze coś - niewielkie lśnienia, krótkie przebłyski, iskrzenia, które wydobywały się zza drzwi, przeciskały się przez szpary i dziurki od kluczy. Wtedy świadomość tego, co się dzieje dotarła do młodych uczniów. Świadomość, że od teraz wiatry magii będą z nimi zawsze, będą je dostrzegać i będą w stanie z nich korzystać. Co prawda Mistrz wspomniał, że Komnata Wezwań to szczególne miejsce i tutaj magia jest szczególnie skoncentrowana, ale nie zmienia to faktu, że od tego momentu kolejne dni żywota młodych ludzi nie będą już takie same. - Guntherze, Edmundzie. Poznaliście trochę magii. Czas dokończyć poznanie kolejnych aspektów magii, nim przejdziemy w nauce dalej. Nigdy nie można zaburzać proporcji między nauką a wiedzą, praktyką a teorią, bowiem od tego będzie w przyszłości zależeć nie tylko wasze życie. Magia to dar, ale i przekleństwo. Im więcej o niej będziecie wiedzieć, tym mniej nieprzewidywalna się stanie. To prawda, że my, ludzie, jesteśmy tylko odtwórcami. Elfy przez lata potrafią gromadzić wiedzę i ją wykorzystywać. Radzą sobie z mocą i wiedzą jak ją spożytkować. Dlatego są wielkimi mistrzami w sztukach magicznych i są w stanie przeciwstawić się surowej mocy wichrów z północy. Bo musicie wiedzieć, że magia Chaosu to magia surowa, dzika, nieokiełznana. Nie tak, jak Ghur, ale dużo bardziej, brutalniej, często ze szkodą na samym magu. Chaos jest sam w sobie potężny i z tego czerpie moc. Walczyć z nim tą samą bronią niesposób. I dlatego chciałbym byście poznali właśnie ten wiatr. Mistrz Aldophus spojrzał na Różę wykutą na postumencie. Dotknął opuszkami palców znak komety wykutej w zimnej skale i spojrzał na Was. - Przyszedł czas na Hysh, Biały Wiatr. Podszedł do stalowych drzwi z symbolem i delikatnie je otworzył. Momentalnie sala rozbłysła blaskiem jaki jest możliwy tylko w bezchmurne południe na placu Sigmara. Tutaj już nie trzeba było się zastanawiać nad tym, czy uda się dostrzec źródło mocy za drzwiami. Jaśniało ono unosząc się nad postumentem i kręcąc się wokół własnej osi. Bijący blask nie pozwalał dokładnie przyjrzeć się wirującemu przedmiotowi, ale można się domyślić że jest to jakiś kamień lub kryształ. - To jest właśnie Światło, Drzewo Mądrości albo też Biała Strzała. Dzięki niej jest rozpraszany mrok, Chaos traci moc a ludziom daje wiedzę i siłę na walkę. Białym Wiatrem zajmuje się Zakon Światła, zaś jego członkowie - hierofanci - to najwięksi mędrcy w Imperium. Im wiedza oraz posiadana moc jest naprawdę wielka. Dzięki ich ochronie magia staje się spokojniejsza a istoty zrodzone z magii nie mają wstępu do naszego świata. Biała magia potrafi leczyć, daje nam światło, jak te tutaj i rozprasza mrok. Pamiętajcie o tym korzystając z tego wiatru. On jedyny poddaje się najmniej wpływom Chaosu i jednocześnie jest najtrudniejszy do opanowania. By zostać Magiem Światła trzeba najpierw posiąść wiedzę, bo tylko dzięki niej można władać jasnością. Mag wpatrywał się w biały snop światła mrużąc lekko oczy. Nie nawykł chyba do takiego blasku, ale z ufnością chłonął promienie. W tym świetle nawet jego szara szata zdawała się być bielsza. - Jednak nie tylko księgi czy biblioteki są domem dla Mistrzów Białej Magii. To również tropiciele demonów oraz wszelkich przejawów Chaosu. Sama obecność Białego Wiatru jest przez nie wyczuwana, co zwykle jest bardzo niebezpieczne dla Maga. Dlatego muszą być przygotowani na wszystko i nie mogą się wahać. Jeśli choć na mgnienie oka zatrzymają się… Aldophus odwrócił się od światła. Jego cień objął połowę komnaty. Biel światła przebijała się przez brzegi płaszcza, ale nie zdołała przebić się przez całą postać. - Światło jest wszędzie, ale czasami nie dociera tam, gdzie powinno w określonym czasie. Dlatego nigdy nie będzie go wystarczająco dużo i nigdy nie da się wygrać z ciemnością. To też pamiętajcie, bo czasami zbytnia ufność we własne siły oraz moc, którą się reprezentuje, może się źle skończyć. Biali Magowie są zwykle bardzo ostrożni, ale czasami nawet oni popełniają błędy. W końcu są tylko ludźmi. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

14-10-2007, 22:02	#72
Oktawius Reputacja: 1	Gdy mistrz otworzył drzwi do Białego Wiatru, światło poraziło oczy Gunthera. Ręka automatycznie znalazła się przy oczach, zasłaniając je od źródła. Po chwili zaczął się przyzwyczajać, a jego ręka kierowała się do światła. Delikatnie otworzył usta, ale słuchając tego co mówi mistrz. - To magowie ...tego wiatru walczą ...z demonami ? prawda? - Powiedział to dość nieśmiało i niepewnie. Przez chwilę otwartymi oczami pochłaniał to światło, ale Mistrz się odwrócił i zasłonił ową biel, nie do końca, ale starczyło bo odwrócić uwagę chłopca. Teraz wkleił oczy w Mistrza, który przy tym świetle wydawał się o wiele większy i majestatyczniejszy z tą obwódką światła na około swojej postury. __________________ Wolę chodzić do studia niż na nie po prostu, palić piątkę do południa niż mieć ją na kolokwium. 511409

14-10-2007, 22:45	#73
Yarot Reputacja: 1	- Guntherze, wierz mi, walczą i giną. To ich obowiązek, by wyplenić Mroczną Magię oraz wszelkie jej demoniczne przejawy z naszej ziemi. Są tak bardzo oddani Cesarzowi, że ten nie szczędzi dla ich pracy złota oraz nowicjuszy. Stąd też zwykle do Zakonu Światła jest najdłuższa kolejka chętnych. Mistrz Aldophus przymknął trochę drzwi by światło nie raziło nikogo w komnacie, ale nie zamknął ich do końca. - Widzisz, biali magowie nigdy nie zdradzają kim są. Przychodzą znikąd i odchodzą po wykonaniu zadania. Taki ich los, bo liczy się tylko cel, a nie zaszczyty czy podziękowania. Pewnie zaraz się zapytasz, dlaczego nie zostawić tego Łowcom Czarownic? To już mówię, że po stokroć wolałbyś spotkać białego maga niż łowcę. Łowca nie zważa na nic, zaś obowiązkiem maga jest również służenie Imperium, a co za tym idzie, także poddanym Cesarza. Nie zabijają bez powodu, a demona wygnają wszelkimi sposobami, byle tylko człowiek przeżył. Jak pewnie sam wiesz, łowca nie ma takich skrupułów. Mag westchnął i zerknął na Gunthera. - Walka z demonami to nie jest coś, co chętnie wspominają biali magowie. Ba! - podniósł lekko głos mag - nie jest to coś o czym wogóle chcą rozmawiać. Z czasem sami nawet mogą przypominać demony. Hysh zaczyna przenikać ich ciała, skóra im jaśnieje, zaś oczy robią się białe. Bardzo dziwnie jest patrzeć w takie oczy. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

14-10-2007, 23:24	#74
Oktawius Reputacja: 1	- Takie oczy... muszą być ciekawe.- Powiedział chłopak i zrobił krok w bok aby więcej zobaczyć Hysh. - Więc dzięki Białym Magom jest utrzymany porządek w Imperium tak?- "Więc jednak nie tylko Czerwoni bronią Imperium. Faktycznie o nich jest najgłośniej, ale wybrańcy Hysh mają cięższą robotę" Pomyślał i dalej wpatrywał się jeszcze w ten piękny blask __________________ Wolę chodzić do studia niż na nie po prostu, palić piątkę do południa niż mieć ją na kolokwium. 511409

14-10-2007, 23:39	#75
Yarot Reputacja: 1	- Nie, nie dzięki nim, ale przy ich pomocy. Imperium pilnują różne siły i Biali Magowie są ich elementem. Są na polach bitwy, gdzie leczą rany i pilnują, by nikogo nie skrzywdziły demony czy czary. Są pomiędzy ludźmi, gdzie szukają śladów Czarnej Sztuki i tępią ją ze wszystkich sił. Są też przy władcach, gdzie służą mądrością i radą. Ale nie są najważniejsi. Nie ma z resztą nikogo takiego w Imperium. Spójrz na Różę Wiatrów. Aldophus wskazał ręką postument. - Widzisz? Jest tu osiem kierunków, a Biel jest tylko jednym z nich. Bez bieli nie ma pozostałych, tak jak i nie ma najważniejszego. Dlatego nigdy nie należy patrzeć na magów czy na same wiatry magii jak na coś, co jest najpotężniejsze na świecie. Bo jak sam widzisz, nie ma takiej rzeczy ani istoty. Właściwsze jest raczej spojrzenie na to, kto w danej chwili i miejscu jest w stanie zrobić to, co właściwe. To wielka mądrość i żelazna zasada mogąca uratować życie. Postaraj się to zapamiętać. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

16-10-2007, 07:36	#76
Bortasz Reputacja: 1	„Zatem to jest pogromca demonów.... Biali magowie... bez chwały i sławy w ciszy i spokoju wykonują swą powinności nie dbając o to jak zapamięta ich historia. Zaiste wieczny szacunek wam magowie... Niewielu by tak mogło..... ja nie.” Edmund odwrócił oczy od tej jaśniejącej bieli, nie mogąc znieść jej blasku... Otarł oczy z łez jakie do nich napłynęły. Nie rozumiał dlaczego ów blask tak mocno na niego zadziałał. Czuł się słabym, niegodnym.... „Ja bym nie mógł.... „ - Mistrzu... jaki jest następny wiatr? Głos mu na szczęście nie drżał lecz i tak musiał przerwać na chwile by mieć pewności iż go nie zawiedzie. __________________ Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

16-10-2007, 13:29	#77
Oktawius Reputacja: 1	Chłopiec w milczeniu pokiwał głową. Stał jeszcze chwilę starając się oczami pochłonąć światło. Wypowiedział się Edmund i sam teraz czekał na kolejny wiatr, ale miał nadzieję że wróci jeszcze do tego wiatru. __________________ Wolę chodzić do studia niż na nie po prostu, palić piątkę do południa niż mieć ją na kolokwium. 511409 Ostatnio edytowane przez Oktawius : 20-10-2007 o 13:11.

26-10-2007, 22:17	#78
Yarot Reputacja: 1	Mistrz Aldophus zamknął drzwi z białym światłem. Mrok pomieszczenia rozświetlał tylko nikły poblask znad ramienia maga. Zapadła cisza. Delikatny szmer szat Mistrza dobiegł do uszu obu nowicjuszy. Jak na swój wiek Szary Mag poruszał się naprawdę sprawnie i w ciemnościach mógł naprawdę blisko podejść zanim można by było się zorientować. Tym razem wybrał drzwi po lewej stronie Gunthera, ozdobione znakiem: - Moi drodzy - zaczął Aldophus. - Oto Błękitny Wiatr, Azyr. Otworzenie drzwi spowodowało wtargnięcie do komnaty świeżego powietrza, jakby zerwał się przeciąg i przez okno wpadł dziki wiatr. Zapachniało deszczem i ozonem. W środku niewielkiej komnatki dało się dostrzec postument i stojące na nim lustro. Było ono wielkości rycerskiej tarczy a w jego odbiciu można było dostrzec wieczorne niebo, zbierające się burzowe chmury oraz kilkanaście kropel deszczu ściekających po drugiej stronie lustrzanej szyby. - To jest wiatr przyszłości, spokoju oraz cierpliwości. Jednocześnie może zamienić się w coś, co ciężko przewidzieć. Spójrzcie na burzę - czy ją da się przewidzieć? To jest właśnie esencja Błękitnego Wiatru - pozory łagodności kryją najokrutniejszą z sił - przyrodę oraz czas. Musicie bowiem pamiętać, że magowie, którzy zajmują się tym rodzajem wiatru - Astromancji - to również osoby biegłe w przewidywaniu przyszłości. Potrafią czytać z nieba i gwiazd a wiedza ta często jest bardzo niebezpieczna i okrutna. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

29-10-2007, 17:13	#79
SANTORI Reputacja: 1	Po otwarciu drzwi Edmund poczuł uderzenie rześkiego,silnego wiatru uczucie to zdziwiło go gdyż odniósł wrażenie jakby wiatr wiał przez niego przesiąkał go, powietrze pachniało jak tuż po wiosennej burzy chłodne, zimne i orzeźwiające. Przywiało mu to wspomnienia z dzieciństwa, gdy w czasie burzy wykradał się na pola by przyglądać się jak błyskawice rozrywały pochmurne niebo ,,A więc to jest ten Błękitny Wiatr....... Ale widzenie przyszłości, czytanie z gwiazd to nie dla mnie. Czy będzie mi dane znaleźć wiatr, który przedłuży mi życie zaczynam w to wątpić może powinienem się skupić na jednym?..tylko, na którym" zerknął ukradkiem na drzwi oznaczone znakiem Agshyi znowu poczuł napływającą fale gorąca ,, ogień to może być ten, ogień,ogień......" Ostatnio edytowane przez SANTORI : 28-11-2007 o 21:45.

17-11-2007, 17:06	#80
Oktawius Reputacja: 1	Sam Gunther nie wiedział jak ma się zachować. Wiatr który skrywa w sobie władanie czasem..., ale czy to jest właśnie ta ścieżka dla niego? Jaką pewność będzie miał że akurat to jest ścieżka dla niego? Pociągająca potęga płynie z tego pomieszczenia... tak samo jak z każdego, ale czy napewno akurat to jest wiatr nad którym badania powinien rozpocząć... Spokojnym krokiem podszedł do drzwi zerknął co tam jest. Chwilę popatrzył, ale jakoś nie specjalnie reagował na ten wiatr. Założył ręce i stanął obok drzwi... Wiele wątpliwości krążyło w jego głowie, ale teraz nie jest to chyba najodpowiedniejszy moment żeby to sobie poukładać. __________________ Wolę chodzić do studia niż na nie po prostu, palić piątkę do południa niż mieć ją na kolokwium. 511409