tweet

Rzucanie wieloma kośćmi nie determinuje sumowania wyniku (vide: WoD, Wiedźmin i ogrom innych tytułów). Wywodząc się na temat liczb chciałem napisać, że starałem się, by:
1# Używać liczb spełniających jakąś tendencję, tak, żeby była lepiej przyswajalna przez gracza (sprawa jest ułatwiona gdy hapeki, moc, inne badziewia zwykle mają wartość 3, 6, 9 lub 12 aniżeli mieszczącą się w całym zakresie od 1 do 12). Cały czas jednak piszę o "tendencji" a nie "absolutnej regule".
2# Wartości dawały więcej możliwości niż te z mechanik do typowo storytellingowych settingów, ale jednocześnie były do nich na tyle zbliżone, żeby szybko i łatwo się je liczyło podczas testów (stąd zakresy 1-9 przy testach plus ewentualne modyfikatory 1-3, rzadko 4). By ułatwić sprawę modyfikatory dodatkowo wykastrowałem dodając reguły, które prowadzą do tego, że w czasie testu rzadko kiedy stosowanych jest więcej niż dwa).

Nie chcę jednak zagłębiać się w większe szczegóły mechaniki, i na to przyjdzie kiedyś czas.

Po wczorajszej rozmowie z Prabarem na gadu zauważyłem, że zaistniała możliwość nieporozumienia w tym, co miałem na myśli, używając określenia "umiejętność". Chodzi o skille jak jeździectwo, skradanie, dyplomacja. A nie współczynniki, które w ciągu sesji co chwilę zmieniają swoje wartości (HP, moc, krew, człowieczeństwo) i trzeba czyścić dopiero co zamalowane kwadraciki/kropeczki/pola. Wartości umiejętności zmieniają się tylko, kiedy gracz wydaje na nie PeDeki. Jeżeli w trakcie przygody zostanie poddany wpływowi jakiegoś efektu (zaklęcie, napromieniowanie, błogosławieństwo, whatever) na jakiś dłuższy czas niż runda, to gracz zapisuje tę wartość w wyznaczonym miejscu na karcie. Nie dodaje żadnych kropek kresek, niczego nie zmienia w podstawowej "czystej" randze umiejętności.
__________________________________________________ ____________________________

Nie będę ślepo pozostawał przy swojej metodzie zapisu, tylko dlatego, że jestem jej autorem. Nie chcę jednak również pochopnie odrzucać elementu, który mógłby mieć wpływ na to, by wyróżnić grę autorską spośród innych.
Planuję, że zamieszczę w podręczniku przykłady wyjaśniające niuanse mechaniki, które dodatkowo zilustruję odpowiednimi rycinami. Może mieć to wpływ na dobór zapisu.

Oto przykład tabelki ze Stopniami Trudności zadania:

(Wiem, wiem, najwyższy stopień wynosi 12, a nie jak wcześniej pisałem 9. Jednak jest on b. rzadko używany - jedynie gdy postać jest niesamowitym przepakiem, albo gracz jest niesamowitym idiotą. Nie mniej jednak wciąż mieści się w "kanonie".)

Tłumacząc zasady testowania zajmiemy się ustaleniem ostatecznego "modyfikatora testu" (po uwzględnieniu umiejętności, ST i innych bajerów), który będzie modyfikował wartość wyrzuconą w teście (nie ma tu znaczenia czy kości jest 10 czy jedna, czy ma 3 ściany czy 20).

Oto rycina ilustrująca przykład:

(Trochę fikuśnie mi to wyszło, ale grafiki przygotowałem teraz w biegu. Nie są to elementy wyciągnięte z podręcznika.)

Niebieski kolor oznacza Stopień Trudności (Trudne zadanie: dwie kropki=wartość 6), czarny - rangę umiejętności biorącej udział w teście (ranga 2). Czerwonym kolorem zaznaczyłem różnicę między ST a rangą (4). To jest nasz "modyfikator testu". Rzucamy kością i zmieniamy ją o to, co nam wyszło.
W tym przykładzie testu nie biorą akurat udziału żadne modyfikatory, samo ST i ranga umiejętności. Gdyby takowy miał miejsce wystarczyłoby odpowiednio obniżyć/zwiększyć wartość ostatecznego "modyfikatora testu".

Zasada jest dokładnie taka sama jak w dedaczu. Tylko sposób podejścia (za czym idzie sposób przedstawienia w podręczniku) się zmienia.

 

Radagast

Aschaar, nie wspominając o tym, że dziesięciościan foremny też nie istnieje.

Tweet, to co przedstawiasz wygląda całkiem ładnie. Sądzę jednak, że łatwiej obliczyć 6-2 niż dwie pełne kropki - 2/3 kropki. A jak masz zamiar podawać stopień trudności? Słownie, z nadzieją, że gracze pamiętają ile wynosi, czy liczbowo? Bo zgaduję, że nie będziesz go pokazywał na rysunku, tak jak w przykładzie, który podałeś.

Chyba racją jest, że trzeba przetestować to w akcji, żeby wiedzieć, czy się dobrze sprawdza, bo dywagacje teoretyczne nas daleko nie zaprowadzą.

 

__________________
Within the spreading darkness we exchanged vows of revolution.
Because I must not allow anyone to stand in my way.
-DN
Dyżurny Purysta Językowy

Aschaar

Ja jednak będę się upierał, przy zdaniu, że najpierw mechanika potem sposób jej zapisu.

Bo to, że coś jest ładne nie znaczy, że jest funkcjonalne. Owszem, jest to ładne i nigdzie nie spotykane, ale dla mnie już zbyt "fikuśne". Trochę na siłę i niepotrzebnie. Na koniec dnia i tak wszystko sprowadza się do liczb, więc...

Jak napisał Radagast:

I jeszcze małe wyjaśnienie:
Zgoda, jednak w takim przypadku jesteśmy tutaj: o czym zresztą napisałem zdanie dalej


Prawda jest taka, że niezależnie od tego co jest napisane w podręczniku gracze i tak dostosują to do swoich potrzeb, czy przerobią na im odpowiadające. Przykładowo - nie znam nikogo kto używa oficjalnej karty do DSA...