• Najlepiej konwencję moich ACKS-owych sesji oddaje sformułowanie Open-world Survival Roguelike, co w praktyce oznacza, że jako gracze nie będziecie prowadzeni po sznurku, tylko będziecie swobodnie działać w ramach całkiem sporej piaskownicy, jednak przeżycie do wyższych poziomów i odnoszenie sukcesów jako krasnoludzcy zdobywcy i władcy będzie domeną tylko tych najsprytniejszych graczy, a trup będzie ścielił się gęsto po obu stronach... zresztą najlepiej ten styl gry opisała Alex Tyler w notce na moim profilu.
• Jak to w dedekoidach bywa, zaczynamy na pierwszym poziomie, ale tak jak to stoi we wprowadzeniu, na dobry początek wspólnej przygody Wasze postacie to eks-poplecznicy dwóch legendarnych krasnoludzkich bohaterów, którzy na łożu śmierci zostawili Wam w spadku krasnoludzką twierdzę. To celowy zabieg, żebyście nie zaczynali jako przypadkowi krasnoludzcy poszukiwacze przygód i żebyśmy mieli okazję pobawić się rozbudowanymi zasadami ACKS w kwestii zarządzania twierdzami już od najwcześniejszych poziomów gry. Plus będzie to taka przygoda na początek, co by Was od razu nie rzucać na głęboką wodę OSR-u. Wyobrażam sobie kampanię tak, że pierwsze przygody będą skupione właśnie na próbach odzyskania tej warowni (dungeon crawler), a co będzie dalej, to już zależy tylko od Was. Na pewno będzie co robić: zarządzać twierdzą, rozbudowywać bazę, bronić warowni przed wrogami, rekrutować popleczników i wojsko, organizować wyprawy w niebezpieczne rejony, szukać nowych złóż surowców, uprawiać grzyby, tworzyć golemy i maszyny parowe, łupić lochy, i tak dalej, i tym podobne.
• Nie gramy w żadnym opublikowanym, oficjalnym świecie fantasy, ale będzie dosyć znajomo. Punktem wyjściowym będzie By This Axe, czyli ACKS-owy dodatek z zasadami dla krasnoludów, oraz zbiór moich różnorodnych materiałów, ale setting będzie tworzony na bieżąco, na miarę naszych (rosnących, mam nadzieję) potrzeb, co daje Wam sporo elastyczności w kwestii tego, jak chcecie zobrazować swoich krasnoludów... i krasnoludki. A co więcej, dzięki temu, że całość powstaje tak zwinnie, na tym etapie jestem otwarty na wszelkie sugestie, co chcielibyście zobaczyć w takiej kampanii lub takim świecie - piszcie śmiało w tym wątku, żebyśmy się wzajemnie nakręcali.
• Ta sesja organizacyjnie ma być tak prosta, jak to jest możliwe. Jeden wątek sesji. Jeden wątek komentarzy. Żadnych obowiązkowych google doców. Prywatne wiadomości na LI jeśli zachodzi taka potrzeba. Rzuty kośćmi wykonuję ja. Rzuty poza tymi nielicznymi ukrytymi będą jawne - zarówno wynik, jak i matematyka.
• Panel sesji (portrety) ogarnę w wolnej chwili. Kolejność w panelu jest przypadkowa.
• Możecie odpisywać zarówno w pierwszej, jak i w trzeciej osobie.
• W kwestii formatowania odpisów w wątku sesji starajmy się proszę zachować jednolity styl chyba że coś uzasadnia wyjątek. Używam głównie tagów JUSTUJ, INDENT. Obrazki wrzucam w MEDIA i IMG żeby się skalowały. Kursywy czy pogrubień nie używam prawie w ogóle.
• Jeśli zachodzi potrzeba wskazania, jaką akcję podejmuje postać, z jakiej zdolności korzysta, jakie zaklęcie rzuca, itp. to prośba o używanie taga SPOILER zamiast pisania komentarza w wątku z komentarzami. Fajnie mieć in-character jak i out-of-character w jednym miejscu.
• Mapy twierdzy póki co nie będzie, chyba że przy skomplikowanych walkach wymagających mapki taktycznej. Zachęcam do tworzenia własnych mapek albo chociaż grafów, żeby się nie pogubić.
• Sesja za to będzie mocno dopieszczona obrazkami wygenerowanymi za pomocą AI (Midjourney).
• Piszemy z klimatem, ale raczej krótko i często niż długo i rzadko... Tak często, jak to jest możliwe bez szkody dla innych zobowiązań. Ode mnie nie będzie maksymalnie więcej niż jeden odpis dziennie. Moja obecna sesja 5E miała podobne założenie, a i tak udaje nam się zagrać maksymalnie dwie kolejki na tydzień - możecie rzucić okiem jak to wygląda w praktyce.
• W pierwszej kolejce fajnie będzie jak przedstawicie swoje postacie, jak wyglądają, jaki mają światopogląd (alignment), czego pragną, etc.
• Co do odpisów - teraz eksplorujemy opuszczoną twierdzę i w idealnym świecie jedna kolejka PBF to jakieś dziesięć minut w świecie gry (nazwijmy to roboczo turą eksploracji) albo jedna pełna runda walki. Miejcie to z tyłu głowy podczas pisania, bo akcje znacznie krótsze niż tura eksploracyjna (np. wypowiedzenie rozkazu, wyciągnięcie miecza, otworzenie drzwi, przy których postać już stoi) będą rozstrzygane przez edycje czy komentarze, a akcje zdecydowanie dłuższe będą musiały być dzielone na kilka kolejek.
• Warto w zasadach doczytać, za co przyznawane są Punkty Doświadczenia - wrócimy do tego.
• Rekrutacje dodatkowe przewiduję jedynie w sytuacji, kiedy liczba graczy spadnie poniżej 4.
• Gdyby się zdarzyło, że sesja nam zupełnie padnie, np. w połowie kampanii nagle nie zostanie ani jeden aktywny gracz, to pojawi się nowa rekrutacja, uwzględniająca to, co do tego momentu wydarzyło się w kampanii (w świecie gry). Po prostu kolejni krasnoludowie ruszają na przygody.
• Zasad gry nie trzeba znać - niezbędną wiedzę da się nadrobić w trakcie gry, ale przyda się jakaś znajomość języka angielskiego. ACKS wywodzi się z dedekoidów, więc każdy, kto wie, co to klasa pancerza, trafienie krytyczne czy STR, DEX, CON, INT, WIS, CHA, szybko zrozumie zasady gry.
• Mamy obecnie taką sytuację, że pierwsza edycja ACKS jest dostępna na rynku, a druga dopiero pojawi się w trzecim lub czwartym kwartale tego roku (optymistycznie), choć jako wspierający na Kickstarterze mam już dostęp do pełnego draftu zasad, który niestety dosyć często jest aktualizowany. Do czasu oficjalnej publikacji części drugiej będziemy raczej grali w takie ACKS 1.5, tym bardziej, że obie edycje są ze sobą kompatybilne.
Maszynista Dogan, artylerzysta
Również twarz drużyny. Walczy z tyłu szyjąc z kuszy, od czasu do czasu walnie z balisty wyrzynając w pień zgrupowanie przeciwników. W walce z bliska nie zda się na wiele i może łatwo zginąć, więc dobrze jest o niego dbać - dziś wy mu uratujecie skórę, a chwilę później on i jego balista ocalą was.
Dwarf-Portable Mechanical Ballista, 6lb of refined oil (fuel), 10 ballista bolts, crossbow, 2 cases with 20 bolts each, war hammer, hide and fur armor, military cloak, craftborn tunic and pants, leather belt, high boots, backpack, machinist’s tools, tinderbox, 12 torches, 1 week’s iron rations, waterskin.
Razem ze swoim prastryjem, mistrzem maszynistów, towarzyszył Roghanowi i Zelligarowi podczas ich ostatniej wyprawy. Prastryj Volgan operował swoim największym dziełem, automatonem Pancerzem Zagłady. Ten Konstrukt geniusza miał siłę Tytanów Wojny, moc kruszenia murów, uszkodzony mógł być jedynie przez najpotężniejszych przeciwników lub potężne machiny oblężnicze. Prastryj pozwolił Duganowi na uczestniczenie w prostych pracach konstrukcyjnych, gdyż budowa wymagała nie tylko wielu lat pracy, ale i udziału wielu maszynistów.
Mimo tego, iż automaton był tak potężny, nie ochroniło go to przed poważnymi obrażeniami. Volgan wyruszył w uszkodzonym pancerzu zagłady do Azem Krazketor, jedynego miejsca posiadającego odpowiednie laboratoria i bibliotekę, by przywrócić mu sprawność. Nigdy już ani jego, ani pancerza nie widziano. Znim wyruszył zobowiązał jednak do Dogana, by ten – gdyby on sam zaginął - nie spoczął, póki nie odzyska pancerza. Młody krasnolud przyjął to zobowiązanie i gdy stało się jasne, że musi je wypełnić, rozpoczął pracę nad swym własnym, pierwszym, osobistym automatonem.
W odróżnieniu jednak od wielu innych młodych maszynistów, nie zadowolił się powielaniem jednego z typowych projektów. Poświęcił wiele miesięcy pracy, by zbudować coś, co pozwoli mu wykonać zadanie i wrócić. Szykująca się wyprawa do Azen Krazketor zmusiła go do przyspieszenia prac, by mógł zdążyć na czas wyruszyć razem z całą grupą i w końcu zbudował jedynie standardową (choć powszechnie lubianą) przenośną balistę.
Cytat:
Grzmotożur zwany Żwawiprętem
Grzmotożura nazwano po równie nieszczęśliwie nazwanym szanownym przodku, bo urodził się z wrodzoną złowrogością i do tego oczopląsem - taka była zapisana tradycja i lepiej nazwani przodkowie trafiali na patronów dla ładniejszych synów. Grzmotożur nie poddał się jednak fatum i ciężko pracował jak na krasnoluda przystało, nikt go jednak na sztygara nie chciał, bo gorzej niż patrzeć jak mu oko lata było tylko, jak się do czegoś zapalił i zapominał mrugać, za to często oblizując spierzchnięte wargi.
Mimo braków perspektyw na dobrą żonę i awans społeczny Grzmotożur nie stracił nadziei, w buntowniczym duchu nawykł dłubać w nosie i plwać po kątach, ale też miał plan, taki, kurwa, sprytny: wynalazł system czterobrygadowy oraz takie uchwyty do taczek, co ruszają się i nie trzeba zmieniać chwytu przy zsypie, co w jego mniemaniu zapewnić mu musiało uznanie i stosowny osiągnięciom status. Niestety okazało się, że w sekretnych archiwach odkryto przepowiednię Najszacowniejszego Czcigodnego Praprzodka, która w jasny sposób przypisywała wszystkie te zasługi jego znacząco przystojniejszemu kuzynowi, który dodatkowo miał nienaganne maniery przy stole i nikłą szansę na ograniczony konkubinat ze starą panną pośledniego, ale wciąż szlachetnego rodu.
Wynikiem tych niesamowitych objawień Grzmotożura wzięła była jasna cholera, ale wciąż nie chciał skończyć jak ten dziwny wujek zamurowany w komnacie twierdzy, wymyślił więc nowy plan - prawem zemsty uwolnił się od narzuconych obowiązków, przysięgając zgładzić Pukacza, który puknął był wieki temu jego szanownego immienika, lub potomków rzeczonego wroga, a ponieważ nikt nie może wiedzieć gdzie tacy przebywają, obrał na pierwszy cel krucjaty opuszczoną twierdzę. Tam ma nadzieję znaleźć kopie sekretnych archiw i takie przepowiednie tam podopisywać, aż wszystkim w pięty pójdzie, na własnej sztolni sam sobie porządzi, nikt mu nie powie ile węgla sypać i od podpalaczy nie wyzwie.
Mogarin Breadlong
Mogarin, zwykle nazywany po prostu Mogiem, nigdy nie miał specjalnych predyspozycji do wojaczki. Zdecydowanie lepiej sprawdzał się gdy trzeba było coś wymyślić, albo kogoś przegadać. Cóż jednak z tego? Krasnoludy są uparte i jeśli nabiją sobie coś do głowy to ciężko im to wyperswadować. Tak też było i z Mogiem. Już od małego uparł się, że chce zostać wojownikiem. I choć niemal zawsze dostawał lanie od swoich rówieśników, to jeszcze tym bardziej starał się dążyć do osiągnięcia swojego celu. Co w końcu mu się udało. No prawie… Mogarin zaciągnął się – na ochotnika, a jakże! - do armii Roghana i Zelligara, wraz z którą wziął udział w niejednej chwalebnej bitwie. Niemniej pożytek z niego w owych bataliach był, mówiąc oględnie, mizerny. Krasnolud głównie plątał się pod nogami bardziej wprawnych żołnierzy i w sumie więcej przeszkadzał niż pomagał. Dostrzegł to i jego dowódca, a że wojsko – nie ważne czy u krasnoludów, czy też innych ras – rządzi się swoimi prawami, tak też Mog zamiast walczyć musiał zadowolić się posadą skryby i kronikarza. Na nic zdały się, rzecz jasna, jego protesty.
Stan ten trwał przez pewien czas, a dokładniej do momentu gdy dzielna, krasnoludzka armia została wreszcie zdziesiątkowana i pozbawiona swych charyzmatycznych przywódców. Wtedy też Mog, wraz z grupą innych niedobitków, wyruszyli w drogę powrotną do domu.
Anghar Czarny Młot pochodzi z klanu wywodzącego się z Azen Gundgathol, może nie arystokratycznego, ale takiego który odznaczył się w bojach i nigdy nie splamił honoru przodków. Niestety, posiadając wielu starszych męskich krewniaków, nie mógł zbytnio liczyć na spokojny ożenek, więc dołączył do grupy awanturników, których Roghan Nieustraszony ściągał do twierdzy Azen Krazketor. Był szczęśliwy, mogąc walczyć u boku takiego śmiałego wodza i podążył też za nim na wojnę z elfami. A będąc świadkiem śmierci swojego wodza, złożył przysięgę, że ocali jego dziedzictwo i nie pozwoli by Azen Krazketor zostało zatracone... lub zginie próbując. W końcu widział już część z tego, co znajdowało się w twierdzy i nie mógł pozwolić by to wszystko przepadło.
Template: Sentinel
Caste: Oathsworn
Proficiencies: Alertness, Fighting Style (weapon and shield)
Equipment: Battle axe, wooden shield, banded plate armor, craftborn tunic and pants, leather belt, high boots, backpack, tinderbox, 12 torches, 1 week’s iron rations, waterskin, 1gp
Galvar urodził się w zacnej linii krwi która wydała wielu wspaniałych rzemieślników, ale i mistyków. Byli oni porozrzucani po różnych bractwach Zaprzysiężonych i przyprawiało to kronikarzy o ból głowy by prześledzić ich genealogię. Jednak w tym wszystkim sam Galvar choć był zdrowym i silnym krasnoludem nie przejawiał ani smykałki, ani cierpliwości, ani przenikliwości potrzebnej by kontynuować rodzinne tradycje. Jako dorastający krasnolud muszący zdecydować o swojej przyszłości postanowił zająć się tym do czego posiadał naturalne predyspozycje w formie która mogłaby przynieść jego Przodkom dumę.
Istnieje wiele przysiąg strażników krypt, jednak Galvar spośród nich wybrał jedną szczególną.
"Dopóki nie przestanę być potrzebny"
Mówiono że strażnicy spod tej przysięgi czuwają nad swoimi twierdzami nawet zza grobu nawiedzając wrogów i wspierając obrońców.
Roghan Nieustraszony i Zelligar Nieprzenikniony po założeniu Azen Krazketor przyciągnęli pod swój sztandar wielu młodych śmiałków. Pośród nich był Galvar który wraz z toczącą się wojną zyskiwał szacunek i uznanie starszych wiarusów, z czasem awansując do rangi Thazora (sierżanta). Gdy nadeszło wezwanie do ostatecznej rozprawy z elfami nie musiał się namyślać - wyruszył tak jak wielu innych z Roghanem i Zelligarem by w końcu zapewnić pokój ich ludowi.
***
Galvar chce powrócić do Azen Krazketor uważając że wraz nastaniem Czasów Niepokoju, twierdza będzie potrzebna jeszcze bardziej niż za czasów Trójwiecznej Wojny. Ma nadzieję, nie tylko na jej odzyskanie, ale także uczynienie jej pierwszym krokiem do odwrócenia złego losu który spotkał krasnoludzką rasę.
Witam Sędziego i współgraczy. Bardzo jestem ciekaw tego systemu. Maszyniści mi się spodobali, chociaż na rozgryzienie ich tak, jakbym sobie tego życzył, nie starczyło mi czasu. Więc mam dosyć szablonową postać.
Ze względu na wylosowaną wysoką charyzmę jestem gotowy wziąć na siebie rolę twarzy drużyny. Pod tym kątem wziąłem sobie do kompletu dyplomację. Za to moja postać jest słaba i niestety nie za dużo mądrości (inteligencji dość). W walce będzie stała z tyłu szyjąc z kuszy, potrafi też strzelać do przeciwników w zwarciu (precise shooting). Od czasu do czasu walnie z balisty wyrzynając w pień zgrupowanie przeciwników. Ma ze sobą 10 bełtów i paliwa na 4-krotne uruchomienie balisty (za każdym razem na 10 minut).
Na chwilę obecną do bycia reprezentantem drużyny poczuwa się Mog. Co nie znaczy, że tak ma zostać. Charyzmy ma w sumie niezbyt dużo. Za to z inteligencją jest już znacznie lepiej. A co do walki? Mówiąc oględnie, mistrzem topora to on nie jest...
__________________ Cóż może zmienić naturę człowieka?
Chyba i tak wziąłeś mocną opcję Gladin - ktoś na disco wspominał, że ta balista to taki „win button” jak zaklęcie uśpienia u maga czy odwrócenie nieumarłych przez kapłana.
Na chwilę obecną do bycia reprezentantem drużyny poczuwa się Mog.
Mnie zastanawia, czemu on się Breadlong nazywa (a nie Longbeard )... Chlebodługi? Długochleby?
Cytat:
Napisał Lord Cluttermonkey
Chyba i tak wziąłeś mocną opcję Gladin - ktoś na disco wspominał, że ta balista to taki „win button” jak zaklęcie uśpienia u maga czy odwrócenie nieumarłych przez kapłana.
To zależy, ile takich spotkań przed nami. Kosztowny sprzęt w użyciu jest.
03-03-2024, 08:13
)... Chlebodługi? Długochleby?
Wygląd liniowy
