Kawairashii

Jak powiedział Paul, jeden z bohaterów filmu 'Zniknięcia na siódmej ulicy', na jednej z koloni Roanoke, ponad sto kolonistów zniknęło jednej nocy, dosłownie wyparowując w nicość i pozostawiając za sobą jedynie ubrania na ziemi, tajemnicę i jedno słowo wyryte w korze drzewa 'CROATOAN'. Było to nawiązanie które mogło lecz nie koniecznie musiało odpowiadać na pytanie dotyczące złowrogich szeptów i cieni porywających ludzi, i pozostawiających w wielkim mieście jedynie z pięciu ludzi pośród mroku. To słowo mogło tłumaczyć zaistniałą sytuację, jakby wszechświat dawała wiadomość o błędzie jako ostrzeżenie przed resetem. Jak plamka na taśmie ostrzegające operatora przed zmianą rolki. Kto nie chciałby dowiedzieć się znaczenia tego słowa w podobnej sytuacji co Paul? Kto nie chciałby być świadkiem, zdolnym pojąć tajemnicę zaistnienia sytuacji ekstremalnych. Co jeśli to właśnie wam dane będzie dowiedzieć się prawdy? Czy zawalczycie z losem i zagracie do końca by wygrać niewiadomą?

Pomysł na sesje:

Wyobraźcie sobie że ludzkość stoi w obliczu ogromnej ekspansji technologicznej i naukowej, podbijamy kosmos, kolonizujemy planety, poziom edukacji sięga absurdalnego wymiaru. Poznajemy nowe światy, nowe formy życia. Rozrywka nabiera nowego wydźwięku, powstają specjalne stacje, parki rozrywkowo wypoczynkowe, a jednocześnie arki dla potencjalnych kolonistów nowych światów. Bycie pierwszym na nowej zdatnej do zamieszkania planecie staje się tak luksusem jak i rozrywką dla wybrańców. Co jeśli i wy postawiliście stopę na jednym z nich? Oczywiście na takiej arce nie ma miejsca dla darmozjadów. Każdy ma wytyczoną powinność którą zajmuje się, podczas gdy stacja mknie przez kosmos w zawrotnym tempie, jednak nadal zbyt wolnym by za wyjrzeniem przez okno można było dostrzec śmigające gwiazdy. Siedzący w temacie maszynowni pewnie rozpoznają terminy naruszania prędkości kinetycznej masy sugestywnej, jednak większość z pasażerów określić może status prędkości jako wystarczającej na podawanie drinków bez wylewania. Na arce jest czas na wypoczynek i pracę, ilość miejsc jest wystarczająca na dwukrotne zwiększenie ilości mieszkańców, a ciąg zmian wacht w grafiku jest wyznaczony na tyle zręcznie by każdy z mieszkańców mógł widzieć się z sobą przynajmniej kilkanaście razy w ciągu sześciu lat. Od wyruszenia minęły już trzy pełne obrony zmianowe, a końca podróży jeszcze nie widać. Nikogo by to nie obchodziło, gdyby coś nie naruszyło rutyny owej nirwany.


Przychodzi czas na twoją wachtę odważny bohaterze, nie budzisz się sam, wraz z tobą są i inni. "Hej Richard, Hej Marta, jak się spało stare zwisy" prychasz śmiechem po dobrym śnie, ale sam przyznasz że plecy bolą jak diabli, mimo soku i bioskóry zapobiegającej odleżynom. Wszyscy zachowują się przeciętnie, wszystko odbywa się naturalnie. "Pierd** się" odpowiada rozbawiony mechanik. Dobrze wiesz że kto jak kto, ale on rozumiał twój prostacki humor. Grupa zaczyna się ożywiać, Jednak zauważasz że poprzednia grupa dała dupy. Ktoś nie odłożył kluczy w odpowiednie miejsce, kto inny zauważa brak kilku narzędzi, na zewnątrz jest koszmarnie cicho, czyżby problem z generatorem wschodniego skrzydła? Przy okazji czemu poprzednia warta nie wybudziła was z hibernacji? Komory kriogeniczne wskazują odpowiednią datę, ktoś powinien się po was zjawić. Czyżby zapomnieli? W pustych holach nie ma śladu kroków, a z wentylacji dobiega chłód. Grupa nie wydaje się specjalnie zaniepokojona póki nie natrafia na syczący radioodbiornik zwisający na kablu. W eterze nadajnika słychać powtarzającą się nagraną wiadomość. Ktokolwiek ją nadał znajdował się w ładowni, bo w tle jego skonsternowanych wrzasków i pojękiwań słychać echo symulacji komputerowej wzywającej do izolacji skażonego ładunku, oraz zbliżającej się zguby. Log pokładowy wskazuje utknięcie w miejscu z dotychczasowym grafikiem. Jakieś pół roku temu, sprawy nagle ucichły, jakby ktoś wyłączył prąd. Nowy głos w słuchawce wskazuje na inną zmianę, nawołującą do odezwania się, "halo, czy ktoś mnie słyszy? halo, halo! ...chyba nie działa. Halo!" ręka aż korci po sięgnięcie do stacji i odzew. Prócz was, w zasięgu wzroku nie znajduje się nikt inny, coś jest nie tak.


Co dziwne w powietrzu czuć dziwny zapach, czyżby nastąpił wyciek chemikaliów? Czemu podłoga wydaje się kleić do stóp, a w świadomości ciągle wije się wizja rozkładu. Może coś stało się również z komorami w których grupa spędziła poprzednie cztery lata. Już nie jednemu zdarzyło się wrzasnąć na widok czegoś co po chwili ponownie stało się zwykłą ścianą, czy ekranem monitora, w żaden sposób nie wyróżniającej się podłogi, lub kompletnie przeciętnej szmatki. Czyżby to rodząca się panika, szok, strach? Nie bez powodu zmianowi byli wybierani tak by wymieniać się z ludźmi których bardzo dobrze znali, kimś bliskim z kim spędzali, za każdym razem, jeszcze jedną trzecią służby. Były to osoby dla nich szczególne; brat, siostra, ukochany, ukochana, przyjaciele bądź przyjaciółki z dzieciństwa. Ciekawe czy z nimi wszystko w porządku?


Witam, już od dawna nabieram co raz większej chęci na realizacje tej sesji. Założeniami głównymi są;

• - Krótka, a powtarzalna sesja o tej samej tematyce, tylko z innymi zakończeniami, elementami zmiennymi będą jedynie decyzje graczy, oraz losowość budowy postaci i ich losu, jako Swój i Obcy.
• - W sesji nie będą występować postaci NPC.
• - W sesji można dopatrzeć się wzorców z takich produkcji jak: Event Horizon (1997), Dead Space (2008-2011-2012), The Thing (1982-2011), Virus (1999).
• - Każda sesja ma mieć długość w sprzyjających wiatrach do półtora, bądź dwóch miesięcy.
• - Każdy z graczy ma kontrolować dwie postaci, w trakcie sesji obie może stracić poprzez nierozsądne posunięcia(!).
• - Sesja będzie dzielić się na odcinki w których będą ogłaszane wpisy tylko jednej z grup, póki nie dotrą do kamienia milowego. W grupie jawnej (forum lastinn), opisywane mają być wszystkie wzmianki przez każdego z graczy, natomiast w grupie skrytej (google documents + PM do MG na lastinn) dozwolone są działania propagandowe, ukryte przed innymi graczami poza zasięgiem wzroku. Opis sytuacji pokroju Kamienia Milowego, który wymusza zmianę grup jawnej ze skrytą:
  A) Jeśli w grupie opisującej działania skryte dojdzie do śmierci, bądź ujawnienia i ucieczki jednego z Obcych.
  B) Jeśli w grupie Jawnej dojdzie do spełnienia wytycznej wyznaczonej przez grupę skrytą.
  C) Jeśli w obojętnie której grupie dojdzie do poinformowania kogokolwiek o odkrytych zwłokach.
• -Jako gracze, będziecie budować swoje postaci poprzez rozdawanie zdolności, gotową listę zdolności do rozdanie zamieszczę na google doc, ale wśród nich możecie spodziewać się takich jak świadomość o tym kogo mamy za plecami i czy jesteśmy zagrożeni, znajdywanie drogi ucieczki której pozostali gracze są nieświadomi, kumulowanie strun głosowy w celu wytwarzanie echa do odwracania uwagi w innych miejscach niż poszukiwane, przeobrażanie kolejnego gracza, duplikacja własnej osoby, wzgląd w voice log grupy skrytej, odkrywanie perków innego gracza, bądź co bardziej śmiercionośne jak górowanie w walce wręcz i cięcie narzędzi użytych w jej trakcie, a także sączenie jadu do czyjegoś ucha by wypowiedział odpowiednie słowa.
• - Jeśli obie postaci należące do jednego gracza zmarły, sam gracz może ponownie wziąść udział w grze w następnej sesji.
• - Sesja kończy się w czterech warunkach:
  A) Wszyscy Swoi umrą.
  B) Wszyscy Obcy zostaną wyeliminowani.
  C) Grupa Swoich wykona cztery wytyczne.
  D) Grupa Obcych nie zaspokoi głodu, czyli nie spowoduje śmierci jednego spośród Swoich w ciągu czterech/pięciu własnych odpisów.
• - Obcy budzą się wmieszani pośród Swoich, nawet oni nie wiedzą kto jest Obcy, a kto nie.

Koszmar przecież musi mieć swój koniec, nawet jeśli ci źli zawsze wstają.
Każdy z nas ma swojego Anioła Stróża, a prędzej czy później ktoś z pewnością poczuje jego dotyk.

 

__________________
❤