hollyorc

„W lesie zginął wróbel.
Jego zgon został zauważony i zarejestrowany. Szacunki oparte na ocenie rosnącego zużycia serca samiczki przewidywały jej śmierć w ciągu najbliższych czterech dni. Samica wróbla była stara, złożyła wiele jaj i wychowała wyższą niż przeciętna liczbę piskląt. Ptak włożył swój wkład w przetrwanie gatunku i przekazał dalej swoje geny. Gdyby znał dumę, byłby dumny.
Z drugiej strony, osobnik ten nie zaliczał się do gatunku z listy rzadkich lub zagrożonych, więc jego śmierć nie wymagała powiadomienia żadnego człowieka. Tak więc Matka, która nigdy nie przerywała swoich niezliczonych obowiązków, zarejestrowała ją i działała dalej. Miała tak wiele innych spraw. Zapewnienie, by wytwarzana energia nie wypłynęła znacząco na pogodę. Odciąganie nadmiaru mocy w celu rozproszenia jej w rdzeniu i płaszczu. Przygotowanie potężnej transmisji energii, by za 237 lat doprowadzić do zderzenia księżyca z planetą, co pchnie drugą planetę, Wolfa 359, na drogę aktywności tektonicznej. Coraz trudniejsze stawało się samo wyszukanie miejsc na przechowanie energii i zaczęła rozważać stworzenie w tym celu wtórnego systemu pętli magnetycznej wokół Jowisza. Pewnemu asteroidowi przydarzyła się seria mało prawdopodobnych przechwyceń grawitacyjnych, która umieściła go na orbicie niebezpiecznie blisko Ziemi, zdefiniowanej jako trzy średnice orbity Księżyca. Wysłała sondę, która miała sprawić, że za 1235 lat asteroid wielkości słonia nie wywoła zauważalnej eksplozji w ocenianie nazywanym przez ludzi Pacyfikiem.
Kontrola pogody. Kontrola tektoniki. Powstrzymywanie już zbyt długo opóźnianej mini epoki lodowcowej. Śledzenie procesu „pierwotnej” terraformacji, procesu przywracania świata do warunków jak najbliżej przypominających te sprzed pojawienia się człowieka. No i oczywiście byli jeszcze ludzie, którym zaczynało odbijać.
Istota nazywana przez jej twórców Matką oszacowała, że istniała mniej więcej 99,9999915 procentowa szansa, że ludzie znaleźli się właśnie w przededniu osiągnięcia poziomu nieporozumień charakterystycznego dla dość płynnego terminu „wojna”. Upłynęło już bardzo dużo czasu, byli spóźnieni. Jak zbyt długo powstrzymywany pożar lasu, pożoga mogła okazać się znacznie groźniejsza niż regularne przypalanie. Wolałaby, żeby doszło do tego około pięciuset lat temu. Ale ludzie nigdy nie pytali o takie rzeczy, uważając je za coś, co burzy plan. A coś co burzy plan nie powinno być w nim umieszczane.
Biorąc pod uwagę obecne warunki społeczne i prawdopodobny wynik tego rodzaju wojny, wyliczone aktualne prawdopodobieństwo wyginięcia rasy ludzkiej wynosiło 17,347 procent. Zmienną tę dość trudno było ocenić, ludzi bowiem wcale nie było łatwo skasować. Wyginięcie wszystkich innych świadomych inteligencji oprócz niej miało tylko nieco mniejsze prawdopodobieństwo. Nie zawracała sobie głowy zwracaniem uwagi na sytuację innym SI ani elfom. To nie należało do jej obowiązków.
Na ile w ogóle odczuwała emocję, lubiła ludzi. Nie tylko stanowili jej twórców, ale byli tak cudownie losowi, nawet dla kogoś, kto potrafił czytać ich myśli. Tak często planowali jakąś rzecz, a potem robili coś zupełnie innego. Tę zmienność uważała za zbawienną w swej codziennej rutynie.
Jednak główny program Matki był jasny. Jej praca polegała na zarządzaniu tym, co dostała w ramach ścisłych wytycznych, a poza tym miała zostawić ludzi, by żyli i umierali, jak chcą. Do pewnego stopnia była bogiem i została celowo zaprojektowana jako bóg obojętny,.
Działając w ramach tych parametrów, spędziła ostatnie dwa tysiące lat, tworząc świat, który pasował do terminu „utopia”. Ponieważ stanowiło to część jej podstawowego oprogramowania, odczuwała silną satysfakcję z tego, jak wszystko się ułożyło. Z drugiej strony wymagało to środowiska niezmiennego do poziomu nudy.
Może, gdzieś głęboko w środku, ludzie byli równie znudzeni jak ona.
Wyglądało na to, że znów nadciągają ciekawe czasy. A doskonale wiedziała, co ludzie mówili na temat „ciekawych czasów”. Oczywiście. Widziała wszystko.”

Witam Państwa bardzo serdecznie na stronach rekrutacji do mojej nowej sesji. Jej pomysł został zaczerpnięty z literatury amerykańskiego pisarza, Johna Ringo. Jest on autorem wielu ciekawych pozycji, ja jednak postanowiłem wykorzystać jako bazę trylogię „Wojny Rady”. Prolog do tejże trylogii, macie Państwo zamieszczony wyżej. Znajomość tej literatury może okazać się wielce pomocna, jednak postaram się tak przygodę prowadzić, aby nie była ona wymagana.
A od czego należy zacząć?
Zacznijmy od krótkiego przybliżenia świata. Wyobraźcie sobie Państwo, iż mamy czterdziesty pierwszy wiek. Ludzkość przeżyła apokalipsę nuklearną, czasy zbliżone do systemów opisywanych w Neuroshimie i CP. To wszystko minęło. Kolejne wojny pomiędzy ludźmi i powołanymi przez nich do życia SI (Sztuczne Inteligencje), a także stale rosnący poziom technologiczny i działalność Matki doprowadziły do powstania Utopii. Technologicznie w pewnej chwili człowiek stał się Bogiem. Zapasy energii wystarczały na dowolne jej pożytkowanie. Systemy transportu – teleportacja, pozwalały dowolnie przenosić osoby i przedmioty w obrębie całego świata. Replikatory żywności, nanity medyczne… etc. Człowiek był w stanie kontrolować całe swe otoczenie. Był w stanie kształtować i modyfikować swoje ciało do tego stopnia, że z powodzeniem można było przejść „Przemianę” i zamienić się w krasnoluda, smoka, jednorożca… czy cokolwiek innego co można sobie było wyobrazić. Życie stało się nieustanną zabawą. Jednak i to miało swoje ujemne strony…
Najpoważniejszą okazał się przyrost naturalny. Ludziom mogącym robić dosłownie wszystko (z zastrzeżeniem protokołów Matki), nie chciało się wychowywać dzieci. Te stanowiły obowiązek i ciężar, jakiego człowiek przyszłości nie był w stanie unieść, pomimo faktu, iż narodziny i „ciąża” odbywały się poza ustrojem matki (w przystosowanych do tego urządzeniach). Doprowadziło to do sytuacji, gdy populacja naszego globu zmalała do zaledwie jednego miliarda. Ten fakt nie mógł pozostać nie zauważony. Nie można było też przejść nad tym do porządku dziennego. I tym faktem ktoś się musiał zająć.
Rada była jedynym organem władzy jaki pozostał na ziemi. W jej skład wchodziło dwunastu posiadaczy kluczy. Ludzie Ci (czy jak określali niektórzy „Istoty”) mieli różne pojęcia na temat tego jak powinno wyglądać wyjście z tej sytuacji… Co należało zrobić aby za 3-5 pokoleń ludzkość nie zniknęła całkiem. Różnice w zdaniu mogły prowadzić do konfliktów, a konflikty źle rozwiązywane prowadziły zawsze tylko do jednego….

Zainteresowanym proponuję pogłębienie tego tematu. Proponuje stworzenie postaci, które będą posiadały wiedze zbliżoną do Waszej (bowiem średnio rozgarnięty człowiek wie kim był Stalin, co stało się w roku 1939 w Europie, czy kim byli Spartianie). Postać ta będzie żyła w dalekiej przyszłości i będzie prowadziła życie hulaki. Z jednym zastrzeżeniem, jakie zamierzam na Państwa narzucić.
W społeczeństwie, w którym będziemy się poruszać istniała grupa ludzi określających się mianem „Rekreacjonistów”. Ludzie ci w różnym stopniu oddawali się odtwarzaniu przeszłości lub wykonywaniu czynności ludzi z przeszłości… dla zabawy. Zazwyczaj dotyczyło to epok średniowiecza lub antyku. Znaleźć można było średniowiecznych rycerzy, pretorian, ale także kowali, pszczelarzy, garbarzy czy hutników. Można było znaleźć też chociażby smoki. Czy może inaczej. Ludzi, którzy zdecydowali się w smoka przemienić. Ludzie ci do tego stopnia rozwijali swoje hobby, że posiadali narzędzia niezbędne do wykonywania zawodów, a także wiedzę teoretyczną z zakresu swej dziedziny. Słowem szary człowiek „bawiący” się w kowala, posiadał własny piec, rudy potrzebne do wytopu, a także wiedzę jak tego wszystkiego użyć. Wojownicy odbywali szkolenia w rozszerzonej rzeczywistości komputerowej szkoląc się w posługiwaniu bronią, ucząc się jazdy konnej i rzemiosła wojownika…. To hobby było pewnym sposobem na życie. Jednak zawsze, gdy ktoś był zmęczony, wystarczyło zawołać swego posłańca- „dżina” i teleportować się do domu i luksusu jaki oferował czterdziesty pierwszy wiek.

Jeśli zdecydujecie się na stworzyć postać, będę wymagał od Was aby posiadała ona jakieś hobby nawiązujące do opisywanych wyżej. Może to być maniak gier komputerowych, który od rana do wieczora uganiał się za orkami, ratował smoki i gwałcił księżniczki, czy jaką tam sobie kolejność wynajdywał. Może być to kowal, może być też rzeźnik, garbarz, pszczelarz, piekarz…. Kogo tam sobie wymyślicie (do konsultacji ze mną). Ważnym jest jednak, żebyście głęboko weszli w zagadnienia jakimi będziecie operować. Jeśli ktoś wybierze sobie przykładowo pszczelarza, chciałbym aby osoba rozszerzyła swoją wiedzę z zakresu hodowli tych owadów i wytwarzania miodu. Nie będzie mnie satysfakcjonowało stwierdzenie iż „Mam dwa ule i beczkę do zlewania miodu”. Będę wymagał nomenklatury profesjonalisty i przekazania wiedzy (w postach). Zatem zastanówcie się, gdyż będę od Was wymagał poszerzenia własnych horyzontów.

Informacje techniczne:
Sama rozgrywka będzie głownie bazowała na opisach. Nie będzie to 100% storytelling, ponieważ zakładam możliwość dokonywania rzutów (tak przez graczy jak i MG), jednak głównie będziemy bazować na opisach i zdrowym rozsądku (Moim zdrowym rozsądku). Zaznaczę tutaj, że jeśli ktoś spodziewa się krwawej łaźni, to może się rozczarować. Ale jak będzie ostatecznie to Wy zdecydujecie.
Zakładam, iż tura będzie trwała tydzień. Założenie to jest luźne, ponieważ praca oraz sytuacje losowe mogą wywołać odstępstwa od tej reguły. Będę dążył ze wszystkich sił do tego jednak, aby tury nie były dłuższe niż 7 dni.
Przewiduję 4-6 miejsc na sesji. Oczywiście jeśli tylu graczy w ogóle się zgłosi.
Oczekuję ludzi poważnych, którzy nie porzucą sesji po poście wprowadzającym, którzy będą umiejętnie bawić się słowem i którym zabawa w pomieszanie przeszłości z przyszłością może się wydawać czymś interesującym.

Karta postaci:
Ta ma zwierać, prócz informacji nt. hobby, opis zewnętrzny postaci, informację na temat ewentualnych modyfikacji jakim się Wasz bohater poddał (zaznaczam brak możliwości prowadzenia elfów. Będzie to wyjaśnione w trakcie przygody). Dodatkowo proszę o historię, lub jakiś epizod z jej życia… słowem próbkę Waszych umiejętności pisarskich. Ekwipunek i przygotowany opis Waszego domostwa… Od tego bowiem miejsca zaczniemy Wasze przygody.
Proponuję, aby przed rozpoczęciem prac nad KP skonsultować ogólny zarazy ze mną. Unikniemy w ten sposób pomyłek lub pracy nad zbędnymi elementami postaci. Dużo pozostawiam Wam i Waszej wyobraźni…

Gdzie jestem dostępny?

Na pw oczywiście. Alternatywą jest mail: bartosz.latka@wp.pl oraz GG. Zaznaczam jednak, iż na gadulcu bywam rzadko i najlepszym rozwiązaniem jest wcześniejsze umówienie się na rozmowę
Na Wasze KP o ile takie się pojawią czekam do 23/09/12 do godziny 24.

W razie pytań, wątpliwości pozostaję do dyspozycji.
Kreślę się zamaszyście i pozdrawiam,
holly

 

__________________
Tablety mają moc obliczeniową niewiele większą od kalkulatora. Do pracy z waszymi pancerzykami potrzebuję czegoś więcej niż liczydła. Co może mam je programować młotkiem zrobionym z kawałka krzemienia?
~ Gargamel. Pieśń przed bitwą.