Arthur chyba nie miał co liczyć na lepsza odpowiedź, naciskanie nie było zreszta jego mocną stroną a nawet gdyby udało sie jakoś wydusić informacje po które przyszedł, to z pewnością sposób ich wyciągnięcia dotarłby do kapłana i spotkanie na pewno zaczęłoby się nieprzyjemnie.

- Szkoda - rzekł nieco zasmuconym głosem po czym w spróbował rozegrać nieco inaczej sprawę. Pozostawił na blacie wizytówkę i odchodząc powiedział - Gdybyś jednak był łaskaw zawiadomić kapłana, że pewien indianiec prosi o spotkanie to pewnie oboje byśmy ci byli wdzięczni za przysługę. - zachęcił przyjaznym głosem . Nie miał za złe sklepikarzowi że chroni bokora i nie rozdaje namiarów na niego na prawo i lewo . Nie chcąc jednak wprost zarzucać sklepikarzowi kłamstwa i stawiać go w niezręcznej sytuacji dodał - A jeśli żadnego nie znasz , i nie mówię tu o katolickich księżach , to kto wie , może moja wizytówka przyda ci się gdybyś potrzebował pomocy ... duchowej pomocy.

Wychodząc miał nadzieje że sklepikarz da znać kapłanowi a ten sam się skontaktuje , nie za bardzo widział innej możliwości - prócz rozpytania duchów co mogło być dość kłopotliwe. duchy które znały bokora mogły chcieć go chronić nie mniej niż sklepikarz, mógł też trafić na takie którym bokor się naraził , poza tym poważnie zastanawiał się jakiego rodzaju duchy działalność bokora mogła przyciągać w te okolice. Z całą pewnością wchodzenie do Umbry w takim miejscu było jedną wielką niewiadomą , z tego powodu miał nadzieje, że chłopakom poszło lepiej. Upewnił się że telefon nie jest wyłączony po czym ruszył do reszty.

- Chciałem zapytać o to samo - uśmiechnął się indianiec patrząc na wracającego od dzieciaków Michaela. Nie wyglądał na szczęśliwego. - Może przejedźmy się po tej dzielnicy na spokojnie, raczej nie zakładam, że dom bokora będzie się jakoś specjalnie wyróżniał w tym świecie , jednak kto wie... Całkiem możliwe, że kurze łapki i inne znaki ochronne będą rzucały się w oczy.

Westchnął zerkając za siebie na sklep po czym dodał - Mam nadzieje że sklepikarz zawiadomi kapłana a ten sam się ze mną skontaktuje. Namiary już ma , ale trzeba by dać mu trochę czasu jeśli w ogóle to zadziała , za dziesięć, piętnaście minut jeśli przeczesywanie okolicy nic nie da spróbuje poszukać w Umbrze. Tam dom bokora z pewnością będzie rzucał się w oczy ... tak myślę , problem może być z duchami dlatego wolę to pozostawić jako ostateczność.

Zerkając na oba samochody rzekł- Jeśli się rozdzielimy to na dwa auta przeszukamy większy obszar dzielnicy a jeśli któryś z nas coś wypatrzy , powiadomi pozostałych. Chyba że w czasie gdy my będziemy zwiedzać okolice podjedziesz po coś co należało do szamanki , zapewne zajmie ci to z pięć minut - Stwierdził patrząc na brykę Michaela , która z pewnością należała do tych szybszych. - Tak czy inaczej ponowny rytuał podobnie jak wejście do Umbry traktował bym jako ostateczność i jednak dał wpierw szanse sklepikarzowi i badaniu okolicy.

Czekając czy inni mają lepsze pomysły gotów był wsiąść do pickupa. Zamierzał w drodze przepisać od Marcusa numery telefonów do pozostałych.

Arthur wzruszył tylko ramionami słysząc wymianę zdań między towarzyszami. W domu szamanki w zasadzie nie był, ale skoro w grę wchodziło porwanie i chęć odnalezienia jej to nie powinna mieć za złe próby dostania się do środka. Arthur by nie miał. Jego kamper nie stanowił większego wyzwania dla złodzieja... Z drugiej strony wilki które krążyły w okolicy raczej nie pozwoliły by obcemu na grzebanie w jego domu-aucie.

Wsiadł do pickupa Marcusa i pozwolił mu działać według jego pomysłu. Grupka siedząca po drugiej stronie ulicy ... Zerkał z pickupa na przebieg rozmowy gotów wysiąść i wspomóc kolegę gdyby zaczęły się kłopoty. Choć wolał by ich raczej uniknąć . Markus wyglądał na pewnego siebie w takim towarzystwie ulicznej zbieraniny małp. Dla Arthur zazwyczaj takie grupki wzbudzały instynkt zagrożenia, bardziej miał ochotę na nich warczeć niż z nimi rozmawiać.