Mizuki

http://lastinn.info/archiwum-sesji-z...-wyspy-10.html (Tajemnice Kryształowej Wyspy)
Walka zaczyna się od strony 10.


Przykład sesji, w której użyłem tego samego typu przeprowadzania walki mechanicznej. Może mniej przełomowo - ale działa. Co do pomysłu Romulusa, możemy to rozważyć. Ale chciałbym zminimalizować udział google.doc w sesji jak się da .
Pomysł sam w sobie nie wydaje się jednak zły.

Kaitlin - nie martw się. Nikt nie jest wszechwiedzący, a gdybyś potrzebowała pomocy albo wyjaśnienia ja bądź , któryś z graczy na pewno Ci pomoże. Nie zniechęcaj się.

Homeosapiens -
Po 1. Jeśli chcesz żeby pozostałe postacie znał zaklęcia twego maga , zrób to w sesji w poście. Takie wywalanie wszystkiego na ławę... jest mało fajne i trochę moim zdaniem psuje klimat sesji. To tam jest miejsce na dogadywanie się postaci i obmyślanie strategii ich oczyma.
Po 2. Komentarze mają pomagać w sesji - dogadać się w wielu sprawach, to miejsce na pytania. Nie na prowadzenie jakichkolwiek wątków z sesji.Nikt nie każę Twojej postaci prowadzić długich i żmudnych dialogów. Jeśli chcą inni - śmiało. Wszystko ma się znaleźć w ich postach.

Jeśli nie jest to zbyt wielka prośba - prosiłbym abyś troszeczkę mniej pragmatycznie do tego wszystkiego podszedł . Bo jak na razie wydajesz się mało zainteresowany samą fabułą sesji.


Sprawę prowadzenia walk stawiam w takim razie pod dyskusję - proszę , zajrzyjcie chociaż do sesji , którą pokazałem i zobaczcie jak prowadziło się nam takie walki.
Później szybkie głosowanie - który sposób wolicie. Czy ewentualnie będziecie chcieli spróbować tego przeze mnie zaproponowanego, a później przemyśleć zmianę.

GG odpada - zbyt trudno będzie zgromadzić się wszystkim by korzystać z takiego komunikatora do rozgrywania walki.

 

__________________
"...niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys"

Bronthion

Ale wy macie pomysły...

homeosapiens:

Co do pomysłu zamieszczania rozmów w komentarzach... nie :P nigdy sie z czymś takim nie spotkałem i dialogi między postaciami na mniej czy bardziej ważne tematy także powinny być bezpośrednio w sesji. Wyobraź sobie jaki za przeproszeniem burdel by sie zrobił jakbyśmy tu mieszali dialogi postaci i normalną funkcje komentarzy. Jak ktoś nie chce czytać 'nudnych' dialogów to jego sprawa, ale rękami i nogami jestem za tym żeby było po staremu -> czyli dialogi w sesji.

Pieśniarz spokojnie sobie poradzi w pierwszej linii. Może robić za woja i za tanka nawet :P na 90% miałbym najwięcej KP z nas wszystkich na własnych buffach. Zatem najprawdopodobniej będę z paladynką na froncie. W skrócie pieśniarz jest wojownikiem łączącym w w harmonijną całość sztukę, szermierkę i magię wtajemniczeń. Ogólnie jest to postać nastawioną na 'obronę'. Możesz przeczytać o nim więcej w podręczniku "Księga i Krew".

Ale to rozpisywanie kto jakie ma czary wydaje mi sie... "Ej słuchaj, moge Cie powiekszyc i ochronic przed zlem!" eee... jak sobie wyobrazasz Twoją postac mówiącą nam wszystkim liste jakie ma buffy?

Romulus:
Nie przesadzajmy, wszystko na barki MG i to musiałby być dostępny na gg, a wszyscy mają swoje życie i przez takie czekanie by sie to tylko opoznialo. Moim zdaniem powinnismy zostac przy tym co napisal Mizuki. Każdy wszystko załatwi sam i idziemy dalej

Podsumowując:
Nie róbcie z tego jakiegoś mechanicznego slashera: dialogi wyrzucić, karty znać żeby wiedziec na kogo jakiego buffa rzucic no prosze was. Zero klimatu. Niech to ma ręce i nogi...

Edit:
Widzę, że Mizuki w tym samym momencie poruszył podobne tematy. Miło słyszeć

Co do systemu walki to ten z Kryształowej Wyspy był bardzo fajny i dawał dużo frajdy, świetnie mi sie kosiło moim łotrzykiem ;D

 

__________________
"Kiedy nie masz wroga wewnątrz,
Żaden zewnętrzny przeciwnik nie może uczynić Ci krzywdy."
Afrykańskie przysłowie

Kata

A ja mam jeden dobry pomysł który chyba wszystkim się spodoba.. jako że mg chciał te opisy naszych postaci na komentarzach, a jest tu mały bałagan to proponuje coś. Niech Mizuki edytuje swój pierwszy post i wstawi tam w jakiś łatwo dostępny i czytelny sposób te opisy i wszystkie będą w jednym miejscu. Np w moim wypadku wystarczy że dam Ci ten link, w takiej ładnej formie jaką umieściłam przed chwilą.

 

__________________

In the misty morning, on the edge of time
We've lost the rising sun

Mizuki

Dobry pomysł, ponieważ nie wszyscy się odnieśli do mojej prośby w pierwszych postach.
Poproszę zatem pozostałych o PW albo wrzucenie tutaj w formie posta opisu postaci. Skopiuję je do 1 posta , tak by były łatwo dostępne.

 

__________________
"...niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys"

Bronthion

Wygląd:
Salarin zdecydowanie mógł być postrzegany jako pociągający mężczyzna. Wysoki jak na elfie standardy o srebrno-białych włosach i zielonych oczach. Jego sylwetka zdradzała, że wysiłek fizyczny nie jest mu obcy lecz w jego ruchach dało się także zauważyć pewną dozę gracji i elegancji. Wyraźnie zarysowane mięśnie praktycznie nie miały na sobie żadnego zbędnego tłuszczu. Nie był to typ, któremu dłonie zgrabiały od wojowania mieczem, jego palce potrafiły być bardzo zwinne i delikatne jeśli tylko było to potrzebne. Prezentował się całkiem dostojnie i bogato. Nosił najwyżej jakości koszulkę kolczą z mithrilu, która tylko w niewielki sposób krępowała jego ruchy. Pod nią miał czarną koszulę dobrze kontrastującą ze srebrną zbroją oraz innymi dodatkami. Spodnie wykonane z ciemnej skóry zdobione były złotym motywem natomiast buty wyposażone były w liczne klamerki zapewniające idealne dopasowanie do nogi. Aksamitny, czarny płaszcz do ziemi dodawał mu tajemniczości, natomiast skórzane rękawice koloru spodni dopełniały wizerunku. Całość będąca mieszanką złota, oraz czerni z odrobiną czerwieni dodawała mu majestatu.

Fakty:
- Długie lata spędził w Everesce - miejscu, które większość znała jedynie z opowiadań lub malowideł.
- Otwarcie sprzeciwia się wszelkim oznakom skurwysyństwa i cwaniactwa. Jego 'kodeks moralny' szczególnie wrażliwy jest na krzywdę elfów i kobiet.
- Lubi dobre wino, najlepiej czerwone i wytrawne.
- Zna wiele języków
- Ma duże wymagania wobec siebie i chce zgłębić wiele dziedzin
- Elfy obdarzają go szacunkiem i przychylnym spojrzeniem ze względu na to, że jest Pieśniarzem Klingi - żołnierzem, strażnikiem i obrońcą elfiej rasy.
- Potrafi prowadzić życie samotnika, ale zdecydowanie woli być w grupie.
- Lubi tańczyć i śpiewać, ale rzadko ma ku temu okazję i powód.
- Pytany o przeszłość nigdy nie odpowiada od razu.
- Gadatliwy
- Lubi czytać

Plotki:
- Podobno świetnie gra na flecie poprzecznym.
- Podobno jego ojcem jest jeden z doradców Duirsara - Lidera Starszyzny Wzgórz z Evereski. Wiekowy i wyjątkowo potężny czarodziej.
- Podobno od jakiegoś czasu jest włóczykijem.
- Podobno jest bezinteresowny.
- Podobno potrafi być ujmujący
- Podobno nigdy nikogo nie pokochał
- Podobno nikt nie widział go w tonacji innych kolorów niż srebro i czerń.
- Podobno ma wrogów z półświatka.
- Podobno kobiety go lubią
- Podobno na widok stryczka przechodzą go ciarki.

 

__________________
"Kiedy nie masz wroga wewnątrz,
Żaden zewnętrzny przeciwnik nie może uczynić Ci krzywdy."
Afrykańskie przysłowie

Glyswen

Przede wszystkim witam was serdecznie. Jak tu już wcześniej słusznie zauważono, jestem (póki co) dziewiczym graczem, który nie ma za sobą choćby jednej, całkowicie ukończonej sesji. W związku z tym, mam taką cichą nadzieję, że nie będę Wam betonową kulą u nogi. Postaram się trzymać poziom (na ile to możliwe w moim klinicznym przypadku) i stwarzać pozytywną atmosferę dla dobrej zabawy. Może jakoś dam sobie radę
Jakby co krzyczcie i bijcie. Zawsze skutkuje.

Filut... jedno słowo i wszystko jasne

Btw. Czyżby twój siwy staruszek rzeczywiście miał na imię Randal? Zaiste, los bywa okrutny. Coś mi się wydaje, że będziesz musiał mieć oczy szeroko otwarte... Licho nie śpi!

Kilka faktów dot. postaci.

Wygląd:
Mało pociągający, opasły burak z przerzedzoną siwizną. Wiecznie uśmiechniętą, ogoloną (ponoć broda nie chce mu rosnąć) facjatę zdobią głębokie zmarszczki, które bezwstydnie eksponują jego bulwiasty, czerwony nos i piwne oczy, wyrażające pustkę „intelektualną”. Nie imponuje wzrostem, ma zaledwie 1,55 m. Złośliwi spekulują, że ojcem Filuta musiał być jakiś niewyżyty skrzat, bo ni jak inaczej nie da się wytłumaczyć jego osobliwej natury.
W kwestii gustów nie jest szczególnie wymagający. Ot nosi, wiecznie te same śmierdzące, kolorowe łachmany, które zmienia właściwie tylko wtedy, gdy nie są już zdatne do używania. Cały wizerunek nędzy i rozpaczy uzupełnia postrzępiona palarynka spięta dziwną broszką oraz stary dziurawy kapelusz z piórkiem, który jest istną hodowlą grzybów.
Przy pasie, bezwstydnie eksponuje się (a to burżuj!) misternie wykonany krótki mieczyk. Nie wiadomo, czy kiedykolwiek był używany do czegoś innego jak dłubanie w paznokciu.

Fakty:
- Śmierdzi stęchlizną.
- Nie przepada za wodą.
- Przez całą podroż narzekał na swój los, który przywiódł go "na jakąś cuchnącą wyspę"
- Nigdy nie chodzi o suchym gardle.
- Niewątpliwie gadatliwy...
- ...ale nigdy nie zwierza się ze swojej przeszłości.
- Na pokładzie nikt nie zna jego prawdziwego imienia.
- Nieustannie w dobrym humorze.
- Ma niepokojący (diaboliczny wręcz!) wyraz twarzy...
- ...tak jakby cały czas knuł coś złośliwego.
- W jego obecności dzieją się dziwne/niewyjaśnione rzeczy.
- Jest nieco kurduplowaty i stary.

Plotki:

- Podobno w fałdach jego ubrań można znaleźć różne żyjątka!
- Podobno nigdy nie zmienia ciuchów!
- Podobno jest spokrewniony ze skrzatami...
- Podobno jest potężnym czarnoksiężnikiem!...
- ... ale nigdy nie chce mu się demonstrować swej mocy.
- Podobno jego upiorny kapelusz jest przepełniony mroczną magią, która wprost emanuje swoim plugawym smrodem.
- Podobno jest obrzydliwym krętaczem.
- Podobno nigdy się nie golił, a jednak nie widać po nim choć śladu zarostu.
- Podobno nie odstępuje swych elfich towarzyszy choćby na krok. Czyżby się czegoś obawiał?
- Podobno nie stroni od hazardu.

 

Kata

Ha! Wreszcie będę patrzeć na kogoś z góry i to bez szpilek!

Co do tych twoich żyjątek, zapaszków i ubrań to nie będę dawała Ci spokoju, w tym szykuj się na mycie!

 

__________________

In the misty morning, on the edge of time
We've lost the rising sun

Glyswen

Z odpowiednią motywacją (mrrr...) to myślę, że Filut się zgodzi

 

Bronthion

Mhm, mycie albo śmierć

A co do nie odstępowania towarzyszy na krok... mógłby :> chyba, że istnieje zaklęcie tłumiące zapach...

<rzuca strefę czystego powietrza>!

 

__________________
"Kiedy nie masz wroga wewnątrz,
Żaden zewnętrzny przeciwnik nie może uczynić Ci krzywdy."
Afrykańskie przysłowie

Romulus

Wygląd:
Wysoki na sześć stóp słoneczny elf o bardzo mocno opalonej skórze, jasnych, wypłowiałych włosach i złotych oczach. W czasie rejsu pomagał przy żaglach i pracach pokładowych, znać wtedy było że jest poznaczony bliznami na całym ciele - głównie od broni, choć slady po pazurach czy kłach również można było dostrzec. Na klatce piersiowej znać ślad po odciśniętym czy wypalonym półksiężycu, nader podobnym do noszonego na szyi medalionu - symbolu Corellona Larethiana. Dobrze zbudowany, dłonie ma duże, twarde i nawykłe do ciężkiej pracy.

Z opancerzenia stosuje koszulką kolczą i puklerz, z ciężkiej broni - długi łuk refleksyjny, długi miecz i glewię, z lżejszej - sztylet i nabijane metalem rękawice. Plecak ma dobrze wypchany ekwipunkiem, jak to raz stwierdził - "w drodze wszystko może się przydać". Ubiera się praktycznie i schludnie, choć bardziej na modłę leśnych niż słonecznych elfów, w stonowane kolory, przydatne w lesie.

Uprzejmy i zrównoważony, niełatwo daje się wyprowadzić z równowagi, za to łatwo - sprowokować do śmiechu. W trakcie podróży pracował również w kambuzie gdy kucharz zaniemógł, zaskarbiając sobie wdzięczność załogi. Pomagał przy opatrywaniu i leczeniu obrażeń, zwyczajnych w czasie rejsu. Nie powala gładkością oblicza na kolana, ale coś w głosie i sposobie bycia przekonuje do niego ludzi. A znajomość licznych języków ułatwia mu dogadywanie się. Dużo czyta - praktycznie co mu w ręce wpadnie - i lubi słuchać przeróżnych opowieści. Choć docenia piękno Lairiel nie narzuca jej się. Bardzo ceni przyjemność podróży z paladynką Ojca Elfów. W nieustające zdumienie wprawia go, jakim sposobem Filut dopasował się do kompanii czworga elfów.

Fakty:
- pochodzi z Evermeet, z Leuthilspar - stolicy Elfiego Dworu, ma tam również liczną rodzinę
- wyświęcony został na kapłana w największej świątyni Ojca Elfów - w Gaju Corellona
- zmierza na kontynent
- zna się na żeglarstwie, tropieniu i paru innych zawodach
- regularnie trenuje, czy to z bronią, czy z ciężkimi przedmiotami
- opóźnienie w podróży (bo tak traktuje pobyt na Wyspach Moonshae) niezmiernie go złości, choć trzyma emocje na wodzy

Plotki:
- podobno od trzydziestu-czterdziestu lat kursuje z Torilu na Evermeet - a gdy powraca i znika w głębi kontynentu niedługo potem gorzeje tam wojna
- podobno liczy sobie ćwierć tysiąca lat - jak na słonecznego elfa oznaczałoby to młodzika
- podobno żeglował po tych wodach już jakieś pół wieku temu, walcząc z korsarzami z Północy

 

__________________
Why Do We Fall? So We Can Rise