Wejście do domu, aby pomóc wystraszonym dzieciom było słuszną decyzją. Samodzielnie, Lua by się bała i postarała się zorganizować jakąś pomoc, ale nie musiała, bo nie była sama.
Przed wejściem, Lua chciała jeszcze pocieszyć dzieci i doradzić aby nie stały na ulicy, tylko udały się w jakieś bezpieczne miejsce. Jednak gdy odwróciła głowę w ich kierunku, dzieciaków już tam nie było. Goblinka nie bardzo pojmowała gdzie się podziały, ale rozumowała tyle, że jeśli umiały tak szybko znikać to powinny być bezpieczne.

Dom wyglądał bardzo ładnie i zadbanie. Nie było też żadnych śladów potwora - przynajmniej na parterze.
Najlepiej było przeszukać cały dom od góry do dołu - lub w odwrotnej kolejności, zważywszy na to że znajdowali się na dole. Drużyna też zdawała się podzielać to zdanie. Gdy Caelan wspomniał o piwnicy, goblince od razu przypomniały się rewelacje z domu alchemika. Ale abstrahując od tego, powinni zacząć od piwnicy. Byłaby ona przy kuchni, ale dom nie był podpiwniczony - obok kuchni była bardzo sympatyczna spiżarnia. Lua opanowała się, aby nie podbierać żadnego jedzenia - w sumie nie była nawet głodna, a z resztą jak poradzą sobie z potworem, to może wtedy wraz z dziećmi zasiądą do stołu.

- Tak tak, najlepiej sprawdzajmy dokładnie piętro po piętrze - goblinka poparła Elricka.
To był naprawdę duży dom. Z tego co widzieli, miał dwa piętra i przestronne poddasze, czyli czekały jeszcze trzy poziomy do sprawdzenia. Jeśli w domu był potwór, a tak właśnie zakładali, mógł on się czaić na każdym z nich.
Musieli być ostrożni i przede wszystkim trzymać się razem.

Nicodemus z uśmiechem na ustach obserwował rozsiewającą się iluzję dzieci. Nie był zaskoczony. W zasadzie dokładnie tego się spodziewał. Wraz z nowymi towarzyszami rozejrzał się nieco po domu. Kilka rzeczy zwróciło jego uwagę, ale na razie nic nie wyjaśniało zagadki, jaką był ten budynek.

- Dzieci rozwiały się jak mgła, piwnicy najwyraźniej nie ma. Za chwilę zacznę kwestionować swoją obecność tutaj. - zażartował rozglądając się.

-Herb na tarczy sugerowałby posiadłość rycerza, bądź szlachcica z rycerskim rodowodem. Trofea zwierzęce idealnie tu pasują. Nie pasują mi za to trzy płaszcze, chociaż to też idzie wytłumaczyć. Nie wiem jak wy, ale ja spokojnie przeszukuję od dołu. Jeśli jest tu jakiś "potwór" to pewnie czeka na górze.

W międzyczasie Nicodemus sprawdza czy normalnie może wyjść z budynku.

Nicodemus wyjrzał na zewnątrz. Drzwi nie były zablokowane, ale za nimi była dosłownie ściana zabójczej mgły. Nie mogąc opuścić budynku i nie widząc zejścia do piwnicy, nie pozostało nic innego jak iść na górę. Tak też zrobiliście.

Po wejściu na pierwsze piętro waszym oczom ukazał się wyłożony boazerią hol na ścianach którego wisiały zgaszone lampy oliwne. Był też rodzinny portret przedstawiający dwoje rodziców i znanych wam już "Różę" i "Ciernia". Mężczyzna trzyma zawinięte w powijaki niemowlę na które kobieta patrzy z pogardą. W rogach pomieszczenia stają cztery zbroje płytowe. Każdy pancerz trzyma włócznię i ma hełm w kształcie wilczego łba. Na drzwiach tego pomieszczenia wyrzeźbiono tańczącą młodzież. Przynajmniej tak w pierwszej chwili się wydawało. Nicodemus po dokładniejszym przyjrzeniu się odkrył, że postacie nie tańczą a oganiają się od rojów nietoperzy.

Podwójne drzwi w południowej ścianie prowadziły do pokoju muzycznego. Był tam klawesyn z ławeczką i harfa stojąca przy kominku. Okna były przysłonięte koronkowymi draperiami a z sufitu zwieszał się mosiężny żyrandol. Pod ścianami stały wyściełane krzesła a nad nimi zawieszono kolorowe witraże przedstawiające śpiewających i grających na instrumentach przystojnych mężczyzn, kobiety i dzieci.

Alabastrowe rzeźby tancerzy zdobią gzyms na paleniskiem kominka. Po uważnym przyjrzeniu się odkrywacie jednak, że niektóre z figurek to dobrze ubrane szkielety.

W północnej ścianie holu znajdowało się dwoje drzwi. Pierwsze z prawej prowadziły do skromnie wyposażonego pokoju z dwojgiem łózek wyposażonych w sienniki. W nogach każdego łóżka znajdował się pusty kufer. Przylegające pomieszczenie było szatnią w której wisiały liberie.

Drugie drzwi prowadziły do czegoś co było bez wątpienia biblioteką. Okna tego pokoju były zasłonięte kotarami z aksamitu. Oprócz regałów z książkami znajdowało się tu kunsztowne biurko z pasującym do niego krzesłem z wysokim oparciem. Na blacie biurka znajduje się zestaw listowy i zestaw do rozpalania ognia, oraz lampa oliwna. W szufladach biurka znaleźliście klucz.

Biurko było zwrócone w kierunku wejścia i kominka. W rogach pomieszczenia stały dwa tapicerowane fotele.

Regały pod północną i wschodnią ścianą wypełniały przestrzeń od podłogi aż po sufit. Korzystanie z nich ułatwiała ruchoma drabinka.

6-holl, 7a i 7b -pomieszczenia służby sypialnia i szatnia, 8-biblioteka, 10- pokój muzyczny

Na piętrze gości przywitały cztery zbroje, tudzież kilkoro drzwi, prowadzących - jak się okazało - do biblioteki, pokoju muzycznego i pomieszczeń przeznaczonych dla służby.

Caelen muzyką zbytnio się nie interesował, skierował więc swe kroki do biblioteki. Miał nadzieję, że znajdzie jakąś książkę o Barovii i jej mieszkańcach.

Theren rzucił wykrycie magii i skupił wolę na docierających do niego sygnałach. Dzięki pozyskanemu w ten sposób nowemu zmysłowi odkrył trzy słabe aury dochodzące zza regału z książkami w bibliotece. Dokładniej chodziło o regał przy wschodniej ścianie. Podszedł do niego i uważnie mu się przyjrzał. Zauważył na nim książkę, która wyróżniała się brakiem tytułu na grzbiecie i czerwoną oprawą. Gdy spróbował ją wyjąć coś zgrzytnęło i regał odsunął się w bok odsłaniając wejście do ukrytego pomieszczenia.

Wewnątrz były regały z książkami traktujące o przywoływaniu czartów i nekromantycznych rytuałach kultu zwanego Kapłanami Osybusa.

Była tez skrzynia na pazurzastych nóżkach, której wieko było uchylone. Wystawał z niej ludzki szkielet w skórzni. Jego zbroję na piersi przebiły strzałki co najprawdopodobniej było przyczyną jego śmierci. Szkielet trzymał w zaciśniętej dłoni list z pieczęścią Strahda von Zarovicha.

Magiczne aury pochodziły gdzieś spod szkieletu. Jak się okazało były tam trzy książki oprawione w czarną skórę o czystych kartach a w jednej z nich znajdowały się zwoje błogosławieństwa, duchowej broni i ochrony przed trucizną.

Caelan znalazł na półkach książki z wielu dziedzin, ale najmniej w tej, która go interesowała czyli o Barovii.

Kolejne piętro było tak samo puste jak parter. Puste przynajmniej na razie czy w obszarze, który dotychczas zbadali. Elric zaczynał się zastanawiać czy to domostwo jest realne czy może przebywali i zagłębiali się co raz bardziej w kolejną iluzję. Nie posiadał niestety żadnych umiejętności, że by to stweirdzić czy cokolwiek wyczuć. Jednego był pewien, że powinny zachować najwyższą ostrożność.

Kolejne puste pomieszczenia były co raz bardziej dziwne choć również intrygujące.

- Czy nikogo poza mną nie dziwi fakt, że mieliśmy tu szukać piwnicy, a zwiedzamy co raz to wyższe piętra tego nienaturalnie pustego choć nie wyglądającego na niezamieszkały domostwa?

- Jeszcze przed wejściem mówiłem, że to oczywista pułapka. Teraz nawet nie bardzo mamy jak wyjść. Nie pozostaje nam nic innego, jak tylko przeszukać te to, do czego mamy dostęp w poszukiwaniu wskazówek i jakiegoś rozwiązania problemu. - Odpowiedział elfowi Nicodemus.

Paladyn złamał przejrzał najpierw znaleziony przy szkielecie list, a później postanowił przejrzeć salę muzyczną.

Caelan spojrzał na paladyna.

- Pułapka czy nie, ale tamta mgła wydaje mi się groźniejsza, niż ten dom - powiedział. - Musimy go przeszukać aż po strych - dodał - a jak nic nie znajdziemy, to wrócimy na parter i rozbierzemy podłogę. W końcu jakoś się trzeba dostać do piwnicy.