[Autorski - ŚcieżkaRPG] Skarb Martwej Mewy - Strona 5

Nimsarn · 29-04-2013, 00:24

[Testy poruszania się w dziczy Thronaara i Szar, oparte na Sile - wyniki: 15 i 15 = 2 porażki. Dorzucam wyniki k20: 18; 19; 8; 20; 7.]
Porośnięte wysoką trawą zbocze było piekielnie strome, a porastające je z rzadka rachityczne drzewka nie dawały żadnej ochrony przed palącym południowym słońce. Nim zatem dziwnego, że zawzięcie czepiając się przecinających skórę źdźbeł, nieustannie walcząc z osuwającą się z pod nóg czarna ziemią, po przebyciu jedynie kilkunastu metrów wasze ciała pokryły się lepkim potem. Powoli, z każdym, okupionym bólem oddechem zdawaliście sobie sprawę z bezcelowości podejmowanych wysiłków.
[...]

Eriden podczas gdy mężczyźni usiłowali się wgramolić na stok, Manui obserwując ich wysiłki, kuląc się u jego podnóża powoli przesuwała się w stronę leżącego na drodze truchła. Mając je już niemal u stup wyprostowała się z świstem wypuszczając wstrzymywane do tej pory powietrze. Podeszła bliżej. Podniosła leżący koło ciała drąg i parę razy nim je szturchnęła. Nie widząc reakcji pomachała do ciebie, wyraźnie cię przywołując.
- Kwiczoł! Kwiczoł! - z palcem wskazującym i środkowym ku górze przyłożyła dłoń do brody niemiłosiernie marszcząc nos.
Gdy podeszłaś bliżej w zalanym krwią truchle coraz wyraźniej poznawałaś świńskie cechy. Młody warchlak, "Kwiczoł" jak nazwała to zwierze Manui , długości około półtora łokcia pokryty był cały długą rzadką, czarnej barwy szczeciną teraz w wielu miejscach zlepioną rojącą sie od much, ciemniejącą posoką. Jak łatwo było ocenić zwierz zginął dość nagle, gubiąc po drodze niemal całe podbrzusze...

K20: 7; 18; 19; 8; 20; 7. K6: 4; 3; 2; 1; 3; 5.

nache · 29-04-2013, 10:14

Eriden obserwowała martwe zwierzę z nieukrywanym obrzydzeniem. Nie przechylała się do niego zbyt nisko, obawiając sie smrodu rozkładu. Jednak z dość dobrej odległości, żeby widziała szczegóły.

- Wygląda na to, że komuś nie smakował- zażartowała, czekając na reakcję dziewczyny.

Thronaar · 30-04-2013, 16:36

Thronaar gdy zauważył, że nie ma szans na szybie dotarcie do celu, oraz najprawdopodobniej osoba, która tam była, już dawno poszła, zmienia kierunek marszu na truchło martwego zwierzęcia.
- Zna ktoś ten gatunek? - pyta się kogokolwiek, kto jest blisko.

30-04-2013, 16:36	#43
Thronaar Reputacja: 1	Thronaar gdy zauważył, że nie ma szans na szybie dotarcie do celu, oraz najprawdopodobniej osoba, która tam była, już dawno poszła, zmienia kierunek marszu na truchło martwego zwierzęcia. - Zna ktoś ten gatunek? - pyta się kogokolwiek, kto jest blisko. __________________ Nic nie zostanie zapomniane; Nic nie zostanie wybaczone.

29-04-2013, 00:24	#41
Nimsarn Reputacja: 1	[Testy poruszania się w dziczy Thronaara i Szar, oparte na Sile - wyniki: 15 i 15 = 2 porażki. Dorzucam wyniki k20: 18; 19; 8; 20; 7.] Porośnięte wysoką trawą zbocze było piekielnie strome, a porastające je z rzadka rachityczne drzewka nie dawały żadnej ochrony przed palącym południowym słońce. Nim zatem dziwnego, że zawzięcie czepiając się przecinających skórę źdźbeł, nieustannie walcząc z osuwającą się z pod nóg czarna ziemią, po przebyciu jedynie kilkunastu metrów wasze ciała pokryły się lepkim potem. Powoli, z każdym, okupionym bólem oddechem zdawaliście sobie sprawę z bezcelowości podejmowanych wysiłków. [...] Eriden podczas gdy mężczyźni usiłowali się wgramolić na stok, Manui obserwując ich wysiłki, kuląc się u jego podnóża powoli przesuwała się w stronę leżącego na drodze truchła. Mając je już niemal u stup wyprostowała się z świstem wypuszczając wstrzymywane do tej pory powietrze. Podeszła bliżej. Podniosła leżący koło ciała drąg i parę razy nim je szturchnęła. Nie widząc reakcji pomachała do ciebie, wyraźnie cię przywołując. - Kwiczoł! Kwiczoł! - z palcem wskazującym i środkowym ku górze przyłożyła dłoń do brody niemiłosiernie marszcząc nos. Gdy podeszłaś bliżej w zalanym krwią truchle coraz wyraźniej poznawałaś świńskie cechy. Młody warchlak, "Kwiczoł" jak nazwała to zwierze Manui , długości około półtora łokcia pokryty był cały długą rzadką, czarnej barwy szczeciną teraz w wielu miejscach zlepioną rojącą sie od much, ciemniejącą posoką. Jak łatwo było ocenić zwierz zginął dość nagle, gubiąc po drodze niemal całe podbrzusze... K20: 7; 18; 19; 8; 20; 7. K6: 4; 3; 2; 1; 3; 5.

29-04-2013, 10:14	#42
nache Reputacja: 1	Eriden obserwowała martwe zwierzę z nieukrywanym obrzydzeniem. Nie przechylała się do niego zbyt nisko, obawiając sie smrodu rozkładu. Jednak z dość dobrej odległości, żeby widziała szczegóły. - Wygląda na to, że komuś nie smakował- zażartowała, czekając na reakcję dziewczyny.