Brilchan

Migmar usiadł na krześle i napił się herbaty - Mistrzyni to wszystko bardzo miłe ale przysięgam Pani że nie piłem soku z kaktusa, nie przyjmowałem też żadnych innych magicznych grzybków. Pracuje dla Pani Sato, do niedawna w policji ale teraz mnie zwolnią i pewnie ścigają za usiłowanie zabójstwa- Zaczął wyjaśniać spokojnie.

- Rozumiem że mi nie wierzycie, siostra do was dzwoniła z przyjęcia byłem jej randką na tym przyjęciu... Potem zaatakowano Ambasadora żeby odciągnąć zamachowców udawałem że dołączam się do ataku a potem z nimi uciekłem... Głupia decyzja, zrujnowałem sobie życie ale najgorsze jest to że doprowadziłem biedną Ikki która tak bardzo mi pomogła do łez- Dopił resztki uspokajającej herbaty z miną przepełnioną boleścią.

Głęboko westchnął - Chciałem ją przeprosić, przekażcie jej że poświęciłem się dla rodziców Aiko oraz żeby zdobyć informacje o Awatar Korrze, tu mam list do pana komendanta Gendo z raportem z całego zajścia i moją rezygnacją - Westchnął ponownie bardzo ciężko- W sumie, i tak mi Pani pewnie nie uwierzy Mistrzyni jeżeli chcecie możecie spojrzeć na moją aurę żeby przekonać się że jestem naznaczony przez ducha śmierci z której sprzedałem rok swojego życia i opętany przez innego mam nawet tatuaż na plecach - Wstał i podciągnął koszule żeby jej go pokazać.

- Najgorsze jest to że chciałem pomóc a teraz moja autorska technika Tkania muzyki przepadnie razem ze mną do tego umrze przeze mnie cywil - Migmar zaczął pogrążać się w rozpaczy bo dopiero teraz na spokojnie dotarło do niego jaką głupotę zrobił.

 

Guren

Cień Księżyca
- To, że mi współczujesz Hideki... - podjał się Daichi.
- Sam jesteś patologia!!! - wrzasnęli Kohaku i Rin.
- Sam jesteś patol... - wymamrotał Tobio.
- A tak przegrycha to niezła myśl. - przytaknął Daichi po czym poklepał Asami po ramieniu - Robicie już wiele pani Satou. Chodź Aiko, ogarniemy herbaty. Dzieci z łaski swojej się nie pozabijajcie W tym Hidekiego. [/i]

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Kaworu

- Hm... - Aiko zmarszczyła brwi, myśląc nad najlepszą herbatką w danej sytuacji - Może wszystkim meliski zaparzę? Coś ta młodzież dzisiaj jakaś taka pobudzona. Może z dodatkiem zielonej herbaty, jest bardzo zdrowa, i imbiru, dobrze smakuje... - szybko się zastanowiła nad mieszanką, którą zamierzała zaparzyć, i policzyła w myślach, dla ilu osób zrobić napar.

 

Brilchan

Po chwili, namysłu dodał - Chciałem wiedzieć kto stoi za zamachem i donieść naszym ale nie spodziewałem się że wezmą cywila na zakładnika. Taki miły, przystojny kelner który chciał walczyć za demokracje i wymodlił dla mnie cios od Wspaniałego Małpiego Króla który pozwala mi teraz swobodnie mówić bez ducha który miał mnie podsłuchiwać- Odzyskał nieco animuszu.

- Tak naprawdę, planowałem wykorzystać haczyk na jedną z bogatych i wpływowych osób w mieście żeby wykupiła mi pardon u Króla ale teraz jak o tym myślę, to pewnie stwierdziła by że taniej będzie mnie zabić... A Mistrzyni możesz być zainteresowana tym że Mgliste Lustro chcieli żebym obsmarował całą pierwszą rodzinę narodu wiatru! - Przez chwilę myślał czy nie powiedzieć że chciał zwalić na Meelo ale uznał że przedstawiałoby go to w złym świetle.

 

Slan

Migmar
Jinora Wciągnęła powietrze przez zęby
- Rozumiem… - – mierząc go wzrokiem, jakby po raz pierwszy go zobaczyła.
- Zawsze może powołać się na niepoczytalność… – powiedział Kay, żona popatrzyła nań z naganą.
- No Zoltowi to raz dobrze wyszło?! – Tłumaczył się prawnik.
- Posłuchaj, pomogę ci, jeśli pracujesz dla Asami, choć będzie musiała się wytłumaczyć. Lecz posłuchaj, jeśli skrzywdziłeś moją siostrzyczkę… – oczy Jinory stały się ciemne, mrok w nich zdawał się pochłaniać wszelakie światło. Czuł, że zapada się w nich – Kara ma być czymś co wzbudza lęk. Nie ból, nie śmierć… Niewola, spętanie ducha… pojmujesz? – jej głos był dziwnie pusty.

Cień Księżyca.
Hideki popatrzył na siostrę.
- Widzisz tę niesprowokowaną agresję i nie reagujesz? – parsknął.
Kuni się nie przejęła.
- Na wyżerkę mamy pasztet z Jakołosia w jego żołądku, ciastka tranowe i marmoladę z krwi i jagód. – Powiedziała z zachwytem przeglądając szafki. Hidekiemu, aż ślinka pociekła, ale Asami westchnęła.
- Wiesz, że większość nie lubi specjałów dziadka. Przygotuj bułeczki parowe, puszki z soją i pierniczk7. - powiedziała.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Guren

Cień Księżyca
Daichi zaparzył jaśminowej herbaty, bo jego dzieci ją lubiły.
- Ciastka tranowe! - Rinowi nie trzeba było dwa razy powtarzać.
- Mi tam to starczy... - wymamrotał Daichi. - Hideki, akurat prowokujesz słuszne oznaki agresji.
Hej! Tobio... Nadal podtrzymuję, że ja o rzadnych zaręczynach nie wiem. A i powinienem się skontaktować jakoś z twoim ojcem. Powinien przynajmniej się dowiedzieć gdzie jesteś. W ogóle cokolwiek powiadomiłeś rodzinę?

A Solniczce dowalę. Prędzej czy później... Radiostacja dosięgnie do Pustyni, pani Asami?

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

Migmar pobladł Mistrzyni J. przestraszyła go bardziej niż mordercza sekta

- Z tego co słyszałem popłakała się przez ze mnie pewnie myśląc że zawsze byłem szpiegiem i ją wykorzystałem więc ryzykując życie swoje i zakładnika przybyłem tutaj żeby wyjaśnić i wynagrodzić to co zrobiłem dla wyższego dobra. Nie znam waszej definicji krzywdy, zrobiłem to co zrobiłem żeby pomóc Aiko której rodzice są w więzieniu politycznym, nie było czasu żeby ustalić szczegóły trzeba było działać żeby zdobyć informacje... - Wzruszył ramionami.

 

Kaworu

Aiko patrzyła, jak Daichi zaparza herbatę jaśminową. Sama zrobiła dla reszty mieszankę: 2/3 melisy, 1/3 zielonej herbaty i korzeń imbiru. Znalazła w pobliżu brązowy cukier w kostkach, więc wzięła go dużo, tak, by każdy mógł sobie posłodzić.

- Hideki, Słońce... - zaczęła, nie do końca wiedząc, co powiedzieć. Po dłuższej chwili kontynuowała - Nie sądzisz, że Daichi ma nieco racji? Masz, napij się meliski, na pewno Ci pomoże... - przesunęła jedną z filiżanek w jego stronę - No dalej, śmiało - zachęciła go z delikatnym uśmiechem na ustach.

 

Slan

Cień księżyca.
Hideki popatrzył na siostrę.
- Przecież nie ja tu atakuję ludzi bez powodu. Zawsze oskarża się ofiarę. Ale Herbatkę wypiję… – odparł biorąc filiżankę. Wtedy odezwała się Enkh dotychczas skryta w cieniu.
- Ja chyba sobie gdzieś pójdę, nie chcę przeszkadzać Lady Sato i jej przyjacielowi Zaheerowi. I nic nikomu nie powiem. Wiem, że jeśli bym postąpiła inaczej, to mnie zniszczycie i moich bliskich też – rzekła z goryczom.
- Bardzo poprawne rozumowanie. – rzekł Zaheer. Asami rzuciła mu srogie spojrzenie.
- Zaheer! My tak nie postępujemy! – zakrzyknęła.
- Mów za siebie. I ty chłopcze także. Jeśli coś o mnie powiesz to zabiję wszystkich twoich bliskich i przyjaciół i dopilnuję abyś trafił do więzienia z opinią kapusia. – rzekł Zaheer patrząc na Hidekiego..
Hideki zrobił minę niewiniątka.
- Czy ja wyglądam panu na donosiciela? Jestem bardzo rozsądnym młodym człowiekiem – rzekł z przesadnym oburzeniem.

Migmar
Jinora zaczęła wykonywać jakiś powolny ruch rękoma. Miał wrażenie, że przeraźliwe zimno otacza jego duszę, jakby wlewano w nią ciekły azot. Kay położył dłoń na ramieniu Żony. Ta potrząsnęła głową. Ona i Migmar wrócili do normalnego stanu.
- Zaraz ze mną i Kayem lecisz Do Asami. – z jej nosa ciekła krew. Wytarła ją.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Guren

- Herbatę chociaż weź na drogę! - zawołał Daichi do policjantki. W duchu westchnął, że dał radę o niej zapomnieć. Enkh była jak na nią wyjątkowo cicha i nawet nie miałby przeciw jakby to potrwało dłużej.
- Ja tam nie kapuję, chociaż wątpię, żeby pan dał radę wszystkim Krukosępom. Powodzenia! - burknął Tobio.
- Hideki, ty się nie wygłupiaj. I to nie chodzi o to, że jesteś Normals, ale jak na moje oko... to ty w pierdlu nie wytrzymasz... - zawyrokował najmłodszy Kaburagi.
- Rin, jak ty się wyrażasz?! - zganiła go siostra.
- Ale tak się mówi o najgorszych więzieniach!
-Nie mówi się tak w towarzystwie.
-Więżniowie w celi tak mówili, więc znają się na rzeczy!
-Dobra... Ale nie przy takich ludziach co pani Asami.
-A... Bo Satou ten...
-Mniejsza o to! Hideki... Może by przetrwał... Jako czyjaś dziunia?
-Może by jakaś marchewka do tego kija, panie Zaheer? - zaproponował aspirant Kaburagi- A nie od razu poddaj się lub śmierć. A gdzie "Za walkę naszą i waszą"? "Za przyszłość naszą i waszą?" Za przytarganie tutaj Awatar, żeby zrobiła co powinna?!

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh