Kroniki Indium City (s1 e1) - Strona 14

Mike · 20-12-2018, 10:22

Gdy tylko umilkły kroki nieznajomego na schodach, Tommy przemknął się do opuszczonego przez niego pomieszczenia. Już w progu zebrało mu się na wymioty od samego zapachu. Dwa kroki dalej zamarł. Leżał tam jakiś mężczyzna, nagi. W jego klatce piersiowej ziała krwawa dziura. Wokoło pełno było krwi, zdawać by się mogło, że układała się w jakieś symbole, ale ich znaczenie umykało zszokowanemu nastolatkowi. Siłą woli zmusił się by podejść jeszcze krok. I pożałował. Patrzyła na niego okrwawiona naga czaszka wyszczerzona w makabrycznym uśmiechu.
Ubranie pocięte i rzucone w kąt ubrania oraz leżący pod oknem karabin snajperki zarejestrował jakąś schowaną w głęboko częścią umysłu.
Dopiero po dłuższej chwili zdał sobie sprawę, że słyszy z dołu rzężenie motoru. I to nie pierwszy raz. Potem usłyszał dźwięk padającego motoru. Nie zdążył jednak zareagować gdy poczuł falę mdłości. Udało mu się tylko wybiec z pomieszczenia, tam pod ścianą pozbył się jajecznicy od Dannego.
gdy był już w stanie działać ostrożnie zrobił dziurę w podłodze i spojrzał w dół. Oprócz leżącego motoru nie zobaczył tam nic więcej. Nieznajomy także gdzieś znikł. Mógł odejść piechotą lub…
Tommy błyskawicznie się odwrócił czując ruch...

Odgłosy w pokojach umilkły, nikt się nie wychylił. Gangsterzy nie wyglądali najgorzej, powinno dać się ich docucić. Z materiałem do wiązania zbirów było gorzej. Jedyne co się nadawało to ich własne paski.

Fenrir__ · 20-12-2018, 10:59

Franko powiązał zbirów najlepiej jak potrafił. W duchu stwierdził, że musi kupić paski i nosić przy sobie. Jeśli będzie chciał pomagać ludziom musi mieć jednak jakiś sprzęt poza pięściami. Wybrał takiego po środku. Nie wyglądającego na cwaniaczka ale i nie najtwardszego.

Postawił przewrócone krzesło i kolesia na nim. Delikatnie poklepał po twarzy. Jak tylko doszedł do siebie powiedział:
- Potrzebuję Mariano. Mam mu do zadania parę niecierpiących zwłoki pytań. Twoja w tym głowa by go tutaj sprowadzić. Najlepiej tak by nie wzbudzić jego podejrzeń. Zależy od tego twoje życie i życie tych, których ze sobą przyprowadzi. Jeśli nikt nie zacznie robić nic głupiego skończy się na paru siniakach. Ale jeśli zaczniesz coś kombinować uwierz mi... Potrafię być zły... Bardzo zły... - Głos franko zniżył się do warkotu... Sam się zdziwił, że potrafi być aż tak przekonująco złowrogi...

**Col Frost** · 20-12-2018, 12:12

Dobrze że wciąż trzymał ręce na podłodze, przez którą chwilę wcześniej zerkał w dół. Chwila koncentracji i mógł znów przywdziać swoją zbroję. Kolejna chwila i mógł zawalić podłogę w miejscu, w którym dojrzał ruch.

Mike · 20-12-2018, 14:14

Tommy i jego przeciwnik mierzyli się spojrzeniami nieruchomo niczym posągi.
- Pii - powiedział spory szczur kręcąc noskiem i wlepiając się paciorkowatymi oczkami w człowieka, który nagle stał się skałą. Najwyraźniej uznał wyższość Tommiego, bo odwrócił się pokłusował do szczeliny w murze.

- Jasne, co tylko chcesz - odparł zbir. - Mam telefon w kieszeni, ale sam widzisz…
Franko sięgnął do jego kieszeni.
- Ostatnie połączenie - Franko spojrzał na zapisana nazwę “Stary”. Wcisnął wybieranie i włączywszy głośnik przysunął do zbira. po paru dzwonkach ktoś odebrał:
- Co tam?
- Siema, mamy tu problem. Możesz przyjechać?
- Jaki problem?
- Trzeba zakopać wielkiego typa, bo nam rozpierdol zrobił i …
Nie dokończył, bo poleciał w tył razem z krzesłem ciągnąc warkocz krwi z rozwalonego nosa.
- Kimkolwiek jesteś już nie nie żyjesz. Marco, zbieraj ekipę idziemy na ostro… - końcówka nie była już do Franka i wypowiedziana ciszej, jakby Mariano zanim rozłączył się już komuś wydawał polecenia.

**Col Frost** · 20-12-2018, 15:36

Tommy pokręcił z niedowierzaniem głową. Nerwy musiał mieć w strzępach, chociaż trudno go było winić po tym co zobaczył. Pozbył się zbroi i czym prędzej wyszedł z budynku. Przez chwilę jego wzrok spoczął na stojącym przed wejściem motocyklu. Odczynienie tego co zrobił nie miało już sensu, właściciel pojazdu najpewniej był tym, który leżał teraz na górze. Chociaż gdyby tak... Nie, przecież i tak nie potrafi prowadzić. Lepiej nie dotykać niczego na miejscu zbrodni. Kałuża żygowin to i tak o wiele więcej niż chciałby tu po sobie zostawić.

Pomacał się po prawym pośladku, sprawdzając czy wciąż ma wizytówkę od Q. Chyba przyjdzie mu skorzystać z tego numeru o wiele szybciej niż się spodziewał. Tylko najpierw oddali się z tego ponurego miejsca...

Fenrir__ · 21-12-2018, 08:15

Franko ze złości z zamachu rzucił telefonem o ścianę, ten z głośnym trzaskiem rozpadł się na drobne kawałki. Franko rzucił okiem wokół i zaklął głośno po włosku. Nie spodziewał się, że facet zaryzykuje swoim życiem.

Wypadł z hukiem niemal wyważanych drzwi. W biegu zaczął walić w drzwi, za którymi mogły mieszkać dziewczyny i wrzeszczał.

- Uciekajcie, zaraz może zrobić się tu gorąco! Dajcie znać innym.

Minął parę drzwi. Ruszył w dół schodami, zbiegając niemal co drugi schód. Wybiegł na tyły budynku. Na zewnątrz rozglądnął się dookoła i biegiem schował się w zaułku po przeciwnej stronie ulicy. Tak by móc obserwować lokal.

Mariano nie wydawał się wojownikiem. Tacy jak on zostają przy autach, a mięśniaki idą załatwić brudną robotę. Franko wiedział, że może zostanie przy nim jakaś obstawa, ale na pewno główne siły uderzą na budynek. Nie był to jego plan ale może wystarczy. Najlepsi goście Mariano raczej nie stawią się po ich ostatnim spotkaniu, może uda mu się zaskoczyć tych co przyjadą, plan wziął w łeb ale może coś z tego uda się jeszcze zaimprowizować.

Mike · 21-12-2018, 15:25

Tommy ostrożnie wyszedł z magazynu. Tamtego faceta nigdzie nie było widać. Odszedł kawałek i schroniwszy się za ścianą budynku wyjął wizytówkę i wbił numer. Czekanie na połączenie trwało koszmarnie długo. W końcu jest sygnał. Drugi, trzeci. Pewnie jeszcze są w samochodzie i Q nie może odebrać by swobodnie rozmawiać. W myślach policzył ile muszą jechać, wyszło mu, że przy tym natężeniu ruchu jeszcze im się zejdzie co najmniej kwadrans. Jemu na piechotę do komunikacji miejskiej dużo więcej, nie licząc czasu dojazdu.
W końcu włączyła się poczta głosowa:
- Hej, dodzwoniłeś się do Q, zostaw wiadomość, to może ją kiedyś odsłucham.

Gdy tylko schował się w zaułku, nie minęło z 3 minuty i z piskiem opon zahamował na ulicy radiowóz. Wysiadło dwóch umundurowanych gliniarzy. Obaj trzymali dłonie na kolbach pistoletów. Podeszli do drzwi klubu, chwile postali zapewne wymieniając kilka słów, po czym wyjęli broń i ubezpieczając się weszli do środka.
Po kolejnych pięciu minutach zajechały dwa cywilne samochody. Tym razem wyszedł Marianno z obstawą. W sumie było ich dziewięciu. Rozglądali się czujnie na wszystkie strony trzymając dłonie pod kurtkami. Jeden w szarym prochowcu zdawał się lekko utykać, ale po wybrzuszeniu płaszcza Franko poznał, że tamten po prostu chowa pompkę.
Gliniarze wyszli, powiedzieli coś do Mariano i ruszyli do radiowozu.

**Col Frost** · 21-12-2018, 16:35

- Eee... cześć - zaczął odruchowo Tommy, nim sam siebie nie skarcił, że to głupi wstęp.

W zasadzie sam nie wiedział czy aby na pewno powinien się nagrywać. W końcu Q nie musiała odsłuchiwać wiadomości osobiście, może miała od tego człowieka? A w takim wypadku nie mógłby mówić otwarcie. Chociaż czy wtedy dałaby mu ten numer? No dobra, coś w końcu musiał powiedzieć.

- To ja, Tommy - chłopak myślał gorączkowo jak powinien przekazać wiadomość - Spotkałem twojego kumpla, tego co ma imię na M, nie pamiętam jakie. Ktoś mu rąbnął telefon. Zadzwoń jak to odsłuchasz. Cześć.

Wciśnięcie czerwonej słuchawki zakończyło ten niezbyt udany szyfrogram. Nadawca miał nadzieję, że dziewczyna zrozumie aluzję o telefonie. W zasadzie nie sprawdził, czy ten wytatuowany świr faktycznie przywłaszczył sobie telefon świętej pamięci "Mar", ale gdyby ktoś do niej dzwonił z tego numeru, powinna mieć się na baczności.

Co teraz? Co mógł jeszcze zrobić? Wiedział, że ochrona Q nie da sobie rady z tym maniakiem, ale sam Tommy niewiele zmieniał w tej materii. Nawet Franko nie dał mu rady! Jeżeli facet kombinuje coś w tej chwili, to psując motor udało się go trochę spowolnić. Dobre i tyle, ale co dalej?

Idąc na przystanek raz jeszcze wyciągnął telefon z kieszeni. Chyba gdzieś natknął się na informację w którym hotelu zatrzymała się grupa. Zobaczymy czy ochrona Pana Paranoika jest coś warta.

Fenrir__ · 27-12-2018, 09:44

Było ich zbyt wielu. Franko zaciskał i rozluźniał pięści skryty w cieniu. Choć jego rozzłoszczona część miała ochotę skoczyć i zaatakować. Zdusił to w sobie i czekał na okazję. Jeśli tylko nadarzy się stosowna okazja skoczy do przodu i złapie Mariano. Wątpił czy mając takiego zakładnika towarzystwo zaatakuje. Jeśli Mariano będzie cały czas kryty przez obstawę Franko będzie musiał przełknąć kolejną porażkę.

Mike · 27-12-2018, 22:32

Znalezienie lokum Queen of Canibls nie stanowiło problemu. Fani już dawno ją wytropili. Wynajmowała willę we Flat Fields. Spory dwupiętrowy budynek z dużym ogrodem. Wszystko otoczone murem zapewniającym prywatność. Mur i armia jej prywatnych ochroniarzy. Ponoć wynajęła kilku byłych wojskowych. Na FB kilku poszkodowanych opowiadało jak ograniczono ich prawa obywatelskie do kontaktu z ulubioną wokalistką. Pokazywali zdjęcia siniaków. Jednemu nawet rozdarli bluzę!
Dotarcie tam zajmie trochę czasu. Ale będzie jechał przez swoją dzielnicę. Może zabrać wsparcie? Albo umówić się na miejscu? Jeśli pojawi się tam ten dziwny facet to Franko będzie w stanie klepać się z nim po pysku. Tommy musi wymyślić bardziej pośrednie podejście. Facet był chyba tak samo silny jak Franko. I do tego szybszy.

Mariano ruszył do środka zostawiając przy samochodach trzech ludzi. Zapewne poszedł liczyć straty. Chyba czuł obawę przed zostawaniem samemu lub z niewystarczającą obstawą. Najwyraźniej dwóch zawodowców wyglądających jak potrąceni przez samochód dało mu do myślenia.

20-12-2018, 10:59	#132
Fenrir__ Reputacja: 1	Franko powiązał zbirów najlepiej jak potrafił. W duchu stwierdził, że musi kupić paski i nosić przy sobie. Jeśli będzie chciał pomagać ludziom musi mieć jednak jakiś sprzęt poza pięściami. Wybrał takiego po środku. Nie wyglądającego na cwaniaczka ale i nie najtwardszego. Postawił przewrócone krzesło i kolesia na nim. Delikatnie poklepał po twarzy. Jak tylko doszedł do siebie powiedział: - Potrzebuję Mariano. Mam mu do zadania parę niecierpiących zwłoki pytań. Twoja w tym głowa by go tutaj sprowadzić. Najlepiej tak by nie wzbudzić jego podejrzeń. Zależy od tego twoje życie i życie tych, których ze sobą przyprowadzi. Jeśli nikt nie zacznie robić nic głupiego skończy się na paru siniakach. Ale jeśli zaczniesz coś kombinować uwierz mi... Potrafię być zły... Bardzo zły... - Głos franko zniżył się do warkotu... Sam się zdziwił, że potrafi być aż tak przekonująco złowrogi... Spróbujemy zastraszania

21-12-2018, 08:15	#136
Fenrir__ Reputacja: 1	Franko ze złości z zamachu rzucił telefonem o ścianę, ten z głośnym trzaskiem rozpadł się na drobne kawałki. Franko rzucił okiem wokół i zaklął głośno po włosku. Nie spodziewał się, że facet zaryzykuje swoim życiem. Wypadł z hukiem niemal wyważanych drzwi. W biegu zaczął walić w drzwi, za którymi mogły mieszkać dziewczyny i wrzeszczał. - Uciekajcie, zaraz może zrobić się tu gorąco! Dajcie znać innym. Minął parę drzwi. Ruszył w dół schodami, zbiegając niemal co drugi schód. Wybiegł na tyły budynku. Na zewnątrz rozglądnął się dookoła i biegiem schował się w zaułku po przeciwnej stronie ulicy. Tak by móc obserwować lokal. Mariano nie wydawał się wojownikiem. Tacy jak on zostają przy autach, a mięśniaki idą załatwić brudną robotę. Franko wiedział, że może zostanie przy nim jakaś obstawa, ale na pewno główne siły uderzą na budynek. Nie był to jego plan ale może wystarczy. Najlepsi goście Mariano raczej nie stawią się po ich ostatnim spotkaniu, może uda mu się zaskoczyć tych co przyjadą, plan wziął w łeb ale może coś z tego uda się jeszcze zaimprowizować. Franko skryty w cieniu czeka na grupę uderzeniową Mariano. Ostatnio edytowane przez Fenrir__ : 21-12-2018 o 09:19. Powód: Formatowanie tekstu

20-12-2018, 10:22	#131
Mike Reputacja: 1	Gdy tylko umilkły kroki nieznajomego na schodach, Tommy przemknął się do opuszczonego przez niego pomieszczenia. Już w progu zebrało mu się na wymioty od samego zapachu. Dwa kroki dalej zamarł. Leżał tam jakiś mężczyzna, nagi. W jego klatce piersiowej ziała krwawa dziura. Wokoło pełno było krwi, zdawać by się mogło, że układała się w jakieś symbole, ale ich znaczenie umykało zszokowanemu nastolatkowi. Siłą woli zmusił się by podejść jeszcze krok. I pożałował. Patrzyła na niego okrwawiona naga czaszka wyszczerzona w makabrycznym uśmiechu. Ubranie pocięte i rzucone w kąt ubrania oraz leżący pod oknem karabin snajperki zarejestrował jakąś schowaną w głęboko częścią umysłu. Dopiero po dłuższej chwili zdał sobie sprawę, że słyszy z dołu rzężenie motoru. I to nie pierwszy raz. Potem usłyszał dźwięk padającego motoru. Nie zdążył jednak zareagować gdy poczuł falę mdłości. Udało mu się tylko wybiec z pomieszczenia, tam pod ścianą pozbył się jajecznicy od Dannego. gdy był już w stanie działać ostrożnie zrobił dziurę w podłodze i spojrzał w dół. Oprócz leżącego motoru nie zobaczył tam nic więcej. Nieznajomy także gdzieś znikł. Mógł odejść piechotą lub… Tommy błyskawicznie się odwrócił czując ruch... Odgłosy w pokojach umilkły, nikt się nie wychylił. Gangsterzy nie wyglądali najgorzej, powinno dać się ich docucić. Z materiałem do wiązania zbirów było gorzej. Jedyne co się nadawało to ich własne paski.

20-12-2018, 12:12	#133
Col Frost Kapitan Sci-Fi Reputacja: 1	Dobrze że wciąż trzymał ręce na podłodze, przez którą chwilę wcześniej zerkał w dół. Chwila koncentracji i mógł znów przywdziać swoją zbroję. Kolejna chwila i mógł zawalić podłogę w miejscu, w którym dojrzał ruch.

20-12-2018, 14:14	#134
Mike Reputacja: 1	Tommy i jego przeciwnik mierzyli się spojrzeniami nieruchomo niczym posągi. - Pii - powiedział spory szczur kręcąc noskiem i wlepiając się paciorkowatymi oczkami w człowieka, który nagle stał się skałą. Najwyraźniej uznał wyższość Tommiego, bo odwrócił się pokłusował do szczeliny w murze. - Jasne, co tylko chcesz - odparł zbir. - Mam telefon w kieszeni, ale sam widzisz… Franko sięgnął do jego kieszeni. - Ostatnie połączenie - Franko spojrzał na zapisana nazwę “Stary”. Wcisnął wybieranie i włączywszy głośnik przysunął do zbira. po paru dzwonkach ktoś odebrał: - Co tam? - Siema, mamy tu problem. Możesz przyjechać? - Jaki problem? - Trzeba zakopać wielkiego typa, bo nam rozpierdol zrobił i … Nie dokończył, bo poleciał w tył razem z krzesłem ciągnąc warkocz krwi z rozwalonego nosa. - Kimkolwiek jesteś już nie nie żyjesz. Marco, zbieraj ekipę idziemy na ostro… - końcówka nie była już do Franka i wypowiedziana ciszej, jakby Mariano zanim rozłączył się już komuś wydawał polecenia.

20-12-2018, 15:36	#135
Col Frost Kapitan Sci-Fi Reputacja: 1	Tommy pokręcił z niedowierzaniem głową. Nerwy musiał mieć w strzępach, chociaż trudno go było winić po tym co zobaczył. Pozbył się zbroi i czym prędzej wyszedł z budynku. Przez chwilę jego wzrok spoczął na stojącym przed wejściem motocyklu. Odczynienie tego co zrobił nie miało już sensu, właściciel pojazdu najpewniej był tym, który leżał teraz na górze. Chociaż gdyby tak... Nie, przecież i tak nie potrafi prowadzić. Lepiej nie dotykać niczego na miejscu zbrodni. Kałuża żygowin to i tak o wiele więcej niż chciałby tu po sobie zostawić. Pomacał się po prawym pośladku, sprawdzając czy wciąż ma wizytówkę od Q. Chyba przyjdzie mu skorzystać z tego numeru o wiele szybciej niż się spodziewał. Tylko najpierw oddali się z tego ponurego miejsca...

21-12-2018, 15:25	#137
Mike Reputacja: 1	Tommy ostrożnie wyszedł z magazynu. Tamtego faceta nigdzie nie było widać. Odszedł kawałek i schroniwszy się za ścianą budynku wyjął wizytówkę i wbił numer. Czekanie na połączenie trwało koszmarnie długo. W końcu jest sygnał. Drugi, trzeci. Pewnie jeszcze są w samochodzie i Q nie może odebrać by swobodnie rozmawiać. W myślach policzył ile muszą jechać, wyszło mu, że przy tym natężeniu ruchu jeszcze im się zejdzie co najmniej kwadrans. Jemu na piechotę do komunikacji miejskiej dużo więcej, nie licząc czasu dojazdu. W końcu włączyła się poczta głosowa: - Hej, dodzwoniłeś się do Q, zostaw wiadomość, to może ją kiedyś odsłucham. Gdy tylko schował się w zaułku, nie minęło z 3 minuty i z piskiem opon zahamował na ulicy radiowóz. Wysiadło dwóch umundurowanych gliniarzy. Obaj trzymali dłonie na kolbach pistoletów. Podeszli do drzwi klubu, chwile postali zapewne wymieniając kilka słów, po czym wyjęli broń i ubezpieczając się weszli do środka. Po kolejnych pięciu minutach zajechały dwa cywilne samochody. Tym razem wyszedł Marianno z obstawą. W sumie było ich dziewięciu. Rozglądali się czujnie na wszystkie strony trzymając dłonie pod kurtkami. Jeden w szarym prochowcu zdawał się lekko utykać, ale po wybrzuszeniu płaszcza Franko poznał, że tamten po prostu chowa pompkę. Gliniarze wyszli, powiedzieli coś do Mariano i ruszyli do radiowozu.

21-12-2018, 16:35	#138
Col Frost Kapitan Sci-Fi Reputacja: 1	- Eee... cześć - zaczął odruchowo Tommy, nim sam siebie nie skarcił, że to głupi wstęp. W zasadzie sam nie wiedział czy aby na pewno powinien się nagrywać. W końcu Q nie musiała odsłuchiwać wiadomości osobiście, może miała od tego człowieka? A w takim wypadku nie mógłby mówić otwarcie. Chociaż czy wtedy dałaby mu ten numer? No dobra, coś w końcu musiał powiedzieć. - To ja, Tommy - chłopak myślał gorączkowo jak powinien przekazać wiadomość - Spotkałem twojego kumpla, tego co ma imię na M, nie pamiętam jakie. Ktoś mu rąbnął telefon. Zadzwoń jak to odsłuchasz. Cześć. Wciśnięcie czerwonej słuchawki zakończyło ten niezbyt udany szyfrogram. Nadawca miał nadzieję, że dziewczyna zrozumie aluzję o telefonie. W zasadzie nie sprawdził, czy ten wytatuowany świr faktycznie przywłaszczył sobie telefon świętej pamięci "Mar", ale gdyby ktoś do niej dzwonił z tego numeru, powinna mieć się na baczności. Co teraz? Co mógł jeszcze zrobić? Wiedział, że ochrona Q nie da sobie rady z tym maniakiem, ale sam Tommy niewiele zmieniał w tej materii. Nawet Franko nie dał mu rady! Jeżeli facet kombinuje coś w tej chwili, to psując motor udało się go trochę spowolnić. Dobre i tyle, ale co dalej? Idąc na przystanek raz jeszcze wyciągnął telefon z kieszeni. Chyba gdzieś natknął się na informację w którym hotelu zatrzymała się grupa. Zobaczymy czy ochrona Pana Paranoika jest coś warta.

27-12-2018, 09:44	#139
Fenrir__ Reputacja: 1	Było ich zbyt wielu. Franko zaciskał i rozluźniał pięści skryty w cieniu. Choć jego rozzłoszczona część miała ochotę skoczyć i zaatakować. Zdusił to w sobie i czekał na okazję. Jeśli tylko nadarzy się stosowna okazja skoczy do przodu i złapie Mariano. Wątpił czy mając takiego zakładnika towarzystwo zaatakuje. Jeśli Mariano będzie cały czas kryty przez obstawę Franko będzie musiał przełknąć kolejną porażkę.

27-12-2018, 22:32	#140
Mike Reputacja: 1	Znalezienie lokum Queen of Canibls nie stanowiło problemu. Fani już dawno ją wytropili. Wynajmowała willę we Flat Fields. Spory dwupiętrowy budynek z dużym ogrodem. Wszystko otoczone murem zapewniającym prywatność. Mur i armia jej prywatnych ochroniarzy. Ponoć wynajęła kilku byłych wojskowych. Na FB kilku poszkodowanych opowiadało jak ograniczono ich prawa obywatelskie do kontaktu z ulubioną wokalistką. Pokazywali zdjęcia siniaków. Jednemu nawet rozdarli bluzę! Dotarcie tam zajmie trochę czasu. Ale będzie jechał przez swoją dzielnicę. Może zabrać wsparcie? Albo umówić się na miejscu? Jeśli pojawi się tam ten dziwny facet to Franko będzie w stanie klepać się z nim po pysku. Tommy musi wymyślić bardziej pośrednie podejście. Facet był chyba tak samo silny jak Franko. I do tego szybszy. Mariano ruszył do środka zostawiając przy samochodach trzech ludzi. Zapewne poszedł liczyć straty. Chyba czuł obawę przed zostawaniem samemu lub z niewystarczającą obstawą. Najwyraźniej dwóch zawodowców wyglądających jak potrąceni przez samochód dało mu do myślenia.