[komentarze] Księżniczka Thirmulu (18+) - Strona 5

Gante · 15-06-2009, 21:59

Imę: Gante
Przydomek: Gante Trójręki
Rasa: Człowiek
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 30
Klasa: Łucznik - Myśliwy

HISTORIA I OSOBOWOŚĆ:

Gante jako niemowlę został znaleziony przez kupców na jednym z traktów. Jego rodzice zginęli w napadzie na karawanę kupiecką. Tylko on przeżył. Dzieckiem zaopiekowała się wdowa po drwalu z Nysde o imieniu Gimray. Ów drwal zginął młodo, toteż zdążył spłodzić jedynie córkę o imieniu Inetta.

Jako młody chłopak, Gante nie lubił siedzieć w jednym miejscu zbyt długo. Często znikał w lesie na wiele godzin. Tam czuł się najlepiej. Mądrość Gimrey (która była szanowana w wiosce zielarką) podpowiadała jej że nie powinna chłopcu zabraniać wycieczek do lasu. Wiedziała że to lepsze niżby miał się kręcić przy karczmie. Uprosiła któregoś razu myśliwych aby zabierali go na niedalekie wyprawy.

Gante od tamtego czasu należał do lasu. Uczył się od myśliwych łucznictwa, zastawiania pułapek i wszelkich praw jakimi rządzi się natura. Do tego poduczył się co nieco o zielarstwie od Gimray. Po latach stał się jednym z najlepszych myśliwych w Nysde. Potrafił przeżyć w lesie tak długo ile zechciał. Uczestniczył prawie w każdych łowach. Sam stał się nauczycielem dla młodych dzieciaków które chciały poznać tajniki lasu.
Nazywano go 'trójręki' bo bardzo szybko zakładał strzały na cięciwę łuku zanim je wypuścił. Robił to tak szybko że ktoś kto go wtedy obserwował nie mógł zauważyć jego ręki kiedy wyciągała strzałę z kołczanu (pewnie był zamroczony bimbrem). I tak się przyjęło, szczególnie wśród myśliwych.

Gante zawsze wykazywał wysoką tolerancję wobec innych istot. Szczególnie lubił elfy które były dla niego szlachetnymi owocami z dalekich lasów.
Nie popierał zabijania dla trofeów. Żył blisko z przyrodą a ta zabija tylko w obronie własnej lub by zdobyć pożywienie. Przemoc to cecha istot nie żyjących w zgodzie z naturą. Nie lubił takich istot. Nie wahał się stanąc w obronie zwierząt lub ludzi zagrożonych takimi istotami.

W pobliżu myśliwego często kręcił się lis. Był z nim bardzo zżyty i niczym mądry pies wykonywał wszystkie polecenia swego opiekuna. Gante przygarnął go gdy jeden z jego niedoświadczonych towarzyszy ustrzelił matkę karmiącą tego szczeniaka.

Nie odmawiał pomocy mieszkańcom swojej wioski. NAde wszystko kochał swą przyrodnią siostę i matkę. Z biegiem lat jednak czuł coraz większe znużenie. Czół że niedługo nadejdzie czas kiedy odejdzie na dłużej z wioski. Ciekawośc świata która została mu z czasów dzieciństwa ciągle paliła się żywym ogniem, a polowanie na króliki i sarny nie było już wystarczającym wyzwaniem. Sama wioska nie była niczym zagrożona więc nigdy nie spotkał stworów o których starsi gadali. Zapragnął wyruszyć przed siebie głęboko w las. Wiedział że da sobie radę. Nic go tu nie trzymało.

Z racji swej małej popularności wśród kobiet nie związał się z żadną z nich. Żyje ciągle ze swoją rodziną w jednym domostwie. Nie ma swojego domu w Nysde bo jego dom to las. W wiosce spędza więcej czasu zimą.

WYGLĄD i EKWIPUNEK

Gante przez te lata spędzone u boku twardych myśliwych zmężniał szybciej niż jego rówieśnicy. Nie miał jednak takiej muskulatury jaką nabyli młodzieńcy pracujący na roli. Jemu jedynie by przeszkadzała taka postura. Był więc smukły choć mięśnie miał silne i sprężyste. Nie był zbyt wysoki. Ciemne oczy i krótkie włosy. Ubrany w niekrępującą ruchy zbroję skórzaną, wyskoie buty. Do nogi przytwierdzony długi sztylet, na plecach długi łuk i kołczan własnoręczne robionych strzał. Zawsze nosił przy sobie zawiniątko pełne cennych ziół, trucizn (na grubszego zwierza) oraz kilku kłębków sznurka z którego potrafił zrobić pułapki.

Twarz spokojna, jak okoliczne lasy z którymi związał swe życie. Mało przystojny, szczególnie z przekrzywionym nosem będącym pozostałością po jego złamaniu w dzieciństwie.

Komtur · 15-06-2009, 22:16

Ja także odpisałem poza kolejką, mam nadzieję że MG nie będzie zbyt okrutny.

Only The Shadow · 15-06-2009, 22:55

Spoko nie ma sprawy.
Już biorę się za odpisywanie, tak poza tym.

MadWolf · 15-06-2009, 23:13

Worenn Gortund
Przydomek: Kańczug
Rasa: Człowiek
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 25
Klasa: Wojownik

Worenn nie miał żadnych dramatycznych powodów do opuszczenia Nysde. Żyło mu się wcale wygodnie, a mając trójkę rodzeństwa zawsze było na kogo zwalić robotę i podczas bójki miał kto osłaniać plecy. A tych ostatnich nie brakowało, wystarczyło spojrzenie, głupia uwaga, czasem nie trzeba było nawet pretekstu. Chociaż ojciec nie oszczędzał rzemienia, nie potrafił zmienić nastawienia swego średniego syna. Sąsiedzi mówili że źle mu z oczu patrzy, ale pewien typ dziewcząt to lubi, a i u niektórych wzbudzał pewien niechętny szacunek więc nasz bohater nie czuł się wyrzutkiem.
Być może potrzeba udowodnienia sobie czegoś nowego, może nuda, a może i rosnący brzuch córki młynarza spowodowały iż pewnej nocy Worenn zniknął, zabierając jedynie to co miał na grzbiecie i parę monet. Właściwie nie musiał podróżować daleko, gdyż zgodnie z opowieściami przejezdnego handlarza w sąsiadującej wsi baron Droessunt prowadził nabór do swych oddziałów.
Dla większej sławy i pieniędzy zaciągnął się pół roku później do kompanii najemnej. Przydomku dosłużył się podczas służby tam właśnie, gdyż był jedynym człowiekiem w historii oddziału, który zasłużył tyle razy na chłostę batem w ciągu pierwszych dwóch miesięcy... i przeżył.

Dorobił się (poza jeszcze paroma bliznami) własnego wierzchowca i uzbrojenia, coś z czym można się pokazać w domu...
Tam właśnie wrócił po niespełna trzech latach tułaczki, witany przez wieści o śmierci ojca choroba), po którym gospodarkę przejął najstarszy z braci. Młodszy natomiast ożenił się tuż po ucieczce Worenna z młynarzówną, wybawiając swego brata z niezłych kłopotów. Najmłodsza siostra mieszkała z bratem, opiekując się słabnącą matką.

Nie paląc się do roboty w polu i nawykły raczej do siodła, przyjął posadę w wioskowej milicji.

Barczysty wojak spędza większość czasu na patrolach, lub czasem próbując nauczyć ochotników którą stroną włóczni dźga się wroga. Od czasu powrotu nie jest już tak łatwo sprowokować go do bójki, a i lokalne dziewuchy wydają mu się zbyt pospolite aby myślał o ożenku.

Wygląd: krępy i żylasty, zazwyczaj ogolony (wynik tresury starego 'generała'), ostrzyżony na krótko. Przeważnie ubiera się jakby właśnie zsiadł z konia, lub się gdzieś na nim wybierał (i niestety tak też pachnie). Zdecydowanie wygląda na parę lat więcej niż ma - kilka zmarszczek na czole i wokół oczu nie pomaga. Po wiosce porusza się uzbrojony zazwyczaj tylko w długi sztylet przy pasie. Obserwuje rozmówców nieco 'spode łba' swoimi ciemnymi oczami osadzonymi nad lekko spłaszczonym nosem. Zazwyczaj usta zaciska w cienką linię i rzadko śmieje się na głos.

Altair Ahmed ibn Alahad · 16-06-2009, 11:15

Chciałem uprzedzić GMA o tym iż dziś odpisze przypuszczalnie dość późno. Mam przejściowe problemy natury sprzętowej na komputerze w domu. Problem zostanie rozwiązany jeszcze dziś.

Komtur · 16-06-2009, 16:15

Przepraszam ale czemu w grze Worenn nazywa się Hado (a nie Gortund)?

MadWolf · 16-06-2009, 20:50

Cytat:

Napisał Komtur

Przepraszam ale czemu w grze Worenn nazywa się Hado (a nie Gortund)?

Nie zwróciłem wcześniej uwagi, ale to rzeczywiście ciekawe:]

Pewnie dlatego że tłum nas tu, więc mogło się coś pomylić, nie czepiajmy się

żart taki, żart

Komtur · 16-06-2009, 23:34

Cytat:

Pewnie dlatego że tłum nas tu, więc mogło się coś pomylić, nie czepiajmy się

Wcale się nie czepiam, nawet może fajniej by było gdyby te postacie były spokrewnione.

Only The Shadow · 17-06-2009, 01:34

Tak, wybaczcie mój błąd.
Ale w sumie chyba wyszedł na dobre, bo sam też jestem za pomysłem spokrewnienia tych dwóch postaci - jeśli obojgu graczy to odpowiada?

MadWolf · 17-06-2009, 09:34

No to jak spowinowaceni są nasi bohaterowie? Kuzyni od strony ojca? No, jeden ze strony matki, jeżeli nazwiska mają być inne, co ty na to Komturze?

Ja się zgadzam, przynajmniej ktoś z kim moja postać ma jakiś związek, bo pozostali to jakoś nie bardzo są zżyci

15-06-2009, 21:59	#41
Gante Reputacja: 1	Imę: Gante Przydomek: Gante Trójręki Rasa: Człowiek Płeć: Mężczyzna Wiek: 30 Klasa: Łucznik - Myśliwy HISTORIA I OSOBOWOŚĆ: Gante jako niemowlę został znaleziony przez kupców na jednym z traktów. Jego rodzice zginęli w napadzie na karawanę kupiecką. Tylko on przeżył. Dzieckiem zaopiekowała się wdowa po drwalu z Nysde o imieniu Gimray. Ów drwal zginął młodo, toteż zdążył spłodzić jedynie córkę o imieniu Inetta. Jako młody chłopak, Gante nie lubił siedzieć w jednym miejscu zbyt długo. Często znikał w lesie na wiele godzin. Tam czuł się najlepiej. Mądrość Gimrey (która była szanowana w wiosce zielarką) podpowiadała jej że nie powinna chłopcu zabraniać wycieczek do lasu. Wiedziała że to lepsze niżby miał się kręcić przy karczmie. Uprosiła któregoś razu myśliwych aby zabierali go na niedalekie wyprawy. Gante od tamtego czasu należał do lasu. Uczył się od myśliwych łucznictwa, zastawiania pułapek i wszelkich praw jakimi rządzi się natura. Do tego poduczył się co nieco o zielarstwie od Gimray. Po latach stał się jednym z najlepszych myśliwych w Nysde. Potrafił przeżyć w lesie tak długo ile zechciał. Uczestniczył prawie w każdych łowach. Sam stał się nauczycielem dla młodych dzieciaków które chciały poznać tajniki lasu. Nazywano go 'trójręki' bo bardzo szybko zakładał strzały na cięciwę łuku zanim je wypuścił. Robił to tak szybko że ktoś kto go wtedy obserwował nie mógł zauważyć jego ręki kiedy wyciągała strzałę z kołczanu (pewnie był zamroczony bimbrem). I tak się przyjęło, szczególnie wśród myśliwych. Gante zawsze wykazywał wysoką tolerancję wobec innych istot. Szczególnie lubił elfy które były dla niego szlachetnymi owocami z dalekich lasów. Nie popierał zabijania dla trofeów. Żył blisko z przyrodą a ta zabija tylko w obronie własnej lub by zdobyć pożywienie. Przemoc to cecha istot nie żyjących w zgodzie z naturą. Nie lubił takich istot. Nie wahał się stanąc w obronie zwierząt lub ludzi zagrożonych takimi istotami. W pobliżu myśliwego często kręcił się lis. Był z nim bardzo zżyty i niczym mądry pies wykonywał wszystkie polecenia swego opiekuna. Gante przygarnął go gdy jeden z jego niedoświadczonych towarzyszy ustrzelił matkę karmiącą tego szczeniaka. Nie odmawiał pomocy mieszkańcom swojej wioski. NAde wszystko kochał swą przyrodnią siostę i matkę. Z biegiem lat jednak czuł coraz większe znużenie. Czół że niedługo nadejdzie czas kiedy odejdzie na dłużej z wioski. Ciekawośc świata która została mu z czasów dzieciństwa ciągle paliła się żywym ogniem, a polowanie na króliki i sarny nie było już wystarczającym wyzwaniem. Sama wioska nie była niczym zagrożona więc nigdy nie spotkał stworów o których starsi gadali. Zapragnął wyruszyć przed siebie głęboko w las. Wiedział że da sobie radę. Nic go tu nie trzymało. Z racji swej małej popularności wśród kobiet nie związał się z żadną z nich. Żyje ciągle ze swoją rodziną w jednym domostwie. Nie ma swojego domu w Nysde bo jego dom to las. W wiosce spędza więcej czasu zimą. WYGLĄD i EKWIPUNEK Gante przez te lata spędzone u boku twardych myśliwych zmężniał szybciej niż jego rówieśnicy. Nie miał jednak takiej muskulatury jaką nabyli młodzieńcy pracujący na roli. Jemu jedynie by przeszkadzała taka postura. Był więc smukły choć mięśnie miał silne i sprężyste. Nie był zbyt wysoki. Ciemne oczy i krótkie włosy. Ubrany w niekrępującą ruchy zbroję skórzaną, wyskoie buty. Do nogi przytwierdzony długi sztylet, na plecach długi łuk i kołczan własnoręczne robionych strzał. Zawsze nosił przy sobie zawiniątko pełne cennych ziół, trucizn (na grubszego zwierza) oraz kilku kłębków sznurka z którego potrafił zrobić pułapki. Twarz spokojna, jak okoliczne lasy z którymi związał swe życie. Mało przystojny, szczególnie z przekrzywionym nosem będącym pozostałością po jego złamaniu w dzieciństwie. Ostatnio edytowane przez Gante : 19-06-2009 o 12:27.

15-06-2009, 22:16	#42
Komtur Reputacja: 1	Ja także odpisałem poza kolejką, mam nadzieję że MG nie będzie zbyt okrutny. __________________ "Kto się wcześniej z łóżka zbiera, ten wcześnie umiera" - Mag Rincewind W orginale -"Early to rise, early to bed, makes a man healthy, wealthy and dead." Torchbearer dla opornych. Ostatnia edycja 29.05.2017.

16-06-2009, 11:15	#45
Altair Ahmed ibn Alahad Reputacja: 1	Chciałem uprzedzić GMA o tym iż dziś odpisze przypuszczalnie dość późno. Mam przejściowe problemy natury sprzętowej na komputerze w domu. Problem zostanie rozwiązany jeszcze dziś. __________________ عـربي - إنجليزيعـربي - إنجليزي Bądźcie zdrowi

16-06-2009, 16:15	#46
Komtur Reputacja: 1	Przepraszam ale czemu w grze Worenn nazywa się Hado (a nie Gortund)? __________________ "Kto się wcześniej z łóżka zbiera, ten wcześnie umiera" - Mag Rincewind W orginale -"Early to rise, early to bed, makes a man healthy, wealthy and dead." Torchbearer dla opornych. Ostatnia edycja 29.05.2017.

17-06-2009, 09:34	#50
MadWolf Reputacja: 1	No to jak spowinowaceni są nasi bohaterowie? Kuzyni od strony ojca? No, jeden ze strony matki, jeżeli nazwiska mają być inne, co ty na to Komturze? Ja się zgadzam, przynajmniej ktoś z kim moja postać ma jakiś związek, bo pozostali to jakoś nie bardzo są zżyci Ostatnio edytowane przez MadWolf : 17-06-2009 o 20:42. Powód: nie chcę nabijać postów:)

15-06-2009, 22:55	#43
Only The Shadow Reputacja: 1	Spoko nie ma sprawy. Już biorę się za odpisywanie, tak poza tym.

15-06-2009, 23:13	#44
MadWolf Reputacja: 1	Worenn Gortund Przydomek: Kańczug Rasa: Człowiek Płeć: Mężczyzna Wiek: 25 Klasa: Wojownik Worenn nie miał żadnych dramatycznych powodów do opuszczenia Nysde. Żyło mu się wcale wygodnie, a mając trójkę rodzeństwa zawsze było na kogo zwalić robotę i podczas bójki miał kto osłaniać plecy. A tych ostatnich nie brakowało, wystarczyło spojrzenie, głupia uwaga, czasem nie trzeba było nawet pretekstu. Chociaż ojciec nie oszczędzał rzemienia, nie potrafił zmienić nastawienia swego średniego syna. Sąsiedzi mówili że źle mu z oczu patrzy, ale pewien typ dziewcząt to lubi, a i u niektórych wzbudzał pewien niechętny szacunek więc nasz bohater nie czuł się wyrzutkiem. Być może potrzeba udowodnienia sobie czegoś nowego, może nuda, a może i rosnący brzuch córki młynarza spowodowały iż pewnej nocy Worenn zniknął, zabierając jedynie to co miał na grzbiecie i parę monet. Właściwie nie musiał podróżować daleko, gdyż zgodnie z opowieściami przejezdnego handlarza w sąsiadującej wsi baron Droessunt prowadził nabór do swych oddziałów. Dla większej sławy i pieniędzy zaciągnął się pół roku później do kompanii najemnej. Przydomku dosłużył się podczas służby tam właśnie, gdyż był jedynym człowiekiem w historii oddziału, który zasłużył tyle razy na chłostę batem w ciągu pierwszych dwóch miesięcy... i przeżył. Dorobił się (poza jeszcze paroma bliznami) własnego wierzchowca i uzbrojenia, coś z czym można się pokazać w domu... Tam właśnie wrócił po niespełna trzech latach tułaczki, witany przez wieści o śmierci ojca choroba), po którym gospodarkę przejął najstarszy z braci. Młodszy natomiast ożenił się tuż po ucieczce Worenna z młynarzówną, wybawiając swego brata z niezłych kłopotów. Najmłodsza siostra mieszkała z bratem, opiekując się słabnącą matką. Nie paląc się do roboty w polu i nawykły raczej do siodła, przyjął posadę w wioskowej milicji. Barczysty wojak spędza większość czasu na patrolach, lub czasem próbując nauczyć ochotników którą stroną włóczni dźga się wroga. Od czasu powrotu nie jest już tak łatwo sprowokować go do bójki, a i lokalne dziewuchy wydają mu się zbyt pospolite aby myślał o ożenku. Wygląd: krępy i żylasty, zazwyczaj ogolony (wynik tresury starego 'generała'), ostrzyżony na krótko. Przeważnie ubiera się jakby właśnie zsiadł z konia, lub się gdzieś na nim wybierał (i niestety tak też pachnie). Zdecydowanie wygląda na parę lat więcej niż ma - kilka zmarszczek na czole i wokół oczu nie pomaga. Po wiosce porusza się uzbrojony zazwyczaj tylko w długi sztylet przy pasie. Obserwuje rozmówców nieco 'spode łba' swoimi ciemnymi oczami osadzonymi nad lekko spłaszczonym nosem. Zazwyczaj usta zaciska w cienką linię i rzadko śmieje się na głos.

17-06-2009, 01:34	#49
Only The Shadow Reputacja: 1	Tak, wybaczcie mój błąd. Ale w sumie chyba wyszedł na dobre, bo sam też jestem za pomysłem spokrewnienia tych dwóch postaci - jeśli obojgu graczy to odpowiada?