[WFRP 2ed.] Legenda o Czarnym Nurcie - Strona 19

Avitto · 22-11-2016, 18:08

Ponieważ Telchar miał jedyną w swoim rodzaju, parszywą aparycję i nic nie zwiastowało, by miało się to zmienić jego wzrok ciążył Waldemarowi. Zdecydował się sprostować, choć dosłownie chwilę wcześniej parsknął pod nosem. Nie zwrócić uwagi na Basimę mógł tylko głuchoniemy ślepiec.
- Nigdy nie dotarłem do Nurtu. Miałem jednak trzy lata niewoli na podsłuchiwanie, czytanie i podglądanie Korka i jego ludzi. Nie wiem, co za atrakcji spodziewać się w drodze, może poza tym, że Belladonna atakuje z lądu każdą nie należącą do bandy łajbę wpływającą na wody Carnego Nurtu.

Basimie i Halgrimowi odpowiedział z najszczerszą miną, jaką potrafił zrobić po nocy na świeżym powietrzu.
- Nie wątpcie we mnie, wszak łączy nas zemsta na jednym człowieku. Na północ stąd jest wioska rybacka. Nadłożymy trochę drogi względem naszego celu, ale zrobimy zapasy a do wieczora Hildur odpocznie. Rano zmienię Ci opatrunki i możemy wyruszać - powiedział kobiecie obracając ku niej głowę.

Hakon · 22-11-2016, 23:38

- No to koniec pikniku i w drogę.- Rozkazującym tonem rzucił do towarzystwa.
- Zwijamy się i czym prędzej. Mam ochotę się napić i coś porządnego zjeść jak najszybciej.- Zakomunikował zbierając swoje rzeczy.

W drodze pomagał norsmence iść. Czasem musiał przenieść ją ale i tak twarda była. Dawała sobie radę sama.
- Gdybym nie wiedział, żeś człeczyna bym pomyślał, że Khazadów krew w Tobie płynie.- Chciał pokrzepić i dodać ducha Hildur. Nie wiedział jak to przyjmie, ale był dobrej nadziei.

Mortarel · 23-11-2016, 17:37

Ruszyliście brzegiem rzeki w kierunku, o którym wiedzieliście, ze doprowadzi was do małej, nabrzeżnej osady rybackiej. Osadę widzieliście już wcześniej, z pokładu barki i pamiętaliście, że nie powinna być zbyt daleko. I faktycznie, po niespełna pięciu godzinach marszu ujrzeliście w oddali dym dobywający się z kominów chat. Zatrzymaliście się w bezpiecznej, w miejscu idealnym na obóz. Był tu dostęp do wody, drewno na opał, a co najważniejsze, ani ognisko, ani wy nie byliście widoczni dla osób płynących rzeką, czy mieszkańców wsi. Postanowiliście naradzić się, czy do osady wejdziecie wszyscy, czy być może zapasy zrobi tylko jedna, wysłana specjalnie w tym celu osoba.

Hildur nie była pewna, ale chyba na drugim brzegu rzeki dostrzegła czarną jak noc postać stojącą między drzewami i przyglądającą się wam z ukrycia. Kiedy Norsmenka spojrzała w stronę postaci, ta zdała się zniknąć w gęstwinie.

pi0t · 23-11-2016, 21:56

-Zasrane wiewiórki złośliwie to robią. mruknął zły krasnolud gdy szedł z resztą drużyny przez las, a kolejna szyszka spadła mu na głowę.
-Drzewa, drzewa na co to komu, lasy są niepotrzebne mruknął po raz kolejny, gdy potknął się o wystający korzeń.
Jednak gdy strudzony Telchar dotarł do osłoniętej polanki z leniwie płynącym strumykiem, Khazad przestał narzekać, a zaczął z ulgą na twarzy "zatruwać" strumyczek.
-Spać można tutaj, dobre niewidoczne miejsce. Co wy na to, żeby we dwóch szykować tutaj obóz, a reszta niech idzie do osady? Połowa co pójdzie, schowa się przed chałupami i w razie problemu doskoczą, albo dadzą nam tu znać?

Dnc · 24-11-2016, 02:15

Balgrim szwendał się gdzieś z tyłu drużyny wyminiając ostatnie uwagi z Halgrimem.
Pomyślał sobie że jak na jego standarty to już dawno nie walczyli. Przy pierwszej lepszej okazji trzeba by to zmienić.

- Takiś kurwa mądry że aż głupi - rzekł Balgrim do ex-Zolgrima z usmiechem na ustach

- Powaznie, pomysł dobry ale jak tam wejdziemy my, krasnoludy albo ta czarna Basima to zaraz na nas doniosą, jebani konfidenci. Nie żebym się bał bo się ni chuja boję ale nie po to nie pchamy się do miasta by teraz mieć na głowie napierdalankę. Wracając do tematu to popieram pomysł tego krasnoluda - Balgrim wskazał Zirakę, nie chciał mówić że Zolgrima bo coś się ostatnio denerwuje na to imię, a jak obecnie się przedstawił zabojca to w ogóle nie pamieta.
- Tylko przydałoby się by tam poszedł konował i nasza blondyna. Najmniej się rzucają w oczy. I na jakiś takich milszych wyglądają...

- Ja ostatecznie mogę czekać przed tą wiochą ale niech tylko któryś rękę podniesie to odrąbię od razu!

Hakon · 24-11-2016, 07:46

Halgrim szedł z tyłu ze swoim druhem. Rozmawiali na różne tematy w szczególności zmienionego Zolgrima i uwolnionego. Mieli podobne odczucia i przemyślenia. Droga trwała dość długo. Z początku pomagał Hildur lecz ta nabrała sił na tyle, że postanowiła własnymi siłami przemierzać drogę.

- Wreszcie coś powiedziałeś z sensem.- Zakpił z Telchera, który zaproponował obozowisko z dala od wścibskich oczu.
- Hildur. Czujesz się na siłach by iść z Waldim?- Zwrócił się do norsmenki szepcząc nachylając się gdy kładła tobołek.

Hakerson zareagował błyskawicznie na uwagę blondynki o postaci po drugiej stronie rzeki. Złapał korbacz i był gotowy na walkę. Tak szybko jak zerwał się do bitki tak teraz odłożył broń a za nią toboły.
- No to jak? Ja z Balgrimem ubezpieczamy a Hildur z Waldim do wiochy skoczą?- Podsumował i z korbaczem w łapie był gotowy do dalszej drogi.

kinkubus · 24-11-2016, 17:06

— Ważne, żebyśmy kupili zapasy i spływali. Im mniej czasu tutaj spędzimy, tym lepiej. Tylko pozwólcie, że to ja będę przyglądała się, czy coś nie dzieje się Hildur i Waldemarowi.

Powiedziała, jakby zostało ustalone, kto ma pójść, wyciągając przy tym łuk i strzałę. Bądź co bądź, to ona jako jedyna miała tutaj broń strzelecką i chociaż nie była wybitnym strzelcem, na tej przygodzie na razie osiągnęła stuprocentową skuteczność.
Przyszykowała również pieniądze, Hildur mogła powierzyć całą swoją sakiewkę.

— A ty trzymaj dżambię — dodała do Waldemara — tylko mi ją oddaj, jak wrócicie. Później porozmawiamy o jakimś długoterminowym orężu.

Komtur · 24-11-2016, 18:39

- Miejcie wszystko na oku, po drugiej stronie rzeki ktoś się nam przyglądał. Może to nic ale raczej nie spodziewałabym się czegoś dobrego, ostatnio szczęście to nam nie sprzyja. - powiedziała Hildur - Chodź Waldek zobaczymy czy przyjmą nas chlebem i solą, czy może widłami i kłonicą.

Avitto · 24-11-2016, 19:17

- Idę. Zobaczymy czy gązw nie prują z cepów na powitanie.

pi0t · 26-11-2016, 13:35

Krasnolud nie był specjalistą od obozowania w lesie, ale przez lata tułaczki podpatrzył parę rzeczy, a innych nauczył się na własnych błędach.
Telchar zebrał trochę kory, leżącego puchu, suchej trawy mniejszych i większych gałęzi. Następnie razem z towarzyszem przyszykował miejsce do spania. Gdy się z tym uporali to przyszła pora na rozpalenie ognia i oczekiwanie na towarzyszy. Całe szczęście Hildur zostawiła im hubkę i krzesiwo.

22-11-2016, 23:38	#182
Hakon Reputacja: 1	- No to koniec pikniku i w drogę.- Rozkazującym tonem rzucił do towarzystwa. - Zwijamy się i czym prędzej. Mam ochotę się napić i coś porządnego zjeść jak najszybciej.- Zakomunikował zbierając swoje rzeczy. W drodze pomagał norsmence iść. Czasem musiał przenieść ją ale i tak twarda była. Dawała sobie radę sama. - Gdybym nie wiedział, żeś człeczyna bym pomyślał, że Khazadów krew w Tobie płynie.- Chciał pokrzepić i dodać ducha Hildur. Nie wiedział jak to przyjmie, ale był dobrej nadziei.

23-11-2016, 21:56	#184
pi0t Reputacja: 1	-Zasrane wiewiórki złośliwie to robią. mruknął zły krasnolud gdy szedł z resztą drużyny przez las, a kolejna szyszka spadła mu na głowę. -Drzewa, drzewa na co to komu, lasy są niepotrzebne mruknął po raz kolejny, gdy potknął się o wystający korzeń. Jednak gdy strudzony Telchar dotarł do osłoniętej polanki z leniwie płynącym strumykiem, Khazad przestał narzekać, a zaczął z ulgą na twarzy "zatruwać" strumyczek. -Spać można tutaj, dobre niewidoczne miejsce. Co wy na to, żeby we dwóch szykować tutaj obóz, a reszta niech idzie do osady? Połowa co pójdzie, schowa się przed chałupami i w razie problemu doskoczą, albo dadzą nam tu znać? __________________ Mistrz gry nie ma duszy! Sprzedał ją diabłu za tabelę trafień krytycznych!

24-11-2016, 02:15	#185
Dnc Reputacja: 1	Balgrim szwendał się gdzieś z tyłu drużyny wyminiając ostatnie uwagi z Halgrimem. Pomyślał sobie że jak na jego standarty to już dawno nie walczyli. Przy pierwszej lepszej okazji trzeba by to zmienić. - Takiś kurwa mądry że aż głupi - rzekł Balgrim do ex-Zolgrima z usmiechem na ustach - Powaznie, pomysł dobry ale jak tam wejdziemy my, krasnoludy albo ta czarna Basima to zaraz na nas doniosą, jebani konfidenci. Nie żebym się bał bo się ni chuja boję ale nie po to nie pchamy się do miasta by teraz mieć na głowie napierdalankę. Wracając do tematu to popieram pomysł tego krasnoluda - Balgrim wskazał Zirakę, nie chciał mówić że Zolgrima bo coś się ostatnio denerwuje na to imię, a jak obecnie się przedstawił zabojca to w ogóle nie pamieta. - Tylko przydałoby się by tam poszedł konował i nasza blondyna. Najmniej się rzucają w oczy. I na jakiś takich milszych wyglądają... - Ja ostatecznie mogę czekać przed tą wiochą ale niech tylko któryś rękę podniesie to odrąbię od razu!

24-11-2016, 07:46	#186
Hakon Reputacja: 1	Halgrim szedł z tyłu ze swoim druhem. Rozmawiali na różne tematy w szczególności zmienionego Zolgrima i uwolnionego. Mieli podobne odczucia i przemyślenia. Droga trwała dość długo. Z początku pomagał Hildur lecz ta nabrała sił na tyle, że postanowiła własnymi siłami przemierzać drogę. - Wreszcie coś powiedziałeś z sensem.- Zakpił z Telchera, który zaproponował obozowisko z dala od wścibskich oczu. - Hildur. Czujesz się na siłach by iść z Waldim?- Zwrócił się do norsmenki szepcząc nachylając się gdy kładła tobołek. Hakerson zareagował błyskawicznie na uwagę blondynki o postaci po drugiej stronie rzeki. Złapał korbacz i był gotowy na walkę. Tak szybko jak zerwał się do bitki tak teraz odłożył broń a za nią toboły. - No to jak? Ja z Balgrimem ubezpieczamy a Hildur z Waldim do wiochy skoczą?- Podsumował i z korbaczem w łapie był gotowy do dalszej drogi.

24-11-2016, 17:06	#187
kinkubus Reputacja: 1	— Ważne, żebyśmy kupili zapasy i spływali. Im mniej czasu tutaj spędzimy, tym lepiej. Tylko pozwólcie, że to ja będę przyglądała się, czy coś nie dzieje się Hildur i Waldemarowi. Powiedziała, jakby zostało ustalone, kto ma pójść, wyciągając przy tym łuk i strzałę. Bądź co bądź, to ona jako jedyna miała tutaj broń strzelecką i chociaż nie była wybitnym strzelcem, na tej przygodzie na razie osiągnęła stuprocentową skuteczność. Przyszykowała również pieniądze, Hildur mogła powierzyć całą swoją sakiewkę. — A ty trzymaj dżambię — dodała do Waldemara — tylko mi ją oddaj, jak wrócicie. Później porozmawiamy o jakimś długoterminowym orężu. Ostatnio edytowane przez kinkubus : 24-11-2016 o 17:09.

22-11-2016, 18:08	#181
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	Ponieważ Telchar miał jedyną w swoim rodzaju, parszywą aparycję i nic nie zwiastowało, by miało się to zmienić jego wzrok ciążył Waldemarowi. Zdecydował się sprostować, choć dosłownie chwilę wcześniej parsknął pod nosem. Nie zwrócić uwagi na Basimę mógł tylko głuchoniemy ślepiec. - Nigdy nie dotarłem do Nurtu. Miałem jednak trzy lata niewoli na podsłuchiwanie, czytanie i podglądanie Korka i jego ludzi. Nie wiem, co za atrakcji spodziewać się w drodze, może poza tym, że Belladonna atakuje z lądu każdą nie należącą do bandy łajbę wpływającą na wody Carnego Nurtu. Basimie i Halgrimowi odpowiedział z najszczerszą miną, jaką potrafił zrobić po nocy na świeżym powietrzu. - Nie wątpcie we mnie, wszak łączy nas zemsta na jednym człowieku. Na północ stąd jest wioska rybacka. Nadłożymy trochę drogi względem naszego celu, ale zrobimy zapasy a do wieczora Hildur odpocznie. Rano zmienię Ci opatrunki i możemy wyruszać - powiedział kobiecie obracając ku niej głowę.

23-11-2016, 17:37	#183
Mortarel Reputacja: 1	Ruszyliście brzegiem rzeki w kierunku, o którym wiedzieliście, ze doprowadzi was do małej, nabrzeżnej osady rybackiej. Osadę widzieliście już wcześniej, z pokładu barki i pamiętaliście, że nie powinna być zbyt daleko. I faktycznie, po niespełna pięciu godzinach marszu ujrzeliście w oddali dym dobywający się z kominów chat. Zatrzymaliście się w bezpiecznej, w miejscu idealnym na obóz. Był tu dostęp do wody, drewno na opał, a co najważniejsze, ani ognisko, ani wy nie byliście widoczni dla osób płynących rzeką, czy mieszkańców wsi. Postanowiliście naradzić się, czy do osady wejdziecie wszyscy, czy być może zapasy zrobi tylko jedna, wysłana specjalnie w tym celu osoba. Hildur nie była pewna, ale chyba na drugim brzegu rzeki dostrzegła czarną jak noc postać stojącą między drzewami i przyglądającą się wam z ukrycia. Kiedy Norsmenka spojrzała w stronę postaci, ta zdała się zniknąć w gęstwinie.

24-11-2016, 18:39	#188
Komtur Reputacja: 1	- Miejcie wszystko na oku, po drugiej stronie rzeki ktoś się nam przyglądał. Może to nic ale raczej nie spodziewałabym się czegoś dobrego, ostatnio szczęście to nam nie sprzyja. - powiedziała Hildur - Chodź Waldek zobaczymy czy przyjmą nas chlebem i solą, czy może widłami i kłonicą.

24-11-2016, 19:17	#189
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	- Idę. Zobaczymy czy gązw nie prują z cepów na powitanie.

26-11-2016, 13:35	#190
pi0t Reputacja: 1	Krasnolud nie był specjalistą od obozowania w lesie, ale przez lata tułaczki podpatrzył parę rzeczy, a innych nauczył się na własnych błędach. Telchar zebrał trochę kory, leżącego puchu, suchej trawy mniejszych i większych gałęzi. Następnie razem z towarzyszem przyszykował miejsce do spania. Gdy się z tym uporali to przyszła pora na rozpalenie ognia i oczekiwanie na towarzyszy. Całe szczęście Hildur zostawiła im hubkę i krzesiwo. __________________ Mistrz gry nie ma duszy! Sprzedał ją diabłu za tabelę trafień krytycznych!