- No bywajcie, do zobaczenia na szlaku. Niech Grungni pobłogosławi wasze topory! - rzucił za nimi czeladnik i z cięzkim sercem wyciągnął do góry rękę by machnąć pobratymcom na pożeganie.

Widząc, że Otto przygotowuje lazaret Norin usmiechnął się że kryzys odszedł na chwile na bok, pewnie rzucenie się w wir pracy na pewno mu pomoże.
Następnie podszedł do Oskara i rzekł:
- Masz rację z tymi niezdolnymi do walki, pomogą tutaj Otto. Zarządź zbiórkę wszystkich na środku wioski, wybierzemy najsilniejszych i pójdziemy z nimi przygotować jakieś prowizoryczne obwarowania. Niech każdy kto ma jakiś wóz się z nim pojawi. A kobiety i dzieci niech strzały ciosają i kamienie zbierają. Przyda się to na pewno a przynajmniej nie beda sie pod nogami pałętać...
Także podszedł do każdego z towarzyszy z zapytaniem:
- Masz jeszcze jakąś dodatkową broń? Trzeba tych chłopów dozbroić... Ja mam sztylet i nóż tego oprycha. Przydadzą się.

Norin po wszystkim wyszedł przed karczmę na środek wioski i czekał na zebranie się wszystkich

Lennart doszedł do wniosku, ze dalsze wypytywanie chłopaka do niczego nie doprowadzi. Bo cóż jeszcze miałby chłopaczek do powiedzenia na temat zbliżającego się niebezpieczeństwa? Zapewne nic.
- Wyrośnie z ciebie prawdziwy, odważny mężczyzna - powiedział. - A teraz idź i poszukaj siostrę. Mężczyźni muszą dbać o kobiety, a siostra to też kobieta.

Po skończeniu rozmowy z chłopcem miał zamiar obejść wioskę i sprawdzić, jakie są możliwości obronne osady, oraz pomóc wieśniakom w budowie prowizorycznych umocnień.

Młody mag podziękował Dziadydze za jego zapał i chęć pomocy ciepłym uśmiechem.
- A jaki byłeś kiedyś, jeśli to nie tajemnica?- Zwrócił się do starca.

- Przyjacielu. Tylko ten kij i sztylet jak wiesz posiadam. Sztylet może mi się przydać a kij raczej wyszukaną bronią nie jest.- Odpowiedział khazadowi.
- Szkoda, że Twoi rodacy odeszli. Przydały by się ich topory.- Ze smutkiem dodał i zabrał się za szykowanie miejsc gdzie będzie można kłaść poszkodowanych w walce.

- Dzięki Panie Oskarze. Z pewnością się przydadzą lecz nalegam byś chociaż jedną dla siebie zostawił. Wiesz, że czasem pierwsza pomoc ważniejsza od późniejszego leczenia w lazarecie.- Odebrał buteleczki i wsadził do plecaka by mieć pod ręką.

Kiedy lazaret był przygotowany Otto krążył po wiosce i szukał kobiet, które wydawały się solidne i mogące wiele pomóc przy ewentualnych rannych.

Widdenstein doglądał przygotowań przy tworzeniu lazaretu. Ustalał z gospodarzem i służkami gdzie będą ciężko ranni a gdzie lżej. Wszystko nabierało jakiegoś porządku i młody mag był zadowolony z pracy wszystkich.

Po jakimś czasie wyszedł na świeże powietrze i patrzył jak zbierają się co odważniejsi i sprawniejsi by szykować się do obrony swoich dobytków. Otto przyglądał się każdemu ze stojących i myślał ilu z nich może nie zobaczyć jutrzejszego słońca.

- Słuchajcie. Z tego co wiem w nocy zielonoskórzy widzą jak w dzień. My nie! Może by tak ogniska przygotować i pochodnie w strategicznych miejscach?- Wpadł na pomysł i przedstawił go Norinowi i Oskarowi.

Wrócił do gospody i zwrócił się do służki.
- Idę nabrać sił, ale jakby coś się dział nie krępujcie się i obudźcie.- I ruszył schodami do przygotowanej kwatery. Przygotował wszystko by w razie alarmu szybki być gotowym i poszedł się zdrzemnąć wcześniej się dobrze najadając. Wiedział, że jak go obudzą to może długo nie mieć czasu anim możliwości na posiłek.

Lennart był pewien, że tymczasowe umocnienia nie zdołałyby powstrzymać rozpędzonej krowy, ale lepsze było to, niż nic...

Podrzuciwszy parę kolejnych pomysłów (jak na przykład położenie na ziemi brony) czy rozlanie na ziemi łatwopalnej substancji udał się na spoczynek.

- Obudźcie mnie na drugą wartę - powiedział.

Norin pokiwał głową zadowolony.
- Źle to nie wygląda, trochę broni mają - rzekł do Oskara po czym dodał do "wspólnej puli" zebranej broni nóż oprycha
- Dobra, niech dzieciaki zajmą się zbieraniem tyhc kamieni i na noc wszytkie niech siedza w karczmie. Proponuję by na warcie było jednocześnie z 10 chłopa i przynajmniej jeden z nas albo może i dwóch. Co jakiś czas trzeba bedzie robić obchód by nitk się nie podkradł do nas. Co myślisz? - zapytał szlachcica

- Pierwszy wezme wartę i obudźcie mnie na ostatnią te 6 godzin powinno mi wystarczyć. Ktos chce mi towarzyszyć? - zapytał krasnolud kompanów.

Na warcie Norin przechadza się między stojącymi na konkretnych stanowiskach chlopami, pytając co jakiś czas czy jest wszystko w porządku. Bardziej pilnując by nie spali niż naprawdę obawiając się że coś przeoczą.
Z młotem w reku gotowy na każde niebezpieczeństwo