Pora koniec końców rozegrać ten mrożący krew w żyłach finał sceny. Najpierw tradycyjnie ustaliłem Inicjatywę biorących udział w walce postaci. Poniżej poszczególne wartości Zr i wyniki rzutów 1k10.

Olivia Zr 37 + 10 (47). Hans Zr 27 + 9 (36). Saxa Zr 47 + 6 (53). Felix Zr 35 + 9 (44). Franz Zr 30 + 10 (41). Pan Niers Zr 34 + 9 (43). Morryta 1 Zr 42 + 3, morryta 2 Zr 40 + 1, morryta 3 Zr 39 + 2. Ponieważ wyniki na wirtualnych kostkach mogą się wydawać niewiarygodne, zrobiłem zdjęcie ekranu i wysłałem przez Messengera do Olivii oraz Franza (mam w komunikatorze obu rzeczonych graczy).

Wrogowie mają następującą Inicjatywę - opętany Foster Zr 42 + 9 (51), zwłoki świątobliwego Valdemara Zr 20 + 8 (28).

Kolejność działania w poszczególnych sparingach:

Saxa (53), Foster/Arforl (51), Olivia 47, morryta 1 (45), Felix (44), pan Niers (43), morryci 2 i 3 oraz Franz (41), Hans Hans (36), Valdemar (28).

Istotne parametry przeciwników: Foster WW 33, S 4, Wt 6, 16 Ran. Valdemar WW 20, S 3, Wt 3, 8 ran.

Runda 1

Rundę otwiera Saxa z niewiarygodną Inicjatywą 53. Strzela z łuku w morrytę pochłoniętego przez widmo Ametystowego Czarodzieja. US 45, na kostkach 64, strzała otarła się o cel.

Poruszający się z nienaturalną szybkością opętany Foster atakuje w szarży stojącego mu na drodze pana Niersa chcąc najwyraźniej dopaść odzyskującą przytomność Katerinę. WW 33 + 10 za szarżę, wynik na 1k100 2 (głowa) i trafienie! Na 1k10 wypadło 8, do tego S 4 - Wt 3 Niersa: Altdorfczyk zainkasował od ręki 7 ran na czysto (w opisie widzę to jako potężne uderzenie kosturem w głowę).

Panna Hochberg splata wiatry magii w zamiarze rzucenia zaklęcia Magicznej Strzałki. Na 1k100 testu splatania wypadło 45/51. Olivia otrzymuje premię +1 za udane splatanie oraz premię +1 za fizyczny komponent do testu czarowania. Rzucam 1k10 dla poziomu czaru 6. Wypada jedynka, ale gracz zadeklarował przerzut z PS, więc rzucam jeszcze raz uzyskując wynik 5. 5+2=7. Udane czarowanie. Magiczny pocisk ma S3 + (7) - 6 TB; tym samym opętany Foster otrzymał 4 rany na 16 w profilu.

Morryta 1 szarżuje na swego opętanego druha, WW 33 + 10 za szarżę, na kostkach 16. Atak z S 4 + (3) - TB 6, 1 rana na czysto.

Felix atakuje bezgłowego Valdemara z WW 41 + 10 za szarżę, wynik na kostkach 92, chybił niestety.

Teraz niemal ogłuszony ciosem w głowę Karl Peter zaczyna się bronić przed opętanym Fosterem. WW 45, na kostkach 73 i 52 (dwa Ataki w profilu). Najwyraźniej zdezorientowany pęknięciem czaszki oraz zalewającą oczy krwią, miecznik nie zdołał dosięgnąć przeciwnika swym mieczem.

Morryci 2 i 3 szarżują na Arforla. Ataki z WW 33+10, wyniki na kostkach 96 i 37. Jeden z nich trafił zadając S 3 + (1) - 6 TB, nie zadał obrażeń.

Franz atakuje Valdemara z WW 43 + 10 za szarżę, wynik 23. Trafił zadając S 3 + (6) - 3 Wt. Bezgłowy zezwłok zainkasował 6 ran, jeszcze się trzyma.

Hans Hans z WW 38 + 10 za szarżę, próbuje za pomocą Rozbrojenia pozbawić Fostera magicznego kostura. Wycelowanie nie jest możliwe, bo oprych musiał wpierw skoczyć w stronę ofiary, ale jak się okazało, nie było ono potrzebne (wadą tego ruchu jest ograniczenie Ataków do 1, chociaż Hans posiada w profilu 2). Na kostce 25, brawo! Wykonuję natychmiast przeciwstawny test Zręczności (42 na 27, wyniki rzutu 78 i 91, Klejnot deklarował przerzut nieudanego wyniku, turlam raz jeszcze: 52. Rozbrojenie się niestety nie udało, Foster utrzymał kostur w ręce.

I teraz Valdemar, nasz cichy dywersant. Wybieram losowo przeciwnika (1k2, gdzie 1 to Felix, a 2 to Franz, wypadło 2. Atak z WW 20, wynik 79.

Tak zakończyła się pierwsza runda. Foster/Arforl odniósł pewne obrażenia, ale daleko mu do padnięcia na gębę. Karl Peter omal nie został znokautowany i w połączeniu z otrzymanymi wcześniej dwiema ranami balansuje na pograniczu przeżywalności. Olivia poradziła sobie ze Strzałką całkiem zgrabnie. Co do celów Arforla w drugiej rundzie, wyznaczę ofiarę losowo, bo uwagę Czarodzieja zwróciła zarówno Olivia jak i ten morryta, który go drasnął, o Katerinie nie wspominając.

Koniec końców mam nadzieję, że nie popełniłem nigdzie błędu w obliczeniach, ale liczę na Waszą czujność!

Korekcja rundy 1

Zgodnie z deklaracjami graczy wykonuję dodatkowe rzuty.

Najpierw Felix Meyer za pomocą Punktu Szczęścia przerzuca nieudany atak na Valdemara. Na 1k100 wypadło 89, bezgłowy zezwłok porusza się tak energicznie i żwawo, że młody myśliwy nie potrafi go dosięgnąć ostrzem.

Następnie Karl Peter, który faktycznie znalazł się w bardzo niekomfortowej sytuacji. Parowanie ciosu zadanego kosturem przez opętanego morrytę. Rzucam 1k100 na WW 45 i wypada 24. Nie wiem na 100% jak zapatruje się na tę deklarację podręcznik, bo mam wrażenie, że deklarację parowania trzeba złożyć rundę wcześniej i pozostaje ona ważna do końca rundy następnej, ale nie będę psuł epiki tego widowiska czepianiem się o detalu (najwyżej zaraz zabiorę Niersowi w ramach rozliczenia wszystkie Punkty Przeznaczenia). Tak więc ostrze miecza Altdorfczyka zatrzymało magiczny kostur i Niers nie odniósł tych strasznych obrażeń, o których pisałem wcześniej.

Chcecie skrobnąć coś fabularnego w temacie pierwszej rundy czy jedziemy od razu z kostkowaniem w drugiej? (i czy powinienem coś wiedzieć na temat specyficznych deklaracji).

Aby uniknąć nieporozumień, sprawdziłem dokładnie zasady parowania.

Parowanie jako deklarowana akcja oznacza, że postać przygotowuje się do parowania bronią główną i do początku następnej rundy może za jej pomocą odbić jeden celny atak pod warunkiem, że nie był on efektem zaskoczenia w walce. Drugą opcją jest wykorzystanie broni drugorzędnej, tarczy lub puklerza - wówczas nie deklaruje się tego na początku rundy, tylko w momencie otrzymania ciosu wykorzystuje się akcję natychmiastową.

Nie pamiętam, aby pan Niers miał tarczę, zatem parowanie w trybie akcji natychmiastowej nie będzie możliwe. Biorąc jednocześnie po uwagę realia gry w PBF, gdzie łatwo się pogubić w swoich deklaracjach albo na czas wrzucić je w wątek, w drodze wyjątku mogę przyjąć, że pan Niers skorzystał z deklarowanego parowania za cenę jednej akcji (stracił zatem jeden ze swoich ataków, co niczego nie zmienia, bo i tak obydwa chybiły).

Od tego momentu będziemy wspólnie przykładać więcej uwagi do deklarowania specyficznych akcji na czas