@Asmodian, najmocniej przepraszam, czasami uciekają mi nieszczęśliwie takie drobne, a jednak krytycznie ważne szczegóły, ale na szczęście po to mamy wątek komentarzowy, aby szybko i poprawnie korygować błędy. Pan Niers użył z sukcesem tarczy i przyjął na nią zadany kosturem cios.

@Cattus, przeczytałem raz jeszcze zasady parowania (druga edycja polska, str. 134). Wynika z nich, że istnieją dwie formy parowania. Pierwsza to akcja natychmiastowa dla posiadacza tarczy, puklerza lub drugiej broni - jak w przypadku Asmodiana. Druga natomiast to akcja zwykła - tak, nie podwójna, tylko zwykła. Deklarując takie parowanie gracz walczy ostrożniej licząc się z tym, że będzie być może musiał odbić swoim ostrzem potencjalny cios przeciwnika. Może zatem wyprowadzić pojedynczy Atak, ale już nie wielokrotny - druga akcja jest zamrożona na potrzeby parowania i pozostaje w tym stanie do początku następnej rundy postaci, która to zadeklarowała. Brzmi to całkiem logicznie i realistycznie (na ile możemy w grze fabularnej w ogóle mówić o realizmie walki wręcz).

@Nanatar, możesz spokojnie pisać wstawkę dla Olivii. Kilkudniowy audyt w firmie położył mnie na łopatki - najpewniej skasuję swój pusty post, po czym wkleję nowy już po Tobie.

Jeśli ktokolwiek chciałby coś napisać w tej rundzie w trybie fabularnym, nie h da znać, w przeciwnym wypadku lecimy z rundami 2 i 3.

Hejka, drużyno. Ponieważ nikt oprócz Olivii nie zadeklarował szczególnych akcji, przyjmuję, że pan Niers i Hans Hans nadal walczą z Arforlem (podobnie jak trzech morrytów), a Franz i Felix z Valdemarem. Saxa strzela do opętanego Fostera z łuku, Olivia natomiast przeszła w tryb całkowitej defensywy obawiając się, że zdenerwowany udanym zaklęciem nekromanta skupi właśnie na niej swą uwagę. Lecz to nie wszystko – w grze pojawili się nowi gracze, mianowicie zombi, które zostały uwolnione z paraliżu i zaczęły przeciskać się przez szczelinę między schodami i płytą sarkofagu. Jeśli nikt im nie przeszkodzi, pod koniec każdej tury 1k2 ożywieńców znajdzie się w komnacie na szczycie wieży. Wygląda na to, że przez cały czas były one pod kontrolą Arforla i kiedy duch uświadomił sobie, że jednak nie jesteście z gówna ulepieni, przestał się bawić w kata całej drużyny sięgając po pomoc swoich nieumarłych sług.

Runda 2

Zombi w tej rundzie jeszcze nic nie zdziałają, potrzebują obu akcji, aby przecisnąć się przez szczelinę i odejść od szczytu schodów w poszukiwaniu potencjalnych ofiar.

Teraz wybiorę losowo ofiary dla Arforla (1k10, gdzie 1,2 – Katerina, 3,4 – pan Niers, 5,6 – Olivia, 7,8 – morryta 1, 9 – morryta 2, 10 – morryta 3) i Valdemara (1k2, gdzie 1 to Felix i 2 to Franz).

Na kostkach wypada 10 i 2.

Saxa (53) naciąga cięciwę i puszcza kolejną strzałę w Arforla. US 45, na kostkach 56.

Arforl (51) atakuje jednego z morrytów (3) kosturem z WW 33, na kostkach 59.

Olivia (47) deklarowała pełną defensywę, więc w tej rundzie nie podziała (jej szczęście, że Ametystowy Czarodziej skoncentrował swoją uwagę na kimś innym).

Morryta 1 (45) atak z WW 33, na 1k100 29, znowu trafił. Siła 4 + (6) – Wyt 6, następne cztery rany w Arforla.

Felix tnie mocno już pokiereszowanego Valdemara, WW 41, wynik 51.

Karl Peter i dwa ataki w Arforla. Na kostkach 41 i 62 przeciwko WW 45. Jeden cios był celny. Siła 4 + (3) + 1 za Silny Cios – Wyt 6 to w sumie 2 rany dla Arforla.

Kombinowany atak obu morrytów (nr 2 i 3) z WW 33. Na kostkach 73 i 89, bardzo kiepsko.

Franz cięcie w Valdemara z WW 43, na kostce 67 (ten bezgłowy zezwłok chyba jest nieśmiertelny).

Teraz dwa ataki Hansa Hansa w Arforla z WW 38, na kostkach 68 i 14, drugi cios był celny! Siła 4 + (9) – Wyt 6, tym razem zabolało, 7 ran na czysto. W sumie w obu rundach opętany Foster zainkasował już 18 ran na 16 w profilu, więc potężny cios oprycha dosłownie rozrąbał czaszkę mężczyzny! Odziane na czarno ciało morryty grzmotnęło na posadzkę, ale... ale zombi ciągle jeszcze się ruszają, podobnie jak Valdemar, który ma właśnie teraz swoje 5 minut. Atak we Franza z wynikiem 11! Trafił z Siłą 3 + (1) – Wyt 3 Franza – 8ART, zadrapał Ci ucho, zgodnie z zasadami Jesiennej Gawędy dostaniesz gangreny!

I co teraz? Arforl/Foster zaciukany, jego zombi nadal się ruszają, Valdemar się zrobił jakby agresywniejszy. Kostur Ametystowego Czarodzieja nie uległ dematerializacji, leży na posadzce. Katerina już się zdążyła otrząsnąć, skacze właśnie w stronę własnego magicznego kija.

Jakieś specyficzne deklaracje, zanim zabiorę się za trzecią rundę?