[Sesja] Warsztaty - Gildia Magów - Strona 3

Bortasz · 04-01-2007, 17:04

Edmund patrzył na mistrza gdy ten wymówił „Chaosu” wzdrygnął się mimo woli. Pięści zacisnął tak że aż mu zbielały ręce.
„Chaos. Ogień Ogniem zwyciężaj. Tak mawiał dziadek. Co by teraz zrobił stojąc na mym miejscu? Na pewno nie trząsł by się jak osika. Chwyciłby broni którą go obdarzono i walczył by. Niech więc tak będzie”
Spojrzenie Edmunda stwardniało, rozluźnił pięści. Z zadumy wyrwał go głos Gunthera.
„Ten się nie boji a ja mam? Jeżeli chcesz przewodzić innym najpierw zostań panem siebie.”
Edmund czekał na odpowiedzi mistrza przenosząc wzrok z drzwi do drzwi. Spojrzenie było twarde i pewne.
„Opanuje Magię lub zginę. Lecz nie będę już jej się bał. Wolfowie od wieków walczyli o Imperium z Chaosem i żaden nigdy nie stchórzył. I ja nie stchórzę.”
Postawa Edmunda nabierała coraz większej pewności siebie i determinacji.

Yarot · 04-01-2007, 22:04

- Dobrze zatem. Przejdźmy przez pierwsze drzwi - Mistrz Aldophus podszedł do stalowych drzwi opatrzonych znakiem

- To właśnie znak aqshy - wiatru ognia, który już mieliście okazję widzieć po drodze tutaj.
I otworzył drzwi.
Ze środka buchnęło ciepłe powietrze. Momentalnie poczuliście gorąco, które zdawał przenikać przez skórę i działać od środka. Dla Edmunda to doznanie stało się nie do zniesienia. Tak bardzo chciał stawić temu czoła, nie okazać strachu, że teraz odczuwa to, co nienazwane w dwójnasób. W oczach pojawiły się łzy a umysł otoczył pierścień ognia, który zaczął coraz bardziej się kurczyć. Ostatecznie rozum postanowił całkowicie przejąć kontrolę nad ciałem przyszłego maga. Edward przymknął oczy i upadł na kamienną podłogę.
Gunther zaś przygląda się jak zafascynowany wnętrzu niewielkiej komnatki. Nie jest bogato urządzona. Ba, za cały jej wystrój służy postumencik oraz leżący na nim czerwony kamień. Za taki kamień pewnie można kupić kilka wiosek. Wyglądał na drogi, na czerwony i na magiczny. Powietrze nad nim drżało jakby to od kamienia biło ciepło. I może rzeczywiście tak jest, bowiem nie widać źródła ciepła, które ciągle bije zza otwartych drzwi.
Mistrz prawie natychmiast zareagował. Podniósł ciało Edmunda i przeniósł pod ścianę. Tam posadził go i zaczął delikatnie szczypać go w policzki.
- Nie wchodź jeszcze do środka młodzieńcze. Widzę, że nie jesteś gotowy na to - rzucił do Gunthera ciągle szczypiąc leżącego.
Wreszcie udało się doprowadzić do tego, że Edmund zaczął odzyskiwać przytomność. Czuł teraz tylko spaleniznę oraz smak popiołu, choć nie widać było niczego, co by się paliło. Aldophus łagodnie się uśmiechnął i podał rękę, by pomóc wstać dla młodziana.

Koinu · 04-01-2007, 22:11

W końcu... czuje obecność magii, jej siłę, jej moc... Gunther był tym tak zafascynowany, że wyciągną noge i chciał postawić krok poza próg drzwi, ale usłyszał głos mistrza i się zatrzymał, w ogóle nie zauważył, że Edmund upadł na ziemię, ale po chwili odwrócił się i zobaczył mistrza, który pomaga wstać Edmundowi. Spytał się
-Co się stało Edmundowi mistrzu??-.

Yarot · 04-01-2007, 22:21

- Magia tak na nas działa. Teraz macie z nią bezpośredni kontakt i niektóre umysły mogą nie wytrzymać szoku. To jest nasza, ludzka, ułomność niestety. Dlatego też żaden ludzki mag nie będzie lepszy niż elficki. To elfy nauczyły nas magii i to one są w niej mistrzami. My tylko staramy się nie zginąć pośród zamieci- Mistrz ciągle pomaga wstać Edmundowi. Ten wydaje się być coraz bardziej świadomy tego, co się stało. Choć zapach popiołu i spalenizny jest ciągle obecny.
- Przy zetknięciu z wiatrem w jednej z najczystszych postaci, tak może reagować organizm. Ale mogę was pocieszyć - jak już będziecie poza tą komnatą, to raczej wątpliwe jest byście znaleźli gdzieś takie stężenie magii. - choć to ostatnie powiedział z wyraźnym wahaniem.

Bortasz · 05-01-2007, 17:29

Edmund stał tylko dzięki pomocy swego mistrza. Czuł się oszołomiony powoli dochodził do siebie, ale jeszcze po oczach szło poznać, że jeszcze nie do końca zdaje sobie sprawę gdzie jest. Z wolna docierało do niego gdzie się znajduje. Słowa słyszał jakby z oddali zniekształcone przez ryk ognia. Zdawało mu się, że płonie. Jeszcze czuł ciepło w całym ciele a pot spływał mu po twarzy.
”Ten płomień. Te ciepło. Cóż za siła. Cóż za potęga!”
Edmund stał pot z czoła i trzymając rękę przy twarzy rozglądał się wokół.

Koinu · 05-01-2007, 17:50

-Rozumiem mistrzu- Powiedział Gunther, patrząc cały czas na oszołomionego Edmunda.
O chyba już wraca do siebie, dobrze, że mnie coś takiego nie spotkało, westchnął Gunther.

Yarot · 07-01-2007, 13:12

- Jeszcze będzie jakiś czas oszołomiony, ale to minie. Teraz aqshy wypala się w nim i powoli wypuści ze swoich objęć. A tymczasem można podziwiać właśnie wspaniały rubin, w którym jest esencja Czerwonego Wiatru. Oparta na nim magia to Tradycja Płomienia i jest pilnie studiowana przez Magistrów Płomienia w Kolegium Płomienia.
Mistrz popatrzył na Edmunda, który wracał do siebie i słuchał to, co się do niego mówi. Jeszcze tylko spojrzenie w oczy i mistrz znów kontynuuje:
- Pamiętajcie też, że aqshy to nie tylko ogień, ale również żywioł tkwiący w nas samych - pasja, uczucia i odczucia. To, co mogliście czuć na zewnątrz, gdy szliśmy tutaj, to mógł być objaw aqshy - gdy złość czy gniew wzbiera, tam pojawia się Czerwony Wiatr podsycając to uczucie. Napełnia ono energią, dodaje dynamizmu i niejako uskrzydla. To jedna z najpotężniejszych szkół magii, a Mistrzowie Ognia to jedni z najpotężniejszych magów. Z drugiej strony to najbardziej kapryśna ze wszystkich Tradycji, działająca często na szkodę samego maga. Jeśli zdecydujecie się tam dołączyć, to musicie się wykazać nie lada hartem ducha oraz żelazną wręcz dyscypliną, by sprostać Czerwonemu Wiatrowi. Z czasem aqshy zmienia ich w osoby impulsywne, skore do gniewu i złości. Edmundzie - zwrócił się do młodzieńca - Czy już wszystko w porządku?

Bortasz · 07-01-2007, 14:03

Gdy mistrz mówił Edmund starał się skupić na nim swą uwage, co przychodziło mu z trudem. Jednak już słyszał normalnie i rozumiał, co się do niego mówi. Gdy mistrz spojrzał mu w oczy przez chwile szukał jego spojrzenia, które latało we wszystkie strony. Po krótkiej chwili jednak Edmund spojrzał na niego z uwagą. Gdy ten kontynuował mowę Edmund potrząsnął głową zdawał się już panować przynajmniej nad swym ciałem.

- Tak mistrzu! Już mi lepiej! Czuje się dobrze!

Edmund mówił szybko i gwałtownie, każde zdanie było krzykiem i rozkazem jednocześnie. Cała jego postawa była naładowana energią zdawało się ze nawet ustać nie może spokojnie.

Koinu · 07-01-2007, 21:02

Gunther cały czas spoglądał raz na miatrza, a raz na Edmunda i obserwował to co się dzieje dookoła, po chwili się odezwał:

-No... jak już Edmund wraca do normy... to możemy kontynuować??

Kiedy zadawał to pytanie czół się nie pewnie, wiedział, że Edmund jeszcze jest w lekkim szoku i nie był pewien czy zadał odpowiednie pytanie w odpowiedniej chwili.

Yarot · 09-01-2007, 19:38

- Tak. Już możemy. Edmundzie, poczułeś właśnie tchnienie aqshy. Niektórzy magowie bitewni, szczególnie magowie ognia, tylko dla tego jednego momentu czekają całą bitwę. Ich moc jest potem nieograniczona, ale i można się w niej bardzo łatwo zatracić. Obaj już zaczęliście edukację, ale jeszcze nie przebudziło się w was to, co czyni z was magów. Nic straconego - jeszcze siedmioro dzwi przed nami. Czy, zanim przejdziemy do następnych, macie jakieś pytania?
Aldophus popatrzył na młodych uważnie. Stanął nieopodal drzwi, które jeszcze niedawno sam otworzył i chwycił za nie, jakby miał zamiar je zamykać.

04-01-2007, 17:04	#21
Bortasz Reputacja: 1	Edmund patrzył na mistrza gdy ten wymówił „Chaosu” wzdrygnął się mimo woli. Pięści zacisnął tak że aż mu zbielały ręce. „Chaos. Ogień Ogniem zwyciężaj. Tak mawiał dziadek. Co by teraz zrobił stojąc na mym miejscu? Na pewno nie trząsł by się jak osika. Chwyciłby broni którą go obdarzono i walczył by. Niech więc tak będzie” Spojrzenie Edmunda stwardniało, rozluźnił pięści. Z zadumy wyrwał go głos Gunthera. „Ten się nie boji a ja mam? Jeżeli chcesz przewodzić innym najpierw zostań panem siebie.” Edmund czekał na odpowiedzi mistrza przenosząc wzrok z drzwi do drzwi. Spojrzenie było twarde i pewne. „Opanuje Magię lub zginę. Lecz nie będę już jej się bał. Wolfowie od wieków walczyli o Imperium z Chaosem i żaden nigdy nie stchórzył. I ja nie stchórzę.” Postawa Edmunda nabierała coraz większej pewności siebie i determinacji. __________________ Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

04-01-2007, 22:04	#22
Yarot Reputacja: 1	- Dobrze zatem. Przejdźmy przez pierwsze drzwi - Mistrz Aldophus podszedł do stalowych drzwi opatrzonych znakiem - To właśnie znak aqshy* - wiatru ognia, który już mieliście okazję widzieć po drodze tutaj.* I otworzył drzwi. Ze środka buchnęło ciepłe powietrze. Momentalnie poczuliście gorąco, które zdawał przenikać przez skórę i działać od środka. Dla Edmunda to doznanie stało się nie do zniesienia. Tak bardzo chciał stawić temu czoła, nie okazać strachu, że teraz odczuwa to, co nienazwane w dwójnasób. W oczach pojawiły się łzy a umysł otoczył pierścień ognia, który zaczął coraz bardziej się kurczyć. Ostatecznie rozum postanowił całkowicie przejąć kontrolę nad ciałem przyszłego maga. Edward przymknął oczy i upadł na kamienną podłogę. Gunther zaś przygląda się jak zafascynowany wnętrzu niewielkiej komnatki. Nie jest bogato urządzona. Ba, za cały jej wystrój służy postumencik oraz leżący na nim czerwony kamień. Za taki kamień pewnie można kupić kilka wiosek. Wyglądał na drogi, na czerwony i na magiczny. Powietrze nad nim drżało jakby to od kamienia biło ciepło. I może rzeczywiście tak jest, bowiem nie widać źródła ciepła, które ciągle bije zza otwartych drzwi. Mistrz prawie natychmiast zareagował. Podniósł ciało Edmunda i przeniósł pod ścianę. Tam posadził go i zaczął delikatnie szczypać go w policzki. - Nie wchodź jeszcze do środka młodzieńcze. Widzę, że nie jesteś gotowy na to - rzucił do Gunthera ciągle szczypiąc leżącego. Wreszcie udało się doprowadzić do tego, że Edmund zaczął odzyskiwać przytomność. Czuł teraz tylko spaleniznę oraz smak popiołu, choć nie widać było niczego, co by się paliło. Aldophus łagodnie się uśmiechnął i podał rękę, by pomóc wstać dla młodziana. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

04-01-2007, 22:21	#24
Yarot Reputacja: 1	- Magia tak na nas działa. Teraz macie z nią bezpośredni kontakt i niektóre umysły mogą nie wytrzymać szoku. To jest nasza, ludzka, ułomność niestety. Dlatego też żaden ludzki mag nie będzie lepszy niż elficki. To elfy nauczyły nas magii i to one są w niej mistrzami. My tylko staramy się nie zginąć pośród zamieci- Mistrz ciągle pomaga wstać Edmundowi. Ten wydaje się być coraz bardziej świadomy tego, co się stało. Choć zapach popiołu i spalenizny jest ciągle obecny. - Przy zetknięciu z wiatrem w jednej z najczystszych postaci, tak może reagować organizm. Ale mogę was pocieszyć - jak już będziecie poza tą komnatą, to raczej wątpliwe jest byście znaleźli gdzieś takie stężenie magii. - choć to ostatnie powiedział z wyraźnym wahaniem. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

05-01-2007, 17:29	#25
Bortasz Reputacja: 1	Edmund stał tylko dzięki pomocy swego mistrza. Czuł się oszołomiony powoli dochodził do siebie, ale jeszcze po oczach szło poznać, że jeszcze nie do końca zdaje sobie sprawę gdzie jest. Z wolna docierało do niego gdzie się znajduje. Słowa słyszał jakby z oddali zniekształcone przez ryk ognia. Zdawało mu się, że płonie. Jeszcze czuł ciepło w całym ciele a pot spływał mu po twarzy. ”Ten płomień. Te ciepło. Cóż za siła. Cóż za potęga!” Edmund stał pot z czoła i trzymając rękę przy twarzy rozglądał się wokół. __________________ Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

07-01-2007, 13:12	#27
Yarot Reputacja: 1	- Jeszcze będzie jakiś czas oszołomiony, ale to minie. Teraz aqshy wypala się w nim i powoli wypuści ze swoich objęć. A tymczasem można podziwiać właśnie wspaniały rubin, w którym jest esencja Czerwonego Wiatru. Oparta na nim magia to Tradycja Płomienia i jest pilnie studiowana przez Magistrów Płomienia w Kolegium Płomienia. Mistrz popatrzył na Edmunda, który wracał do siebie i słuchał to, co się do niego mówi. Jeszcze tylko spojrzenie w oczy i mistrz znów kontynuuje: - Pamiętajcie też, że aqshy to nie tylko ogień, ale również żywioł tkwiący w nas samych - pasja, uczucia i odczucia. To, co mogliście czuć na zewnątrz, gdy szliśmy tutaj, to mógł być objaw aqshy - gdy złość czy gniew wzbiera, tam pojawia się Czerwony Wiatr podsycając to uczucie. Napełnia ono energią, dodaje dynamizmu i niejako uskrzydla. To jedna z najpotężniejszych szkół magii, a Mistrzowie Ognia to jedni z najpotężniejszych magów. Z drugiej strony to najbardziej kapryśna ze wszystkich Tradycji, działająca często na szkodę samego maga. Jeśli zdecydujecie się tam dołączyć, to musicie się wykazać nie lada hartem ducha oraz żelazną wręcz dyscypliną, by sprostać Czerwonemu Wiatrowi. Z czasem aqshy zmienia ich w osoby impulsywne, skore do gniewu i złości. Edmundzie - zwrócił się do młodzieńca - Czy już wszystko w porządku? __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

04-01-2007, 22:11	#23
Koinu Reputacja: 1	W końcu... czuje obecność magii, jej siłę, jej moc... Gunther był tym tak zafascynowany, że wyciągną noge i chciał postawić krok poza próg drzwi, ale usłyszał głos mistrza i się zatrzymał, w ogóle nie zauważył, że Edmund upadł na ziemię, ale po chwili odwrócił się i zobaczył mistrza, który pomaga wstać Edmundowi. Spytał się -Co się stało Edmundowi mistrzu??-.

05-01-2007, 17:50	#26
Koinu Reputacja: 1	-Rozumiem mistrzu- Powiedział Gunther, patrząc cały czas na oszołomionego Edmunda. O chyba już wraca do siebie, dobrze, że mnie coś takiego nie spotkało, westchnął Gunther.

07-01-2007, 14:03	#28
Bortasz Reputacja: 1	Gdy mistrz mówił Edmund starał się skupić na nim swą uwage, co przychodziło mu z trudem. Jednak już słyszał normalnie i rozumiał, co się do niego mówi. Gdy mistrz spojrzał mu w oczy przez chwile szukał jego spojrzenia, które latało we wszystkie strony. Po krótkiej chwili jednak Edmund spojrzał na niego z uwagą. Gdy ten kontynuował mowę Edmund potrząsnął głową zdawał się już panować przynajmniej nad swym ciałem. - Tak mistrzu! Już mi lepiej! Czuje się dobrze! Edmund mówił szybko i gwałtownie, każde zdanie było krzykiem i rozkazem jednocześnie. Cała jego postawa była naładowana energią zdawało się ze nawet ustać nie może spokojnie. __________________ Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

07-01-2007, 21:02	#29
Koinu Reputacja: 1	Gunther cały czas spoglądał raz na miatrza, a raz na Edmunda i obserwował to co się dzieje dookoła, po chwili się odezwał: -No... jak już Edmund wraca do normy... to możemy kontynuować?? Kiedy zadawał to pytanie czół się nie pewnie, wiedział, że Edmund jeszcze jest w lekkim szoku i nie był pewien czy zadał odpowiednie pytanie w odpowiedniej chwili.

09-01-2007, 19:38	#30
Yarot Reputacja: 1	- Tak. Już możemy. Edmundzie, poczułeś właśnie tchnienie aqshy. Niektórzy magowie bitewni, szczególnie magowie ognia, tylko dla tego jednego momentu czekają całą bitwę. Ich moc jest potem nieograniczona, ale i można się w niej bardzo łatwo zatracić. Obaj już zaczęliście edukację, ale jeszcze nie przebudziło się w was to, co czyni z was magów. Nic straconego - jeszcze siedmioro dzwi przed nami. Czy, zanim przejdziemy do następnych, macie jakieś pytania? Aldophus popatrzył na młodych uważnie. Stanął nieopodal drzwi, które jeszcze niedawno sam otworzył i chwycił za nie, jakby miał zamiar je zamykać. __________________ ...and the Dead shall walk the Earth once more _. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._