Pinhead

Wiadomo powszechnie jak użyteczną i praktyczną umiejętnością w graniu na żywo jest improwizacja. MG, który nie umie spontanicznie zareagować na zachowanie BG jest po prostu słabym prowadzącym. Ktoś kto trzyma się ściśle wymyślonego uprzednio scenariusza i na siłę prowadzi graczy po sznurku z punktu A do B, ogranicza graczy. RPG od zawsze była dla mnie rozrywką, gdzie panowała całkowita wolność, gdzie graczy w ich wyborach ograniczała jedynie wyobraźnia.
Często zdarzało mi się (w grze na żywo), że gracze tak daleko odeszli od proponowanego na początku scenariusza, że praktycznie na miejscu tworzyłem nową improwizowaną przygodę. Zdarzało się, że sam nie wiedziałem dokąd to nas zaprowadzi. I o dziwo tylko o nielicznych z tych całkowicie improwizowanych sesji mogę powiedzieć, że były nieudane.
W pbf-ie improwizowanie wygląda zupełnie inaczej. Tutaj mamy masę czasu na przemyślenie i zaplanowanie działań NPC-ów i przebiegu zdarzeń.
Czy w pbf-ie można w ogóle mówić o improwizowaniu?
Czy w pbf-ie można grać improwizując na bieżąco cała przygodę?
Mam tutaj na myśli następującą sytuację. Tworzę zalążek przygody, interesujący i przyciągający graczy. Tworzę rekrutację, ale tak naprawdę poza tym wabikiem nie mam nic innego napisanego i przygotowanego. I zamierzam po prostu reagować na zachowanie graczy, którzy zostaną wrzuceni w określoną na początku przygody sytuacje.
Czy takie sandboxowe granie może się skończyć sukcesem? Czyli jakimś przyjemnym zakończeniem.
Co o tym sądzicie?
Jak wy przygotowujecie swoje sesje? I jak wygląda kwestia improwizowania w waszych sesjach?

Ot, taki temat do dyskusji i wymiany spostrzeżeń. Zapraszam do pisania przemyśleń o improwizacji w pbf-ie.