Prince_Iktorn

Aric zajął się przeszukiwaniem oporządzenia jeźdźca, w schowku w siodle znalazł mały datapad. Pojawiło się przeczucie, miał wrażenie że ten mały nośnik danych jest bardzo ważny. Zajął się nim tak bardzo, że nawet podczas mówienia do przybyłych, jedną ręką próbował złamać jego zabezpieczenia.
HK schował broń, po czym Cioldan mógłby przysiąc, że droid zrobił to ze smutkiem.
WD-40 zapiszczał potwierdzająco, przyjmując polecenie.

Młoda tarasinka podniosła rękę, po czym odezwała się w silnie akcentowanym Basicu.
- Spokojnie. Ja jestem Matka Bozzra. Tak, miałam się tutaj z wami spotkać, senator Melne przesłała wasze holo.
Obrzuciła całą scenę spojrzeniem po czym podjęła.
- Tak, oczywiście możecie go zabrać. Musi powiedzieć dlaczego zaatakował wysłanników senator systemu. To znaczy, musi powiedzieć władzom. Ja chyba wiem, chociaż pragnę się mylić.

Delikatnie pogłaskała swojego ogromnego wierzchowca, zarówno Wędrowniczka, Cioldan jak i Aric poczuli subtelne drgnięcie Mocy, a Krok postąpił naprzód i pochylając głowę umożliwił tarasince zejście na polankę. Sama Matka Bozzra była młoda i szczupła rozmiarów ludzkiej nastolatki, co jak Aric dobrze wiedział, było odpowiednikiem nastolatki wśród tarasinów.
- Senator Melne przesłała zapis waszej rozmowy, mówiliście tam o Matce Darrianie, która jest odpowiedzialna za ataki na posterunek Republiki, że używała do tego celu Mocy. Sądzę, że to ona go przysłała, żeby uniemożliwić nam spotkanie. Musicie wiedzieć, że nie ma wielu Matek na Cularin, ginęły one z rąk agentów Imperium, a wśród tych, które żyją, ja jestem najsilniejsza, niestety długo po Darrianie. Jeśli jej serce ogarnęła ciemność, to trudno powiedzieć, co ona może planować. Jednakże mogę wam pomóc. Przy tych drzewach, w których niegdyś mieszkali tarasini możemy łączyć się z Mocą i widzieć inne miejsca, inne czasy. Tylko my, to znaczy, z tego co wiem, przybyszom nigdy się to nie udało. Mogę spróbować ujrzeć, gdzie Darriana teraz przebywa. Chyba, że macie inny pomysł?

 

__________________
-To, że 99% ludzi jest innego zdania niż Ty, wcale nie znaczy, że to oni mają rację.

Gladin

 

Cioldan

Cioldan z zaniepokojeniem obserwował reakcję swego druha na sugestię odłożenia broni. Jeszcze parę miesięcy temu było to nie do pomyślenia. Po tym dziwnym zdarzeniu na Cularin, HK przeszedł metamorfozę, ale najważniejsze było, że wciąż się nie wyłamywał jeśli chodzi o sugestię. Teraz to już bardziej polecenia. Zeltrończyk zaczynał myśleć, że stracił przyjaciela, a w zamian dostaje jakiegoś wiernego zabójcę. Byleby nie zyskał zbyt dużej samoświadomości, bo zapędy ma jakby mordercze.
Po przedstawieniu się przez Tarasinkę, Cioldan poczuł się lżej. Jakoś podświadomie czuł, że to ta osoba, którą szukał jako sprzymierzeńca wśród miejscowych. Teraz mając majora i jedną z Matek po swojej stronie będzie łatwiej działać, szczególnie, że senatorka też ma dług wdzięczności zaciągnięty u przedstawicieli senatu. Przynajmniej tak wydawało się niebieskowłosemu po nieudanej próbie unicestwienia jego samego.

Gdy Aric wykrzyczał swoje odkrycie, a następnie zaczął wymyślać różne teorię, Cioldan zwrócił się do obecnej tam Zabraczki, ale mówił na tyle głośno by wszyscy usłyszeli
- Quemau i WD-40! Skontaktujcie się z Majorem jak najszybciej! WD, czy oprócz ustanowienia połączenia, będziesz w stanie przesłać dane, które uzyskał Młody? Moja droga, przekonasz Paredesa by wysłał w tamto miejsce swoich ludzi??- zrobił pauzę, by robot i Jego zaufana koleżanka zaczęli działać z połączeniem, ale po krótkiej chwili kontynuował
- Wędrowniczko, jeśli mamy się rozdzielić, sugerowałbym abyś udała się z Ariciem i WD-40 naszym pojazdem do celu. Może nawet z Quemau. Ja i HK zostaniemy z Matką Bozzra. Chyba, że szanowna Matka stwierdzi, że uda się z nami do Starej Trarory. Bo jeśli jest tak, że to tylko podpucha, to boję się o bezpieczeństwo drugiej co do mocy Tarasinki. Matko, czy mogę dotknąć drzewa, aby zobaczyć czy da obcemu swoje moce i może pomogę Ci w rozstrzygnięciu gdzie jest obecnie główne zagrożenie...

 

Prince_Iktorn

Zabraczka nie czekała długo, od razu skoczyła w stronę kokpitu, znikając w środku, WD-40 zapiszczał, przyjmując dane przesłane z datapada przez Arica i pojechał za nią piszcząc na odchodnym jak najęty.
Na polanie zaczęło robić się ciemniej. Spojrzawszy w górę, Cioldan zobaczył ponad drzewami gęste, burzowe chmury. Pierwsze krople nieustających Cularińskich deszczów dotknęły włosów zeltrona.
HK odezwał się niespodziewanie.
-Spokojne stwierdzenie. Jeżdżąca puszka smarów przesłała dane z szybkiej analizy informacji z datapada. Pewne siebie stwierdzenie. Nawet jeśli mięsaki z Gadrin wyruszą jak najszybciej, nie zdążą dotrzeć do ruin Starej Trarory przed nami, nawet jeśli wystartujemy z opóźnieniem.
Pełne niecierpliwego oczekiwania stwierdzenie. Gdybyśmy tam polecieli, moglibyśmy zaatakować mięsaki które tam teraz są. „Szczere” stwierdzenie. Oczywiście tylko po to aby chronić te biedne mięsaki z Gadrin.

Zebrani wokół tarasini śledzili tę wymianę zdań ze zdziwieniem.
Matka Bozzra natomiast zwróciła się do Cioldana.
- Tylko prawdziwe dzieci Cularin mogą usłyszeć głos Wielkiej Matki, naszej planety. Jeśli chcesz, pomogę ci spróbować, ale nie sądzę, żeby to coś dało. Chodźmy.

Całą grupą podeszli do ogromnego drzewa. Cioldan rozluźnił się. Zamknął oczy, dotykając grubej kory. Otworzył umysł, tak jak uczyli go nauczyciele. Uspokoił myśli, jak nauczył się z własnych doświadczeń. Świat wokół niego tętnił Mocą. Strumienie światła, ciepła, życia otaczały go, przepływały obok niego i przez niego. Cały czas miał jednak wrażenie, jakby było coś jeszcze, coś czego nie może dotknąć, niczym ktoś skryty po drugiej stronie zwisającej zasłony, zasłony, której nie mógł ominąć. Gdy miał już zrezygnować, nagle zobaczył obraz. Jeden, ale palący, nagły. Ujrzał Gadrin, miasto-platformę, gigantyczna konstrukcję przechylającą się w bok na rozerwanej kolumnie podtrzymującej konstrukcję i z ogłuszającym jękiem i hukiem walącą się w dżunglę poniżej.

Gdy otworzył oczy, Matka Bozzra wraz z Wędrowniczką nachylały się nad nim.
-Widziałam to co ty – łuski tarasinki miały żółty kolor, który stojący dalej i pracujący nad datapadem Aric zinterpretował jako strach.
- Sądzę, że powinniście razem spróbować dotrzeć do ruin Starej Trarory. Ja sobie poradzę, nawet jeśli Darriana ma jakichś innych sojuszników wśród tarasinów, to nie zaatakują innej Matki.
- Tak jak mówiłam, planeta strzeże swych tajemnic przed przybyszami. Nawet ja nie mam dość sił aby widzieć wszystko – dodała na zakończenie do Cioldana.

Musiało minąć kilka chwil, bo Quemau przybiegła właśnie wraz z droidem.
- Rozmawiałam z Majorem. Obiecał zawiadomić senator, oraz SBG. Zabezpieczą kolumnę najlepiej jak mogą, ale mamy wszystkie upoważnienia aby podjąć działania do ochrony miasta. SBG wyśle tam grupę ale dolecą najwcześniej za około dwie i pół godziny. Mogą nie zdążyć. My zapewne damy radę szybciej.
Popatrzyła na Cioldana, przesuwając się niepewnie.
- Jeśli chcesz zostać z Matką to zostań. Ja powinnam lecieć do Trarory.
Wędrowniczka także obróciła się do Zeltrona.
- Sądzę że powinniśmy lecieć wszyscy. Haakon mówił, że ona jest silna Mocą i ja też to czułam. Sama mogę sobie z nią nie poradzić.

 

__________________
-To, że 99% ludzi jest innego zdania niż Ty, wcale nie znaczy, że to oni mają rację.

Gladin

 

Cioldan

- Quemau, lecę z Wami, po tym co widziałem, nie mamy czasu do stracenia. Matko Bozzra, dziękuję Ci za zaufanie, dotknięcie tego drzewa, oprócz wizji dało mi też obraz Ciebie, jako istoty. - w tym momencie uśmiechnął się i skłonił nisko. Następnie już ruszył w stronę statku i odezwał się jeszcze do Arica
- Jestem zdania, że leżącym tarasinem powinni się zająć obecni tu miejscowi. Ranger może jedynie przyjechać przesłuchać, a na ile mu pozwoli, będzie to już w woli Matki Bozzry. Myślę, że skoro jest w to wmieszany senat, to współpraca będzie owocna...- słowa wypowiadał szybko, ale głośno, tak aby każdy usłyszał. Gdy wchodził na pokład, rzucił jeszcze w stronę najważniejszej Jaszczurzycy - jeszcze się spotkamy!-

Niepokoiła go jedna rzecz. Podszedł do swojego robota
-Hej HK! Powiedz Ty mi, kto jest Twoim "Panem"?? Kto jest Twoim "przyjacielem"? Te dane, które odzyskałeś mocno Cię zmieniły. Jesteś teraz na jakiejś misji może?- nawet nie liczył na odpowiedź, po prostu chciał wiedzieć jak teraz postrzega świat jego kompan. Zawsze zdawał sobie sprawę z tego, że to nie jest jego prawdziwy przyjaciel, ale nie mając innego, odkąd udał się na planetę Voss, to jego zaczął trochę tak traktować. Ten jakby "odwzajemniał" uczucia Zeltrona, może ktoś go tak zaprogramował. Niebieskowłosy chciał wiedzieć, czy nagle HK nie zaczął służyć jakiemuś wcześniejszemu właścicielowi, a przynajmniej podążać za jakimś przywróconym nagle rozkazem.

Już podczas podróży odezwał się jeszcze do towarzyszy
- Pamiętajcie, widzieliśmy w wizji rzecz straszną, ale z założenia, nie lecimy tam walczyć. Może skontaktujmy się z Majorem, żeby wszystkich potajemnie stamtąd ewakuował... tylko ta całą wizja- tu zrobił mała pauzę i kontynuował jakby bardziej zaniepokojony - znaczy się, że Darriana ze Starej Trarory wywoła katastrofę w Gardin? Ma aż taką moc? Jak to zrobić, żeby ocalić ludzi, ale jednocześnie przyłapać ją na zbrodni?? Tak czy siak, tym razem musimy wszystko rejestrować!

 

Gladin

 

Cioldan

- Aricu, ufam swoim wizjom, a także wcześniejszym Wędrowniczki. Musimy skupić się na Matce Dorrianie. Jest ona mocnym Sithem i pewnie ma swoich pomocników, musimy uderzyć w nią razem, gdyż inaczej może nas pokonać. Myślę, że w grupie mamy większe szanse.- zwrócił się Zeltrończyk do swojego młodszego kompana. Popatrzył też na Miralukę, ale ta jakby procesowała jeszcze sytuację. Następnie też zwrócił się do Quemau
- Quemau, walka może okazać się nieunikniona, nikt nie będzie miał Ci za złe, jak będziesz chciała zostać na statku z WD-40, aby ewentualnie pomóc rannym. Jednak pewnie jako chorąży pójdziesz z nami, więc uważaj na siebie- i znów odezwał się do wszystkich podróżnych
- tak jak wcześniej, ten ładunek wybuchowy może być uruchomiony z oddali przez Matkę Darrianę, w sumie nie widziałem jej w swojej wizji, więc nie wiemy czy jest w Trarorze. Wędrowniczko, wyczuwasz ją może z kierunku w którym się udajemy? Tak czy siak spodziewam się tam kilu przeciwników. Jednak może uda nam się jakoś ukryć i zaatakować transport? Rozwalić dopiero gdy będą już w swoim własnym transportowcu? Quemau, jakie działka ma ten statek? Ktoś potrafi z nich strzelać?- skończył Zeltrończyk bo wiedział, że sam teraz rzucił wiele pomysłów. Dwie godziny podróży, to jednak wystarczający czas na przemyślenia. Gorzej jeśli po drodze będzie jakaś zasadzka...

 

Gladin