kanna

Mizuki, Fearqin - zawsze możecie połączyc siły w MGowaniu

 

__________________
A poza tym sądzę, że Reputację należy przywrócić.

kymil

Mi pomysł się podoba. Do tej pory z Madderdinem i osobami towarzyszącymi jestem na bieżąco, więc nie widzę problemu z małą ilością materiału dla opisu miast i okolic. Dalsze książki poszerzają cesarstwo o nowe lokacje i monstra. Wszak jest nawet skrótowo opisana Polska, bodajże za Kazimierzem Wielkiego.

Natomiast pytanie nadal aktualne: mielibyśmy grać jako kto, same czarne płaszcze?

 

Cas

Moim zdaniem za dużo zachodu.
Wygodniej zrobić tego typu przygodę chociażby w Warhammerze. Znika problem związany ze światem, wszystko opisane i odpowiednio zilustrowane. W takim wypadku można się po prostu skupić na odgrywaniu, a właśnie to w takich klimatach jest najważniejsze.

No ale to tylko opinia gościa, który po przeczytaniu kilku książek autorstwa Piekary stwierdził, że pupy nie urywa.

 

__________________
"The heart lies and the head plays tricks with us, but the eyes see true.
Look with your eyes. Hear with your ears. Taste with your mouth. Smell with your nose. Feel with your skin.
Then comes the thinking, afterward, and in that way knowing the truth."

Mizuki

Myślę, że całej sesji gra własnie inkwizytorem nadała by smaczku, ale nie da się przecież nikogo zmusić do tego :].

 

__________________
"...niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys"

necron1501

Fakt, bo to właśnie Instytucja nadaje takiego smaczka takiemu przedstawieniu historii. Wszak nikt papistami grać nie będzie chciał.

Mizuki będę szczery. W książkach pociągało samo śledztwo + główna postać. Wymyśl naprawdę dobry przypadek, który będzie miał ręce i nogi z odpowiednim sensem, bez sprzeczności, a ludzie się na pewno znajdą, a nie przekonani będą czytać

 

Glyswen

Piekara? Czemu nie? Uniwersum dość ciekawe i co najważniejsze otwarte na naszą kreatywność. Jestem jak najbardziej za.

Spełnieniem moich erotycznych fantazji byłoby śledztwo nasycone sporą dawką grozy No ale to juz takie pobożne życzenia...

 

Mizuki

Poprzeczka w wypadku takiej sesji będzie naprawdę wysoko...
Żeby naprawdę wszystko dopracować potrzeba czasu. "Dopracować" - trzeba coś dobrego przede wszystkim najpierw wymyślić :].
Więc sesja raczej nie wystartuje jutro czy pojutrze...

 

__________________
"...niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys"

Aschaar

Zaznaczyłem "stworzenie od nowa", z dwu powodów:
- jestem przeciwnikiem grania w "światach książkowych", bo zawsze jest problem z graczami, którzy chcą grać kimś i ludźmi, który widzą to inaczej.
- wprowadzenie jakichkolwiek pomysłów własnych - jest de facto tworzeniem świata na bazie dzieła - więc opcje 1 i 2 są dla mnie w zasadzie tożsame.

Słusznie zauważono wcześniej, że jest to trochę wyważanie drzwi otwartych. Przygodę w "scenerii z Mordimera" można rozegrać w wielu systemach (wspomniany WH), ale również DDkowy RL czy mroczniejsza wersja GH (na terenach teokracji Pale). No, i nie można tu pominąć systemu wręcz stworzonego do tego typu sesji - Monastyru!
Może więc zamiast tworzyć nie wiadomo co na podstawie książki - wziąć gotowy system i skoncentrować się na dobrej przygodzie?

 

kymil

Po zastanowieniu: klimat Mordimera to również przeinaczenie wiary chrześcijańskiej. Trudno ten efekt uzyskać bazując np. na Sigmarze w WFRP. Nie ma po prostu takiej siły oddziaływania.

Słowem, trzeba dobry scenariusz wykoncypować, oj dobry.

 

Postać w twoim umyśle

Bardzo bym pograł, oj bardzo.

Zraziło by mnie jednak zbytnie udziwnienie świata przedstawionego przez Piekarę. Jeśli ma to mieć sens to musi być jak najbliżej konwencji.
Uniwersum, stylistyka zgodna z sagą.

System dla mnie jest nieistotny, choć jeśli gra ma się odbywać za pośrednictwem internetu to z założenia mechanika musi być prosta.

Za co kocham sagę o Mordimerze? -
1. Za mocny, mroczny i kontrowersyjny klimat oraz
2. Niebanalny dowcip
3. Intrygujące historie (na kształt legend) - przeplatające twardą historyczną rzeczywistość ze światem niematerialnym jakby baśniowym.