archiwumX

Jak się bawisz w Ontyczności, się bawisz w paradoksy kłamcy, a nie robisz prawdziwej filozofii.

 

__________________
Szukam tajemnic i sekretów.

Panicz

Postuluję o specjalne okienko przy każdym poście, żeby Bakcyl mógł się dopisać. Takie didaskalia. Solinariusz, dasz radę zuchu?

 

Aschaar

I okienko "nie pokazuj mi więcej".

 

Bakcyl

Googol zrozumiał i ujął to najprościej, jak się dało. Tak tylko potwierdzam, jeśli ktoś miał jeszcze jakieś wątpliwości.

Co...?

 

Autumm

Ok, fajnie, że takie mądre tematy poruszamy, ale niestety nie ma to wiele wspólnego z tym, co chciałabym zrobić. Wolałabym raczej etykę niż (meta)fizykę. Choć niewątpliwie gra z tymi zagadnieniami byłaby ciekawa, to nie czuję się kompetentna w dziedzinach ontyczności i ontologii

Jeśli ktoś jednak byłby zainteresowany tematami moralnymi...no właśnie. Jakimi? Macie jakieś ulubione motywy? Sceny/pomysły? Coś, co mogłoby być podstawą takiej gry?

Pojawiło się coś o zemście, o uczuciach, ja wspominałam o pojęciu wolności czy szerzej - odpowiedzialności, a Wy co proponujecie "na początek"* ?

*najlepiej, żeby miało to swoją "wagę" i ważność, ale nie było zbyt trudne w realizacji i psychicznie wymagające...jak na pierwszy raz.

 

__________________
"Polecam inteligentną i terminową graczkę. I tylko graczkę. Jak z każdą kobietą - dyskusja jest bezcelowa - wie lepiej i ma rację nawet jak się myli." ~ by Aschaar [banned] 02.06.2014
Nieobecna 28.04 - 01.05!

Googolplex

To skoro już przy tym jesteśmy, w sensie przy filozofii. To co powiesz na pomysł bezkarności. Ot wyobraźmy sobie co zrobi człowiek który jest absolutnie bezkarny. Czy dalej będzie się kierować swoją moralnością czy też wszelkie hamulce mu puszczą i stanie się największym zwyrodnialcem?

 

Komtur

Proponuję imperatyw moralny Kanta w kontekście skłonności sadystycznych i masochistycznych.

 

__________________
"Kto się wcześniej z łóżka zbiera, ten wcześnie umiera" - Mag Rincewind
W orginale -"Early to rise, early to bed, makes a man healthy, wealthy and dead."
Torchbearer dla opornych. Ostatnia edycja 29.05.2017.

Baczy

No niezupełnie. Jeśli jestem wszechmocny, to nie ma dylematów moralnych, bo mogę zrobić wszystko tak, aby nikogo nie skrzywdzić. Tak w skrócie.
Więc bardziej tu by w grę wchodziła nie wszechmoc, tylko nadludzka moc. Przykładowo, budzisz się i z niewiadomych przyczyn potrafisz czytać w myślach. Jak to wykorzystasz? Nie chodzi o zabawę w superbohatera, szmata z dziurami na łeb, stringi na leginsy, i marsz po Targowej po północy. Bardziej realne sytuacje, czy odważysz się zaangażować w życie obcego człowieka i co będziesz w stanie zrobić, aby, jak ci się wydaje, pomóc mu. Albo wręcz przeciwnie, może zasługuje na karę? I też, czytanie w myślach jako wyłapywanie losowych zdań z przestrzeni, nie wszechwiedza o każdym z otaczających nas ludzi.

To taki luźny pomysł w luźnym nawiązaniu do Twojego.

A w sprawie tych tematów moralnych... Ja tam lubię kłamstwo. Człowiek, który nigdy nie kłamał (dobrze wychowany, na tyle pewny siebie i solidny, że nigdy nie musiał) w pewnym momencie poznaje potęgę łgarstwa. Jak drastyczne staną się jego kłamstwa i jak zareaguje, kiedy okażą się one nie być tak niewinne, kiedy kogoś przez swoje kłamstwa skrzywdzi.

 

__________________
– ...jestem prawie całkowicie przekonany, że Bóg umarł.
– Nie wiedziałem, że chorował.

Bakcyl

Podstawą takiej gry jest akcja i interakcja. A tego typu zagadnienia - przyprawą, bez której scenariusz jest mdły. Taka opinia chyba przewija się przez większość odpowiedzi w tym temacie.
Jednakże by gra była emocjonująca, to nie można wszystkich swoich oczekiwań zbyt dokładnie określać przed jej rozpoczęciem (MG: A graliście już ten scenariusz, co żona zamordowała księcia, o co oskarżają dopplera, który przez długi czas był kochankiem? Gracze: Nie, poprowadź nam. Lubimy takie detektywistyczne scenariusze...)

Zemsta... typowe. Utracona wolność, kochanka i tak dalej. To już było. Więc obojętne, jaki będzie początek, ponieważ to są już przemielone razy kilka schematy. Jednak nadal mogą być emocjonujące, o ile interesują gracza.
Zemsta, odkupienie, szukanie swojego miejsca, niemożność pogodzenia się z losem, próba odzyskania straconego czasu, działanie pomimo wiedzy o beznadziejności podejmowanych wysiłków, lub znikomej szansie powodzenia tychże... Wszystkiego po trochu, w różnych proporcjach i kontekście.

Więc albo robimy prosty motyw z dylematem moralnym (ot, jak ten ze startowej przygody do Wiedźmina), albo idziemy na całość (sesja oparta w całości o głęboką immersję). Takie "niewymagające" dylematy przecież zawierają się w wielu przygodach. Motyw mniejszego zła jest dość popularny, choć w większości przypadków spłycany, by nie stawał się dla gracza nemesis.

@ Baczy

Prawda jest krzywdząca z natury. Kłamstwo - tyko, jeśli wyjdzie na jaw. Ludzie lubią kłamstwa i klepanie po plecach. Prawda ich zwyczajnie gnębi.

 

Baczy

Chyba ty.
Dlaczego zakładasz, że zawsze jest źle?
To jest pytanie retoryczne.
Współczuję.

Wychodzi z tego, że klepanie po plecach nie może być szczere i pozytywne.
Chyba, że tak ogólnie o ludziach chciałeś powiedzieć i klepanie nie tyczy się kłamstwa. Wtedy ok.
Skoro ludzie lubią kłamstwa, to znaczy, że kłamią częściej niż muszą, czyli często, od tak, dla sportu. Matka woła dziecko na obiad, mimo iż obiadu nie ma.
Współczuję.
Dlaczego zakładasz, że zawsze jest źle?

Gnębić to mogę ja Ciebie, czepiając się każdego zdania To, jak kto odbiera przykrą prawdę (a nie każda prawda jest przykra - dlaczego zakładasz, że zawsze jest źle?) to już sprawa charakteru oraz czego dana prawda dotyczy.

Każdy dylemat moralny można strywializować, ale podchodząc do takiej sesji wymagane jest nieco inne nastawienie

Musiałem się odezwać, żebyś mi kłamania nie sprowadzał do normy społecznej :P
To nic osobistego.

 

__________________
– ...jestem prawie całkowicie przekonany, że Bóg umarł.
– Nie wiedziałem, że chorował.