DnD 5E - Ravenloft - Zgnilizna szkarłatnej rozkoszy - Strona 15

**Kerm** · 02-01-2020, 16:45

Według Ghartha nie tak miała wyglądać ich misja - zaklinacz był przekonany, że wojacy księcia mieli wejść do jaskini razem z nimi, a nie wysyłać naiwniaków prosto w kły i pazury bestii.
Na dodatek była szansa, że jeśli wilkołak ich usłyszy, to zamieni się w człowieka... Czy więc mieli strzelać do wszystkiego, co się rusza?

Jaskinia, zdaniem Ghartha, była kiedyś używana do jakichś magicznych rytuałów - rzucania potężnych czarów, może przywoływania jakichś stworów z innych wymiarów. Kamień też zareagował...
Gharth zatrzymał się.

- Pokaż tę mapę - powiedział. - Chyba powinniśmy po kolei odwiedzić każde pomieszczenie. I trzymać się razem. A tak na marginesie, mam wrażenie, że tu jest pełno magii... I to miejsce nieraz było wykorzystywane do takich rzeczy.

Seachmall · 02-01-2020, 19:51

Malcolm również miał obiekcje, co do "planu" ludzi Księcia. Osobiście uważał, że mieliby niezłą szansę zastawić pułapkę na wilkołaka. Pozostawić dwóch ciężko zbrojnych przy wyjściu, kiedy reszta sił przeczesuje jaskinię.
No cóż, nie jego zamek, nie jego wojsko.

Tormita zatrzymał się przy jednej ze ścian koło wejścia przyglądając się jej badawczo po czym ruszył za resztą drużyny.
- "Bez ceremoniałów, ani wyrzutów" brzmi dla mnie jak "Nie chcemy, abyście z nim gadali". - zaczął się rozglądać po korytarzach - W komnacie na górze, był krąg jak na cmentarzu... uważałbym, jeszcze ponownie zmienimy plany i wylądujemy w Sigil... - Malcolm spojrzał na mapę i na pakunek z bandoletem.

- Ktoś ma pojęcie, jak korzystać z tego urządzenia? - dla Tormity broń wyglądała Gnomio i nie miał zamiaru jej dotykać - Powinniśmy ustalić kolejność wchodzenia. Najpierw ja, Ghart i Gert sprawdzamy wejście, czy nie ma pułapek. Potem Halvar i Sathra wchodzą a my za nimi. Ktoś ma inną sugestię?

Rozyczka · 02-01-2020, 23:00

- Pójdę przodem. Żadna ze mnie baletnica, ale zająć się pułapką potrafię - rzuciła Sathara, spoglądając za siebie. -Co do tamtych... Cóż. Są mężczyźni i duzi chłopcy.
Spoglądnęła mimowolnie na mapę, starając się nie wyglądać na taką, co nie wie w którą stronę trzeba się teraz udać.

Mi Raaz · 02-01-2020, 23:01

Halvar podał mapę.
- Nie możemy chodzić razem, bo wtedy z łatwością przebiegnie za nami i może się wymknąć - powiedział paladyn zapominając zupełnie o oddziale wojska stojącym na zewnątrz i czekającym na likantropa.
- Spróbujmy postawić jedną osobę tutaj - zastukał w prowizoryczną mapę.
- Podzielmy się na dwie drużyny i szybko sprawdzimy dwa pomieszczenia na tym poziomie, a potem razem ruszymy dalej. Czuję, że i tak jest na niższych poziomach.
Paladyn westchnął.
- Czy te symbole i magia mogą coś nam zrobić? Może pełnią funkcję alarmową? Albo ochronną. Jeżeli nie są dla nas niebezpieczne, to proszę nie majstruj przy nich. Jeżeli on wyczuje, że mamy złe zamiary, to rozmowy mogą spełznąć na niczym.

Paladyn oddał mapę, tak, żeby każdy mógł się z nią zapoznać.
- Kobieto, czy zechcesz stanąć pierwsza na warcie? Ja i Malcolm sprawdzimy pierwsze pomieszczenia a Gert i Garth drugie. Potem ruszymy w dół. Nie zaatakuje nas, nie widząc w nas wrogów.

Olbrzym mówił spokojnym głosem nie przejmując się srebrnym sztyletem przy pasie, nożem z rękojeścią z masy perłowej przy bucie, ani też żadnym ze swoich dwuręcznych mieczy, których rękojeści sterczały nad prawym ramieniem.

Edycja:

Halvar rozejrzał się i zdał sobie sprawę, że barbarzynka go nie słuchała, tylko już ruszyła w wybranym przez siebie kierunku.

**Kerm** · 03-01-2020, 10:05

Gharth spojrzał z niedowierzaniem na Kalvara.

- Chcesz się rozdzielać? - spytał. - To chyba niezbyt rozsądne... Chyba widziałeś, co ta bestia zrobiła z księciem.

Mi Raaz · 03-01-2020, 10:20

Halvar wykonał gest półksiężyca nad sercem.
- Selune nas chroni. Poza tym nie zapominaj, że to nie jest bestia. To rozumna istota. Jeżeli nie będziemy sprawiać wrażenia groźnych, to nas nie zaatakuje. Zresztą - Paladyn machnął głową w stronę oddalającej się Sathary - już zaczęliśmy się rozdzielać.

Dhratlach · 04-01-2020, 20:18

Wszystko szło dokładnie z planem. Byli grupą dywersyjną mającą wywabić zbiega z jaskini. Łak, mag, zmiennokształtny, czy Sokar wiedział co... nie miało znaczenia. Całkiem prosta robota, ale patrząc po gadatliwości towarzyszy... nie taka prosta. Eh... szczególnie, że Sathara już podjęła decyzję... za wszystkich.

Spojrzał z lekkim politowaniem na męską część grupy i udał się za kobietą. Co ciekawe, nie słyszał chyba kroków za sobą, a głosy rozmów. W takich chwilach uczono go porozumiewać się gestami i krótkimi szeptami. Wygląda na to, że wszyscy wokoło nie mieli zbytnio takiego doświadczenia, ale co zrobić?

Zrównał krok z kobiecino i powiedział cicho, żartobliwie.
- Choć doceniam inicjatywę, to chyba reszta woli porównywać "sprzęt" niż zabezpieczać Twoje tyły.

PeeWee · 04-01-2020, 21:03

Brody Mocy, ech, Brody Mocy! Gdzie wasza legendarna odwaga, gdzie wasz opiewany w pieśniach duch bojowy i gdzie na bogów wszelakich wasz przepotężny instynkt bohaterów.?
Gdzież to wszystko jest ja się pytam?

Brody Mocy, ech, Brody Mocy!
Czyżby marazm, apatia i paraliż woli wdarły się w serca wasze? Czyżby strach siedział wam na ramionach i zaciskał swe szpony na gardłach waszych?

Twarze wasze poważne, wręcz posągowe. Brody dumne, a wzrok jasny i przejrzysty. Ust waszych płyną słowa pewne i twarde i głos wam także nie drży.

Brody Mocy, ech, Brody Mocy!
Skądże więc u was ta niepewność i bojaźń? - westchnął ciężko narrator, a po chwili zawtórowało mu liczne grono czytelników.

Do boju! Do boju Brody Mocy! - poniosło się gromkim echem okrzyki wiernych fanów i sympatyków.

O nie! Nie!
To nie głos fanów i sympatyków dało się słyszeć w podziemnych korytarzach. Gromkie echo niosło głos zupełnie kogoś innego.

Postać jego niewidoczną pozostała dla wszystkich członków drużyny. Tym większe zdziwienie i strach ów głos wywołał. Któż bowiem by się nie przeraził takiej sytuacji?

Nikt nie miał odwagi wyrzec ni słowa i także powyższe pytanie pozostanie zatem bez odpowiedzi.
W zamian tego, jeno sine sploty gęstej mgły, poczęły kłębić się u stóp dzielnych członków drużyny Brody Mocy.

- Ogłuchliście, czy może strach wypełnił serca wasze i mowę wam odebrał? - tajemniczy głos odezwał się ponownie - Mówcie, kto zacz?

Zebrana na środku sali grupa bohaterów spojrzała po sobie niepewnie. Rozejrzeli się wokół, ale w podziemnej komnacie nikogo oprócz nich nie było.

Jeno ciemność wszędzie.
Jeno cisza wszędzie.
Co to będzie? Co to będzie?

Mi Raaz · 06-01-2020, 17:43

Halvar miał właśnie rzucić jakąś uwagę w stronę łowcy i kobiety. Miał coś powiedzieć… ruszył za nimi, zrobił krok.

I zamarł w bezruchu. Z jego rozchylonych ust wydobyło się cichnące „Aaa” prawa ręka niby sięgała po miecz, ale zatrzymała się na potylicy. W końcu olbrzym upadł na jedno kolano, a mgiełka przy podłodze na moment się rozpłynęła, po to by po chwili znów zlać się w jednolitą masę.

Paladyn wpatrywał się przed siebie bez wyrazu. I bez ruchu.

**Kerm** · 06-01-2020, 17:54

Tylko głupiec bez namysłu i bez zachowania pewnych środków ostrożności pakowałby się w ramiona bestii, która miała dosyć siły, by rozwalić solidny, porządnej jakości pancerz.
A jeśli ktoś miał inne zdanie... Cóż... Głupców na świecie nie brakowało i nie należało zwracać na nich zbyt wielkiej uwagi.

- Pewnie ktoś słyszał nasze rozmowy - powiedział cicho Gharth, gdy do mgły dołączył się jakiś głos, zarzucający im brak odwagi.
Najwyraźniej ów tajemniczy głos nie do końca ich znał... a może i dobrze?

Zauważył, że kamień zareagował i na mgłę, i na głos... A może tylko na mgłę?

- Nie mamy zwyczaju rozmawiać z kimś, kto chowa się po kątach - powiedział głośniej. - Ale żeby ciekawość cię nie zjadła... Goście przyszli. Jesteśmy obcych w tych stronach i odwiedzamy miejsca, gdzie korzysta się magii. Teraz korzysta, lub korzystało kiedyś.

Mówiąc to wpatrywał się w ścianę, usiłując dopatrzeć się znajomych kształtów czy symboli.

02-01-2020, 16:45	#141
Kerm Administrator Reputacja: 1	Według Ghartha nie tak miała wyglądać ich misja - zaklinacz był przekonany, że wojacy księcia mieli wejść do jaskini razem z nimi, a nie wysyłać naiwniaków prosto w kły i pazury bestii. Na dodatek była szansa, że jeśli wilkołak ich usłyszy, to zamieni się w człowieka... Czy więc mieli strzelać do wszystkiego, co się rusza? Jaskinia, zdaniem Ghartha, była kiedyś używana do jakichś magicznych rytuałów - rzucania potężnych czarów, może przywoływania jakichś stworów z innych wymiarów. Kamień też zareagował... Gharth zatrzymał się. - Pokaż tę mapę - powiedział. - Chyba powinniśmy po kolei odwiedzić każde pomieszczenie. I trzymać się razem. A tak na marginesie, mam wrażenie, że tu jest pełno magii... I to miejsce nieraz było wykorzystywane do takich rzeczy.

02-01-2020, 19:51	#142
Seachmall Reputacja: 1	Malcolm również miał obiekcje, co do "planu" ludzi Księcia. Osobiście uważał, że mieliby niezłą szansę zastawić pułapkę na wilkołaka. Pozostawić dwóch ciężko zbrojnych przy wyjściu, kiedy reszta sił przeczesuje jaskinię. No cóż, nie jego zamek, nie jego wojsko. Tormita zatrzymał się przy jednej ze ścian koło wejścia przyglądając się jej badawczo po czym ruszył za resztą drużyny. - "Bez ceremoniałów, ani wyrzutów" brzmi dla mnie jak "Nie chcemy, abyście z nim gadali". - zaczął się rozglądać po korytarzach - W komnacie na górze, był krąg jak na cmentarzu... uważałbym, jeszcze ponownie zmienimy plany i wylądujemy w Sigil... - Malcolm spojrzał na mapę i na pakunek z bandoletem. - Ktoś ma pojęcie, jak korzystać z tego urządzenia? - dla Tormity broń wyglądała Gnomio i nie miał zamiaru jej dotykać - Powinniśmy ustalić kolejność wchodzenia. Najpierw ja, Ghart i Gert sprawdzamy wejście, czy nie ma pułapek. Potem Halvar i Sathra wchodzą a my za nimi. Ktoś ma inną sugestię? __________________ Mother always said: Don't lose!

02-01-2020, 23:00	#143
Rozyczka Reputacja: 1	- Pójdę przodem. Żadna ze mnie baletnica, ale zająć się pułapką potrafię - rzuciła Sathara, spoglądając za siebie. -Co do tamtych... Cóż. Są mężczyźni i duzi chłopcy. Spoglądnęła mimowolnie na mapę, starając się nie wyglądać na taką, co nie wie w którą stronę trzeba się teraz udać.

02-01-2020, 23:01	#144
Mi Raaz Reputacja: 1	Halvar podał mapę. - Nie możemy chodzić razem, bo wtedy z łatwością przebiegnie za nami i może się wymknąć - powiedział paladyn zapominając zupełnie o oddziale wojska stojącym na zewnątrz i czekającym na likantropa. - Spróbujmy postawić jedną osobę tutaj - zastukał w prowizoryczną mapę. - Podzielmy się na dwie drużyny i szybko sprawdzimy dwa pomieszczenia na tym poziomie, a potem razem ruszymy dalej. Czuję, że i tak jest na niższych poziomach. Paladyn westchnął. - Czy te symbole i magia mogą coś nam zrobić? Może pełnią funkcję alarmową? Albo ochronną. Jeżeli nie są dla nas niebezpieczne, to proszę nie majstruj przy nich. Jeżeli on wyczuje, że mamy złe zamiary, to rozmowy mogą spełznąć na niczym. Paladyn oddał mapę, tak, żeby każdy mógł się z nią zapoznać. - Kobieto, czy zechcesz stanąć pierwsza na warcie? Ja i Malcolm sprawdzimy pierwsze pomieszczenia a Gert i Garth drugie. Potem ruszymy w dół. Nie zaatakuje nas, nie widząc w nas wrogów. Olbrzym mówił spokojnym głosem nie przejmując się srebrnym sztyletem przy pasie, nożem z rękojeścią z masy perłowej przy bucie, ani też żadnym ze swoich dwuręcznych mieczy, których rękojeści sterczały nad prawym ramieniem. Edycja: Halvar rozejrzał się i zdał sobie sprawę, że barbarzynka go nie słuchała, tylko już ruszyła w wybranym przez siebie kierunku. __________________ Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób lub zdarzeń jest całkowicie przypadkowe. ”Ludzie nie chcą słyszeć twojej opinii. Oni chcą słyszeć swoją własną opinię wychodzącą z twoich ust” - zasłyszane od znajomej. Ostatnio edytowane przez Mi Raaz : 03-01-2020 o 10:15.

03-01-2020, 10:05	#145
Kerm Administrator Reputacja: 1	Gharth spojrzał z niedowierzaniem na Kalvara. - Chcesz się rozdzielać? - spytał. - To chyba niezbyt rozsądne... Chyba widziałeś, co ta bestia zrobiła z księciem.

03-01-2020, 10:20	#146
Mi Raaz Reputacja: 1	Halvar wykonał gest półksiężyca nad sercem. - Selune nas chroni. Poza tym nie zapominaj, że to nie jest bestia. To rozumna istota. Jeżeli nie będziemy sprawiać wrażenia groźnych, to nas nie zaatakuje. Zresztą - Paladyn machnął głową w stronę oddalającej się Sathary - już zaczęliśmy się rozdzielać. __________________ Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób lub zdarzeń jest całkowicie przypadkowe. ”Ludzie nie chcą słyszeć twojej opinii. Oni chcą słyszeć swoją własną opinię wychodzącą z twoich ust” - zasłyszane od znajomej.

04-01-2020, 20:18	#147
Dhratlach Reputacja: 1	Wszystko szło dokładnie z planem. Byli grupą dywersyjną mającą wywabić zbiega z jaskini. Łak, mag, zmiennokształtny, czy Sokar wiedział co... nie miało znaczenia. Całkiem prosta robota, ale patrząc po gadatliwości towarzyszy... nie taka prosta. Eh... szczególnie, że Sathara już podjęła decyzję... za wszystkich. Spojrzał z lekkim politowaniem na męską część grupy i udał się za kobietą. Co ciekawe, nie słyszał chyba kroków za sobą, a głosy rozmów. W takich chwilach uczono go porozumiewać się gestami i krótkimi szeptami. Wygląda na to, że wszyscy wokoło nie mieli zbytnio takiego doświadczenia, ale co zrobić? Zrównał krok z kobiecino i powiedział cicho, żartobliwie. - Choć doceniam inicjatywę, to chyba reszta woli porównywać "sprzęt" niż zabezpieczać Twoje tyły. __________________ Rozmowy przy kawie są mhroczne... dlatego niektórzy rozjaśniają je mlekiem!

04-01-2020, 21:03	#148
PeeWee Reputacja: 1	Brody Mocy, ech, Brody Mocy! Gdzie wasza legendarna odwaga, gdzie wasz opiewany w pieśniach duch bojowy i gdzie na bogów wszelakich wasz przepotężny instynkt bohaterów.? Gdzież to wszystko jest ja się pytam? Brody Mocy, ech, Brody Mocy! Czyżby marazm, apatia i paraliż woli wdarły się w serca wasze? Czyżby strach siedział wam na ramionach i zaciskał swe szpony na gardłach waszych? Twarze wasze poważne, wręcz posągowe. Brody dumne, a wzrok jasny i przejrzysty. Ust waszych płyną słowa pewne i twarde i głos wam także nie drży. Brody Mocy, ech, Brody Mocy! Skądże więc u was ta niepewność i bojaźń? - westchnął ciężko narrator, a po chwili zawtórowało mu liczne grono czytelników. Do boju! Do boju Brody Mocy! - poniosło się gromkim echem okrzyki wiernych fanów i sympatyków. O nie! Nie! To nie głos fanów i sympatyków dało się słyszeć w podziemnych korytarzach. Gromkie echo niosło głos zupełnie kogoś innego. Postać jego niewidoczną pozostała dla wszystkich członków drużyny. Tym większe zdziwienie i strach ów głos wywołał. Któż bowiem by się nie przeraził takiej sytuacji? Nikt nie miał odwagi wyrzec ni słowa i także powyższe pytanie pozostanie zatem bez odpowiedzi. W zamian tego, jeno sine sploty gęstej mgły, poczęły kłębić się u stóp dzielnych członków drużyny Brody Mocy. - Ogłuchliście, czy może strach wypełnił serca wasze i mowę wam odebrał? - tajemniczy głos odezwał się ponownie - Mówcie, kto zacz? Zebrana na środku sali grupa bohaterów spojrzała po sobie niepewnie. Rozejrzeli się wokół, ale w podziemnej komnacie nikogo oprócz nich nie było. Jeno ciemność wszędzie. Jeno cisza wszędzie. Co to będzie? Co to będzie? __________________ >>> Wstań i walcz z Koronasocjalizmem <<< Nie wierzę w ani jedno hasło na ich barykadach Illuminati! You're never take control! You can take my heartbeat, but you can't break my soul!

06-01-2020, 17:43	#149
Mi Raaz Reputacja: 1	Halvar miał właśnie rzucić jakąś uwagę w stronę łowcy i kobiety. Miał coś powiedzieć… ruszył za nimi, zrobił krok. I zamarł w bezruchu. Z jego rozchylonych ust wydobyło się cichnące „Aaa” prawa ręka niby sięgała po miecz, ale zatrzymała się na potylicy. W końcu olbrzym upadł na jedno kolano, a mgiełka przy podłodze na moment się rozpłynęła, po to by po chwili znów zlać się w jednolitą masę. Paladyn wpatrywał się przed siebie bez wyrazu. I bez ruchu. __________________ Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób lub zdarzeń jest całkowicie przypadkowe. ”Ludzie nie chcą słyszeć twojej opinii. Oni chcą słyszeć swoją własną opinię wychodzącą z twoich ust” - zasłyszane od znajomej.

06-01-2020, 17:54	#150
Kerm Administrator Reputacja: 1	Tylko głupiec bez namysłu i bez zachowania pewnych środków ostrożności pakowałby się w ramiona bestii, która miała dosyć siły, by rozwalić solidny, porządnej jakości pancerz. A jeśli ktoś miał inne zdanie... Cóż... Głupców na świecie nie brakowało i nie należało zwracać na nich zbyt wielkiej uwagi. - Pewnie ktoś słyszał nasze rozmowy - powiedział cicho Gharth, gdy do mgły dołączył się jakiś głos, zarzucający im brak odwagi. Najwyraźniej ów tajemniczy głos nie do końca ich znał... a może i dobrze? Zauważył, że kamień zareagował i na mgłę, i na głos... A może tylko na mgłę? - Nie mamy zwyczaju rozmawiać z kimś, kto chowa się po kątach - powiedział głośniej. - Ale żeby ciekawość cię nie zjadła... Goście przyszli. Jesteśmy obcych w tych stronach i odwiedzamy miejsca, gdzie korzysta się magii. Teraz korzysta, lub korzystało kiedyś. Mówiąc to wpatrywał się w ścianę, usiłując dopatrzeć się znajomych kształtów czy symboli.