[PF 18+] Inwazja Żelaznych Kłów - Rozdział III - Strona 10

Lord Melkor · 17-03-2021, 22:37

Rufus gniewnie zacisnął zęby, słysząc czytane przez towarzyszy fragmenty dziennika, mówiące o torturowaniu mieszkańców przez te goblińskie ścierwa.

-Ciekawe co jest w tych tunelach, natomiast to chyba może być coś niezwiązanego z Kłami, bo ich stąd przepędziło. Najchętniej bym doścignął grupę Kłów, która opuściła tę osadę i wziął jakiś jeńców na przesłuchanie z tylnej straży nawet jak nie będziemy w stanie całego oddziału rozbić. Myślicie że z naszymi możliwościami możemy ich dogonić? Możemy przecież latać...- Spojrzał na pozostałych, szczególnie na druida.

TomBurgle · 20-03-2021, 19:57

~ Jak w okolicy znajdzie się jakiś staw, to z porannym słońcem będę w stanie spróbować ich znaleźć, bez ruszania się stąd. A jak nie uciekinierów, to dowódcę Kłów który spisał tą wiadomość ~ druid spędził tego dnia już kilkanaście godzin w formie sowy i zaczynał nabierać dziwnych zwierzęcych nawyków, jak obracania głowy pod dziwnymi kątami

~ Kły odeszły stąd nie więcej niż kilkanaście dni temu, więc jeżeli wiemy że mieszkańcy osady mają kilka dni przewagi, to musieli tu być po nich żeby zabrać swój dobytek.

~ Ta Zanathura i Kosseruk, wiemy coś o nich? ~ Hans dorzucił swoje pytanie ~ Tunele warto sprawdzić, bo może w środku kryją się ocaleli i to oni zawalili Kłom tunel na głowy. Jak nie, to może chociaż znajdę ciało tego porucznika i przeszukam czy nie ma przy sobie czegoś znaczącego. Ale przed powrotem do fortu spróbowałbym też odnaleźć ten obóz na zachodnich wzgórzach i przynajmniej policzyć ilu ich tam siedzi. A może i spłatać im wrednego figla.

~ Najlepszym schronieniem jest o tamten dom, ma w miarę cały dach i okiennice. Jedyne co, to trzeba będzie trzymać wartę jakby jakie licho miało wyleźć z tuneli. krasnolud nie zapomniał też o prośbie Jace'a o znalezienie schronienia. Miał też niezłą praktykę w ukrywaniu śladów ich pobytu - wszak do obozu o którym mówił list było ledwie kilka mil.

**Sindarin** · 22-03-2021, 13:00

XXV dzień miesiąca Neth (XI), Puste Wzgórza, 117 dni po ucieczce z Phaendar, 44 dni po odbiciu fortu Trevalay

Opuszczone górnicze miasteczko nocą wydawało się dość upiorne, a efekt ten potęgował jeszcze hulający po pustych, ciemnych ulicach mroźny wiatr, niosący drobinki śniegu. Na szczęście wskazany przez Hannskjalda dom dawał dobrą ochronę przed pogodą, a po uprzednim przygotowaniu bohaterowie byli dość pewni, że żaden patrol nie zauważy ich z daleka. Noc minęła spokojnie, a chłodnym rankiem drużyna wkroczyła w mroczne tunele Szybów Radyi.

Już po wejściu do kopalni dało się zauważyć, że wiele lat stała nieużywana, chociaż wysokie na niecałe trzy metry ściany wydawały się stabilne, a umieszczone co około sześć metrów szalunki nie były zniszczone. Ślady stary zawałów oraz tego niedawnego wciąż były wyraźnie widoczne – wystarczyło minąć pierwszy załom i ruszyć w dół, by trafić na osuwisko skalne, spod którego wystawały członki trzech hobgoblinów oraz jednego bladego, krępego humanoida: morloka. Cóż, przynajmniej zapiski dowódcy Kłów mówiły prawdę i mieszkańcy Podmroku pracowali z najeźdźcami…

Zawalisko dało się spokojnie przejść, by zaledwie kilka metrów dalej znaleźć się w znacznie większej komorze, która wcześniej była pewnie naturalną jaskinią. Sufit w tym miejscu sięgał niemal dziewięciu metrów, a podłogę pokrywał gruz. Drewniane pale, porzucone narzędzia i zaniedbane wózki spoczywały obok znacznie nowszych kilofów i szufli. Alkowę w północnowschodniej części jaskini odgrodzono drewnianym przepierzeniem i drzwiami, tworząc zapewne pokój brygadzisty albo składzik. W przeciwieństwie do prowadzącego w to miejsce tunelu, tutaj nie było widać żadnych zwłok, mimo się w kilku miejscach ściany i przejścia były częściowo zawalone. Wyglądało na to, ze tu było relatywnie bezpiecznie.

Z głównej komnaty wychodziły dwa tunele, na północ i na wschód. Ten pierwszy wydawał się wystarczająco drożny, by móc przejść nim w głąb kopalni, zaś z drugiego, znacznie bardziej zasypanego skałami, co jakiś czas dobiegały echa bardzo cichych, lecz miarowych stuknięć.

Obca · 23-03-2021, 14:10

Laura wyczarowała światło przed wejściem do kopalni przyświecające sobie i części towarzyszy część drogi. Przedtem puściła swojego chowańca z jego echolokacją nie powinien mieć problemu w tym miejscu.
- Słyszycie to ? Tam chyba ktoś jest….i kopie - Powiedziała cicho do reszty.

Lord Melkor · 25-03-2021, 11:07

Rufus rozglądał się czujnie po kopalni, zastanawiając się jak rozległa jest sieć tuneli. Nie było to dla niego naturalne środowisko, z dala od słońca, ale pobyt z uchodźcami w jaskiniach przyzwyczaił go do tego.

-To stukanie to mogą być jacyś ludzie, którzy przeżyli inwazję Kłów, ale mogą też być jakieś potwory z podziemi. Ostrożnie Laura, ja i Mikel pójdziemy przodem. - Spojrzał z nutą troski na kobietę zmienioną w niziołkę, odkąd wróciła w tym malutkim ciele wydawała mu się bardziej delikatna i bezbronna... ale pewnie nie chciała być inaczej traktowana.

TomBurgle · 25-03-2021, 12:46

Przed wyruszeniem na dół, Hans miał do dotrzymania zobowiązania - tak jak obiecał, chciał sprawdzić czy zaginieni ciągle żyli. Jako że część z nich mogła się ukrywać na dole, był na to najwyższy czas, stąd ledwie po śniadaniu ruszył do zauważonej niedaleko sadzawki.

2* Scrying - jeden na krasnoluda Voldana który był na szychcie w czasie ataku (nie dostaliśmy żadnych przedmiotów) a drugie na kapłana Desny po którym mamy symbole które sam wykonywał.
A jak ktoś się złapie to oprócz zgadywania co widać to także Detect Magic

Nieco później, już razem z pozostałymi, krasnolud z radością jako pierwszy zszedł pod ziemię. Może i nie były to naturalne jaskinie które sobie upodobał, ale i tak coś w jego wnętrzu czuło się bezpieczniej między solidną skałą.

Pomimo że zapowiedział że zapewne zacznie zaglądać do wnętrza skał - i że może kogoś zabrać ze sobą, jeżeli chcą - wciąż dreptał w swojej rudobrodej formie.

- Jeżeli kopią, to miarowo ale tylko jedna osoba. A ilu górników pracuje samotnie na dole? - odszepnął Laurze,

- Nie zwracajcie uwagi na mnie, ja będę zaglądał pod różne kamienie - rzekł, kiedy Rufus zaproponował skład straży przedniej bez druida i bez oporu ustąpił miejsca na czele.

- To chyba nie ten zawał o którym mówili, bo tutaj nie musieliby ich szukać. Ale zawsze warto sprawdzić - druidzkie zaklęcie sprawiło że ziemia ożyła i odsunęła się, pozostawiając gołe kamienie i ciała ofiar zawaliska na wejściu. Był powód dla którego Hans chciał wypróbować ten sposób odkopywania od razu - mimo jego kamieniarskiej wiedzy i sporego namysłu jak to zrobić, wciąż obawiał się że może wywołać w ten sposób kolejne osuwisko.

Tak jak powiedział, krasnolud ciągnał się z tyłu za pozostałymi, myszkując swobodnie po jaskiniach. W zawalisku po prawej od wejścia znalazł szczelinę przez którą mogła by się przecisnąć Laura i jej chowaniec - a po godzinie lub dwóch także pozostali. Przeszukał ciała spod zawaliska, szukając jakichś cennych wskazówek. A i składzik górniczy nie oparł się jego krasnoludzkiej ciekawości.

psionik · 29-03-2021, 20:15

Noc minęła spokojnie, ale mimo to Jace wystawił niewidzialny alarm wokół domu. Nad ranem podczas ćwiczeń wertował swoją pamięć zastanawiając się, co może ich spotkać w szybach? Latanie w wąskich przestrzeniach raczej się nie przyda, choć lewitacja mogła być przydatna w przypadku wpadnięcia do szybu. Wiedźma dysponowała również odpowiednią klątwą...
Jace był magiem umysłu, psionikiem, ale to... to specjalizacja Hannsa.
Zakończył ćwiczenia kończąc obmyślać możliwe scenariusze tego co może ich spotkać i jak mógł wspomóc drużynę.

Zebrali obozowisko i wyruszyli do pierwszego niezawalonego szybu. Temperatura zmieniła się momentalnie po wejściu. Powietrze stało się... inne. Lekko zatęchłe... przypominała miesiące spędzone w jaskini troglodytów. Jace przesunął dłonią po skalnej ścianie zbierając mały jej fragment. Przyjrzał się mu.
- Hannskjaldzie... - zawahał się. W sumie, krasnolud wiedział najlepiej co ma robić - w razie czego, bądźmy w kontakcie. -
Pstryknął kamyk przed siebie, lecz ten zamiast upaść zawisnął powietrzu. Powoli obrócił się w powietrzu i rozświetlił na bladoniebiesko.
Jace machnął ręką i światło popłynęło w powietrzu oświetlając zakamarki podziemnych hal.

- Hannskjaldzie, dasz radę sprawdzić co to za odgłosy? Czy ziemia jest w stanie ci powiedzieć? - spytał. - Wolałbym żebyśmy się nie rozdzielali. Ten tunel wygląda na taki, którym moglibyśmy zejść, ale to z tamtego dochodzą dźwięki. -

**Sindarin** · 30-03-2021, 10:31

Wcześniej

Wizyta przy sadzawce pod osadą nie przyniosła Hannskjaldowi zbyt wielu informacji. Zaklęcie wieszczące użyte z symbolem Desny nie zadziałało w ogóle, zaś po skupieniu się na opisie Voldana, zapamiętanym z opisu jego siostry, druid już zaczynał dostrzegać jakieś kontury, lecz te szybko zniknęły, a wizja rozwiała się, zanim zauważył cokolwiek sensownego. Cóż, pechowy górnik najpewniej jeszcze żył, ale gdzie i w jakim stanie się znajdował, tego nie dało się określić.

W kopalni

Stuk, stuk, stuk.
Kolejne trzy miarowe stuknięcia rozbrzmiały tuż przed tym, jak druidzka magia rozgarnęła część ziemi i kamieni przygniatających ciała dwóch hobgoblinów i morloka. Nie było to łatwe zadanie, gdyż jeden błąd przy ustalaniu obszaru mógł wywołać kolejny zawał, ściągając pół wzgórza na głowy bohaterów, ale udało się. Zmiażdżone zwłoki, co nie było wcale zaskakujące, były w okropnym stanie, podobnie jak ich ekwipunek – większość nie nadawała się do niczego, porwana i połamana. Z większych rzeczy uchował się jedynie dobrze wykonany długi miecz, którego właściciel nieświadomie osłonił własnym ciałem. Poza tym w gruzach dało się znaleźć solidne metalowe kajdany, montey i drobne złote samorodki wysypane z rozerwanych sakiewek, a także ściskany w martwej dłoni morloka symbol ze srebra, przedstawiający węża otaczającego nieobrobiony szmaragd. Nikomu nie przychodziło do głowy, co mógł przedstawiać.

Wnętrze składzika było wyraźnie wcześniej splądrowane, ale Kły najwyraźniej nie interesowały się nim zbytnio. Na biurku znajdowały się sterty różnych dokumentów, przede wszystkim opisów dziennych urobków oraz harmonogramy pracy górników, a poza tym kilka prostych schematycznych map kopalni, absolutnie niezrozumiałych dla kogoś spoza tego fachu. Skrzynka na wypłaty została oczywiście opróżniona, ale Hannskjaldowi udało się znaleźć zignorowaną zupełnie apteczkę, a w niej kilka magicznych mikstur i bandaży, oraz emanujący aurą transmutacji długi na stopę dzwonek wietrzny z mithrilu.

Zaklęty przez Jace’a kamień oświetlał kolejne metry szerszego tunelu, który zapewne kiedyś był głównym korytarzem kopalni. Zawały pokryły jego podłogę warstwą gruzu, ale wyglądało na to, że przejście nim będzie co najwyżej niewygodne. Na prawo i lewo odchodziło od niego kilka odnóg, a zanim światło dotarło do granicy zasięgu telekinezy, Jace dojrzał koniec korytarza – kompletnie zasypany i nie do przejścia. Jeśli mieli wejść głębiej tamtędy, musieli skorzystać z bocznych tuneli.

Wysłany przez Laurę Gacek wleciał w niewielką szczelinę w zawalisku, z którego dochodziły stukoty, by po kilku chwilach wrócić w akompaniamencie głośnego popiskiwania. Usiadł na ramieniu wiedźmy, która jako jedyna go rozumiała, i prawie schował w jej włosach.- JAM JEST NOCĄ! I nie godzę się na wysyłanie mnie w takie ciasne, ciemne brudne tunele! To poniżej godności NOCY! Szczególnie że nic tam ciekawego nie ma! Wózki pełne kamulców, dwa trupy i jeden dwunóg taki jak ten tu – czubkiem skrzydła wskazał na Hannskjalda - chyba bardziej żywy, bo się rusza i stuka. Czy mam zniszczyć go mocą NOCY? – zapytał, ale Laura czuła, że boi się sam lecieć tam z powrotem.

Obca · 30-03-2021, 10:44

- W środku jest żywy krasnolud stuka w kamienie. - Powiedziała Laura do reszty przekazując informacje od jej chowańca. - Myślicie że powinniśmy przekazać mu jakaś wiadomość?

Lord Melkor · 31-03-2021, 12:41

-Oczywiście, że powinniśmy przekazać wiadomość temu nieszczęśnikowi, że wiemy o nim i ruszamy z pomocą. - Odparł ożywiony nieco przekazaną informacją Rufus, który wcześniej przeglądał znalezione przy trupach i w składziku przedmioty. Najcenniejsze było pięć mikstur leczniczych, zaproponował by sprawiedliwie je rozdzielić pomiędzy członków drużyny. Jeden z hobgoblinów miał świetnie wykonany miecz, ale dusze przodków mogłyby być zazdrosne jakby używał innej broni niż topora, więc pozostawił oręż Mikelowi.

Następnie podzedł do zwaliska i przyjrzał mu się jakby oceniał przeciwnika z którym przyjdzie mu się zmagać.

-Mamy jakąś magię żeby to usunąć czy musimy ręcznie?

17-03-2021, 22:37	#91
Lord Melkor Reputacja: 1	Rufus gniewnie zacisnął zęby, słysząc czytane przez towarzyszy fragmenty dziennika, mówiące o torturowaniu mieszkańców przez te goblińskie ścierwa. -Ciekawe co jest w tych tunelach, natomiast to chyba może być coś niezwiązanego z Kłami, bo ich stąd przepędziło. Najchętniej bym doścignął grupę Kłów, która opuściła tę osadę i wziął jakiś jeńców na przesłuchanie z tylnej straży nawet jak nie będziemy w stanie całego oddziału rozbić. Myślicie że z naszymi możliwościami możemy ich dogonić? Możemy przecież latać...- Spojrzał na pozostałych, szczególnie na druida.

20-03-2021, 19:57	#92
TomBurgle Reputacja: 1	~ Jak w okolicy znajdzie się jakiś staw, to z porannym słońcem będę w stanie spróbować ich znaleźć, bez ruszania się stąd. A jak nie uciekinierów, to dowódcę Kłów który spisał tą wiadomość ~ druid spędził tego dnia już kilkanaście godzin w formie sowy i zaczynał nabierać dziwnych zwierzęcych nawyków, jak obracania głowy pod dziwnymi kątami ~ Kły odeszły stąd nie więcej niż kilkanaście dni temu, więc jeżeli wiemy że mieszkańcy osady mają kilka dni przewagi, to musieli tu być po nich żeby zabrać swój dobytek. ~ Ta Zanathura i Kosseruk, wiemy coś o nich? ~ Hans dorzucił swoje pytanie ~ Tunele warto sprawdzić, bo może w środku kryją się ocaleli i to oni zawalili Kłom tunel na głowy. Jak nie, to może chociaż znajdę ciało tego porucznika i przeszukam czy nie ma przy sobie czegoś znaczącego. Ale przed powrotem do fortu spróbowałbym też odnaleźć ten obóz na zachodnich wzgórzach i przynajmniej policzyć ilu ich tam siedzi. A może i spłatać im wrednego figla. ~ Najlepszym schronieniem jest o tamten dom, ma w miarę cały dach i okiennice. Jedyne co, to trzeba będzie trzymać wartę jakby jakie licho miało wyleźć z tuneli. krasnolud nie zapomniał też o prośbie Jace'a o znalezienie schronienia. Miał też niezłą praktykę w ukrywaniu śladów ich pobytu - wszak do obozu o którym mówił list było ledwie kilka mil. __________________ W styczniu '22 zakończyłem korzystanie z tego forum - dzięki! Ostatnio edytowane przez TomBurgle : 20-03-2021 o 21:00.

22-03-2021, 13:00	#93
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	XXV dzień miesiąca Neth (XI), Puste Wzgórza, 117 dni po ucieczce z Phaendar, 44 dni po odbiciu fortu Trevalay Opuszczone górnicze miasteczko nocą wydawało się dość upiorne, a efekt ten potęgował jeszcze hulający po pustych, ciemnych ulicach mroźny wiatr, niosący drobinki śniegu. Na szczęście wskazany przez Hannskjalda dom dawał dobrą ochronę przed pogodą, a po uprzednim przygotowaniu bohaterowie byli dość pewni, że żaden patrol nie zauważy ich z daleka. Noc minęła spokojnie, a chłodnym rankiem drużyna wkroczyła w mroczne tunele Szybów Radyi. Już po wejściu do kopalni dało się zauważyć, że wiele lat stała nieużywana, chociaż wysokie na niecałe trzy metry ściany wydawały się stabilne, a umieszczone co około sześć metrów szalunki nie były zniszczone. Ślady stary zawałów oraz tego niedawnego wciąż były wyraźnie widoczne – wystarczyło minąć pierwszy załom i ruszyć w dół, by trafić na osuwisko skalne, spod którego wystawały członki trzech hobgoblinów oraz jednego bladego, krępego humanoida: morloka. Cóż, przynajmniej zapiski dowódcy Kłów mówiły prawdę i mieszkańcy Podmroku pracowali z najeźdźcami… Zawalisko dało się spokojnie przejść, by zaledwie kilka metrów dalej znaleźć się w znacznie większej komorze, która wcześniej była pewnie naturalną jaskinią. Sufit w tym miejscu sięgał niemal dziewięciu metrów, a podłogę pokrywał gruz. Drewniane pale, porzucone narzędzia i zaniedbane wózki spoczywały obok znacznie nowszych kilofów i szufli. Alkowę w północnowschodniej części jaskini odgrodzono drewnianym przepierzeniem i drzwiami, tworząc zapewne pokój brygadzisty albo składzik. W przeciwieństwie do prowadzącego w to miejsce tunelu, tutaj nie było widać żadnych zwłok, mimo się w kilku miejscach ściany i przejścia były częściowo zawalone. Wyglądało na to, ze tu było relatywnie bezpiecznie. Z głównej komnaty wychodziły dwa tunele, na północ i na wschód. Ten pierwszy wydawał się wystarczająco drożny, by móc przejść nim w głąb kopalni, zaś z drugiego, znacznie bardziej zasypanego skałami, co jakiś czas dobiegały echa bardzo cichych, lecz miarowych stuknięć.

25-03-2021, 11:07	#95
Lord Melkor Reputacja: 1	Rufus rozglądał się czujnie po kopalni, zastanawiając się jak rozległa jest sieć tuneli. Nie było to dla niego naturalne środowisko, z dala od słońca, ale pobyt z uchodźcami w jaskiniach przyzwyczaił go do tego. -To stukanie to mogą być jacyś ludzie, którzy przeżyli inwazję Kłów, ale mogą też być jakieś potwory z podziemi. Ostrożnie Laura, ja i Mikel pójdziemy przodem. - Spojrzał z nutą troski na kobietę zmienioną w niziołkę, odkąd wróciła w tym malutkim ciele wydawała mu się bardziej delikatna i bezbronna... ale pewnie nie chciała być inaczej traktowana.

25-03-2021, 12:46	#96
TomBurgle Reputacja: 1	Przed wyruszeniem na dół, Hans miał do dotrzymania zobowiązania - tak jak obiecał, chciał sprawdzić czy zaginieni ciągle żyli. Jako że część z nich mogła się ukrywać na dole, był na to najwyższy czas, stąd ledwie po śniadaniu ruszył do zauważonej niedaleko sadzawki. 2* Scrying - jeden na krasnoluda Voldana który był na szychcie w czasie ataku (nie dostaliśmy żadnych przedmiotów) a drugie na kapłana Desny po którym mamy symbole które sam wykonywał. A jak ktoś się złapie to oprócz zgadywania co widać to także Detect Magic Nieco później, już razem z pozostałymi, krasnolud z radością jako pierwszy zszedł pod ziemię. Może i nie były to naturalne jaskinie które sobie upodobał, ale i tak coś w jego wnętrzu czuło się bezpieczniej między solidną skałą. Pomimo że zapowiedział że zapewne zacznie zaglądać do wnętrza skał - i że może kogoś zabrać ze sobą, jeżeli chcą - wciąż dreptał w swojej rudobrodej formie. - Jeżeli kopią, to miarowo ale tylko jedna osoba. A ilu górników pracuje samotnie na dole? - odszepnął Laurze, - Nie zwracajcie uwagi na mnie, ja będę zaglądał pod różne kamienie - rzekł, kiedy Rufus zaproponował skład straży przedniej bez druida i bez oporu ustąpił miejsca na czele. - To chyba nie ten zawał o którym mówili, bo tutaj nie musieliby ich szukać. Ale zawsze warto sprawdzić - druidzkie zaklęcie sprawiło że ziemia ożyła i odsunęła się, pozostawiając gołe kamienie i ciała ofiar zawaliska na wejściu. Był powód dla którego Hans chciał wypróbować ten sposób odkopywania od razu - mimo jego kamieniarskiej wiedzy i sporego namysłu jak to zrobić, wciąż obawiał się że może wywołać w ten sposób kolejne osuwisko. Tak jak powiedział, krasnolud ciągnał się z tyłu za pozostałymi, myszkując swobodnie po jaskiniach. W zawalisku po prawej od wejścia znalazł szczelinę przez którą mogła by się przecisnąć Laura i jej chowaniec - a po godzinie lub dwóch także pozostali. Przeszukał ciała spod zawaliska, szukając jakichś cennych wskazówek. A i składzik górniczy nie oparł się jego krasnoludzkiej ciekawości. __________________ W styczniu '22 zakończyłem korzystanie z tego forum - dzięki! Ostatnio edytowane przez TomBurgle : 25-03-2021 o 12:51.

23-03-2021, 14:10	#94
Obca Reputacja: 1	Laura wyczarowała światło przed wejściem do kopalni przyświecające sobie i części towarzyszy część drogi. Przedtem puściła swojego chowańca z jego echolokacją nie powinien mieć problemu w tym miejscu. - Słyszycie to ? Tam chyba ktoś jest….i kopie - Powiedziała cicho do reszty.

29-03-2021, 20:15	#97
psionik Reputacja: 1	Noc minęła spokojnie, ale mimo to Jace wystawił niewidzialny alarm wokół domu. Nad ranem podczas ćwiczeń wertował swoją pamięć zastanawiając się, co może ich spotkać w szybach? Latanie w wąskich przestrzeniach raczej się nie przyda, choć lewitacja mogła być przydatna w przypadku wpadnięcia do szybu. Wiedźma dysponowała również odpowiednią klątwą... Jace był magiem umysłu, psionikiem, ale to... to specjalizacja Hannsa. Zakończył ćwiczenia kończąc obmyślać możliwe scenariusze tego co może ich spotkać i jak mógł wspomóc drużynę. Zebrali obozowisko i wyruszyli do pierwszego niezawalonego szybu. Temperatura zmieniła się momentalnie po wejściu. Powietrze stało się... inne. Lekko zatęchłe... przypominała miesiące spędzone w jaskini troglodytów. Jace przesunął dłonią po skalnej ścianie zbierając mały jej fragment. Przyjrzał się mu. - Hannskjaldzie... - zawahał się. W sumie, krasnolud wiedział najlepiej co ma robić - w razie czego, bądźmy w kontakcie. - Pstryknął kamyk przed siebie, lecz ten zamiast upaść zawisnął powietrzu. Powoli obrócił się w powietrzu i rozświetlił na bladoniebiesko. Jace machnął ręką i światło popłynęło w powietrzu oświetlając zakamarki podziemnych hal. - Hannskjaldzie, dasz radę sprawdzić co to za odgłosy? Czy ziemia jest w stanie ci powiedzieć? - spytał. - Wolałbym żebyśmy się nie rozdzielali. Ten tunel wygląda na taki, którym moglibyśmy zejść, ale to z tamtego dochodzą dźwięki. -

30-03-2021, 10:31	#98
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	Wcześniej Wizyta przy sadzawce pod osadą nie przyniosła Hannskjaldowi zbyt wielu informacji. Zaklęcie wieszczące użyte z symbolem Desny nie zadziałało w ogóle, zaś po skupieniu się na opisie Voldana, zapamiętanym z opisu jego siostry, druid już zaczynał dostrzegać jakieś kontury, lecz te szybko zniknęły, a wizja rozwiała się, zanim zauważył cokolwiek sensownego. Cóż, pechowy górnik najpewniej jeszcze żył, ale gdzie i w jakim stanie się znajdował, tego nie dało się określić. W kopalni Stuk, stuk, stuk. Kolejne trzy miarowe stuknięcia rozbrzmiały tuż przed tym, jak druidzka magia rozgarnęła część ziemi i kamieni przygniatających ciała dwóch hobgoblinów i morloka. Nie było to łatwe zadanie, gdyż jeden błąd przy ustalaniu obszaru mógł wywołać kolejny zawał, ściągając pół wzgórza na głowy bohaterów, ale udało się. Zmiażdżone zwłoki, co nie było wcale zaskakujące, były w okropnym stanie, podobnie jak ich ekwipunek – większość nie nadawała się do niczego, porwana i połamana. Z większych rzeczy uchował się jedynie dobrze wykonany długi miecz, którego właściciel nieświadomie osłonił własnym ciałem. Poza tym w gruzach dało się znaleźć solidne metalowe kajdany, montey i drobne złote samorodki wysypane z rozerwanych sakiewek, a także ściskany w martwej dłoni morloka symbol ze srebra, przedstawiający węża otaczającego nieobrobiony szmaragd. Nikomu nie przychodziło do głowy, co mógł przedstawiać. Wnętrze składzika było wyraźnie wcześniej splądrowane, ale Kły najwyraźniej nie interesowały się nim zbytnio. Na biurku znajdowały się sterty różnych dokumentów, przede wszystkim opisów dziennych urobków oraz harmonogramy pracy górników, a poza tym kilka prostych schematycznych map kopalni, absolutnie niezrozumiałych dla kogoś spoza tego fachu. Skrzynka na wypłaty została oczywiście opróżniona, ale Hannskjaldowi udało się znaleźć zignorowaną zupełnie apteczkę, a w niej kilka magicznych mikstur i bandaży, oraz emanujący aurą transmutacji długi na stopę dzwonek wietrzny z mithrilu. Zaklęty przez Jace’a kamień oświetlał kolejne metry szerszego tunelu, który zapewne kiedyś był głównym korytarzem kopalni. Zawały pokryły jego podłogę warstwą gruzu, ale wyglądało na to, że przejście nim będzie co najwyżej niewygodne. Na prawo i lewo odchodziło od niego kilka odnóg, a zanim światło dotarło do granicy zasięgu telekinezy, Jace dojrzał koniec korytarza – kompletnie zasypany i nie do przejścia. Jeśli mieli wejść głębiej tamtędy, musieli skorzystać z bocznych tuneli. Wysłany przez Laurę Gacek wleciał w niewielką szczelinę w zawalisku, z którego dochodziły stukoty, by po kilku chwilach wrócić w akompaniamencie głośnego popiskiwania. Usiadł na ramieniu wiedźmy, która jako jedyna go rozumiała, i prawie schował w jej włosach.- JAM JEST NOCĄ! I nie godzę się na wysyłanie mnie w takie ciasne, ciemne brudne tunele! To poniżej godności NOCY! Szczególnie że nic tam ciekawego nie ma! Wózki pełne kamulców, dwa trupy i jeden dwunóg taki jak ten tu – czubkiem skrzydła wskazał na Hannskjalda - chyba bardziej żywy, bo się rusza i stuka. Czy mam zniszczyć go mocą NOCY? – zapytał, ale Laura czuła, że boi się sam lecieć tam z powrotem.

30-03-2021, 10:44	#99
Obca Reputacja: 1	- W środku jest żywy krasnolud stuka w kamienie. - Powiedziała Laura do reszty przekazując informacje od jej chowańca. - Myślicie że powinniśmy przekazać mu jakaś wiadomość?

31-03-2021, 12:41	#100
Lord Melkor Reputacja: 1	-Oczywiście, że powinniśmy przekazać wiadomość temu nieszczęśnikowi, że wiemy o nim i ruszamy z pomocą. - Odparł ożywiony nieco przekazaną informacją Rufus, który wcześniej przeglądał znalezione przy trupach i w składziku przedmioty. Najcenniejsze było pięć mikstur leczniczych, zaproponował by sprawiedliwie je rozdzielić pomiędzy członków drużyny. Jeden z hobgoblinów miał świetnie wykonany miecz, ale dusze przodków mogłyby być zazdrosne jakby używał innej broni niż topora, więc pozostawił oręż Mikelowi. Następnie podzedł do zwaliska i przyjrzał mu się jakby oceniał przeciwnika z którym przyjdzie mu się zmagać. -Mamy jakąś magię żeby to usunąć czy musimy ręcznie? Ostatnio edytowane przez Lord Melkor : 31-03-2021 o 12:48.