Lua szukała, ale nie znalazła. Abstrahując jednak od tego, całe znalezienie związanego mężczyzny wydawało się goblince dość dziwne. Szybko uznała, że ktoś go zwyczajnie okradł, bo ubranie potrafi być drogie. A potem związał, aby ten nie zawiadomił straży, zanim złodziej się ulotni z łupem. Jeśli jednak Ned miał przypuszczenia do potencjalnej kryjówki i odziewek faktycznie tam będzie, to ta teoria się nie sprawdzała, a co ciekawsze budziłaby kolejne pytania.

Niezidentyfikowany okrzyk uzmysłowił im jednak, że nie było czasu na rozważania. Ned chciał uciekać i w jego przypadku było to zupełnie zrozumiałe, ale oni nie mieli prawa tego zrobić.
- Nie zostawiamy kolegów w potrzebie - odpowiedziała Lua i zbiegła na parter przeskakując po dwa stopnie na raz.

Zanim jednak mogła pobiec do przodu, musiała wiedzieć dokąd się udać.
- Elric! Thorug! Gdzie jesteście?! - głośno wezwała, brakujących kompanów.

Caelan na razie zignorował alarmujące hałasy z dołu i postanowił towarzyszyć Nedowi w poszukiwaniach ubrania. Nie trwało to długo. Ned poprowadził Caelana najpierw na wprost, przeskoczył nad odcinkiem przegniłej podłogi i skręcił do północnej odnogi korytarza. Rzeczy Neda jak się okazało leżały rzucone na ziemi w pierwszym pomieszczeniu po prawo.
Ned szybko się ubrał.

-Co teraz? Może poszukamy twoich przyjaciół. Miejmy nadzieję, że nic im się nie stało. Nie chciałbym mieć was na sumieniu- powiedział do Caelana ledwo dostrzegalnie się uśmiechając.

W piwnicy rozgorzała walka. Thorug zbrojny w pochodnię przy wsparciu Elricka zaczęli bronić się przeciw chmarze padlinożernych larw. Mimo iż bez wsparcia reszty drużyny to szło im zaskakująco dobrze. Thorug młócił rój swą pochodnia dziękując pewnie w myślach rzemieślnikowi, który ją zrobił tak, że przy tym nie gasła. Elrick siekł larwy swymi dwoma mieczami. Elrick trafiał zdecydowanie częściej, ale czynił znacznie mniejsze spustoszenie na cios niż Thorug. Larwy raz niebezpiecznie oblazły Elricka, ale ten szybko je z siebie zrzucił i mógł kontynuować walkę. Ostateczny cios zadał jednak Theren, który wraz z Lua odnalazł wreszcie walczących. Przy pomocy zaklęcia promienia mrozy zmienił resztki larw w lodowe okruchy. Lua tym sposobem nawet nie zdążyła zadać ciosu.

Na środku pomieszczenia leżało ciało należące zapewne do młodego Sterna. Kilka gnilnych larw jeszcze na nim ucztowało, ale nie były one zainteresowane walką. Zbroja płytowa w którą odziane były zwłoki była tu i ówdzie powgniatana i wymagała naprawy. Natomiast miecz długi i tarcza leżąca na nogach trupa były zdatne do użytku.

Wygranie walki oznaczało, że można splądrować pomieszczenie. Lua okazała się być pod tym względem niezrównana. Nie dość, że znalazła ślady przeciągania czegoś po podłodze, które urywały się przy regale pod północną ścianą, to na stojakach na wino znalazła nietkniętą butelkę wina opatrzoną etykietą przedstawiającą mężczyznę przebranego za jednorożca. W momencie kiedy pokazywaliście sobie butelkę i rozprawialiście co z nią zrobić do piwnicy zeszli Ned i Caelan.

Ten, kto ogłuszył i związał Neda, raczej nie był złodziejem, bowiem rzeczy Neda znalazły się bez problemów.
- Wszak nie przyszliśmy tu by szukać ciebie - powiedział Caelan - więc cokolwiek się stanie, to nie będzie twoją winą - zapewnił.


- To jest Ned Shakeshaft - przedstawił uwolnionego mężczyznę, gdy dotarli do kompanów. - Znaleźliśmy go na piętrze. Ktoś go ogłuszył i związał, jakiś czas temu.

- A tego wina bym nie pił - powiedział, spoglądając na butelkę. - Skoro to dom alchemika, to w środku równie dobrze może być jakaś paskudna mikstura.

Lua zaobserwowała, że Ned wiedział gdzie przeskoczyć i od razu znalazł swoje ubranie. Owszem, słyszał jak ona sama uprzedzała o podłodze i był tu już wcześniej, więc to pierwsze mógł wiedzieć. Ale skąd wiedział o ubraniu? I dlaczego było akurat tam?
Nikt z ich ekipy nie zaglądał jeszcze do tego pokoju, ale jeśli to tam się kryły łupy, to później Lua z pewnością tam zawita.


Wcześniej rozdzielanie się brzmiało rozsądnie, gdyż szybciej mogli przeszukać dom. Okazało się jednak, że nie było tu całkiem bezpiecznie - pająki, robale i nie wiadomo co jeszcze. Lua była zadowolona, że byli w komplecie i miała nadzieję, że tak już zostanie.
Zresztą, pamiętała że było jeszcze coś świecącego w kominku na górze, tylko najpierw trzeba było uporać się z pająkami.

- Ojej - mruknęła smutno, na widok tego co zostało z dzielnego młodzieńca. Biedak. Młody i pełen zapału, tak się szykował na wyzwanie, a zamiast szczęścia znalazł tylko śmierć.
Nic już nie mogli dla niego zrobić. Może tylko zabrać ciało do wioski, no i oczywiście dowiedzieć się kto odpowiada za jego zgubę.

- Pięćdziesiąt? To sama butelka ze dwie, ale lepiej odsprzedać niż pić - podsumowała Lua, a fakt że znaleźli coś cennego, pomógł jej otrząsnąć się z ponurych myśli.
- A tutaj musi być tajne ukryte przejście. Tutaj, ktoś coś ciągał i ślad znika pod regałem - podzieliła się swoimi spostrzeżeniami, pokazując odpowiednie miejsce.
Można było zacząć szukać ukrytej klamki, lub zakasać rękawy i przesunąć cały regał. Goblinka do silnych nie należała i lepiej jej pasowała ta pierwsza opcja.

Zanim się zorientowała, Thorug doskoczył do Neda, wypytując go w niezbyt uprzejmy sposób.
- Ależ... - Lua nie raz się z tym zetknęła i była przeciwna takiemu przesłuchiwaniu. Były inne, łagodniejsze i równie skuteczne sposoby.
- Thorug - delikatnie zaapelowała do jego sumienia, nie mając innego sposobu aby powstrzymać kolegę.