Fakt, że czasem wnioski Allena płyną ze spostrzeżeń innych. Mam wrażenie, że trudno tego uniknąć w formie PBF. Może to też wynikać z mojego umiłowania fabularnych opisów, pozostawiających czasem nieco do życzenia w kwestii przejrzystości wypowiedzi. Jak na razie Elf nie wybiegł na tyle z tymi reakcjami, bym musiał je prostować, jeśli tak się stanie postaram się to korygować fabularnie.
[W kwestii ostatniej deklaracji, adept mógł spostrzec to samo co Gnoll i domyślić się podglądającego spotkanie ze stychu Wanieczki] -
Nie ma w tym nic złego, a wręcz popycha na przód fabułę.

Choć lubię dłuższe i bardziej rozbudowane opisy reakcji i przeżyć bohaterów to doceniam wkład archiwumX w przebieg akcji. Twoje pytania są zasadne i dociekliwe. Czekam z punktami reputy na nieco obszerniejszy post, choć nie ukrywam, że te już się należą za całokształt udziału w przygodzie.

Nie straszny mrok i pył,
Nie straszny zmarznięty tył,
Szedł bo był, czuł że żył
Póki miłość, ból i strach,
Pokonywał czas,
Płomień życia pali nas,
Niech nas spali, my zuchwali,
Myśmy śmierci oszukali.

Z ballady o Mistrzu Yagodzie

@Archiwum, podobnego rodzaju pomyłki zdarzają się każdemu, ale mogę Cię zapewnić, że akurat Nanatar jako Mistrz Gry nie wykorzystuje ich z premedytacją do udupienia gracza

Miej jednocześnie na względzie, że generalnie nie praktykujemy w naszej grupie procedury cofania deklaracji, jeśli już została fabularnie opisana – cała sztuka polega wówczas na umiejętnym wybrnięciu z sytuacji w taki sposób, by nie ucierpiała na tym ani opowieść ani skóra bohatera.

@Nanatar, wrzuciłem do wątku fabularkę Bhurrka. Gnol ma swoje podejrzenia co do całej dotychczasowej storylinii, ale pokonany jadłem i napitkiem, koniec końców padnie na placu boju. Najważniejsza deklaracja na ten moment to gotowość do wyprawy na wiedźmę. Tak jak to podkreśliłem w poście, dochodzenie w sprawie śmierci kapłana niezbyt gnola interesuje, bo nie niesie za sobą namacalnych korzyści. Bhurrek będzie starał się jak najdłużej żyć na koszt Gromby, więc to questy szołtysa mają dla Węszymorda największą wagę.

Archiwum, rzut kostką na forum wykonuje się w następujący sposób: w dolnym prawym rogu swojego ostatniego posta na prawo od opcji „Edytuj” masz ikonkę kostki - nim włączasz Kostnicę. Po kliknięciu otworzy Ci się pośrodku ekranu moduł Kostnicy. W pole „Ilość kostek” wpisz 1, w „Ilość ścianek” 100, w „Modyfikator” nie wpisuj nic. Następnie kliknij obowiązkowo w okienko „Dodaj”, a dopiero na końcu w „Zapisz”.

W każdym poście można rzucić kostki tylko jeden raz. Klikając w „Dodaj” wykonujesz wirtualny rzut. Klikając w „Zapisz” zamykasz generator rzutów. Jesli się pomylisz i z rozpędu klikniesz w „Zapisz” zamiast w „Dodaj”, popsujesz mechanizm Kostnicy i w tym konkretnym poście nie będziesz już mógł wykonywać rzutów.

Mam nadzieję, że pomogłem. Powodzenia!

Wyjaśnienia:

Proszę o wybaczenie, że nie zamieściłem wyników magicznych badań Allena nad złotą monetą z symbolem zrośniętych czaszek. Odpowiedź zamieszczę w tym poście w spojlerze dla archiwumX. Jeśli otworzy go ktoś inny poza ArchiwumX i Nanatarem zostanie obłożony klątwą.

i pal już o płeć złotego rycerza

Allen może wykonać tylko test wykrycia magii i ten jest pozytywny. To znaczy Elf jest przekonany, że przedmiot jest magiczny. Na tym etapie trudno mu będzie ustalić w jakie ma cechy. Najlepszym na to sposobem jest wykonanie testu identyfikacji, do tego jest potrzebna umiejętność dostępna od poziomu pierwszego. Czynność ta trwa kilka do kilkudziesięciu godzin w zależności od mocy przedmiotu. Można też używać do tego nabytej wiedzy [ umiejętność barda- znajomość legend ], bibliotek, odpowiednich czarów, nawet z pergaminów, ostatecznie intuicji [ ale ta ostatnia nie odpowie jednoznacznie. - wykonam taki test dla Allena to jest 1/10 INT mało. Przykro mi, wypadło 56. Charakter przedmiotu może też przybliżyć adeptowi wizerunek czaszek. Jest to symbol chaotycznych złych bogiń Nata-Kranty. Są boginiami szaleństwa, strachu, wynaturzeń i niszczycielskiej magii

Druga sprawa.
Wszyscy bohaterowie włącznie z Rafaelem i Łanem wykonali poprawnie test strachu. Mogą więc normalnie działać. Wykonywać czynności, rozmawiać, używać przedmiotów i magii. Nie zmienia to faktu, że sytuacja wygląda upiornie, a ową grozę wchłania się każdym zmysłem. Wraz z pojawieniem się kolejnych nieumarłych wojowników z pod tafli wody uniosła się brunatna śmierdząca mgła i przesłoniła krajobraz pozwalając widzieć tylko na dwadzieścia jardów. Dłoń z kościstymi paluchami należy do [nazwijmy to roboczo upiorem] upiora i wykonał ten gest akurat na tle jedynej rzeczy przebijającej się przez opary, a są nim ledwo widoczne wieżyce pałacu Katanów.

Naturalnie można przypuścić, że cała ta potworna scena jest tylko iluzją, mistyfikacją. Wykonam taki test dla Allena, ale będzie on utajniony.
Jeśli macie do ukrytości testu jakieś uwagi nie wahajcie się o tym napisać. Wynik testu napiszę w kolejnym spojlerze.

Allen jest przekonany, że martwiaki nie są iluzją, czy inną sztuczką. Są potwornymi ożywionymi trupami. Za to zauważył na proporcu upiora symbole, które widział
kiedyś na insygniach Katańskich Legionistów.

W razie kolejnych niejasności do tej sceny będę uzupełniał tego posta.

Tak jak napisałem w fabularce upiór nie zamierza was przepuścić i zdaje się coś sugerować.

Drogi MG, w uzupełnieniu do mojego wpisu fabularnego chciałbym wyjaśnić, że mój sierściuch nie poczuł się przestraszony widokiem wężowidła. Bhurrek podejrzewa, że to taki sam piesek łańcuchowy jak jaskiniowy troll szamana Rheksa; zwierz strażniczy wiedźmy. Gnol sądzi też, że czarownica wie już o obecności intruzów dzięki więzi z chowańcem. Przez wzgląd na to przeświadczenie barbarzyńca stanie na dziobie łodzi merdając ogonem i demonstrując inne przyjazne gesty.

Jeśli wężowidło jest dzikim stworem poza kontrolą wiedźmy, Bhurrek przeżyje za chwilę największą niespodziankę swego życia!

Drodzy gracze. Znów proszę o kilka dni cierpliwości. Winna klątwa obfitości pracy, która wyczerpuje moje siły i wysysa kreatywność, a nie darowałbym sobie gdybym potraktował scenę po macoszemu. Około wtorku, środy powinienem mieć trochę oddechu.