Panda

Hunter
Kobieta rzuciła mi mieszek ze złotem. Pośpiesznie otworzyłem go.
-Co? Przecie to mi ledwo na piwo starczy- powiedziałem zdziwiony.
"1.Smok może mieć ją w brzuchu. Może go wytropimy po śladach, jeżeli ktoś z was to potrafi."- usłyszałem- Pani ja potrafię... lecz co mi po tym jak Smoki latają??- zapytałem, lecz nie oczekiwałem odpowiedzi.
Kolejna propozycją, którą podała nasza zleceniodawczyni, było przeszukać laboratorium.
-No... to jest o wiele prostsze... Lecz... Sol skarbie, o ile wiem masz zdolności jasnowidzenia. Postaraj się znaleźć tą bransoletkę, oddam Ci 1/3 mojej pensji- uśmiechnąłem się do dziewczyny.

 

MigdaelETher

-Hmm w sumie moge spróbowac,ale będę potrzebowała jakiejs rzeczy,która należała do Twojego ukochanego Pani-zatrzymałam się w połowie drogi do schodów.
-Każdy człowiek ma specyficzną aurę ktura wtapia się w przedmioty do niego należące,jeśli będę w stanie ją odtworzyć na podstawie tego przedmiou,może uda mi się zlokalizować branzoletkę.Zwłaszcza,że jak wspomniałaś to wój kochanek zrobił ją własnoręcznie,to jeszcze potęguje aurę.-wyjaśniłam po krótce.
-A moje usługi są droższe mój drogi elfie,bedziesz musiał jeszcze coś dorzuić od siebie-uśmiechnęłam się filuternie.

 

Bartolini

MigdaelETher
-Wykonany przez niego pierścień może być?

 

Panda

Hunter
"-A moje usługi są droższe mój drogi elfie,bedziesz musiał jeszcze coś dorzuić od siebie."
-Sol skarbie, określ się bardziej- uśmiechnąłem się do pięknej, czarnowłosej dziewczyny-Mogę Ci dać wiele- z uśmiechem na twarzy zrobiłem trzy kroki w stronę dziewczyny -Tylko powiedz co...- powiedziałem tak cicho, że nie wiedziałem czy nawet ona to usłyszała.
-Idę spać, Wy zaś zajmijcie się "seansem"- powiedziałem i ruszyłem w stronę schodów. Gdy mijałem Sol szepnąłem jej- Tylko powiedz co...- nie chciałem zdradzić tego, że coś do niej powiedziałem, więc się nie zatrzymałem. W nadziei liczyłem na to, że usłyszała mój szept.

 

MigdaelETher

-Co ...?a tak pierścień może być czy moge go obejrzeć ?-muszę sie skupic, oczyścić umysł, na przyjemności przyjdzie czas póżniej,mimowolnie uśmiechnęłam się.

 

Bartolini

Sol
Alanda ściąga pierścień i wręcza ci go.

 

MigdaelETher

Siadam na przeciwko niej.Biorę do ręki pierścień,trochę rozprasza mnie chrapanie trola,który usnął nad niedokończonym kuflem piwa.Patrzę na niego z dezaprobatą.
-Potrzebuję ciszy,choćmy do mojej izby.Idziemy po schodach na górę.Izba jest mała i ciemna siadam na łóżku,Alanda na krześle pod ścianą.Trzymam pierśień i zaczynam nuić.Moje ciało staje się ciężkie a umysł lekki, niejestem juz w pokoju płynę przez mgłę ,która co róż rozstępuje się pokazując nowe obrazy.

 

Panda

Hunter
Nie poszedłem do swojego pokoju. Stałem "za winklem" i przyglądałem się Sol.
Jaka ona piękna. Ciekawe czy słyszała...- Myślałem. Nagle Dziewczyna wraz z zleceniodawczynią wstała... Idą w stronę schodów.
Ups... Znikam stąd.
Jak na myśliwego przystało schyliłem się, i na palcach poszedłem do swojego pokoju. Nagle... skrzypienie desek... Byle by mnie nie usłyszały...
Po cichu wszedłem do pokoju...
-Przez te deski mogły mnie usłyszeć...-powiedziałem sam do siebie, opierając się o drzwi pomieszczenia. Słyszałem już kroki na schodach.

 

Bartolini

Sol
Sprawdzasz aure pierścienia. test jasnowidzenia(trudność 10). 3+6+2=11
Widzisz mężczyznę, który biegnie z jakąś miksturą w ręce. Na jego ręce jest bransoleta. Smok połyka go w całości. Ledwo dochodzi do jaskini pod górą i tam gnie w męczarniach. Po czym obraz rozpływa się. Siedzisz na krześle.
-I co? co widzisz?

 

MigdaelETher

Boli mnie głowa,mam mdłośi,ta sesja dużo mnie kosztowała.Drżącą ręką podaje jej pierścień nie chcę go dłużej dotykać,jest tak przepełniony emocjami, bólem.
-Bez wątpienia twój ukochany został zezarty przez smoka,no cóż zdarza się, jesteś jeszcze młoda a może jest pełne ryb...Jeśli cię to pocieszy to zaraz po zjedzeniu alchemika maszkarę szlag trafił.Niestety tu wizja się urwała.Jutro wyruszymy na tę górę i przeszukamy jaskinię.A teraz wybacz Pani,pomówię z moimi towarzyszami a potem muszę odpocząć.Wstaję i odprowadzam ją do drzwi.Przechodzę przez korytarz i pókam do drzwi izby moich kompanów.