Achernar

Gdy wyszedł na arenę i zobaczył nauczycieli uśmiechnął się.
- Jesteście przewidywalni aż do bólu! - krzyknął. Wbiegł w zgiełk udawanej walki i tam "zniknął". Położył się na ziemi i czekał na koniec tej żenady.

 

Alaron Elessedil

Alaron

-A na co jest czas?!-wrzasnął ze złością i szepnął słowo czarnemu koniowi do ucha, a tamten popędził jeszcze szybciej. Po jakimś czasie obejrzał się i zobaczył, że Sabrel zatrzymuje się, więc szybko powiedział "blöthr", zaś koń gwałtownie stanął, a Tancerz poleciał do przodu, w las. Podczas krótkiego lotu, wyjął szybko miecze, a przy lądowaniu wykonał przewrót nie zwalniając przy tym.

 

raven72

Wzdrygnął się i wyciągnął miecz.
Oby bóg miał nas w opiece,pomyślał i wyskoczył wysoko w górę lądując za swoimi nauczycielami.
Wystrzelił do nich trzy srebrne strzały.

 

Ravine

Alaron i Dangar
Szliście za elfką przez las a po chwili kobieta zatrzymała się i mruknęła dwa niedosłyszalne słowa. Przed waszymi oczami pokazała się duża arena a za nią mały fort. Sabriel okrążyła arenę, a po chwili zatrzymała się. Przyłożyła jedną rękę do ściany i mruknęła:
-Destructo...
Ściana wybuchła a elfka weszła przez otwór...
Reszta
Jedna z bocznych ścian areny wybuchła a w waszą stronę poleciały odłamki. W połowie drogi zatrzymały się a na twarzach waszych nauczycieli można było dostrzec lekki uśmiech. Przez otwór w ścianie weszła elfka w białej pelerynie a za nią Alaron i Dangar. Usłyszeliście w głowach głos Sametha:
-Teraz możemy walczyć z Czarną Różą...
Lirael szepnęła jedno słowo a sufit nad waszymi głowami zniknął, ukazując trybuny i lożę honorową. Wasi nauczyciele i elfka w białej szacie poczęli miotać magiczne pociski w stronę loży honorowej. Z drzwi za waszymi plecami wysypała się grupka wojowników. Wszyscy skoczyli na was z mieczami...

 

Dreak

Zaatakował potężnym czarem wściekłości który wyrzucił z siebie. Wielką emanująca wściekłość skumulował i zaatakował potężna wielka kula mierzącą ćwierć areny. Mało który śmiertelnik przeżył taki mocny czar. Przyklęknął podtrzymując sie pięścią i dysząc ze zmęczenia ale zadowolony że pokazał co potrafi w końcu nie był już uczniakiem i skończył akademie a jego moc dorównywała obecnym nauczycielom.

 

__________________
"If you want to make God laugh, tell him about your plans."

Achernar

Gdy tylko drzwi otworzyły się, wiedział co robić. Sprintem dobiegł do nich, odbił się od ściany obok i na odlew trzasnął pierwszego wojownika.

 

Panda

Wiktoria
Tylko na to czekała, na przyjście odsieczy. Dotąd oparta o ścianę teraz ruszyła w kierunku wojów z Róży. Pokręciła głową a wszystkie kręgi ustawiły się, tak było jej lepiej.
Złapała włócznie w połowie i powoli szła. Spojrzała na jednego Wojownika, który nie wiedział co robić, po ziemi w jego stronę poleciał mały, na początku, płomyk. Z każdym metrem płomień się zwiększał. Sama zaś odwróciła się i cisnęła piką w kolejnego gagatka. Wzbiła się do góry i ciskała ogniem po ludziach w czarnych strojach.

 

raven72

Zakręcił młynka mieczem i poleciał w stronę loży honorowej tnąc jak szalony wszystkich w niej.Po kilku ciosach odleciał i rzucił kule ognia w stronę jednego z wojów na dole.

 

Alaron Elessedil

Alaron

Ściana runęła, a Tancerz poczuł niezwykłą wewnętrzną siłę. Czuł coś takiego przy każdej większej bitwie. Jego ebrithil nazwał to "szałem bitewnym" i dał kilka rad, do których teraz się dostosowywał. Oczyścił umysł wprowadzając się w trans i dał się ogarnąć owemu "szałowi".
Oczy zaczęły mu błyszczeć, a sam wyraz jego twarzy wydawał się obłąkańczy, zaś w jego rękach pojawiły się długie ostrza, zaś sam popędził z nadzwyczajną szybkością. Trans i szał zwiększył między innymi szybkość.
Półelf wbił się pomiędzy zaskoczonych rycerzy Czarnej Róży i wykonał Młyn Śmierci polegający na rozłożeniu rąk prostopadle do osi ciała i wykonaniu gwałtownego obrotu o 360 stopni. Pięć głów spadło natychmiast odciętych od tułowia, zaś pozostałe trzy zostały na swoim miejscu, lecz z tętnic tryskała krew.
Po tym manewrze odbił się od ciała jednego z rycerzy i poleciał kilka metrów od nich. Pęd wiatru zdjął mu kaptur z głowy ukazując obłąkańcze oblicze, które przerażało.
Alaron stał się maszyną do zabijania niewrażliwą na ataki umysłami. Z jego rąk zniknęły długie miecze, a pojawiły się krótkie, z którymi skoczył na pozostałych rycerzy.

 

Ravine

Dangar
W wirze walki nie zauważyłeś skradającego się do ciebie wojownika ze złotym sztyletem. Podszedł do ciebie i wbił sztylet w tył głowy, nie dając ci szans na przeżycie... Umarłeś... [Powód uśmiercenia: prośba użytkownika]
Lucy
Kiedy chcesz zaatakować jednego z wojowników czujesz silny napór na twój umysł. Twoje bariery umysłowe zostały przełamane i poczułaś jak zapadasz się w otchłań... Umarłaś... [Powód uśmiercenia: niezapowiedziana nieobecność, niepisanie postów]
Reszta
Vincent zabił wszystkich w loży, ale gdy wyleciał usłyszał za sobą okrzyk:
-Rd'sa!
Niewidzialne więzy oplotły go i trzymały w powietrzu, nie pozwalając mu na jakikolwiek ruch. Kule ognia Wiktorii wyrządziły wiele szkód wśród szeregów, jednak kiedy chciała rzucić następną, fala energii odepchnęła ją na jedną ze ścian. Kiedy uderzyła plecami o nią, związały ją srebrne łańcuchy. Z drzwi za nimi wyszedł niewątpliwie wódz Czarnej Róży. Był ubrany w srebrną zbroję, a na plecach miał dobrze wam znaną pelerynę. Wyciągnął rękę w stronę Alarona i krzyknął:
-Letta!
Tancerza związały niewidzialne więzy. Związany nimi opadł na ziemię. Wódz spojrzał na Cienia z lekkim uśmiechem i wyszeptał jedno słowo, które sprawiło że Zar'roc odleciał na ścianę.
-Spodziewałem się czegoś więcej po uczniach Akademii Magii i Miecza w Ellesmerze.
Wasi nauczyciele i Sabriel stanęli naprzeciwko niego z opuszczonymi mieczami. Lirael powiedziała do was w umyśle:
-Nie róbcie pochopnych ruchów.
Wódz spojrzał się na was i powiedział:
-A teraz się zabawimy...
Sameth skoczył na niego z mieczem, ale wódz zablokował atak i odrzucił waszego nauczyciela na bok. Lirael i Sabriel zaczęły miotać w niego kule energii, jednak przywódca unikał nich. Sabriel odwróciła się do was i wyszeptała kilka słów, a więzy opadły z was, tak samo jak łańcuchy. Lirael i Sabriel cofnęły się i wyszeptały kilka słów a pnącza wystrzeliły z ziemi i oplotły przywódcę...