Gettor

Sanderil ciągle strzelał z kuszy. Jedne pociski trafiały, inne chybiały - taki los. Niziołek powoli zaczynał tracić cierpliwość, bo wkrótce skończy mu się amunicja. W pewnym momencie usłyszał krzyk elfa "Najpierw zabić magów!!!" i natychmiastowo się odwrócił w ich kierunku, po czym strzelił do pierwszego.

 

Legion

Kaptah z żalem przyglądał się jak jego zaklęcie zostaje odbite przez napastników. Humoru wcale nie poprawił mu fakt udanego zaklęcia Art'nella który posłał wroga w drzewa.
"- Dobra mam trochę czasu" - pomyślał mag podnosząc się z ziemi. Ruszył w stronę dowódcy rzucając jednocześnie zaklęcie zapalające na szatę jednego z wrogich czarodziei.
Następnie zabrał oślepionemu i miotającemu się po ziemi rogaczowi broń i bez chwili zawahania wbił mu ją w jego pusty czerp.

 

__________________
Nothing else

Caje-e

Allandril schował łuk i wyjął jego ukochany trójząb. Rozejrzał się badając sytuacje w jakiej byli i zeskoczył na dół. Doskoczył do krasnoluda i razem z nich atakował przeciwników. Aczkolwiek elf miał mniejszą siłę, jednak wykonywał ataki szyciej i raczej celniej. Po pewnym czasie elf usunął się na bok i w myślach wyszukiwał aure jakiś zwierząt w lesie. Jeżeli udało mu się znaleźć w psychice jakieś leśne zwierze, próbuje nawiązać z nim kontakt i prosić o pomoc w walce (za pomocą empatii zwierząt). Jeśli nie, to wyjmuje łuk i oddaje trzy strzały w kierunku dowódcy.

 

__________________
Allandril Elavien

Dreak

-To już przesada, dwa razy dostałem w łepetynę. Fasoth!! -Przyspieszył ruchy Kaptaha... -No dalej, dalej. -...A sam wyciąga sztylet i rzuca w jednego co go tak potraktował.

 

__________________
"If you want to make God laugh, tell him about your plans."

Gettor

Niziołek wystrzelił kolejny bełt i z przerażeniem stwierdził, że nie ma już pocisków. Zastanawiał się przez chwilę co robić w takiej sytuacji, ale po chwili zobaczył elfa zeskakującego z drzewa i dołączającego do krasnoluda.
Z ponurym uśmiechem wyjął swój sztylet i podbiegł do nich mówiąc
- To może będzie nas trzech?
Oczywiście nie czekał na odpowiedź, tylko zabrał się za dziurawienie wrogów.

 

Achernar

- Będzie bal. - doskoczył do jednego z przeciwników i uderzył młotem w bok łba. Nie miał czasu na dobijanie. Liczy się eliminowanie. Następny zbój. Starał się trafić w głowę lecz był za daleko. Młot prześlizgnął się po piersi i wylądował na ziemi. Nie miał czasu.
- Wiesz dlaczego nazywają mnie celny kopniak? - wykrzyknął do szczęściarza i kopnął go. Pomiędzy nogi.

 

Delaraan

Nagle na drogę wysypało się około trzydziestu żołnierzy w zbrojach płytowych i jakaś kobieta w niebieskim płaszczu miotająca zaklęcia na prawo i lewo. Gdy rycerze zajęci byli ganianiem niedobitków bandy, kilkanaście bełtów śmignęło w powietrzu. Kilku rycerzy zwaliło się z jękiem na ziemię, a jeden pocisk śmignął tuż nad głową Kaptaha. Tuż przed wami na drogę wskoczyło co najmniej 20 postaci wyglądających jak połączenie wampira z bardzo wyrośniętym, czarnym orkiem, ubranych od stóp do głów w czarne, kolczaste zbroje. Większość była uzbrojona w zębate miecze i tarcze, kilku miało wielkie topory. Dowódca nie posiadał hełmu, maiał jako jedyny z potworów jasne włosy i wielki, kolczasty miecz z dziwnymi runami.
-Zabić magów, potem resztę!!-wrzasnął.

 

Achernar

Popatrzył na olbrzymie postacie.
- Co to to ni! - zrezygnował z uderzeń w głowę i kopania. Chwycił oburącz młot leżący w ziemi i wyszarpnął go ku górze starając się zmiażdżyć potworom czułą część ciała.

 

Dreak

-Z Deszczu pod rynnę.- Wyszedł przez na przód uklęknął i krzyknął wyciągając dłonie. -LESTA!! -I zaczął się śmiać. -Wiej wiaterku wiej, zmieć ich puste łby, wiej wiaterku wiej, rozmieć ich w w pył. -Nuci piosenkę i się śmieje choć coraz trudniej mu utrzymać czar.

 

__________________
"If you want to make God laugh, tell him about your plans."

Gettor

Sanderil poczuł coś dziwnego. Czuł potrzebę chronienia czarodziei za wszelką cęnę. Nigdy wcześniej nie czuł czegoś takiego. Jednakże nie miał czasu na walkę z uczuciami - ruszył szybko na pierwszego zbója, który miał zamiar zaatakować Kaptaha.