[Storytelling - otwarta] Co kryją chmury? - Strona 10

**Johan Watherman** · 30-01-2008, 13:23

Sam opatrywał konającego Rudego. Jon trochę żałował że z bazy nie zabrali sprzętu i prowiantu. Co prawda mieli więcej kryjówek, jednak ta była największa i najlepiej uposażona. Zdawał się na widzieć śmierci Rudego, myślał ze tylko oberwał trochę. Wszedł do kabiny pilota i zasiadł za sterami drugiego pilota pełniącego równocześnie rolę nawigatora. Na nawigacji trochę się znał, jednak pilotażu kompletnie nie. Był zaznajomiony tylko gdzie znajdują się kontrolki oraz regulacje aspektów pojazdu bezpośrednio nie wpływających na lot, a i tego nie do końca był pewien.
-Cholera, nie wiem...
Pomyślał chwilę, w „Grzmocie” było parę skrzynek, jednak były to głownie narzędzia, części oraz troszeczkę amunicji. Wtem uderzył się w głowę.
-Mam przecież linę... podleć niżej.
Pomyślał chwilę i niepewnie z pozycji drugiego pilota włączył jeden z kilkunastu przycisków. Zapaliła się odpowiednia kontrolka. Było to światło sygnalizujące przystosowanie regulacji ciągu do zawiasu by nie rzucało na boki. Była to jedna z niewielu rzeczy których umiał zrobić przy pojedźcie, a i tak strzelał. Wyjął linę z plecaka, a kiedy Cassia zawisała przy ścianie przywiązał linę do solidnego metalowego elementu, siebie do niej. Następnie otworzył właz i rzucił ją Szczurowi.

Christianus · 30-01-2008, 13:57

Christianus zastanowił się chwilę po czym rzekł do kierowcy:
-Wjeżdżaj w tamten zaułek.
"Rosomak" posłusznie potoczył się po mokrej uliczce wyjeżdżając z drugiej strony budynku. Wtem, były oficer ujrzał swoją drużynę przelatującą w "Grzmocie", który był pilotowany przez kogoś, kto całkowicie nie ma pojęcia o lataniu.
-Dobra Fineańczycy są z drugiej strony budynku.-krzyknął Wainwright do Foxa budząc ze snu rannego-Prujemy do nich na pełnym gazie i wsiadamy do korwety razem z rannym.
Były kapitan odczekał chwilę. Pojazd nie ruszył się z miejsca.
-To jest rozkaz żołnierzu!!!-ryknął-Jeśli się z nimi nie zabierzemy przerobią nas na durszlak!!!
"Rosomak" puścił się pędem, przy akompaniamencie zdzieranych kół. Tuż nad nimi leciała korweta. Jednak nagle z niewyjaśnionych przyczyn zatrzymała się. Wainwright wypalił serię w ścianę budynku obok którego właśnie stanęli dając znać o sobie. Oby wylądowali-pomyślał były kapitan-to bardzo ładna korweta, a ja mam rannego na pokładzie.

abishai · 30-01-2008, 17:27

Christianus zastanowił się chwilę po czym rzekł do kierowcy:
-Wjeżdżaj w tamten zaułek.
Fox skręcił szbko w podane miejsce...a skrzypienie dochodzące z podwozia napełnaiło go lekkim niepokojem.
"Rosomak" posłusznie potoczył się po mokrej uliczce wyjeżdżając z drugiej strony budynku. Wtem, były oficer ujrzał swoją drużynę przelatującą w "Grzmocie", który był pilotowany przez kogoś, kto całkowicie nie ma pojęcia o lataniu.
-Dobra Fineańczycy są z drugiej strony budynku.-krzyknął Wainwright do Foxa budząc ze snu rannego-Prujemy do nich na pełnym gazie i wsiadamy do korwety razem z rannym.
- Żartujesz chyba.- rzekl Fox.- I tak już długo ryzykowaliśmy z wytrzymałością pojazdu.
Były kapitan odczekał chwilę. Pojazd nie ruszył się z miejsca.
-To jest rozkaz żołnierzu!!!-ryknął-Jeśli się z nimi nie zabierzemy przerobią nas na durszlak!!!
Fox zacisnął zęby w niemym gniewie...Nie po to zaryzykował opiekę anarchistów, by znów trafić pod wojskowy rygor...Którego nie znosił.
"Szlag."- pomyślał.- "Równie dobrze mógłbym wtedy poczekać na pomoc Cephei. Też mają nawiedzonych oficerów...ale za to opieka zdrowotna jest lepsza."
"Rosomak" puścił się pędem, przy akompaniamencie zdzieranych kół. Tuż nad nimi leciała korweta. Jednak nagle z niewyjaśnionych przyczyn zatrzymała się. Wainwright wypalił serię w ścianę budynku obok którego właśnie stanęli dając znać o sobie. Nastąpił huk pękającej opony, "Rosomak" wykonął półobrót trąc przytym częścią poddwozia po gruzie...Opona nadwyrężona przy poprzednich zdarzeniach, nie wytrzymała.
Fox siegnął po kuszę...Było kwestią czasu namierzenie ich przez siły Cephei. W końcu nie byli oni głusi. A "Rosomak" był unieruchomiony.

Khaes · 30-01-2008, 21:12

Szczur spoglądał w otępieniu na wiszącą w powietrzu się korwetę - „Co oni robią… Nie ma to jak stać się nieruchomym celem”. Po chwili jeden z dolnych włazów otworzył się i wysunęła się z niego lina… Była i tak za daleko by Szczur spróbował skoczyć, ale korzystając z bliskiej odległości krzyknął w nadziei, że ten ktoś od liny go usłyszy.
- Lądujcie! Na dole jest Rosomak! Tam się spotkamy!
Yri nie czekając na jakiekolwiek potwierdzenie odwrócił się i pędem wpadł na klatkę schodową… Miał sporo do przebiegnięcia, toteż pędził ile sił – Poczuł wtedy jak przy którymś z większych zeskoków, jego rana znów się otwarła…
- Kuuuur… - Nie dokończył oszczędzając oddech. W końcu zbiegając z ostatnich stopni potknął się i wywalił twarzą na posadzkę przejeżdżając po niej parę metrów do przodu. Wstał znowu i z rozkwaszonym nosem, łapiąc haustami powietrze wybiegł na zewnątrz…

sante · 31-01-2008, 17:27

Cassia spojrzała w stronę Rosomaka. Był tak blisko wroga, że pokręciła z niedowierzaniem głową.
- Nie mam pojęcia jak się tam znaleźli. Yri zgłupiał myśląc, że go stamtąd zabierzemy. Miał szansę, drugiej mu nie dam, nie mam zamiaru się zabić. – Cassia nie czekała słów Jona, tylko uniosła pojazd do góry i skręciła w lewo. Żal jej było Yriego i reszty, ale życie sobie ceniła, a tam to tylko śmierć mogła ją czekać.

Tymczasem Yri dopadł do Rosomaka, co było jego błędem. Mimo, ze spotkał tam przyjaciół to zostali mgnieniu oka otoczeni. Pojazdy Finei zatarasowały drogę z każdej strony, a fineańscy żołnierze mierzyli w ich kierunku z broni.
- Sefie, anarchisci! Wpatli jak gufno do samba! – seplenił jeden z żołnierzy, krzycząc coś do innego, najwyraźniej oficera.
- Stój dziób matole. Przecież widzę, że to anarchiści. Cepheia nie posiada takich zabawek.- spojrzał z uznaniem dla Rosomaka – dobra, rzućcie broń i ręce na widoku, to może was nie zabijemy! – słowa padły głośno i wyraźnie w stronę Combat 125

**Johan Watherman** · 31-01-2008, 19:38

Jon miał już linę schowana w plecaku. Podbiegł do kabiny pilotów i wywrzeszczał się na Cassi:
-Kurwa co robisz, co Ty zrobiłaś? Kurwa, jeśli będzie po nich osobiście wypatroszę!
Nie zwracał uwagę na śmierć Rudego, pewnie by zagarował jednak nie miał na to czasu.
-Kurwa, teraz jak podlecimy nas zestrzelą!
Ze strony dowódcy Combat 125 posypało się mnóstwo wulgaryzmów pod adresem dziewczyny. Dowódca na koniec już spokojniej jednak z wielką dawką nienawiści do dziewczyny rzekł:
-Cholera, ile ich tam było? Jeśli poniżej sześćdziesięciu wracaj tam kurwa! A jeśli więcej to... to cholera wracaj, patrz co tam się dzieje z dystansu! A cholera pomyślimy!
Jon teraz diametralnie zmienił zdanie o dziewczynie. Jego ludzi byli dla niego najważniejsi. A jeśli połowa oddziału została rozbita tym bardziej miał powód by ich ratować. Chociaż niechętnie to przyznawał miał po postu za miękkie serce.

Christianus · 31-01-2008, 21:13

-A więc laleczka z księżyca nas zostawiła, co?-zapytał kwaśno Christianus widząc oddalającą się dziewczynę w kokpicie pilota.
Spojrzał po żołnierzach.
-Fox,Yri-zwrócił się do swych kompanów były kapitan "Dreadnoughta"-Cokolwiek wam kiedyś powiedziałem, wiedzcie jedno.To był zaszczyt móc służyć z takimi profesjonalistami jak wy.
Oficer oddziału Fineańczyków zagrzmiał:
-Wyłazić z tamtąd anarchiści!!Bo was ostrzelamy.
Waiwright wyciagnął białą chustę, która akurat była pod ręką.
-Poddajemy się!!!-ryknął Christianus wystawiając ją ostrożnie za drzwi-Mamy na pokładzie rannego!!! W imię żołnierskiej solidarności, pomóżcie nam!!!
To szaleństwo-pomyślał Wainwright-to istne szaleństwo. Zrobią z nas sito. Jon gdziekolwiek jesteś, pomóż!!!

Khaes · 31-01-2008, 23:47

-A więc laleczka z księżyca nas zostawiła, co?- Zapytał kwaśno Christianus Wainwright -Fox,Yri. Cokolwiek wam kiedyś powiedziałem, wiedzcie jedno. To był zaszczyt móc służyć z takimi profesjonalistami jak wy.
Yri zachichotał.
- Nie mów hop nim nie wystrzelasz wszystkich skurwysynów… Oż to suka. Od początku mi się nie podobała. – Przeładował karabin i odetchnął głęboko. – Czekaj Christianus. Jak już mówiłem… A może nie mówiłem nic. – Szczur zamotał się i milczał przez parę sekund. – Zawsze jest jakieś wyjście, nie!?
Chłopak podbródkiem wskazał właz do kanalizacji.
- Cholera wie, co tam jest. Mało kto schodzi do kanałów i nikt nie wychodzi... To podobno niebezpieczne miejsce, ale z drugiej strony… Poddać się? – Na jego twarzy pojawił się uśmiech, który mógłby należeć do szaleńca.

abishai · 01-02-2008, 07:12

Sytuacja była wręcz..nieciekawa. Fox zdawał sobie sprawę, że ciężko będzie wyjść z tego cało.
-Fox,Yri-zwrócił się do swych kompanów były kapitan "Dreadnoughta"-Cokolwiek wam kiedyś powiedziałem, wiedzcie jedno.To był zaszczyt móc służyć z takimi profesjonalistami jak wy.
Te słowa nie podobały się Dead Eye...Brzmiały jak odprawa przed szarżą samobójczą.
Oficer oddziału Fineańczyków zagrzmiał:
-Wyłazić z tamtąd anarchiści!!Bo was ostrzelamy.
Waiwright wyciagnął białą chustę, która akurat była pod ręką.
-Poddajemy się!!!-ryknął Christianus wystawiając ją ostrożnie za drzwi-Mamy na pokładzie rannego!!! W imię żołnierskiej solidarności, pomóżcie nam!!!
Yri podbródkiem wskazał właz do kanalizacji.
- Cholera wie, co tam jest. Mało kto schodzi do kanałów i nikt nie wychodzi... To podobno niebezpieczne miejsce, ale z drugiej strony… Poddać się? – Na jego twarzy pojawił się uśmiech, który mógłby należeć do szaleńca.
- Mam trochę flar, a rosomak jest pełen min...-rzekł Fox.- Mogę zmajstrować zasłonę dymną. Ale potrzebuję trochę czasu. Gdybyś ich zagadał wodzu...Im dłużej tym lepiej.

sante · 01-02-2008, 21:14

Cassia spojrzała w stronę okrążonych, a potem na Jona. Przekręciła z niedowierzania głową. Jon oszalał, tylko to jej przychodziło na myśl. Jednak skoro chce wracać, to jego sprawa.
- Dobra zrobię jak chcesz – rozpoczęła lądowanie na niskim budynku. Gdy korweta uderzyła o ziemię, dziewczyna zerwała się z miejsca nawet maszyny nie wyłączając. W mgnieniu oka wyciągnęła broń i wycelowała w towarzysza – dziękuję za wszystko, ale nie czuje się w obowiązku umierać za was, a to – wskazała na broń – tylko środek zapobiegawczy, jakbyś chciał mnie siłą zatrzymać - zbliżyła się do drzwi, które po chwili otworzyła. Przestąpiła próg zeskakując na ziemię, nie odrywała oczu od kolegi. – Żegnam, nie dajcie się zabić – odwróciła się i zsunęła po stercie gruzu przylegającej do budynku. Biegiem ruszyła przed siebie, nie odwracała się już. Jon widział jak znika za sąsiednim budynkiem.

Tymczasem…

-Poddajemy się!!! – padł głos od strony Rosomaka - Mamy na pokładzie rannego!!! W imię żołnierskiej solidarności, pomóżcie nam!!!
Fineańczycy roześmiali się. Solidarność, tego było wśród nich jak pies napłakał.
- Jasne, jasne, już przygotowujemy wygodne wyra, by ugościć wasze szanowne cztery litery! – odpowiedział rozbawionym głosem oficer, ale jego ton po chwili się zmienił – pierdole żołnierską solidarność, jesteście śmieciami, anarchistami! Jedyne co mogę wam zaoferować do fakt, że przeżyjecie, chodź i to wedle kaprysu mogę zmienić! Ruszyć dupy, bo każę rozwalić was i to wasze cacko w pył! – podniósł rękę, na znak, że jego ludzie mają się przygotować do ostrzału, gdyby mu odmówiono.

Właz do kanalizacji w rzeczywistości był, ale czy droga na dole, dokądkolwiek prowadziła? Przecież mogła być zasypana, albo był to zwykły wąski dopływ. Nie wszędzie w mieście kanalizacja wyglądała jak tunele. Była to wielka niewiadoma.

Flary i miny leżały w pojeździe. Flar było niestety mało, natomiast min niewątpliwie starczyłoby na wysadzenie wszystkiego dookoła.

30-01-2008, 13:23	#91
Johan Watherman Moderator Reputacja: 1	Sam opatrywał konającego Rudego. Jon trochę żałował że z bazy nie zabrali sprzętu i prowiantu. Co prawda mieli więcej kryjówek, jednak ta była największa i najlepiej uposażona. Zdawał się na widzieć śmierci Rudego, myślał ze tylko oberwał trochę. Wszedł do kabiny pilota i zasiadł za sterami drugiego pilota pełniącego równocześnie rolę nawigatora. Na nawigacji trochę się znał, jednak pilotażu kompletnie nie. Był zaznajomiony tylko gdzie znajdują się kontrolki oraz regulacje aspektów pojazdu bezpośrednio nie wpływających na lot, a i tego nie do końca był pewien. -Cholera, nie wiem... Pomyślał chwilę, w „Grzmocie” było parę skrzynek, jednak były to głownie narzędzia, części oraz troszeczkę amunicji. Wtem uderzył się w głowę. -Mam przecież linę... podleć niżej. Pomyślał chwilę i niepewnie z pozycji drugiego pilota włączył jeden z kilkunastu przycisków. Zapaliła się odpowiednia kontrolka. Było to światło sygnalizujące przystosowanie regulacji ciągu do zawiasu by nie rzucało na boki. Była to jedna z niewielu rzeczy których umiał zrobić przy pojedźcie, a i tak strzelał. Wyjął linę z plecaka, a kiedy Cassia zawisała przy ścianie przywiązał linę do solidnego metalowego elementu, siebie do niej. Następnie otworzył właz i rzucił ją Szczurowi. __________________ Otium sine litteris mors est et hominis vivi sepultura.

30-01-2008, 17:27	#93
abishai Reputacja: 1	Christianus zastanowił się chwilę po czym rzekł do kierowcy: -Wjeżdżaj w tamten zaułek. Fox skręcił szbko w podane miejsce...a skrzypienie dochodzące z podwozia napełnaiło go lekkim niepokojem. "Rosomak" posłusznie potoczył się po mokrej uliczce wyjeżdżając z drugiej strony budynku. Wtem, były oficer ujrzał swoją drużynę przelatującą w "Grzmocie", który był pilotowany przez kogoś, kto całkowicie nie ma pojęcia o lataniu. -Dobra Fineańczycy są z drugiej strony budynku.-krzyknął Wainwright do Foxa budząc ze snu rannego-Prujemy do nich na pełnym gazie i wsiadamy do korwety razem z rannym. - Żartujesz chyba.- rzekl Fox.- I tak już długo ryzykowaliśmy z wytrzymałością pojazdu. Były kapitan odczekał chwilę. Pojazd nie ruszył się z miejsca. -To jest rozkaz żołnierzu!!!-ryknął-Jeśli się z nimi nie zabierzemy przerobią nas na durszlak!!! Fox zacisnął zęby w niemym gniewie...Nie po to zaryzykował opiekę anarchistów, by znów trafić pod wojskowy rygor...Którego nie znosił. "Szlag."- pomyślał.- "Równie dobrze mógłbym wtedy poczekać na pomoc Cephei. Też mają nawiedzonych oficerów...ale za to opieka zdrowotna jest lepsza." "Rosomak" puścił się pędem, przy akompaniamencie zdzieranych kół. Tuż nad nimi leciała korweta. Jednak nagle z niewyjaśnionych przyczyn zatrzymała się. Wainwright wypalił serię w ścianę budynku obok którego właśnie stanęli dając znać o sobie. Nastąpił huk pękającej opony, "Rosomak" wykonął półobrót trąc przytym częścią poddwozia po gruzie...Opona nadwyrężona przy poprzednich zdarzeniach, nie wytrzymała. Fox siegnął po kuszę...Było kwestią czasu namierzenie ich przez siły Cephei. W końcu nie byli oni głusi. A "Rosomak" był unieruchomiony. __________________ I don't really care what you're going to do. I'm GM not your nanny. Ostatnio edytowane przez abishai : 30-01-2008 o 17:40.

31-01-2008, 17:27	#95
sante Reputacja: 1	Cassia spojrzała w stronę Rosomaka. Był tak blisko wroga, że pokręciła z niedowierzaniem głową. - Nie mam pojęcia jak się tam znaleźli. Yri zgłupiał myśląc, że go stamtąd zabierzemy. Miał szansę, drugiej mu nie dam, nie mam zamiaru się zabić. – Cassia nie czekała słów Jona, tylko uniosła pojazd do góry i skręciła w lewo. Żal jej było Yriego i reszty, ale życie sobie ceniła, a tam to tylko śmierć mogła ją czekać. Tymczasem Yri dopadł do Rosomaka, co było jego błędem. Mimo, ze spotkał tam przyjaciół to zostali mgnieniu oka otoczeni. Pojazdy Finei zatarasowały drogę z każdej strony, a fineańscy żołnierze mierzyli w ich kierunku z broni. - Sefie, anarchisci! Wpatli jak gufno do samba! – seplenił jeden z żołnierzy, krzycząc coś do innego, najwyraźniej oficera. - Stój dziób matole. Przecież widzę, że to anarchiści. Cepheia nie posiada takich zabawek.- spojrzał z uznaniem dla Rosomaka – dobra, rzućcie broń i ręce na widoku, to może was nie zabijemy! – słowa padły głośno i wyraźnie w stronę Combat 125 __________________ "War. War never changes" by Ron Perlman "Fallout"

31-01-2008, 19:38	#96
Johan Watherman Moderator Reputacja: 1	Jon miał już linę schowana w plecaku. Podbiegł do kabiny pilotów i wywrzeszczał się na Cassi: -Kurwa co robisz, co Ty zrobiłaś? Kurwa, jeśli będzie po nich osobiście wypatroszę! Nie zwracał uwagę na śmierć Rudego, pewnie by zagarował jednak nie miał na to czasu. -Kurwa, teraz jak podlecimy nas zestrzelą! Ze strony dowódcy Combat 125 posypało się mnóstwo wulgaryzmów pod adresem dziewczyny. Dowódca na koniec już spokojniej jednak z wielką dawką nienawiści do dziewczyny rzekł: -Cholera, ile ich tam było? Jeśli poniżej sześćdziesięciu wracaj tam kurwa! A jeśli więcej to... to cholera wracaj, patrz co tam się dzieje z dystansu! A cholera pomyślimy! Jon teraz diametralnie zmienił zdanie o dziewczynie. Jego ludzi byli dla niego najważniejsi. A jeśli połowa oddziału została rozbita tym bardziej miał powód by ich ratować. Chociaż niechętnie to przyznawał miał po postu za miękkie serce. __________________ Otium sine litteris mors est et hominis vivi sepultura.

01-02-2008, 07:12	#99
abishai Reputacja: 1	Sytuacja była wręcz..nieciekawa. Fox zdawał sobie sprawę, że ciężko będzie wyjść z tego cało. -Fox,Yri-zwrócił się do swych kompanów były kapitan "Dreadnoughta"-Cokolwiek wam kiedyś powiedziałem, wiedzcie jedno.To był zaszczyt móc służyć z takimi profesjonalistami jak wy. Te słowa nie podobały się Dead Eye...Brzmiały jak odprawa przed szarżą samobójczą. Oficer oddziału Fineańczyków zagrzmiał: -Wyłazić z tamtąd anarchiści!!Bo was ostrzelamy. Waiwright wyciagnął białą chustę, która akurat była pod ręką. -Poddajemy się!!!-ryknął Christianus wystawiając ją ostrożnie za drzwi-Mamy na pokładzie rannego!!! W imię żołnierskiej solidarności, pomóżcie nam!!! Yri podbródkiem wskazał właz do kanalizacji. - Cholera wie, co tam jest. Mało kto schodzi do kanałów i nikt nie wychodzi... To podobno niebezpieczne miejsce, ale z drugiej strony… Poddać się? – Na jego twarzy pojawił się uśmiech, który mógłby należeć do szaleńca. - Mam trochę flar, a rosomak jest pełen min...-rzekł Fox.- Mogę zmajstrować zasłonę dymną. Ale potrzebuję trochę czasu. Gdybyś ich zagadał wodzu...Im dłużej tym lepiej. __________________ I don't really care what you're going to do. I'm GM not your nanny. Ostatnio edytowane przez abishai : 01-02-2008 o 14:11.

30-01-2008, 13:57	#92
Christianus Reputacja: 1	Christianus zastanowił się chwilę po czym rzekł do kierowcy: -Wjeżdżaj w tamten zaułek. "Rosomak" posłusznie potoczył się po mokrej uliczce wyjeżdżając z drugiej strony budynku. Wtem, były oficer ujrzał swoją drużynę przelatującą w "Grzmocie", który był pilotowany przez kogoś, kto całkowicie nie ma pojęcia o lataniu. -Dobra Fineańczycy są z drugiej strony budynku.-krzyknął Wainwright do Foxa budząc ze snu rannego-Prujemy do nich na pełnym gazie i wsiadamy do korwety razem z rannym. Były kapitan odczekał chwilę. Pojazd nie ruszył się z miejsca. -To jest rozkaz żołnierzu!!!-ryknął-Jeśli się z nimi nie zabierzemy przerobią nas na durszlak!!! "Rosomak" puścił się pędem, przy akompaniamencie zdzieranych kół. Tuż nad nimi leciała korweta. Jednak nagle z niewyjaśnionych przyczyn zatrzymała się. Wainwright wypalił serię w ścianę budynku obok którego właśnie stanęli dając znać o sobie. Oby wylądowali-pomyślał były kapitan-to bardzo ładna korweta, a ja mam rannego na pokładzie.

30-01-2008, 21:12	#94
Khaes Reputacja: 1	Szczur spoglądał w otępieniu na wiszącą w powietrzu się korwetę - „Co oni robią… Nie ma to jak stać się nieruchomym celem”. Po chwili jeden z dolnych włazów otworzył się i wysunęła się z niego lina… Była i tak za daleko by Szczur spróbował skoczyć, ale korzystając z bliskiej odległości krzyknął w nadziei, że ten ktoś od liny go usłyszy. - Lądujcie! Na dole jest Rosomak! Tam się spotkamy! Yri nie czekając na jakiekolwiek potwierdzenie odwrócił się i pędem wpadł na klatkę schodową… Miał sporo do przebiegnięcia, toteż pędził ile sił – Poczuł wtedy jak przy którymś z większych zeskoków, jego rana znów się otwarła… - Kuuuur… - Nie dokończył oszczędzając oddech. W końcu zbiegając z ostatnich stopni potknął się i wywalił twarzą na posadzkę przejeżdżając po niej parę metrów do przodu. Wstał znowu i z rozkwaszonym nosem, łapiąc haustami powietrze wybiegł na zewnątrz…

31-01-2008, 21:13	#97
Christianus Reputacja: 1	-A więc laleczka z księżyca nas zostawiła, co?-zapytał kwaśno Christianus widząc oddalającą się dziewczynę w kokpicie pilota. Spojrzał po żołnierzach. -Fox,Yri-zwrócił się do swych kompanów były kapitan "Dreadnoughta"-Cokolwiek wam kiedyś powiedziałem, wiedzcie jedno.To był zaszczyt móc służyć z takimi profesjonalistami jak wy. Oficer oddziału Fineańczyków zagrzmiał: -Wyłazić z tamtąd anarchiści!!Bo was ostrzelamy. Waiwright wyciagnął białą chustę, która akurat była pod ręką. -Poddajemy się!!!-ryknął Christianus wystawiając ją ostrożnie za drzwi-Mamy na pokładzie rannego!!! W imię żołnierskiej solidarności, pomóżcie nam!!! To szaleństwo-pomyślał Wainwright-to istne szaleństwo. Zrobią z nas sito. Jon gdziekolwiek jesteś, pomóż!!!

31-01-2008, 23:47	#98
Khaes Reputacja: 1	-A więc laleczka z księżyca nas zostawiła, co?- Zapytał kwaśno Christianus Wainwright -Fox,Yri. Cokolwiek wam kiedyś powiedziałem, wiedzcie jedno. To był zaszczyt móc służyć z takimi profesjonalistami jak wy. Yri zachichotał. - Nie mów hop nim nie wystrzelasz wszystkich skurwysynów… Oż to suka. Od początku mi się nie podobała. – Przeładował karabin i odetchnął głęboko. – Czekaj Christianus. Jak już mówiłem… A może nie mówiłem nic. – Szczur zamotał się i milczał przez parę sekund. – Zawsze jest jakieś wyjście, nie!? Chłopak podbródkiem wskazał właz do kanalizacji. - Cholera wie, co tam jest. Mało kto schodzi do kanałów i nikt nie wychodzi... To podobno niebezpieczne miejsce, ale z drugiej strony… Poddać się? – Na jego twarzy pojawił się uśmiech, który mógłby należeć do szaleńca.

01-02-2008, 21:14	#100
sante Reputacja: 1	Cassia spojrzała w stronę okrążonych, a potem na Jona. Przekręciła z niedowierzania głową. Jon oszalał, tylko to jej przychodziło na myśl. Jednak skoro chce wracać, to jego sprawa. - Dobra zrobię jak chcesz – rozpoczęła lądowanie na niskim budynku. Gdy korweta uderzyła o ziemię, dziewczyna zerwała się z miejsca nawet maszyny nie wyłączając. W mgnieniu oka wyciągnęła broń i wycelowała w towarzysza – dziękuję za wszystko, ale nie czuje się w obowiązku umierać za was, a to – wskazała na broń – tylko środek zapobiegawczy, jakbyś chciał mnie siłą zatrzymać - zbliżyła się do drzwi, które po chwili otworzyła. Przestąpiła próg zeskakując na ziemię, nie odrywała oczu od kolegi. – Żegnam, nie dajcie się zabić – odwróciła się i zsunęła po stercie gruzu przylegającej do budynku. Biegiem ruszyła przed siebie, nie odwracała się już. Jon widział jak znika za sąsiednim budynkiem. Tymczasem… -Poddajemy się!!! – padł głos od strony Rosomaka - Mamy na pokładzie rannego!!! W imię żołnierskiej solidarności, pomóżcie nam!!! Fineańczycy roześmiali się. Solidarność, tego było wśród nich jak pies napłakał. - Jasne, jasne, już przygotowujemy wygodne wyra, by ugościć wasze szanowne cztery litery! – odpowiedział rozbawionym głosem oficer, ale jego ton po chwili się zmienił – pierdole żołnierską solidarność, jesteście śmieciami, anarchistami! Jedyne co mogę wam zaoferować do fakt, że przeżyjecie, chodź i to wedle kaprysu mogę zmienić! Ruszyć dupy, bo każę rozwalić was i to wasze cacko w pył! – podniósł rękę, na znak, że jego ludzie mają się przygotować do ostrzału, gdyby mu odmówiono. Właz do kanalizacji w rzeczywistości był, ale czy droga na dole, dokądkolwiek prowadziła? Przecież mogła być zasypana, albo był to zwykły wąski dopływ. Nie wszędzie w mieście kanalizacja wyglądała jak tunele. Była to wielka niewiadoma. Flary i miny leżały w pojeździe. Flar było niestety mało, natomiast min niewątpliwie starczyłoby na wysadzenie wszystkiego dookoła. __________________ "War. War never changes" by Ron Perlman "Fallout"