Szanowni, wydaje mi się, że wszystkie niezbędne rezerwacje zostały już poczynione. Tym samym pozwolę sobie wrzucić własną scenkę z seneszalem w roli głównej, kończącą się w momencie, kiedy okręt przystąpi do pierwszej fazy opuszczania Osnowy. Z mechanicznego punktu widzenia będzie to wymagało sprawdzenia, na ile duży ewenualny „rozrzut” pojawi się w momencie wyjścia z Morza Dusz, oparty na poprawności wyliczeń Nawigatora (jeśli coś poszło nie tak, możecie się zmaterializować zupełnie gdzie indziej, na przykład z powrotem w Przyczółku!).

Aiko i Mi Raaz planują wspólną scenkę mającą mejsce już po wyjściu z Osnowy – pytanie tylko, czy chronologicznie ma ona odbyć się jeszcze przed procedurą resetu dalekosiężnych skanerów na mostku i pierwszego skanu systemowego czy po pierwszym Waszym rzucie okiem na Grace?

Źle sformułowałem pytanie. Procedurę wychodzenia z Osnowy wyobrażam sobie następująco: Nawigator daje sygnał o przygotowaniach do skoku w materię, wdrażane są procedury skokowe, zmienia się parametry napędu, etc. Załóżmy, że trwa to od pół godziny do godziny, czasami może nawet dłużej, bo jeśli nie mamy do czynienia z natychmiastowym skokiem awaryjnym to Nawigator informuje mostek o przejściu odpwiednio wcześniej. Teoretycznie każdy powinien być zainteresowany zjawieniem się na mostku, aby razem z resztą móc ujrzeć za pośrednictwem instrumentów (a po resecie zewnętrznych kamer) pierwszy obrazu systemu, w którym się znaleźliście. Mistrzyni Chóru nalży do nielicznego grona tych osób, które nie muszą odczuwać takiej potrzeby, ale podejrzewam, że Ramirez musiałby mieć dobry pretekst, aby taką chwilę ominąć.

Dlatego chciałem wiedzieć, czy Wasza scena będzie miała miejsce w trakcie przygotowań do opuszczenia Osnowy czy coś tam sobie wspólnie knując zamierzacie umiejscowić ją dokładnie w momencie przeskoku? Każda z tych opcji jest akceptowalna, ale w opisie fabularnym może pojawić się zaskoczenie jakiegoś NPC-a (no dobra, pewnie seneszala), że oto na ekranach widzimy Grace, a Ramireza nie ma! Tak więc odpowiedź ma znaczenie wyłącznie fabularne, paranoiczny umysł Barcy nie będzie mógł przejść obok tego faktu obojętnie

Myślę, że już jutro - trochę ugrzęzłem w mrowiu wątków sesyjnych, ale wcale o Was nie zapomniałem!

Szanowni, uciążliwa podróż przez Osnowę nareszcie dobiegła końca. Szczęśliwie obyło się bez większych dramatów, bez manifestacji demonów na pokładzie ani ataków masowej psychozy.

Nim zaczniemy eksplorację systemu Grace, załatwimy kilka mniej przyjemnych kwestii administracyjnych. Pierwszą z nich są pedeki (bo kto lubi ślęczeć nad kartami postaci zastanawiając się, na co je wydać). Za szereg przygód zaliczonych w Osnowie przydzielam wszystkim graczom po 100 XP.

Teraz druga kwestia, która wyszła w praniu. Kiedy przeszliśmy z sesji Micasa do naszej własnej, dołączyli do nas Lua i Joer. Jedno z nich odziedziczyło funkcjonującą postać z rozwinięciami, ale drugie dostało zupełnie nowego bohatera na zerowym poziomie. W efekcie końcowym Amelia względem rozwoju cyferek wygląda mocno ubogo w porównaniu z resztą koterii. Na etapie rozruchu sesji w ogóle o tym nie pomyślałem, ale faktycznie nie było to całkowicie fair. W związku z powyższym dla wyrównania balansu Amelia będzie dostawała troszkę więcej PD za bieżące misje (faktem jest, że jej aktywność w nowoobjawionym wątku rodzinnym tę rozrzutność MG kompensuje.

Tym samym Lua dostaje do swojej dyspozycji dodatkowe 50 XP.

Teraz kwestie odnalezienia się w Grace. Najważniejsze będzie uruchomienie wszystkich systemów okrętu, przeskanowanie otoczenia punktu Mandeville (Joerowi nieźle wyszedł rzut), a potem obrania kursu na planetę (przez cały czas ponawiając oczywiście testy skanowania, bo może coś wychwycicie w międzyczasie).

Postaram się napisać nowego posta jeszcze dzisiaj, ale na dwadzieścia raczej nie macie co liczyć

Oczywiście żartowałem! Otacza mnie niezasłużona reputacja strasznego sknery w temacie pedeków, dlatego nie mogłem się powstrzymać od małego wkrętu.

Wszyscy BG otrzymują po 600 XP, a Amelia dodatkowo +200.