Altered Carbon - Łupieżcy dusz - Strona 7

Mike · 06-04-2020, 21:35

Nie było czasu do stracenia. Wyrwał nośnik z gniazda chipów wdowy, przebiegając koło technika rąbnął go pistoletem w skroń. To nie było nic osobistego, po prostu ten mógł go zdradzić, choćby i nieświadomie. Schował nośnik do kieszeni, wskoczył na stół i na szafę. Stamtąd już tylko przysłowiowy krok do drzwi wejściowych. Przywarował nad drzwiami jedną stopą na futrynie odstającej centymetr od ściany, druga zaparł się o biegnące pod sufitem rury.
Zamarł bez ruchu spowalniając oddech. Węchem i słuchem, chciał odgadnąć liczbę napastników. Planował ich wpuścić do środka, a potem rozwalić z góry…

Nanatar · 07-04-2020, 21:37

Młody obdarty z czarodziejskiej elektroniki, uwięziony w skąpanym we krwi pokoju, ni jak nie mógł wymyślić dla siebie roli w teatrze trwającej bitwy. Wsłuchany w kroki, kiedy tylko minęły pokój, raz jeszcze przypadł do zastrzelonych cieni szukając użytecznej broni, może analogowego granatu dymnego.
- Cholera.

Zabierając wszystkie swoje graty, med sprzęt trafia na plecy. Wraca do drzwi i w zależności co tam usłyszy, zobaczy podejmie działania idąc z "odsieczą" Adamowi. Jak działają zamki na komisariacie. Są to analogi, ktore można zaciąć? Czy może elektroniczne zamki, jeśli tak to jaki mają status? Czy w przypadku powrotu działania elektroniki, będzie można je kontrolować używając jajka, czy potrzeba kabelków?
Jaką broń zabrał cieniowi, bo pistolecik to z pewnością miał, a może coś więcej?

Mi Raaz · 08-04-2020, 09:39

Krukow cicho otworzył drzwi swojej AVki. Wyślizgnął się na betonową płytę lądowiska. Sprawdził broń. W Erce powinien siedzieć pilot. Tak przynajmniej nakazywały protokoły wojskowe. Pilot nie opuszcza pojazdu w czasie akcji. Po to wysyła się obstawy, żeby pilot był bezpieczny.

Wiedział już, że w razie czego polecą Raptorem, bo jego pilot najpewniej leżał martwy w kokpicie. Przeniósł się za policyjny latacz przymierzając spokojnie. W głowie przeanalizował prawdopodobne postępowanie zespołu. Erka wzbije się w powietrze gdy tylko załatwi trzech ludzi z obstawy. Ostrzela go, a on zginie. Dlatego natychmiast po unieszkodliwieniu trzech żołnierzy musi się udać do wyjścia.

Sprawdził odległość. Uśmiechnął się do siebie. Czuł, że da radę ją przebiec zanim pojazd wzbije się i rozpocznie ostrzał. No to teraz musiał tylko trzy razy wystrzelić, zanim go zauważą, a potem się wycofać.

Oparł rękę na masce policyjnej AVki, która stanowiła jego osłonę. Wziął wdech i pociągnął za spust. Raz. Drugi. Trzeci. Metodycznie z wprawą snajpera. A jednak strzelał krótkimi seriami. Celował w korpus. Broni szynowej i tak nie zatrzymywała prawie żadna kamizelka. A nawet jeżeli zatrzymywała, to połamanie żeber i łopatek spowolni przeciwników na tyle, żeby mógł poprawić. Po trzecim oddanym strzale skierował celownik na ERkę. Nieznośny ułamek sekundy oczekiwania na ruch. Czy się poderwie? Czy byli tu wojskowi z prawdziwego zdarzenia, czy dzieciaki z kasą w bojowych powłokach? Całe ciało Krukova było napięte, żeby puścić się biegiem do ucieczki na najmniejszy wręcz sygnał sugerujący wzniesienie się opancerzonego pojazdu.

Nanatar · 08-04-2020, 17:51

Zły, bardzo zły na siebie uznał, że zbyt wiele już zmitrężył czasu, wystawiając Wernera na samotny rajd za tajemniczą kobietą, nie wspominając o kilku rywalizujących ze sobą i eliminujących się na wzajem militarnych sqadach. Tym bardziej, że wpompowane w organizm dopalacze, doprowadzały do szaleństwa pozostające w niewielkim ruchu ciało, potrzebował akcji na najwyższych obrotach, żeby się uspokoić. Cóż za paradoks. Umiejętności bojowe Shmitta nie mogły się równać z wyszkoleniem Adama, ale nie baczny na to technik, zdążył zedrzeć tylko marynarkę z syntetycznej skóry z jednego z cieni, mocnym szarpnięciem otworzył drzwi z matowej wobec braku zasilania plexy, najpierw posłał zdobyczną kurtkę, a upewniwszy się, że nikt nie strzelał, a on nie słyszy kroków, wyskoczył na korytarz z bronią gotową do strzału. Umiejętności strzeleckie Lenego mogły zaimponować dziewczynom na strzelnicy, ale młody technik nigdy nie testował ich w warunkach polowych.

Wciąż jarzyło się czerwienią światło awaryjne, skrywając korytarz w półcieniach. Rzucił wzrokiem na leżących w kałuży krwi mężczyzn, żałował, że ONI nie działa, uniemożliwiając nagrywanie. Ostrożnie przesunął się przy ścianie podnosząc kurtkę. Skierował się w kierunku chłodni gotowy w każdej chwili wypuścić kurtkę niczym motyla i przypaść plackiem ku ziemi.

Jeśli zbyt znów wybiegłem w przód prostuj Mistrzu. W razie konfrontacji kurtka w powietrze, a młody na glebę i będzie się ostrzeliwał z tej pozycji. Bierze pod uwagę, że może zjawić się i sojusznik.

07-04-2020, 21:37	#62
Nanatar Reputacja: 1	Młody obdarty z czarodziejskiej elektroniki, uwięziony w skąpanym we krwi pokoju, ni jak nie mógł wymyślić dla siebie roli w teatrze trwającej bitwy. Wsłuchany w kroki, kiedy tylko minęły pokój, raz jeszcze przypadł do zastrzelonych cieni szukając użytecznej broni, może analogowego granatu dymnego. - Cholera. Zabierając wszystkie swoje graty, med sprzęt trafia na plecy. Wraca do drzwi i w zależności co tam usłyszy, zobaczy podejmie działania idąc z "odsieczą" Adamowi. Jak działają zamki na komisariacie. Są to analogi, ktore można zaciąć? Czy może elektroniczne zamki, jeśli tak to jaki mają status? Czy w przypadku powrotu działania elektroniki, będzie można je kontrolować używając jajka, czy potrzeba kabelków? Jaką broń zabrał cieniowi, bo pistolecik to z pewnością miał, a może coś więcej?

08-04-2020, 09:39	#63
Mi Raaz Reputacja: 1	Krukow cicho otworzył drzwi swojej AVki. Wyślizgnął się na betonową płytę lądowiska. Sprawdził broń. W Erce powinien siedzieć pilot. Tak przynajmniej nakazywały protokoły wojskowe. Pilot nie opuszcza pojazdu w czasie akcji. Po to wysyła się obstawy, żeby pilot był bezpieczny. Wiedział już, że w razie czego polecą Raptorem, bo jego pilot najpewniej leżał martwy w kokpicie. Przeniósł się za policyjny latacz przymierzając spokojnie. W głowie przeanalizował prawdopodobne postępowanie zespołu. Erka wzbije się w powietrze gdy tylko załatwi trzech ludzi z obstawy. Ostrzela go, a on zginie. Dlatego natychmiast po unieszkodliwieniu trzech żołnierzy musi się udać do wyjścia. Sprawdził odległość. Uśmiechnął się do siebie. Czuł, że da radę ją przebiec zanim pojazd wzbije się i rozpocznie ostrzał. No to teraz musiał tylko trzy razy wystrzelić, zanim go zauważą, a potem się wycofać. Oparł rękę na masce policyjnej AVki, która stanowiła jego osłonę. Wziął wdech i pociągnął za spust. Raz. Drugi. Trzeci. Metodycznie z wprawą snajpera. A jednak strzelał krótkimi seriami. Celował w korpus. Broni szynowej i tak nie zatrzymywała prawie żadna kamizelka. A nawet jeżeli zatrzymywała, to połamanie żeber i łopatek spowolni przeciwników na tyle, żeby mógł poprawić. Po trzecim oddanym strzale skierował celownik na ERkę. Nieznośny ułamek sekundy oczekiwania na ruch. Czy się poderwie? Czy byli tu wojskowi z prawdziwego zdarzenia, czy dzieciaki z kasą w bojowych powłokach? Całe ciało Krukova było napięte, żeby puścić się biegiem do ucieczki na najmniejszy wręcz sygnał sugerujący wzniesienie się opancerzonego pojazdu. __________________ Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób lub zdarzeń jest całkowicie przypadkowe. ”Ludzie nie chcą słyszeć twojej opinii. Oni chcą słyszeć swoją własną opinię wychodzącą z twoich ust” - zasłyszane od znajomej.

08-04-2020, 17:51	#64
Nanatar Reputacja: 1	Zły, bardzo zły na siebie uznał, że zbyt wiele już zmitrężył czasu, wystawiając Wernera na samotny rajd za tajemniczą kobietą, nie wspominając o kilku rywalizujących ze sobą i eliminujących się na wzajem militarnych sqadach. Tym bardziej, że wpompowane w organizm dopalacze, doprowadzały do szaleństwa pozostające w niewielkim ruchu ciało, potrzebował akcji na najwyższych obrotach, żeby się uspokoić. Cóż za paradoks. Umiejętności bojowe Shmitta nie mogły się równać z wyszkoleniem Adama, ale nie baczny na to technik, zdążył zedrzeć tylko marynarkę z syntetycznej skóry z jednego z cieni, mocnym szarpnięciem otworzył drzwi z matowej wobec braku zasilania plexy, najpierw posłał zdobyczną kurtkę, a upewniwszy się, że nikt nie strzelał, a on nie słyszy kroków, wyskoczył na korytarz z bronią gotową do strzału. Umiejętności strzeleckie Lenego mogły zaimponować dziewczynom na strzelnicy, ale młody technik nigdy nie testował ich w warunkach polowych. Wciąż jarzyło się czerwienią światło awaryjne, skrywając korytarz w półcieniach. Rzucił wzrokiem na leżących w kałuży krwi mężczyzn, żałował, że ONI nie działa, uniemożliwiając nagrywanie. Ostrożnie przesunął się przy ścianie podnosząc kurtkę. Skierował się w kierunku chłodni gotowy w każdej chwili wypuścić kurtkę niczym motyla i przypaść plackiem ku ziemi. Jeśli zbyt znów wybiegłem w przód prostuj Mistrzu. W razie konfrontacji kurtka w powietrze, a młody na glebę i będzie się ostrzeliwał z tej pozycji. Bierze pod uwagę, że może zjawić się i sojusznik.

06-04-2020, 21:35	#61
Mike Reputacja: 1	Nie było czasu do stracenia. Wyrwał nośnik z gniazda chipów wdowy, przebiegając koło technika rąbnął go pistoletem w skroń. To nie było nic osobistego, po prostu ten mógł go zdradzić, choćby i nieświadomie. Schował nośnik do kieszeni, wskoczył na stół i na szafę. Stamtąd już tylko przysłowiowy krok do drzwi wejściowych. Przywarował nad drzwiami jedną stopą na futrynie odstającej centymetr od ściany, druga zaparł się o biegnące pod sufitem rury. Zamarł bez ruchu spowalniając oddech. Węchem i słuchem, chciał odgadnąć liczbę napastników. Planował ich wpuścić do środka, a potem rozwalić z góry…