Tak jak Czmych to przewidział Przykurcz ruszył raźnym krokiem do pieczary skond wołał go duch - goblin. Dobrym łon szefem był. Pracem lekkom i przyjemnom łoferował i wyglondało na to, że też dobrze płacił. Co prawda naszyjnik trza bendzie jeszcze wygrzebać, no ale o to siem może potargować jak bendzie dodatkowe trzy łobroty robił.

Zeźlony Trartex odwrócił siem od przebrzydłych mrówek, by wrócić skond przyszedł i dozbroić siem. Jak że siem zdumiał, gdy dostrzegł przed sobom już nie niskom trawem, ale wrecz łonkem, albo i las. Wszystko to, co był ścioł odrosło w jakiś magiczny sposób. Wrencz wybujało. Ściana zielska wyglondała na cienżkom do sforsowania. Z jednej strony wienc otoczony był mrufkami, które nie ustawały w próbach przerobienia go na karmem dla młodych, a z drugiej strony magicznym zielskiem. Nie wiadomo, czy chaszcze nie som snotlingożerne, nigdy nic nie wiadomo. Co robić, co robić... bez pleśni, bez wyposażenia, bez wsparcia...

Mrófki, które go atakowały były bardziej zawziente niż ich pobratymcy. Jad, który sonczyły słabość nóg jakonś wywoływał i coraz trudniej złodziejowi na nich było ustać...
________________

Test Int Przykurcza K100=77 vs 15
Test Op dzika K100=29 vs 14. Czmych Op 57 vs 19

Przykurcz z odpowiedniom dozom ostrożności opatrzył jaskiniem i przekonał siem z pierwszej renki (1), że pajonka tu nie ma. Duch wskazywał na leżonce spalone ciało, dzierżonce w dłoni garść talizmanów.
- Ten, ten - wskazywał mu goblin na jeden z nich. Poszukiwacz nie potrafił powiedzieć czym siem różni od pozostałych. - Jak go na szyjem założysz, to bendziesz siem mniej bojał, o tak! - przekonywał pracodafca.

Czmych ostrożnie wsunoł siem do jaskini za nimi i postanowił postać póki co przy wejściu, z daleka i ostrożnie przepatrujonc okolicem. Zwłaszcza, że jego wierzchdzik i tak do ducha siem zbliżyć nie chciał.
Jaskinia przedstawiała obraz nendzy i rozpaczy typowy po przejściu chmary snotów. Rozwalone pudła, spalone ksionżki, kupki zwenglonych ciał, resztki nedznego wyposażenia kompanów, którym siem nie poszczenściło... no, król Krowulec powinien być zadowolony z tak sprawnego zbadania terenu. To już druga skutecznie oczyszczona jaskinia, liczonc z tom wejściowom. Tam też pozbyli siem wszystkich szkieletuf i duchów... duchów... no a co z tym duchem? Czy król bendzie z takiego mieszkańca zadowolony? Może tym problemem zajonć siem później, a na razie zbadać resztem kompleksu? Ale... to by było wiencej niż dwie zbadane jaskinie i przepatrywacz mógłby pomylić siem w liczeniu. To może lepiej nic nie robić? Nic nie robienie też nie jest złe. No, ale skoro ma dzika, to tak głupio nic nie robić. Taki dzik to mocna broń szkoda, że ten jego poparzony i poraniony.

- A ty, jakie masz życzenie? Jak mnie kołem szczenścia zakrencisz, to twoje marzenie może siem spełnić! - duch zwrócił się do Czmycha.
________________

Gobelin po poczontkowym zawodzie doszedł do słusznego wniosku, że ksionżka po prostu napisana jest w innym jenzyku. Jako że sam znał hargházhakh (goblini), to po prostu goblin nauczył go czytać i pisać po gobliniemu! A ta była po innemu. Litery miała kanciaste i mnóstwo kanciastych rysunków. Trzeba wienc znaleźć inne ksionżki, napisane po gobliniemu. Co prawda Szmælc miał inny pomysł na ich działania, ale że droga im wypadła wspólna, to zanim doszli do skrzyżowania, gdzie droga siem im rozdzielała, mieli czas to przedyskutować. Tym razem handlarz pamientał, by zabrać ze sobom oba zwierza. Pozostawili Epigobleusza, który coś majstrował przy kole, którym chciał krencić duch.

________________

Przypisy:
(1) W sumie nie wiadomo, czemu siem mówi z pierwszej renki. Przykurcz przekonał siem na własne oczy, wienc przekonał siem z dwóch pierwszy oczu. Nie posiadał dodatkowego oka jak Epigobleusz, bo jeszcze nie dawno nie potrafiłby nawet wszystkich swoich oczu policzyć, gdyby miał ich wiencej.

Przykurcz był zadowolon. Nie wahał siem długo tylko wyciongnoł amulet z renki nieboszczyka. W sumie to ciekawe czyje to zwłoki? Może Śliniaku? Bo łon jakieś świecidełka też zbierał. Ale nie ważne. I tak mu siem już nie przyda.
Kurdupel założył wisiorek na szyjem i... i nic... Wcale siem mniej nie bojał! Już miał zrobić duchu awanturem, ale właśnie wtedy uświadomił sobie, że przed założeniem wisiorka wcale siem nie bojał. Chyba nie da siem mniej bojać niż wcale? No to może jednak działa. Trzeba by sprawdzić. Tylko dzie tu jest coś czego siem można bojać?